Ο νεοταξίτης Σβαμπ με τη γίδα στην πλάτη: εκατοντάδες εκατομμύρια για βίλες και ντόλτσε βίτα με τα λεφτά του WEF

[Αρίστος]

Aυτος ηταν ο λογος της παραιτησης του απο την θεση του Προεδρου στο Παγκοσμιο Οικονομικο Φορουμ (WEF)...

Πρωην συνεργατες του που προφανως θελησαν να απαλλαγουν απο το ξεμωραμενο γερομαθουσαλα εβγαλαν στη φορα τα σκανδαλα του...

Αυτοι ακριβως ειναι οι Νεοταξιτες, πουλανε φυκια για πρασινες αναπτυξεις, παγκοσμια ειρηνη, παγκοσμια διακυβερνηση και στην πραξη τρωνε απο τα ετοιμα των κοροιδων (στη συγκεκριμενη περιπτωση των χορηγων του WEF).

Σημειωτεον οτι ο συγκεκριμενος ηταν το πουλεν του Κισινγκερ ο οποιος τον προωθησε στην προεδρια του WEF.






Ο Σβαμπ ξεσκεπάζεται: Το τέρας της παγκοσμιοποίησης υπό έρευνα από το ίδιο του το μαγαζί

Ένας ακόμα τύραννος που νόμιζε ότι ήταν άτρωτος – μέχρι που τον πέταξε στα σκουπίδια το ίδιο το σύστημα που κάποτε έλεγχε.

Αυτός που εδώ και δεκαετίες μας κουνούσε το δάχτυλο για το “καλό της ανθρωπότητας”, που μιλούσε για “Μεγάλη Επανεκκίνηση” και “παγκόσμια διακυβέρνηση”, τελικά αποδείχθηκε και με την βούλα άλλο ένα λαμόγιο της ελίτ – και μάλιστα από τα χειρότερα.

Ο Κλάους Σβαμπ, ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), είναι πια υπό επίσημη έρευνα για σωρεία σκάνδαλων, αφού ήρθε στο φως ανώνυμη επιστολή-φωτιά από εργαζόμενους μέσα στο ίδιο το Forum.

Χλιδή, καταχρήσεις και προσωπικές “δουλίτσες” με λεφτά του κόσμου

Ο “σωτήρας” της ανθρωπότητας φέρεται να έβαζε πιτσιρικάδες υπαλλήλους να του κάνουν αναλήψεις χιλιάδων ευρώ από ΑΤΜ, να φορτώνει ιδιωτικά μασάζ και πολυτελή ταξίδια στο ταμείο του WEF, και να βολεύει τη γυναίκα του με δήθεν επαγγελματικά ραντεβού για να ταξιδεύει σε resort με τα έξοδα πληρωμένα.

Έφτασαν στο σημείο να αγοράσουν βίλα 30 εκατομμυρίων στις όχθες της Γενεύης, και να τη φτιάξουν με άλλα 20 εκατομμύρια, δήθεν για “συναντήσεις του Forum”, ενώ χρησιμοποιούνταν στην πράξη σαν εξοχικό της οικογένειας Σβαμπ.

Το πιο εξωφρενικό σε όλη αυτή την ιστορία; Δεν τον κατέρριψαν οι “εχθροί” του – αλλά οι ίδιοι οι δικοί του άνθρωποι. Το διοικητικό συμβούλιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, γεμάτο με CEOs, πολιτικούς και παγκόσμιους παίκτες, κρέμασε το ίδιο το αφεντικό του, μόλις άρχισαν να βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα. Με το που έσκασε η ανώνυμη επιστολή-βόμβα, η ελίτ που τον στήριζε τόσα χρόνια έκανε πίσω σαν να μην τον ήξερε ποτέ. Μια μυστική συνεδρίαση την Κυριακή του Πάσχα ήταν αρκετή για να του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια.

Ο Σβαμπ ικέτευε για μια τελευταία ευκαιρία να μιλήσει στο συμβούλιο, να δώσει εξηγήσεις. Δεν του την έδωσαν. Του έκλεισαν την πόρτα στα μούτρα. Χωρίς καν να τον αφήσουν να υπερασπιστεί τον εαυτό του, του έδειξαν την έξοδο. Αυτός που για δεκαετίες κινούσε τα νήματα, εξωθήθηκε σε άμεση παραίτηση, εγκαταλείποντας το θρόνο του σαν αποδιοπομπαίος τράγος. Ένας ακόμα τύραννος που νόμιζε ότι ήταν άτρωτος – μέχρι που τον πέταξε στα σκουπίδια το ίδιο το σύστημα που κάποτε έλεγχε.

Αντί για συγγνώμη, απειλεί με μηνύσεις

Ο Σβαμπ, αντί να απολογηθεί, απείλησε με αγωγές όποιον τολμήσει να τον αμφισβητήσει, προσπαθώντας να κουκουλώσει τα πάντα. Όμως, ακόμα και το δικό του διοικητικό συμβούλιο τον άδειασε. Την Κυριακή του Πάσχα τον κάλεσαν σε έκτακτη συνεδρίαση και… του έδειξαν την έξοδο.

Έφυγε κακήν κακώς, παραιτήθηκε άμεσα, και ο άνθρωπος που ήλεγχε το WEF σαν αυτοκράτορας για δεκαετίες, έπεσε σαν τραπουλόχαρτο.

Το “τέρας” ξεσκεπάζεται

Αυτός είναι ο Κλάους Σβαμπ. Όχι “οραματιστής”. Όχι “ηγέτης”. Ένα τέρας με χαμόγελο τεχνοκράτη, που για χρόνια πουλούσε παραμύθια για “πράσινη ανάπτυξη”, “καθαρές πόλεις” και “παγκόσμια δικαιοσύνη”, την ώρα που ζούσε σαν βασιλιάς με τα λεφτά των κορόιδων και προετοίμαζε έναν κόσμο ελέγχου, φτώχειας και κοινωνικής πειθαρχίας.

Αν όλα αυτά αληθεύουν – κι όλα δείχνουν πως ναι – τότε ο Σβαμπ δεν είναι απλώς διεφθαρμένος. Είναι σύμβολο του πώς λειτουργεί η παγκόσμια ελίτ: με μάσκες, με μεγάλα λόγια, και με το χέρι πάντα μέσα στις τσέπες μας.

https://www.newsbreak.gr/kosmos/870281/ ... to-magazi/

.

[Αρίστος]

H αποστολη του Παγκοσμιου Οικονομικου Φορουμ και προσωπικα του Σβαμπ ηταν διπλη:

α) Να διαμορφωνει νεοταξ συνειδηση σε νεους πολιτικους και να τους μετατρεπει σε γενιτσαρους της πολιτικης παγκοσμιοποιησης. Ο Μακρον και ο Τριντο ηταν κλασσικες περιπτωσεις μαθητων του.

β) Να συντονιζει αυτους τους πολιτικους με επισης νεοταξ μεγαλοεπιχειρηματιες σχηματιζοντας φαλαγγα που δουλευε να επιβαλλει τη Νεα Ταξη, δηλαδη την παγκοσμια διακυβερνηση.

.

[axilmar]

γ) να τρωει τα ετοιμα κοροιδευοντας τον κοσμο.

[Αρίστος]

Aπο τη Wall Street Journal...



World Economic Forum Opens New Probe Into Founder Klaus Schwab

https://www.wsj.com/business/world-econ ... b-e2f061d6

.

[Αρίστος]

To σχολιο του Τραμπ Τζουνιορ.





.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Συναντήσεις του phorum ήταν, τα έδινε στους διαχειριστές για να σβήνουν τα πατριωτικά σχόλια.

[Αρίστος]

Συναντήσεις του phorum ήταν, τα έδινε στους διαχειριστές για να σβήνουν τα πατριωτικά σχόλια.

.

[Αρίστος]

Το σχολιο του Μασκ.

[Beria]

To σχολιο του Τραμπ Τζουνιορ.





.

Leftist o Σβάμπ
ρεμαλάκαμου
Leftist!!

είναι οικογενειακώς ηλίθιοι;

[Αρίστος]

Mε φιλελεφτ-Τροτσκιστης να το τυλιξω;

.

[Beria]

Mε φιλελεφτ-Τροτσκιστης να το τυλιξω;

.

Ρε έχετε κάνει φωλιά;
Άλλος Εθνι μας βρήκε

[Golden Age]

Mε φιλελεφτ-Τροτσκιστης να το τυλιξω;

.

Ρε έχετε κάνει φωλιά;
Άλλος Εθνι μας βρήκε

Θαυμαστής του Λένιν πάντως είναι

[Eθνικοκοινωνιστης]

To σχολιο του Τραμπ Τζουνιορ.





.

Leftist o Σβάμπ
ρεμαλάκαμου
Leftist!!

είναι οικογενειακώς ηλίθιοι;

μεταξυ μας τωρα



ξερεις τι ειναι

[Eθνικοκοινωνιστης]

Mε φιλελεφτ-Τροτσκιστης να το τυλιξω;

.

Ρε έχετε κάνει φωλιά;
Άλλος Εθνι μας βρήκε

Θαυμαστής του Λένιν πάντως είναι

χωριο που φαινεται

[dna replication]

COMBATE | is reliable Cuban content creator across many years whom i respect.
maybe this is your first real opportunity to listen to an unapologetic Communist. santa


COMBATE |
@upholdreality
The man born today led the first successful revolt against the empire of money.
He exposed the structure of modern power: capitalism as empire, finance as weapon, sovereignty as crime.
And proved the blood of the poor need not feed the banks of London & New York forever



COMBATE |
@upholdreality
What sets Lenin apart is not simply that he led a revolution—but that he uncovered the structural logic of the global system itself.
Capitalism, as it develops, does not remain a national economy. It becomes imperialism: the fusion of monopoly, finance, and military force, expanding beyond borders to capture markets, seize resources, and crush sovereignty wherever it appears.
He was the first to strip away the liberal illusions surrounding empire.
The first to explain that imperialism is not policy—it is structure. Not the choice of this or that statesman, but the systemic drive of monopolies and banks to capture foreign markets, secure raw materials, and export surplus capital.
Colonies are not accidents. They are the outer wall of capitalist accumulation.

COMBATE |
@upholdreality
When he and his comrades seized power in Russia, they did not merely change one government for another. They executed the first successful rupture in the global chain of imperial domination.

The October Revolution was not an internal Russian event—it was a blow against the global dictatorship of capital that governed the world from London, Paris, Berlin, and later, Washington. This event did not just affect Russia. It redefined geopolitics.
For the first time since the rise of industrial capital, one-sixth of the earth’s surface fell outside the control of European and Anglo-American banks.
It proved, for the first time in modern history, that industrialization, development, and scientific progress could be achieved outside the mechanisms of Anglo-European capital.

It proved that sovereignty was possible.

COMBATE |
@upholdreality
The immediate consequence was the industrial transformation of a backward, agrarian, semi-feudal territory into a world power capable of confronting imperialism on every front: militarily, technologically, culturally.
But the broader consequence was its demonstration effect for the oppressed world. From Vietnam to Angola, from Korea to Cuba, the lesson was clear: sovereignty is possible. Development is possible. But only against the will of the imperial core.

COMBATE |
@upholdreality
The British oligarchy understood this at once.
Long before the United States replaced Britain as the central imperial power, the ruling class of the City of London recognized the revolutionary state as its primary geopolitical threat.
Why?
Because for the first time, capital was confronted not by a rival capitalist power—but by a system that rejected the logic of capital itself. The empire of finance cannot tolerate sovereignty. Sovereignty implies control over credit, over currency, over production, over the means to decide your own development.

The revolutionary who was born on this day did not simply take power in Russia—he declared global war on the dictatorship of capital that binds the periphery to the core.

COMBATE |
@upholdreality
The geopolitical map of the 20th century, including the entire history of decolonization, cannot be understood without this break. The industrialization of dozens of post-colonial nations, hundreds of millions of people —in energy, heavy industry, education, healthcare—was materially enabled by the state that emerged from this revolution. This aid was not charity. It was a strategic project of world-historical scope: to deny the imperial core its monopoly on development.

COMBATE |
@upholdreality
Without this revolution, sovereignty in the periphery would remain a fiction. There is no sovereignty when your banks are in London and New York. There is no independence when your development depends on loans priced by Washington and enforced by aircraft carriers. The birth we honor today is the birth of the first major breach in that system.

COMBATE |
@upholdreality
If the imperialists hate this figure still, it is because his victory was not merely military—it was conceptual.
He exposed the essence of liberalism as the ideological mask of finance capital. He revealed that behind their talk of rights and freedoms stands the iron fist of exploitation. And he showed that this system can be defeated. To commemorate this revolutionary is not to mourn the past—it is to recognize the living thread of struggle that continues wherever sovereignty confronts capital. His victory remains intolerable to the empire because it exposes the lie at the heart of their rule: that the world belongs to them by right. He proved otherwise.

"As Lenin profoundly pointed out... 'it does not matter when and for what period the proletarians of which country will carry this cause to its conclusion. What is important is that the ice has been broken, the voyage has been opened, the way has been shown'." — Xi Jinping