Η Περίφημος Γαλλία

[Otto Weininger]

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΟΝ ΓΑΛΛΙΑΝ, ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΓΗΓΟΝ ΓΕΝΤΙΛΛΗΝ

1

ΟΘΕΝ είσθε των Ελλήνων
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν·

2

Σταις φωναίς της σάλπιγγός μου
Οχ το μνήμα ανασταθήτε
Και το Γένος σας να ιδήτε
Εις την πρώτην του τιμήν.

3

Η εξακουστή Γαλλία
Δεν βαστά την τυραννίαν,
Μα με αιματοχυσίαν
Αποκτά ελευθερίαν.

4

Καθώς είνε ανδρειωμένη
Το καλόν τούτο σκορπίζει
Και ολούθεν το χαρίζει
Όθεν βλέπει αδικιάν.

5

Εις ημάς τους απογόνους
Όσον είδετε χαμμένον,
Ιδού τώρ' αποκτημένον
Από χείρα δυνατήν·

6

Ένας στρατηγός ανδρείος
Πέμπεται οχ την Γαλλίαν,
Πίπτει εις την Ιταλίαν
Κάμνει θόρυβον πολύν.

7

Έτρεξαν όλα τα έθνη
Ν' αντισταθούν με βίαν,
Μα εκείνος με ανδρείαν
Κατακόπτει τους εχθρούς·

8

Βοναπάρτης δεν φοβείται
Δεν γνωρίζει την δειλίαν,
Να χαρίση Ελευθερίαν
Προσπαθεί· εις τους λαούς.

9

Στο βουνόν σταις άγριαις ράχαις
Αναβαίνει, δεν τρομάζει,
Η καρδιά του δεν σπαράζει
Στους αγώνας τους πολλούς·

10

Χύνονται ωσάν μελίσσια
Οι εχθροί αρματωμένοι
Γύρωθεν αγριωμένοι
Με πολέμους φοβερούς.

11

Αρχινούν, τον τριγυρίζουν
Τύραννοι και η φωτία,
Μα του στήθους του η καρδία
Δεν δειλιάζει παντελώς·

12

Στα βουνά κ' εις τα λαγκάδια
Πέτεται, πέρνει τον δρόμον,
Στους τυράννους δίδει νόμον
Ήρωας ο τρομερός.

13

Όθεν κάμει ευρίσκει κάστρα
Όθεν κάμει τυραννίαν,
Με βροχαίς από φωτίαν
Μ' όθεν κάμει αυτός νικά·

14

Πίπτουν κάτω και τα κάστρα,
Σβένονται και η φωτίαις.
Με πολλαίς 'ματοχυσίαις
Τους τυράννους κυνηγά.

15

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκαλα εσκορπισμένα,
Λάβετε τώρα πνοήν.

16

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Ήρωα στην Ιταλίαν
Π' έδωκεν ελευθερίαν
Κη έφθασε έως εδώ·

17

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Την μητέρα μας Γαλλίαν
Που χαρίζει ελευθερίαν
Εις της γης σας τον λαό.

18

Εις τον κόλπον του Ανδριάτου
Που φωλεύει ένα λειοντάρι
Με φωνές χωρίς κοντάρι
Το κρημνίζει εις την γην·

19

Τα λειονταράκια φεύγουν,
Την φωλιάν τους αφανίζει,
Εδώ κη εκείθεν τα σκορπίζει
Έρημα με εντροπήν.

20

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Δυνατά εκειός μουγκρίζει,
Τα οδόντια κατατρίζει
Με θυμόν και στεναγμόν

21

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Εις εκειό το κρήμνισμόν του
Κη εις εκειόν τον μουγκρισμόν του
Έκαμε πολύν σεισμόν.

22

Εκουνίσθηκαν τα όρη,
Θάλασσαις αναστενάζουν,
Τους λαούς κατατινάζουν
Γύρωθεν της Βενετιάς·

23

Εις ταις ταραχαίς εκείναις,
Έφθασεν εις τα Νησία
Του σεισμού η πολλή βία
Με τρομάρα της καρδιάς.

24

Φόβοι, τρόμοι εις την γην μας
Και φωτίαις τριγυρίζουν,
Απ' ολούθεν φοβερίζουν
Τα μνημεία ν' ανοιχθούν·

25

Νύχτα ημέρα τρέχουν δάκρυα
Και τον ουρανόν σκοτίζουν
Στεναγμοί οπού καπνίζουν
Κη ωσάν νέφαλα οργούν.

26

Άρματα πολλά ετοιμάζουν
Και σπαθία και φωτίαις
Με ορμαίς πολλά δριμείαις
Της Ζακύνθου οι λαοί·

27

Τα μουγκρίσματα ακούουν
Λειονταριού, κη αυτοί σπαράζουν,
Δεν γνωρίζουν και τρομάζουν
Στο καλόν τους το πολύ.

28

Ήρωας ο Βοναπάρτης
Την Ελλάδα ν' αναστήση
Και χωρίς ν' αργοπορήση
Πέμπει ένα στρατηγόν·

29

Του Αδριάτου τα πελάγη
Τα πλεούμενα γεμίζουν
Κάθε λύπην αφανίζουν
Κάθε φόβον και κλαυθμόν.

30

Φθάνουσι εις την Κερκύραν,
Οι λαοί πανηγυρίζουν
Το ελεύθερον γνωρίζουν
Και κροτούσι με χαραίς.

31

Όπου εφώλευεν ο Λέων
Απεδιώχθη με την βία
Κη έλαμψε η Ελευθερία
Με πανήγυρες πολλαίς.

32

Εις εσένα, ω Γεντίλλη,
Τα Νησιά κρατούν και χαίρουν
Και σου τάζουν ν' αναφέρουν
Πανταχού ταις αρεταίς.

33

Τσ' αρεταίς σου, ω Γεντίλλη,
Τα Νησία θα υμνήσουν,
Πανταχού θέλει τιμήσουν
Με περίφημαις ωδαίς.

34

Την ανάστασιν του Γένους
Σταθερά να μας αφήσης
Και να μην εγκαταλείψης
Τους λαούς εδώ ποτέ·

35

Και σου ορκίζομεν ομάδι
Στο φυτόν τσ' Ελευθερίας
Στους επαίνους της Γαλλίας
Πως θα ψάλλωμεν κ' εσέ.

36

Αν η Μούσαις μας ξυπνήσουν
Και τα όργανα αρπάσουν,
Τ' έθνη όλα θα θαυμάσουν
Στης Γαλλίας ταις ωδαίς.

37

Βοναπάρτην και Γεντίλλην,
Θέλει αποθανατίσουν
Όταν θέλη κελαδίσουν
Με πινδαρικαίς φωναίς.

38

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν.

Εμετός. Σα να τρως γαλακτομπούρεκο με μαγιονέζα

Μην κάνεις ρε μαλακά κουοτ ολόκληρα σεντόνια

[sys3x]

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΟΝ ΓΑΛΛΙΑΝ, ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΓΗΓΟΝ ΓΕΝΤΙΛΛΗΝ

1

ΟΘΕΝ είσθε των Ελλήνων
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν·

2

Σταις φωναίς της σάλπιγγός μου
Οχ το μνήμα ανασταθήτε
Και το Γένος σας να ιδήτε
Εις την πρώτην του τιμήν.

3

Η εξακουστή Γαλλία
Δεν βαστά την τυραννίαν,
Μα με αιματοχυσίαν
Αποκτά ελευθερίαν.

4

Καθώς είνε ανδρειωμένη
Το καλόν τούτο σκορπίζει
Και ολούθεν το χαρίζει
Όθεν βλέπει αδικιάν.

5

Εις ημάς τους απογόνους
Όσον είδετε χαμμένον,
Ιδού τώρ' αποκτημένον
Από χείρα δυνατήν·

6

Ένας στρατηγός ανδρείος
Πέμπεται οχ την Γαλλίαν,
Πίπτει εις την Ιταλίαν
Κάμνει θόρυβον πολύν.

7

Έτρεξαν όλα τα έθνη
Ν' αντισταθούν με βίαν,
Μα εκείνος με ανδρείαν
Κατακόπτει τους εχθρούς·

8

Βοναπάρτης δεν φοβείται
Δεν γνωρίζει την δειλίαν,
Να χαρίση Ελευθερίαν
Προσπαθεί· εις τους λαούς.

9

Στο βουνόν σταις άγριαις ράχαις
Αναβαίνει, δεν τρομάζει,
Η καρδιά του δεν σπαράζει
Στους αγώνας τους πολλούς·

10

Χύνονται ωσάν μελίσσια
Οι εχθροί αρματωμένοι
Γύρωθεν αγριωμένοι
Με πολέμους φοβερούς.

11

Αρχινούν, τον τριγυρίζουν
Τύραννοι και η φωτία,
Μα του στήθους του η καρδία
Δεν δειλιάζει παντελώς·

12

Στα βουνά κ' εις τα λαγκάδια
Πέτεται, πέρνει τον δρόμον,
Στους τυράννους δίδει νόμον
Ήρωας ο τρομερός.

13

Όθεν κάμει ευρίσκει κάστρα
Όθεν κάμει τυραννίαν,
Με βροχαίς από φωτίαν
Μ' όθεν κάμει αυτός νικά·

14

Πίπτουν κάτω και τα κάστρα,
Σβένονται και η φωτίαις.
Με πολλαίς 'ματοχυσίαις
Τους τυράννους κυνηγά.

15

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκαλα εσκορπισμένα,
Λάβετε τώρα πνοήν.

16

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Ήρωα στην Ιταλίαν
Π' έδωκεν ελευθερίαν
Κη έφθασε έως εδώ·

17

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Την μητέρα μας Γαλλίαν
Που χαρίζει ελευθερίαν
Εις της γης σας τον λαό.

18

Εις τον κόλπον του Ανδριάτου
Που φωλεύει ένα λειοντάρι
Με φωνές χωρίς κοντάρι
Το κρημνίζει εις την γην·

19

Τα λειονταράκια φεύγουν,
Την φωλιάν τους αφανίζει,
Εδώ κη εκείθεν τα σκορπίζει
Έρημα με εντροπήν.

20

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Δυνατά εκειός μουγκρίζει,
Τα οδόντια κατατρίζει
Με θυμόν και στεναγμόν

21

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Εις εκειό το κρήμνισμόν του
Κη εις εκειόν τον μουγκρισμόν του
Έκαμε πολύν σεισμόν.

22

Εκουνίσθηκαν τα όρη,
Θάλασσαις αναστενάζουν,
Τους λαούς κατατινάζουν
Γύρωθεν της Βενετιάς·

23

Εις ταις ταραχαίς εκείναις,
Έφθασεν εις τα Νησία
Του σεισμού η πολλή βία
Με τρομάρα της καρδιάς.

24

Φόβοι, τρόμοι εις την γην μας
Και φωτίαις τριγυρίζουν,
Απ' ολούθεν φοβερίζουν
Τα μνημεία ν' ανοιχθούν·

25

Νύχτα ημέρα τρέχουν δάκρυα
Και τον ουρανόν σκοτίζουν
Στεναγμοί οπού καπνίζουν
Κη ωσάν νέφαλα οργούν.

26

Άρματα πολλά ετοιμάζουν
Και σπαθία και φωτίαις
Με ορμαίς πολλά δριμείαις
Της Ζακύνθου οι λαοί·

27

Τα μουγκρίσματα ακούουν
Λειονταριού, κη αυτοί σπαράζουν,
Δεν γνωρίζουν και τρομάζουν
Στο καλόν τους το πολύ.

28

Ήρωας ο Βοναπάρτης
Την Ελλάδα ν' αναστήση
Και χωρίς ν' αργοπορήση
Πέμπει ένα στρατηγόν·

29

Του Αδριάτου τα πελάγη
Τα πλεούμενα γεμίζουν
Κάθε λύπην αφανίζουν
Κάθε φόβον και κλαυθμόν.

30

Φθάνουσι εις την Κερκύραν,
Οι λαοί πανηγυρίζουν
Το ελεύθερον γνωρίζουν
Και κροτούσι με χαραίς.

31

Όπου εφώλευεν ο Λέων
Απεδιώχθη με την βία
Κη έλαμψε η Ελευθερία
Με πανήγυρες πολλαίς.

32

Εις εσένα, ω Γεντίλλη,
Τα Νησιά κρατούν και χαίρουν
Και σου τάζουν ν' αναφέρουν
Πανταχού ταις αρεταίς.

33

Τσ' αρεταίς σου, ω Γεντίλλη,
Τα Νησία θα υμνήσουν,
Πανταχού θέλει τιμήσουν
Με περίφημαις ωδαίς.

34

Την ανάστασιν του Γένους
Σταθερά να μας αφήσης
Και να μην εγκαταλείψης
Τους λαούς εδώ ποτέ·

35

Και σου ορκίζομεν ομάδι
Στο φυτόν τσ' Ελευθερίας
Στους επαίνους της Γαλλίας
Πως θα ψάλλωμεν κ' εσέ.

36

Αν η Μούσαις μας ξυπνήσουν
Και τα όργανα αρπάσουν,
Τ' έθνη όλα θα θαυμάσουν
Στης Γαλλίας ταις ωδαίς.

37

Βοναπάρτην και Γεντίλλην,
Θέλει αποθανατίσουν
Όταν θέλη κελαδίσουν
Με πινδαρικαίς φωναίς.

38

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν.

Εμετός. Σα να τρως γαλακτομπούρεκο με μαγιονέζα

Μην κάνεις ρε μαλακά κουοτ ολόκληρα σεντόνια
[/quote]

ναι ρε μλκ, και συ.

[Αίγαγρος]

Καλά, κατσατε και διαβάσατε όλες αυτές τις στροφές του ποιήματος;
Λίγο το ξεκίνησα και ζαλιστηκα.

[Nero]

Στήριξη για Ελλάδα - Κύπρο, καταγγελία της Τουρκίας από τον Εμανουέλ Μακρόν

Την πλήρη στήριξή του στα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου καταδικάζοντας παράλληλα την τουρκική προκλητικότητα εξέφρασε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, στις δηλώσεις που πραγματοποίησε μετά το πέρας της συνάντησής του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

«Οι δύο χώρες έχουν κοινό όραμα», τόνισε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ξεκινώντας τις δηλώσεις του και πρόσθεσε:

«Η Γαλλία υποστηρίζει την Ελλάδα, την Κύπρο σε σχέση με το σεβασμό των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων, καταδικάζοντας τις προκλήσεις της Τουρκίας ως προς τούτο. Επαναλάβαμε τις ανησυχίες μας. Καταδικάσαμε με σαφή τρόπο τη συμφωνία Τουρκίας- Λιβύης».

Ο κ. Μακρόν αναφέθηκε επίσης στη συμφωνία των μεταξύ υπουργείων Αμύνης των δύο χωρών: «Μιλάμε για βιομηχανική συνεργασία και για κοινές επιχειρήσεις στη θάλασσα και στην ξηρά. Θα θέλαμε να δούμε και άλλες όμορες χώρες να εμπλέκονται», είπε.

«Μιλήσαμε για οικονομικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Τώρα να γίνουν περισσότερα ώστε να αυξηθούν οι επενδύσεις που θα ανοίξουν νέο κεφάλαιο στην ιστορία της δικής σας χώρας και των διμερών σχέσεων», προσέθεσε.

Τόνισε δε ότι η Γαλλία θα είναι στο πλευρό της Ελλάδος στο μεταναστευτικό. «Θα βοηθήσουμε για να επιστρέψουν στις χώρες τους οι παράνομοι μετανάστες», προσέθεσε ενώ ευχήθηκε να υιοθετηθεί το νέο ευρωπαϊκό πακέτο επί ασύλου και μετανάστευσης, ώστε η Ευρώπη να έχει κοινή μεταναστευτική πολιτική.

«Και εγώ στο εγγύς μέλλον θα επισκεφτώ την Ελλάδα γιατί υπάρχει ένα ιστορικό ραντεβού και πάντα η Γαλλία ήταν κοντά σας. Οι δύο χώρες μας πάντα ήταν καίριες στην ιστορία γι'αυτό είμαστε ο ένας κοντά στον άλλο», κατέληξε.

Μητσοτάκης: Ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου

«Βρίσκομαι ξανά στο Παρίσι, ύστερα από πρόσκληση του φίλου Προέδρου Μακρόν» είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανεβαίνοντας στο βήμα μετά τον Γάλλο Πρόεδρο, τον οποίο ευχαρίστησε για τη θερμή φιλοξενία, για τις κοινές δηλώσεις των δυο ηγετών μετά την συνάντησή τους το Παρίσι.

Οι σχέσεις μας ήταν και είναι εξαιρετικές είπε, τονίζοντας ότι βρίσκεται στο Παρίσι για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες.

«Μόνος δρόμος για την επίλυση των διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι το Διεθνές Δίκαιο», ανέφερε μεταξύ άλλων, τονίζοντας ακόμη ότι «Ελλάδα και Γαλλία προωθούμε ένα νέο πλαίσιο αμυντικής στρατηγικής. Σε διμερές επίπεδο η σύμπραξη θα ενταθεί ακόμη περισσότερο»

Ανέφερε επίσης ότι διαπιστώθηκε «συναντίληψη σε όλο το φάσμα των ευρωπαϊκών θεμάτων» αλλά και ότι υπήρξε συμφωνία και ως προς τις «κατευθύνσεις του νέου δημοσιονομικού πλαισίου».

Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε επίσης για παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας σημειώνοντας ότι η όποια πολιτική λύση στην Λιβύη περνάει από την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου.

«Συζητήσαμε εκτενώς τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι κοινή η καταδίκη μας στις προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας» τόνισε ο πρωθυπουργός, επισημαίνοντας πως «ο μόνος δρόμος για την επίλυση των διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι το Διεθνές Δίκαιο».

Πρόσθεσε επίσης ότι Ελλάδα και Γαλλία προωθούν «ένα νέο πλαίσιο αμυντικής στρατηγικής ενώ σε διμερές επίπεδο η σύμπραξη θα ενταθεί ακόμη περισσότερο».

https://www.kathimerini.gr/1062470/arti ... yel-makron

[Αίγαγρος]

πλέον και επίσημα ^

καλό νέο, με πολλά οφέλη καθώς εμπλέκονται και ελληνικές εταιρίες και να δούμε τι θα γίνει και με τα ναυπηγεία,
αλλά μακροπρόθεσμο (2025+)

[Nero]

Εμετός. Σα να τρως γαλακτομπούρεκο με μαγιονέζα

τώρα το είδα αυτό; προς τι ο εμετός;

[kameron]

Η Γαλλία δείχνει ότι όντως θέλει να οικοδομήσει πιο ουσιαστική σχέση με την Ελλάδα, το θέμα είναι τι πραγματικά θα κερδίσουμε από αυτήν τη συνεργασία. Πάντως σε ορισμένα projects όπως το ανωτέρω θα μας βάλουν.

[Nero]

Ναυτικά «παιχνίδια» και επιδείξεις ισχύος: Το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ» στα ανοιχτά της Κύπρου
Το αεροπλανοφόρο πέρασε από το οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ

https://www.huffingtonpost.gr/entry/die ... _term=Pos1

: )

[Αίγαγρος]

Ενδιαφέρον. Η εξωστρεφής πολιτική έχει τη δική της δυναμική στις σχέσεις με τους συμμάχους μας, και μεγαλύτερες προοπτικές, μιας και το ρίσκο είναι μεγαλύτερο.

[Αίγαγρος]

https://doureios.com/ellinogalliki-viom ... HDjtR26Ens

[Αίγαγρος]

ξέρω ότι δεν είναι ούτε το κατάλληλο νήμα, ούτε θα αρέσει σε πολλούς για ιδεολογικούς/συναισθηματικούς/ιστορικούς λόγους,
αλλά μετά και τα τελευταία γεγονότα στα σύνορα και σε Λέσβο και Χίο όπου διαφάνηκε η ανικανότητα των ΜΑΤ να ανταπεξέλθουν εκτός αστικού περιβάλλοντος (κοινώς, μαζέψανε φάπες),
κρίνεται αναγκαία η σύσταση Χωροφυλακής, κατά τα γαλλικά πρότυπα, ομάδες "αστυνόμευσης" της υπαίθρου και ειδικά, σε νησιά και Έβρο,
με τον κατάλληλο εξοπλισμό και τα κατάλληλα οχήματα μεταφοράς από μέρος σε μέρος, συν εξοπλισμό συλλογής πληροφοριών με drones κ.τ.λ.

https://en.wikipedia.org/wiki/National_Gendarmerie

SpoilerShow

οι απειλές μεταβάλλονται συνεχώς, ζούμε σε έκρυθμη περιοχή και εμείς πρέπει να είμαστε ευπροσάρμοστοι, αποφασιστικοί και ισχυροί.
μόνο έτσι σε σέβονται, μόνο έτσι διατηρείς ακέραιο το διεθνές δίκαιο από rogue states, και μόνο ετσι διαφυλάσσεις το ύψιστο αγαθό, την ασφάλεια.
γιατί χωρίς ασφάλεια, δεν υπάρχει ελευθερία/δημοκρατία. Δεν υπάρχει τίποτα.

[Nero]

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΟΝ ΓΑΛΛΙΑΝ, ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΓΗΓΟΝ ΓΕΝΤΙΛΛΗΝ

1

ΟΘΕΝ είσθε των Ελλήνων
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν·

2

Σταις φωναίς της σάλπιγγός μου
Οχ το μνήμα ανασταθήτε
Και το Γένος σας να ιδήτε
Εις την πρώτην του τιμήν.

3

Η εξακουστή Γαλλία
Δεν βαστά την τυραννίαν,
Μα με αιματοχυσίαν
Αποκτά ελευθερίαν.

4

Καθώς είνε ανδρειωμένη
Το καλόν τούτο σκορπίζει
Και ολούθεν το χαρίζει
Όθεν βλέπει αδικιάν.

5

Εις ημάς τους απογόνους
Όσον είδετε χαμμένον,
Ιδού τώρ' αποκτημένον
Από χείρα δυνατήν·

6

Ένας στρατηγός ανδρείος
Πέμπεται οχ την Γαλλίαν,
Πίπτει εις την Ιταλίαν
Κάμνει θόρυβον πολύν.

7

Έτρεξαν όλα τα έθνη
Ν' αντισταθούν με βίαν,
Μα εκείνος με ανδρείαν
Κατακόπτει τους εχθρούς·

8

Βοναπάρτης δεν φοβείται
Δεν γνωρίζει την δειλίαν,
Να χαρίση Ελευθερίαν
Προσπαθεί· εις τους λαούς.

9

Στο βουνόν σταις άγριαις ράχαις
Αναβαίνει, δεν τρομάζει,
Η καρδιά του δεν σπαράζει
Στους αγώνας τους πολλούς·

10

Χύνονται ωσάν μελίσσια
Οι εχθροί αρματωμένοι
Γύρωθεν αγριωμένοι
Με πολέμους φοβερούς.

11

Αρχινούν, τον τριγυρίζουν
Τύραννοι και η φωτία,
Μα του στήθους του η καρδία
Δεν δειλιάζει παντελώς·

12

Στα βουνά κ' εις τα λαγκάδια
Πέτεται, πέρνει τον δρόμον,
Στους τυράννους δίδει νόμον
Ήρωας ο τρομερός.

13

Όθεν κάμει ευρίσκει κάστρα
Όθεν κάμει τυραννίαν,
Με βροχαίς από φωτίαν
Μ' όθεν κάμει αυτός νικά·

14

Πίπτουν κάτω και τα κάστρα,
Σβένονται και η φωτίαις.
Με πολλαίς 'ματοχυσίαις
Τους τυράννους κυνηγά.

15

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκαλα εσκορπισμένα,
Λάβετε τώρα πνοήν.

16

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Ήρωα στην Ιταλίαν
Π' έδωκεν ελευθερίαν
Κη έφθασε έως εδώ·

17

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Την μητέρα μας Γαλλίαν
Που χαρίζει ελευθερίαν
Εις της γης σας τον λαό.

18

Εις τον κόλπον του Ανδριάτου
Που φωλεύει ένα λειοντάρι
Με φωνές χωρίς κοντάρι
Το κρημνίζει εις την γην·

19

Τα λειονταράκια φεύγουν,
Την φωλιάν τους αφανίζει,
Εδώ κη εκείθεν τα σκορπίζει
Έρημα με εντροπήν.

20

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Δυνατά εκειός μουγκρίζει,
Τα οδόντια κατατρίζει
Με θυμόν και στεναγμόν

21

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Εις εκειό το κρήμνισμόν του
Κη εις εκειόν τον μουγκρισμόν του
Έκαμε πολύν σεισμόν.

22

Εκουνίσθηκαν τα όρη,
Θάλασσαις αναστενάζουν,
Τους λαούς κατατινάζουν
Γύρωθεν της Βενετιάς·

23

Εις ταις ταραχαίς εκείναις,
Έφθασεν εις τα Νησία
Του σεισμού η πολλή βία
Με τρομάρα της καρδιάς.

24

Φόβοι, τρόμοι εις την γην μας
Και φωτίαις τριγυρίζουν,
Απ' ολούθεν φοβερίζουν
Τα μνημεία ν' ανοιχθούν·

25

Νύχτα ημέρα τρέχουν δάκρυα
Και τον ουρανόν σκοτίζουν
Στεναγμοί οπού καπνίζουν
Κη ωσάν νέφαλα οργούν.

26

Άρματα πολλά ετοιμάζουν
Και σπαθία και φωτίαις
Με ορμαίς πολλά δριμείαις
Της Ζακύνθου οι λαοί·

27

Τα μουγκρίσματα ακούουν
Λειονταριού, κη αυτοί σπαράζουν,
Δεν γνωρίζουν και τρομάζουν
Στο καλόν τους το πολύ.

28

Ήρωας ο Βοναπάρτης
Την Ελλάδα ν' αναστήση
Και χωρίς ν' αργοπορήση
Πέμπει ένα στρατηγόν·

29

Του Αδριάτου τα πελάγη
Τα πλεούμενα γεμίζουν
Κάθε λύπην αφανίζουν
Κάθε φόβον και κλαυθμόν.

30

Φθάνουσι εις την Κερκύραν,
Οι λαοί πανηγυρίζουν
Το ελεύθερον γνωρίζουν
Και κροτούσι με χαραίς.

31

Όπου εφώλευεν ο Λέων
Απεδιώχθη με την βία
Κη έλαμψε η Ελευθερία
Με πανήγυρες πολλαίς.

32

Εις εσένα, ω Γεντίλλη,
Τα Νησιά κρατούν και χαίρουν
Και σου τάζουν ν' αναφέρουν
Πανταχού ταις αρεταίς.

33

Τσ' αρεταίς σου, ω Γεντίλλη,
Τα Νησία θα υμνήσουν,
Πανταχού θέλει τιμήσουν
Με περίφημαις ωδαίς.

34

Την ανάστασιν του Γένους
Σταθερά να μας αφήσης
Και να μην εγκαταλείψης
Τους λαούς εδώ ποτέ·

35

Και σου ορκίζομεν ομάδι
Στο φυτόν τσ' Ελευθερίας
Στους επαίνους της Γαλλίας
Πως θα ψάλλωμεν κ' εσέ.

36

Αν η Μούσαις μας ξυπνήσουν
Και τα όργανα αρπάσουν,
Τ' έθνη όλα θα θαυμάσουν
Στης Γαλλίας ταις ωδαίς.

37

Βοναπάρτην και Γεντίλλην,
Θέλει αποθανατίσουν
Όταν θέλη κελαδίσουν
Με πινδαρικαίς φωναίς.

38

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν.

Εμετός. Σα να τρως γαλακτομπούρεκο με μαγιονέζα

Μην κάνεις ρε μαλακά κουοτ ολόκληρα σεντόνια

έχετε ξεφύγει

[Nero]

έχετε ξεφύγει

ποιος ξέφυγε;

[blackpaint]