Η αλήθεια για το Παλαιστινιακό που κανένας αντισημίτης δεν θα σας πει

[Pertinax]

Το παρακάτω κείμενο είναι του 2017, δημοσιεύτηκε στο Protocols Without Zion και αναδημοσιεύτηκε στην αντιφασιστική σελίδα XYZ Contagion


Οι Παλαιστίνιοι άρχισαν να ενδιαφέρονται για την Ιερουσαλήμ μόνο μετά το 1967 (Η αλήθεια που κανένας αντισημίτης δεν θα σας πει)

Οι Παλαιστίνιοι Αραβες άρχισαν να ενδιαφέρονται πραγματικά για την Ιερουσαλήμ μόνο μετά το 1967. Οσο η πόλη ήταν υπό ιορδανική κυριαρχία, 1949-1967 (μετά την εισβολή και ήττα των πέντε αραβικών στρατών που προσπάθησαν στρατιωτικά να εξαλείψουν το νεοσύστατο μικρό εβραϊκό κράτος και να εξοντώσουν τους 600.000 κατοίκους του επιζώντες του Ολοκαυτώματος), οι Παλαιστίνιοι δεν είχαν καμία συγκεκριμένη αξίωση για την κατοχή της Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία. Οπως, επίσης, δεν έκαναν καμία αναφορά για ‘απελευθέρωση’ της Γάζας που τότε κατέχονταν από την Αίγυπτο ή και ολόκληρης της Δυτικής Οχθης που επίσης κατέχονταν από την Ιορδανία. Ούτε είχαν κάποια άλλη ρητή αξίωση ειδικά επάνω στην πόλη, ούτε βέβαια είχαν κάποιο ρητό αίτημα για δημιουργία κράτους Παλαιστίνη ή πολύ περισσότερο κάποιο αίτημα για 'Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του κράτους Παλαιστίνη'. Μέχρι οι Αραβες της περιοχής να αποφασίσουν στη δεκαετία του 1960 να υιοθετήσουν το brand name 'Παλαιστίνιοι', ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για την Ιερουσαλήμ.

Στην πραγματικότητα, ξέρετε πότε ο Αραφάτ και η οργάνωσή του, η PLO (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ΟΑΠ) ανακήρυξαν την Ιερουσαλήμ ως 'πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης'; Μόνο το 1988 έγινε αυτό, τότε μίλησαν πρώτη φορά για 'Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους'.

Το γεγονός πως οι Παλαιστίνιοι δεν ενδιαφέρονταν για την Ιερουσαλήμ μέχρι να την καταλάβουν οι Εβραίοι το 1967, φαίνεται ανάγλυφα στον Πρώτο Καταστατικό Χάρτη της PLO του 1964. Οπως προκύπτει από το άρθρο 24 του πρώτου Χάρτη της PLO (ένα κείμενο-διακήρυξη αρχών ταγμένη στον παναραβισμό), ό,τι κατεχόταν από φίλιες δυνάμεις, Ιορδανία και Αίγυπτο, έμενε έξω από κάθε ‘παλαιστινιακή’ διεκδίκηση:

Article 24: This Organization Article 24: This Organization does not exercise any territorial sovereignty over the West Bank in the Hashemite Kingdom of Jordan, on the Gaza Strip or in the Himmah Area.

Αρθρο 1: Η Παλαιστίνη είναι μια αραβική πατρίδα που δεσμεύεται από ισχυρούς αραβικούς εθνικούς δεσμούς με τις υπόλοιπες αραβικές χώρες, με τις οποίες μαζί συναποτελούν τη μεγάλη αραβική πατρίδα.

Αρθρο 12: Η αραβική ενότητα και η απελευθέρωση της Παλαιστίνης είναι δύο συμπληρωματικοί στόχοι· ο κάθε ένας στόχος προετοιμάζει την επίτευξη του άλλου. Η αραβική ενότητα οδηγεί στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης και η απελευθέρωση της Παλαιστίνης οδηγεί στην αραβική ενότητα. Ολοι πρέπει να εργάζονται και για τους δύο στόχους δίπλα-δίπλα.

Οποιος διαβάσει ολόκληρο τον Πρώτο Χάρτη της PLO του 1964, θα διαπιστώσει ότι η Ιερουσαλήμ δεν αναφέρεται ούτε μία φορά, με οποιοδήποτε όνομα, και καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει γι' αυτήν.

Μέχρι τότε η λεγόμενη ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση αφορούσε τη γη του Αλλάχ στην οποία ιδρύθηκε το Ισραήλ το 1948 στην οποία «

Μέχρι τότε η λεγόμενη ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση αφορούσε τη γη του Αλλάχ στην οποία ιδρύθηκε το Ισραήλ το 1948 στην οποία «κανένας άπιστος Γιαχουντί δεν μπορούσε να πατήσει τα βρωμερά του πόδια» (λόγια του Αραφάτ, του χιτλερικού Μουφτή θείου του και του Αμπάς, όχι δικά μας). Και όταν το 1964 είπαν στον Πρώτο Χάρτη της PLO τη λέξη ‘απελευθέρωση’ για πρώτη φορά, εννοούσαν 'απελευθέρωση όλης της Παλαιστίνης',
- 'απελευθέρωση' σήμαινε ότι ήθελαν να διώξουν τους Εβραίους από παντού και να καταστρέψουν το κράτος τους, και όχι να φτιάξουν το δικό τους παλαιστινιακό κράτος.
- 'απελευθέρωση' σήμαινε, επίσης, ένωση των εδαφών που κατείχαν οι Εβραίοι -όλων των εδαφών’- με τις άλλες αραβικές πατρίδες.

Το λέει καθαρά στο Καταστατικό της PLO:

- Article 2: Palestine, with its boundaries at the time of the British Mandate, is a indivisible territorial unit.
- Article 3: The Palestinian Arab people has the legitimate right to its homeland and is an inseparable part of the Arab Nation.
- Article 25: This Organization is in charge of the movement of the Palestinian people in its struggle to liberate its homeland in all liberational, organizational, and financial matters, and in all other needs of the Palestine Question in the Arab and international spheres.

Ηθελαν «Ηθελαν «όλη την Παλαιστίνη»;
Οχι ακριβώς.
Μπορεί να μιλούσαν για «την αδιάσπαστη ενότητα του αραβικού έθνους» και το «αδιαίρετο» της περιοχής της Βρετανικής Εντολής, όμως
Μπορεί να μιλούσαν για «την αδιάσπαστη ενότητα του αραβικού έθνους» και το «αδιαίρετο» της περιοχής της Βρετανικής Εντολής, όμως έξω από τα σχέδιά τους για 'απελευθέρωση' άφηναν και ολόκληρη την Ιορδανία, -εκτός από τη Γάζα και τη Δυτική Οχθη, που προαναφέρθηκε.

Διότι, όταν στους Αραβες δόθηκε αμέσως μετά τον Β’ΠΠ, κατά παράβαση των συνθηκών, το 78% της περιοχής που προοριζόταν για τους Εβραίους, για να φτιαχτεί η σημερινή Ιορδανία, οι Αραβες υποσχέθηκαν ότι δεν θα ζητούσαν τίποτε άλλο. Το Βασίλειο της Ιορδανίας φτιάχτηκε με όλες τις τιμές και με την βρετανική ιμπεριαλιστική βοήθεια, και με την προϋπόθεση να μην ζητήσουν τίποτε άλλο μετά οι 'Ιορδανοί Παλαιστίνιοι' Αραβες.

Φυσικά, δεν τήρησαν το λόγο τους. Οχι μόνο έδιωξαν βίαια όλους τους Εβραίους Mizrahi από τα δικά τους εδάφη, περίπου 800.000 ανθρώπους, -η πραγματική εθνοκάθαρση για την οποία δεν μιλάει κανείς-, (βλ. ‘Μια πραγματική εθνοκάθαρση: Οι ξεχασμένοι Εβραίοι Mizrahi πρόσφυγες από τον αραβικό κόσμο, περίπου 850.000’, αλλά εξακολουθούν να προσπαθούν αυτή τη μικρή λωρίδα γης που δόθηκε στους Εβραίους να την πνίξουν στο αίμα. Επειδή έτσι λέει ο Αλλάχ.



Βρετανική Εντολή: Αυτή ήταν η περιοχή που προοριζόταν για τους Εβραίους, αρχικά, και όλη η υπόλοιπη Μέση Ανατολή θα ήταν των Αράβων, όπως κι έγινε: Πράγματι, μέχρι το 1948, οι Αραβες απέκτησαν τα δικά τους κράτη, Ιορδανία, Ιράκ, Λίβανος, Συρία, αλλά οι Εβραίοι όχι. Οταν στους Αραβες, κατά παράβαση των συνθηκών, δόθηκε το 78% της περιοχής που προοριζόταν για τους Εβραίους (η σημερινή Ιορδανία), οι Αραβες υποσχέθηκαν ότι δεν θα ζητούσαν τίποτε άλλο. Ναι, το είδαμε.

Από αυτό το μικρό τμήμα εδάφους (το 12% της ιστορικής Παλαιστίνης, το οποίο, παρεμπιπτόντως, αντιστοιχεί σε λιγότερο από 0,2% τοις εκατό της συνολικής γης που κατέχουν τα 24 αραβικά-μουσουλμανικά κράτη της Μέσης Ανατολής με τα 300 εκατομμύρια πληθυσμό), με το οποίο οι Εβραίοι έχουν και είχαν πάντα ιστορικούς, θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς, οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος ήθελαν ένα μικρό ποσοστό, γη που άλλωστε είχαν ξεκινήσει να αγοράζουν τα προηγούμενα 70 ή 80 χρόνια, και σε μεγάλο βαθμό ήταν ιδιωτική τους περιουσία.

Το υπόλοιπο έδαφος που τους είχε επιδικαστεί με τη σύμφωνη γνώμη του ΟΗΕ και με αμέτρητες διεθνείς συμφωνίες, ήταν κυρίως έρημος και μη καλλιεργήσιμες εκτάσεις.



Οι Εβραίοι αγόραζαν τη γη σιγά-σιγά. Δείτε τις ιδιοκτησίες τους αριστερά την περίοδο 1933-1939, και στο κέντρο το 1944. Πιο νόμιμα δεν γινόταν. Δεξιά το Partition Plan του 1947. Προσέξτε πως συμπίπτουν οι αγορασμένες περιοχές με την πρόταση του ΟΗΕ για μοίρασμα της γης. Ο χωρισμός της γης σύμφωνα με το Partition Plan ήταν δίκαιος. Οι Εβραίοι θα έπαιρναν τη μισή περίπου γη στις περιοχές που η πλειοψηφία ήταν εβραϊκή, και οι Αραβες την άλλη μισή γη στις περιοχές που η πλειοψηφία ήταν αραβική.

Υπόψη, η έκταση που θα τους δινόταν είναι περίπου όσο είναι η Θεσσαλία (και το σημερινό Ισραήλ δεν είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο, να φανταστείτε). Οι Εβραίοι ήταν πάνω από το 30% του συνολικού πληθυσμού και αναμφισβήτητα πλειοψηφία στις περιοχές που το Partition Plan είχε αποδώσει σε αυτούς. Και υπήρχαν, επίσης, πολλοί Εβραίοι 'Ισραηλινοί σε αναμονή', όπως εκείνοι που τους είχε απαγορευτεί η είσοδος και ζούσαν έγκλειστοι σε στρατόπεδα στην Κύπρο, αλλά και χιλιάδες πρόσφυγες (Displaced Persons) σε στρατόπεδα στην Ευρώπη.

Τώρα, μπορεί να σκεφτεί κανείς: Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, που του χαρίζουν λ.χ. μια ολόκληρη πόλη, ας πούμε την Αθήνα, κι αυτός κάνει φασαρία επειδή έρχονται δυο οικογένειες επιζώντων του Ολοκαυτώματος να κατοικήσουν σε μια μικρή παράγκα μεγέθους τηλεφωνικού θαλάμου, κάπου κοντά στα όρια της πόλης;

Διότι, αυτό συνέβη, αναλογικά. Οι Αραβες πήραν το 99, 84% των εδαφών, και όταν το 1947-1948 ήρθε η ώρα να δείξουν στη διεθνή κοινότητα ότι μπορούν να ζήσουν δίπλα σε μια χούφτα Εβραίους, εκείνοι είπαν 'Οχι', άρχισαν ταραχές και φασαρίες, ξεκίνησαν τζιχάντ και τρομοκρατία επί αμάχων Εβραίων, άρχισαν να σκοτώνουν τους άπιστους Γιαχουντί σε αιματηρά πογκρόμ, και στο τέλος επιτέθηκαν με πέντε στρατούς πέντε κρατών σε μια κοινότητα 600.000, κυρίως επιζώντων των στρατοπέδων, που ο διεθνής νόμος και ο ΟΗΕ και αμέτρητες διεθνείς συμφωνίες τους είχε επιδικάσει μια έκταση όχι μεγαλύτερη από την Θεσσαλία για να χτίσουν το δικό τους κράτος.



Και από αυτό το 3%, ήθελαν μόνο το μισό, ίσα-ίσα για να συνεχίσουν να χτίζουν το βιος τους οι 600.000 άνθρωποι που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα.



Ας επιστρέψουμε στο 1964. Η PLO, λοιπόν, μιλούσε για ‘απελευθέρωση’ της περιοχής της Βρετανικής Εντολής, πλην Ιορδανίας, πλην Γάζας και πλην Δυτικής Οχθης. Και ορθώς. Αφού τότε το ζήτημα ήταν ‘η μεγάλη αραβική πατρίδα’ και όχι η δημιουργία ξεχωριστού παλαιστινιακού κράτους.

Και, συνεπώς, πολύ ορθά, δεν ενδιαφέρονταν (ακόμη) για την Ιερουσαλήμ.


Οι Παλαιστίνιοι, άλλωστε, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι κατέχουν στοιχειωδώς την Ιστορία της περιοχής, διακινούν έναν μύθο πως δήθεν το Temple Mount βρίσκεται σε κίνδυνο. Αυτό έχει τις ρίζες τους στην δεκαετία του 1920, και ήταν μια κατασκευή του γνωστού Μουφτή της Ιερουσαλήμ Haj Amin al-Husseini, του φίλου, συνεργού, προστατευόμενου και στρατολόγου του Χίτλερ και των Ναζί.

Σε κίνδυνο, βέβαια, ήταν μόνο όταν το κατείχαν οι Αραβες, όταν η πόλη ήταν judenrei, μεταξύ 1949-1967, όταν είχαν διώξει όλους τους Εβραίους και είχαν καταστρέψει κάθε τι που θύμιζε εβραϊκή παρουσία, μεταξύ τους και 54 συναγωγές. Η αλήθεια είναι ότι μόνο μετά το 1967, η πρόσβαση είναι ελεύθερη για όλους, εκτός (στο Θεό σας) εκτός από τους ... Εβραίους. Οι Εβραίοι διευκολύνουν τους πάντες να πάνε να προσκυνήσουν εκεί, ειδικότερα τους μουσουλμάνους, και απαγορεύουν μόνο στους δίκούς τους πολίτες να πάνε εκεί για να προσευχηθούν.

Την εποχή που το Temple Mount το κατείχαν οι Ιορδανοί, 1949-1967, ο 'τρίτος ιερότερος τόπος του Ισλάμ', ήταν τόσο παραμελημένος ώστε έβλεπε κανείς μόνο γρασίδι, βρώμα, εγκατάλειψη και δυσωδία. Κανείς δεν το επισκεπτόταν, κανείς δεν το φρόντιζε, ήταν ένα έρημο ρημαγμένο μέρος. Ούτε προσκυνητές υπήρχαν.


Κανένας Αραβας μουσουλμάνος ηγέτης ή άλλη προσωπικότητα δεν επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ, όσο ήταν υπό ιορδανική κυριαρχία, βλ. 'If Jerusalem weren’t Israeli, would Muslims want it?', The Boston Globe, 11/12/2017

Καθηγητής-ειδικός στη Μέση Ανατολή εξηγεί το pattern για το δήθεν ενδιαφέρον από την πλευρά των μουσουλμάνων από την εποχή του Μωάμεθ το 620 μ.Χ., στις δυναστείες, στην εποχή των Σταυροφόρων, στην βρετανική κατοχή, μέχρι το σήμερα και την εμπλοκή του εβραϊκού κράτους:
http://www.danielpipes.org/343/jerusale ... to-muslims

«Οι μουσουλμάνοι δείχνουν θρησκευτικό ενδιαφέρον για την Ιερουσαλήμ μόνο όταν εξυπηρετούνται τα πρακτικά τους συμφέροντα. Οταν οι λόγοι για το ενδιαφέρον αυτό παύουν να υπάρχουν, το ίδιο λήγει και το όποιο ενδιαφέρον για την Ιερουσαλήμ. Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται συνεχώς, έχει συμβεί τουλάχιστον πέντε φορές στους 14 αιώνες που υπάρχει το Ισλάμ».

Η Ιερουσαλήμ εμφανίζεται στη Βίβλο εκατοντάδες φορές κάτω από διάφορα ονόματα, ενώ δεν εμφανίζεται καθόλου στο Κοράνι, ούτε μία φορά, και κάτω από κανένα από τα τέσσερα ονόματα με τα οποία είναι γνωστή στα αραβικά:

- ούτε σαν 'Beis Almaquds' (ο οίκος του Ναού), ένα όνομα που εμφανίζεται σε ένα hadith (ισλαμικό προφορικό νόμο),
- ούτε σαν 'Ilya', μια σύντομη εκδοχή της 'Ilya Capitolina', το όνομα που δόθηκε στην πόλη από τους Ρωμαίους,
- ούτε σαν 'Orshalem', που χρησιμοποιούνταν από τους Χριστιανούς,
- ούτε σαν 'Al Quds', που είναι το πιο πρόσφατο όνομα, αλλά κι αυτό έχει εβραϊκή ρίζα!

Το σημείο στο οποίο οι Εβραίοι έκτισαν δύο Ναούς (και Χριστιανοί έκτισαν αργότερα εκεί εκκλησίες), έγινε κάποια στιγμή μετά το 1967 «η τρίτη ιερότερη πόλη του Ισλάμ», επειδή σύμφωνα με τον μύθο «στο όνειρο του ο Μωάμεθ πέταξε με το τεράστιο άλογο el Burak στον Εβδομο Ουρανό». Δυστυχώς τα ΜΜΕ και τα κράτη διστάζουν να θέσουν ερωτήματα για την βάση το μύθου του ταξιδιού τα μεσάνυχτα και του τεράστιου ιπτάμενου άλογου, el Burak. Οι Μουσουλμάνοι έχουν αποδεχθεί πολλούς μύθους και ερμηνείες του Κορανίου σύμφωνα με τις ανάγκες και την φαντασία τον μουλάδων τους.

Όμως μόνο μετά το 1967, εξαιτίας της πονηριάς του Γιάσερ Αραφάτ, οι Μουσουλμάνοι ισχυρίστηκαν ότι η Ιερουσαλήμ είναι η Τρίτη πιο ιερή πόλη τους δίνοντας βάση και σε έναν άλλον μύθο δηλαδή ότι ένα ανύπαρκτο έθνος στην πραγματικότητα είναι έθνος με ιστορία. Ποτέ δεν δημιούργησαν στο παρελθόν πρωτεύουσα στην Ιερουσαλήμ οι Μουσουλμάνοι κατακτητές όταν είχαν τον έλεγχό της. Αρκεί να δει κανείς το γρασίδι που φυτρώνει ανάμεσα στις πέτρες των πεζόδρομων σε παλιές φωτογραφίες. Τα πλήθη των Μουσουλμάνων δεν πήγαιναν εκεί μέχρι να διαμορφώσουν την εικόνα οι ηγέτες τους ότι η Ιερουσαλήμ είναι η τρίτη πιο ιερή πόλη τους.

Οι Εβραίοι έδωσαν πίσω στους Ιορδανούς και στο ίδρυμά τους (το Waqf) το Temple Mount, μόλις 10 μέρες μετά το τέλος του Πολέμου των Εξι Ημερών; Γιατί να το κάνουν αυτό;

(Απάντηση: Για τους ίδιους λόγους που έδωσαν το 94% των εδαφών που είχαν καταλάβει το 1967, και δίνουν και το υπόλοιπο 6%: Για τους ίδιους λόγους που προτείνουν να δώσουν πίσω τα Υψώματα του Γκολάν, σε αντάλλαγμα ειρήνη με την Συρία. Για τους ίδιους λόγους που δίνουν μέχρι και το 98% της Δυτικής Οχθης και για τους ίδιους λόγους που έδωσαν και ολόκληρη χερσόνησο του Σινά πίσω, αυτοί οι επεκτατιστές' και 'αποικιοκράτες' που δήθεν κάνουν το 'Μεγάλο Ισραήλ' κ.λπ.: Γιατί πιστεύουν ότι με καλοπιάσματα ίσως πετύχουν αντάλλαγμα με αυτό το μόνο που θέλουν: τη σύναψη συνθήκης ειρήνης και να τους αφήσουν ήσυχους να αφοσιωθούν στα επιτεύγματά τους, αλλά ας μην ξεφεύγουμε τώρα)

Οι Εβραίοι, λοιπόν, δεν μπορούν να προσεύχονται στο Temple Mount, γιατί έχουν επιβάλλει απαρτχάιντ ... στους εαυτούς τους!

Μπορούν να πηγαίνουν εκεί μόνο 3 ή 4 ώρες τη μέρα, μόνο το πρωί (και όχι το απόγευμα που οι άνθρωποι έχουν ελεύθερο χρόνο μετά τη δουλειά τους), και αυτό όχι όλες τις μέρες της εβδομάδας. Απαγορεύεται να πηγαίνουν το Σάββατο, που είναι μέρα για προσευχή και θρησκευτικά καθήκοντα για τους Εβραίους, απαγορεύεται να πηγαίνουν την Παρασκευή επειδή είναι η ιερή μέρα των μουσουλμάνων, και απαγορεύεται να πηγαίνουν στις γιορτές των μουσουλμάνων. Μπορούν να μπουν μόνο σε μικρά γκρουπ των 8 ή 10 ατόμων, και αυτό διότι πρέπει πάντα να συνοδεύονται από αστυνομικούς και αξιωματούχους του waqf για να μην πηγαίνουν σε σημεία που προσεύχονται οι μουσουλμάνοι, όπως επίσης και να μην φοράνε κιπά και σάλια προσευχής και άλλα αντικείμενα πίστης, και να μη δείχνουν δημόσια τα teffilin (φυλακτήρια προσευχής). Και, βέβαια, απαγορεύεται να προσεύχονται δημόσια, έστω και σιωπηλά, διότι εξαγριώνονται οι μουσουλμάνοι. Αυτά όλα, μόνο για τους Εβραίους -όχι για τους τουρίστες ή για τους Χριστιανούς.

Σε ένα συγκεκριμένο μνημείο δεν μπορούν να πάνε καθόλου, μπορούν να φτάσουν μόνο μέχρι το έβδομο σκαλοπάτι.

Αντίθετα, οι μουσουλμάνοι είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν οποιαδήποτε ώρα της μέρας, επτά ημέρες την εβδομάδα, χρησιμοποιώντας τις 10 από τις 11 πύλες εισόδου, και μπορούν να κάνουν πικ-νικ, να τρώνε φαγητά, τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο, να αράζουν στην αυλή για ώρες, να αφήνουν σκουπίδια, να κάνουν φασαρία κ.ο.κ.

Αυτό που είχε σημασία, βέβαια, ήταν ότι όταν την είχαν οι Αραβες την πόλη, Εβραίος ή Χριστιανός δεν μπορούσε καν να πλησιάσει, ότι ήταν απολύτως judenrein.

Μόνο όταν την ανακατέλαβαν οι Εβραίοι, οι Αραβες άρχισαν να φωνάζουν. Και -το σημαντικότερο- σε αντίθεση με τότε, τώρα, σήμερα, από το 1967 και μετά, μπορούν και το επισκέπτονται χιλιάδες Αραβες και μουσουλμάνοι κάθε μέρα. Οταν ήταν υπό ιορδανική κατοχή, οι Εβραίοι δεν μπορούσαν, τους είχε απαγορευτεί. Οι μουσουλμάνοι ποτέ δεν προστάτευαν την «τρίτη ιερή περιοχή τους» και «την πρώτη qibla». Το σύνολο του συγκροτήματος ήταν ως επί το πλείστον άδειο, παραμελημένο και ετοιμόρροπο. Ούτε προσκυνητές υπήρχαν. Πολύ σπάνια πήγαιναν. Απλά δεν τους ενδιέφερε. Αρχισαν να ενδιαφέρονται μόνο όταν το κατέλαβαν οι Εβραίοι.

Κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα τεταμένης περιόδου από το 2000 έως το 2003, το Ισραήλ απαγόρευσε την είσοδο όλων των Εβραίων στο Ορος του Ναού, εντελώς. Καμία διεθνής ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για αυτήν την άρνηση της θρησκευτικής ελευθερίας στους Εβραίους, και φυσικά ποτέ καμιά ομάδα δεν βρήκε να πει έναν καλό λόγο για αυτήν την απολύτως συνετή συνειδητή χειρονομία του Ισραήλ προς τους Αραβες. Αντίθετα, οι λιγοστές ελεγχόμενες επισκέψεις Εβραίων το 2014 και το 2015 -μόνο στο Temple Mount, και ποτέ μέσα στα τζαμιά- χαρακτηρίζονται σαν 'τσουνάμι πλήθους' και λοιπές ανοησίες, μόνο για να διαιωνίζουν τις αραβικές δεισιδαιμονίες.

- Οι ίδιοι οι αξιωματούχοι του waqf, οι Ιορδανοί φύλακες που είναι επιφορτισμένοι με την φύλαξη και την σωστή διαχείριση, χτυπάνε Εβραίους αν τολμήσουν να πλησιάσουν ...


... και η χειρονομία με τα τρία δάχτυλα που κάνουν με άγριες διαθέσεις εναντίον των Εβραίων είναι ευθεία αναφορά στους τρεις Εβραίους εφήβους που είχαν απαγάγει και δολοφονήσει το καλοκαίρι του 2014


Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από παρόμοια βίντεο: Πάντα οι μουσουλμάνοι διαμαρτύρονται και παρενοχλούν και ασκούν ψυχολογική και συχνά σωματική βία, και πάντα οι Ισραηλινοί αστυνομικοί συλλαμβάνουν Εβραίους, για να μην δυσαρεστήσουν τους Αραβες.


Το γεγονός είναι, λοιπόν, πως όταν είχαν πλήρη έλεγχο, δεν ενδιαφέρονταν καθόλου. Μόλις το κατέλαβαν οι Εβραίοι, τότε άρχισαν να χαλάνε τον κόσμο και να επαναστατούν με το παραμικρό.

Και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βλέπουν το 'τρίτο ιερότερο χώρο' τους επάνω σε κύπελλα ποπ-κορν, σε διαφημίσεις για κινητή τηλεφωνία κ.ά.


Αν κάποιος Εβραίος παραπονεθεί στην Ισραηλινή αστυνομία για το γεγονός της περιφρόνησης (το λιγότερο) του ιερού τόπου από τα τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργανώνουν οι Παλαιστίνιοι (που κατά τ' άλλα ουρλιάζουν και φωνάζουν 'βεβήλωση' απλά και μόνο όταν Εβραίοι πάνε να προσευχηθούν) όπως συνέβη τον Αύγουστο του 2017, τυχαίο γεγονός, συμβαίνει συνέχεια ('Policemen break up soccer game on Temple Mount: Jewish visitors asked the policemen to stop the soccer game, feeling like it was a lack of respect for Judaism's holiest site', 21/08/2017,
http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/234236

και 'Soccer ball confiscated on Temple Mount: Police enforce Supreme Court order banning soccer games at Judaism's holiest site', 10/10/2017)
http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/236554

και αν καμιά φορά η αντίθρησκη και διαβολική ισραηλινή αστυνομία σταματάει το ιερό ισλαμικό παιχνίδι ποδοσφαίρου στο ιερό σημείο του Ιουδαϊσμού, στο Ορος του Ναού, οι παλαιστινιακές εφημερίδες διαμαρτύρονται για 'την καταστολή' γράφοντας τέτοιες ανοησίες:
https://archive.is/QTw5U

Δεν ξέρω αν το πιάσατε. Τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο δεν είναι απλά μια τυπική λατρευτική εκδήλωση ‘θρησκευτικού φρονήματος’ (!). Είναι ακόμα πιο σημαντικό: Είναι τζιχάντ.

Κατά τη διάρκεια των 19 ετών αραβικής κατοχής της ανατολικής Ιερουσαλήμ, Αραβες ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν και σκότωναν αθώους Εβραίους που απλά ήθελαν να βρεθούν πλησίον των τόπων προσευχής ή επειδή απλά περπατούσαν στους δρόμους της δυτικής Ιερουσαλήμ. Το γεγονός αυτό ανάγκασε το Ισραήλ να χτίσει τσιμεντένια τείχη στους δρόμους και στα πεζοδρόμια για να προστατεύει τους περαστικούς. Αυτοί οι σνάιπερ ήταν ικανοί να σκοπεύουν και να πετυχαίνουν στόχους ακόμη και μέσα στα σπίτια των Εβραίων και διαπερνώντας ακόμη και τα παράθυρα ιδιωτικών σπιτιών, με αποτέλεσμα τη δολοφονία και τον τραυματισμό πολλών Εβραίων κατοίκων της πόλης.

Οταν η Ιορδανία κατείχε την πόλη, όχι μόνο δεν διαφύλαξε τους ιερούς εβραϊκούς τόπους, αλλά και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να δείξει ότι τους περιφρονούσε και τους μισούσε.

Λ.χ. ο Βασιλιάς Χουσεΐν διέταξε την κατασκευή ενός δρόμου που θα περνούσε μέσα από το Όρος των Ελαιών, μόνο για να πηγαίνει κανείς εύκολα στο ξενοδοχείο Intercontinental, και για να γίνει αυτό, ο δρόμος φτιάχτηκε να περνάει μέσα από το αρχαίο νεκροταφείο. Εκατοντάδες εβραϊκοί τάφοι καταστράφηκαν για ένα δρόμο που θα μπορούσε εύκολα να έχει χτιστεί αλλού. Οι ταφόπλακες, που τιμούσαν τη μνήμη εκατοντάδων ραβίνων και άλλων επιφανών ανθρώπων, καταστράφηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από το Σώμα Μηχανικού της Αραβικής Ιορδανικής Λεγεώνας σαν πεζοδρόμια και για να φτιαχτούν αποχωρητήρια σε στρατόπεδα. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα, και είναι ορατές αυτές οι ταφόπλακες με τις επιγραφές στα στρατόπεδα, και τις είδε και τις φωτογράφισε και ο Ισραηλινός στρατός όταν απελευθέρωσε την πόλη το 1967.

Και όχι μόνο αυτό: Η αρχαία Εβραϊκή συνοικία της Παλιάς Πόλης είχε καταστραφεί ολοσχερώς, με 58 συναγωγές να ισοπεδώνονται και μερικές, μάλιστα, να μετατρέπονται σε στάβλους και κοτέτσια. Ακόμα και το Δυτικό τείχος έγινε μια παραγκούπολη.


Ο πολιτισμένος κόσμος πρέπει να πει στους Αραβες:

«Εχετε δείξει ότι δεν είστε άξιοι να κυβερνάτε αυτή την ιερή πόλη, ακόμα και το ανατολικό τμήμα της, γιατί ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα επιστρέψετε να κάνετε αυτό που κάνατε για 19 χρόνια;»

- «Θα ήμουν τυφλός να αρνιόμουν την εβραϊκή σύνδεση με την Ιερουσαλήμ»
[Sari Nusseibeh, Παλαιστίνιος Πρύτανης του Πανεπιστημίου Al-Quds, 12/11/2001]

[πατησιωτης]

Δεν είναι καινούργιο κόλπο αυτό.Και οι Σλάβοι της Μακεδονίας ανακάλυψαν ότι ήσαν "Μακεδόνες" και έπρεπε να υπάρχει μακεδονικό κράτος διάφορο του βουλγαρικού μετά το 1918 όταν η Βουλγαρία απέτυχε να καταλάβει ευθέως τη Μακεδονία.
Και εμείς ανακαλύψαμε την ιερότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά το 1974 όταν απέτυχε οριστικά με την τουρκική εισβολή το σχέδιο της ένωσης.
Αυτός που χάνει τον απευθείας πόλεμο μετατρέπει τη γεωγραφική ονομασία σε εθνική,οικειοποιείται το γεωγραφικό όνομα της περιοχής ως εθνικό ενός άλλου έθνους που δεν έχει πατρίδα και ποζάρει ως αδικημένος στην διεθνή κοινότητα.
Πρακτικά δεν υπάρχει καμμιά εθνολογική διαφορά ενός "Μακεδόνα" από ένα Βούλγαρο ή ενός Ελληνοκύπριου από έναν Έλληνα ή βέβαια ενός Παλαιστίνιου από έναν Ιορδανό.Είναι διαφορές που κατασκευάσθηκαν μετά την ήττα σε ένα πόλεμο για να διεκδικηθεί το ανεξάρτητο κράτος από αυτούς που απέτυχαν να προσαρτήσουν την περιοχή.
Αλλά δεν είναι αναγκαίο να είναι αντισημίτης για να το πιστέψει κανείς αυτό.Είναι πολύ ωραίο κόλπο και όποιος δεν ξέρει με λεπτομέρειες την ιστορία της περιοχής - και ποιός νοιάζεται να την μάθει; - τσιμπάει.

[nostromos]

Η διακήρυξη της Χαμάς κάνει έκκληση για την καταστροφή του Κράτους του Ισραήλ και την αντικατάστασή του με ένα παλαιστινιακό ισλαμικό κράτος στην περιοχή που είναι τώρα το Ισραήλ, τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας[4]. Η Χαμάς περιγράφει τη σύγκρουση με το Ισραήλ ως πολιτική και όχι θρησκευτική[5] ή αντισημιτική.[6] Ωστόσο, η ιδρυτική της διακήρυξη, συγγράμματα, και πολλές από τις δημόσιες δηλώσεις[7] αντικατοπτρίζουν την επίδραση αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας[8

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE ... E%AC%CF%82

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Δεν είναι καινούργιο κόλπο αυτό.Και οι Σλάβοι της Μακεδονίας ανακάλυψαν ότι ήσαν "Μακεδόνες" και έπρεπε να υπάρχει μακεδονικό κράτος διάφορο του βουλγαρικού μετά το 1918 όταν η Βουλγαρία απέτυχε να καταλάβει ευθέως τη Μακεδονία.
Και εμείς ανακαλύψαμε την ιερότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά το 1974 όταν απέτυχε οριστικά με την τουρκική εισβολή το σχέδιο της ένωσης.
Αυτός που χάνει τον απευθείας πόλεμο μετατρέπει τη γεωγραφική ονομασία σε εθνική,οικειοποιείται το γεωγραφικό όνομα της περιοχής ως εθνικό ενός άλλου έθνους που δεν έχει πατρίδα και ποζάρει ως αδικημένος στην διεθνή κοινότητα.
Πρακτικά δεν υπάρχει καμμιά εθνολογική διαφορά ενός "Μακεδόνα" από ένα Βούλγαρο ή ενός Ελληνοκύπριου από έναν Έλληνα ή βέβαια ενός Παλαιστίνιου από έναν Ιορδανό.Είναι διαφορές που κατασκευάσθηκαν μετά την ήττα σε ένα πόλεμο για να διεκδικηθεί το ανεξάρτητο κράτος από αυτούς που απέτυχαν να προσαρτήσουν την περιοχή.
Αλλά δεν είναι αναγκαίο να είναι αντισημίτης για να το πιστέψει κανείς αυτό.Είναι πολύ ωραίο κόλπο και όποιος δεν ξέρει με λεπτομέρειες την ιστορία της περιοχής - και ποιός νοιάζεται να την μάθει; - τσιμπάει.

Πως σας πετσόκοψε έτσι;

[Pertinax]

Σωστά. Όμως, οι Σλαβομακεδόνες δέχτηκαν τελικά (στις Πρέσπες) ότι η ελληνική Μακεδονία δεν τους ανήκει. Με βάση το παραπάνω άρθρο, οι Αραβο-Παλαιστίνιοι δεν θα αποδεχτούν ποτέ την εβραϊκή παρουσία στην Παλαιστίνη.

[NewModelArmy]

Πρακτικά δεν υπάρχει καμμιά εθνολογική διαφορά ενός "Μακεδόνα" από ένα Βούλγαρο ή ενός Ελληνοκύπριου από έναν Έλληνα .

Στο Μαστερ Σεφ περισυ οταν μιλούσε ο Κυπριος εβαζαν υποτιτλους. Κατα τ'αλλα καμια διαφορα.

[Dwarven Blacksmith]

Αχυράνθρωποι. Δεν είναι Παλαιστίνιοι, είναι Άραβες, άρα μπορούν να εκτοπιστούν, άρα νομιμοποιείται η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός.
Nope.

[Pertinax]

Αχυράνθρωποι. Δεν είναι Παλαιστίνιοι, είναι Άραβες, άρα μπορούν να εκτοπιστούν, άρα νομιμοποιείται η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός.
Nope.

Το άρθρο δεν λέει αυτό. Λέει ότι οι Άραβες, λόγω θρησκευτικού φανατισμού, θέλουν την Παλαιστίνη ολοκληρωτικά δική τους.

[Dwarven Blacksmith]

Αχυράνθρωποι. Δεν είναι Παλαιστίνιοι, είναι Άραβες, άρα μπορούν να εκτοπιστούν, άρα νομιμοποιείται η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός.
Nope.

Το άρθρο δεν λέει αυτό. Λέει ότι οι Άραβες, λόγω θρησκευτικού φανατισμού, θέλουν την Παλαιστίνη ολοκληρωτικά δική τους.

Α, αυτό είναι το πρωτότυπο που προσφέρει στη συζήτηση και χρειαζόταν χωριστό νήμα; Μάλιστα.

[Maspoli]

Αχυράνθρωποι. Δεν είναι Παλαιστίνιοι, είναι Άραβες, άρα μπορούν να εκτοπιστούν, άρα νομιμοποιείται η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός.
Nope.

Έτσι ακριβώς.

[πατησιωτης]

Σωστά. Όμως, οι Σλαβομακεδόνες δέχτηκαν τελικά (στις Πρέσπες) ότι η ελληνική Μακεδονία δεν τους ανήκει. Με βάση το παραπάνω άρθρο, οι Αραβο-Παλαιστίνιοι δεν θα αποδεχτούν ποτέ την εβραϊκή παρουσία στην Παλαιστίνη.

Επειδή είναι λίγοι,πιο φτωχοί και χρεωκοπημένοι από εμας και σε δημογραφική συρρίκνωση.Αυτό δεν ισχύει για τους Άραβες.Πέρα από τα ιδεολογικά κατασκευάσματα υπάρχει και ο ρεαλισμός.Η ισορροπία εκεί είναι ασταθής διότι το Ισραήλ είναι πανίσχυρο αλλά μέσα σε μια αραβική και μουσουλμανική θάλασσα οπότε πολλοί ελπίζουν.

[Golden Age]

Πρακτικά δεν υπάρχει καμμιά εθνολογική διαφορά ενός "Μακεδόνα" από ένα Βούλγαρο ή ενός Ελληνοκύπριου από έναν Έλληνα .

Στο Μαστερ Σεφ περισυ οταν μιλούσε ο Κυπριος εβαζαν υποτιτλους. Κατα τ'αλλα καμια διαφορα.

Τοπικό ιδίωμα είναι αυτό. Και οι Κρητικοί έχουν και διάφοροι. Στο σχολείο όλοι την ίδια γλώσσα διδάσκονται και μιλούν.

[Maspoli]

Αχυράνθρωποι. Δεν είναι Παλαιστίνιοι, είναι Άραβες, άρα μπορούν να εκτοπιστούν, άρα νομιμοποιείται η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός.
Nope.

Το άρθρο δεν λέει αυτό. Λέει ότι οι Άραβες, λόγω θρησκευτικού φανατισμού, θέλουν την Παλαιστίνη ολοκληρωτικά δική τους.

Α, αυτό είναι το πρωτότυπο που προσφέρει στη συζήτηση και χρειαζόταν χωριστό νήμα; Μάλιστα.

Οι Άραβες ζητάνε αυτό στο οποίο ζούσαν και αυτό από το οποίο εκδιώχθηκαν από κάποιους οι οποίοι ήρθαν από αλλού. Και το μόνο στο οποίο βασίζονται οι Ισραηλινοί ότι έχουν κάποιο δικαίωμα εκεί είναι ακριβώς ο θρησκευτικός φανατισμός.

[Pertinax]

Οι Άραβες ζητάνε αυτό στο οποίο ζούσαν και αυτό από το οποίο εκδιώχθηκαν από κάποιους οι οποίοι ήρθαν από αλλού. Και το μόνο στο οποίο βασίζονται οι Ισραηλινοί ότι έχουν κάποιο δικαίωμα εκεί είναι ακριβώς ο θρησκευτικός φανατισμός.

Το δικαίωμα των Ισραηλιτών δεν είναι μόνο θρησκευτικό, είναι εθνοθρησκευτικό. Αν δεν μεσολαβούσε ο Μικρασιατικός Πόλεμος και η Συνθήκη της Λωζάννης, οι Έλληνες θα είχαν δικαίωμα να ονειρεύονται ακόμα την ανάκτηση της Μικράς Ασίας και της Κωνσταντινούπολης (όπως έκαναν πριν το 1922); Φυσικά.

[Golden Age]

Οι Άραβες ζητάνε αυτό στο οποίο ζούσαν

Τη Βρεττανική Αυτοκρατορία; Την Οθωμανική Αυτοκρατορία; Το Βασίλειο των Σταυροφόρων; Την εποχή του αραβικού Χαλιφάτου και της ισλαμικής κατάκτησης; Τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία όπου πήγαν οι πρώτοι Άραβες;