Δηλαδή η Αμερική είναι πιο δημοκρατική από την Ισλανδία;Dwarven Blacksmith έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:22Ένα είναι σίγουρο: όπου βλέπεις πολλά κόμματα, κράτα μικρό καλάθι για το επίπεδο της δημοκρατίας.

Δηλαδή η Αμερική είναι πιο δημοκρατική από την Ισλανδία;Dwarven Blacksmith έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:22Ένα είναι σίγουρο: όπου βλέπεις πολλά κόμματα, κράτα μικρό καλάθι για το επίπεδο της δημοκρατίας.
δε βλεπω πολλα μονοκομματικα με ρεντ φλαγκ να κυκλοφορουνε σημερα ομως. χαλασανε σχεδον ολα, παλιοποιοτητα...Dwarven Blacksmith έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:39Όχι απαραίτητα. Τα 2 είναι red flag (κακό). Το 1 δεν είναι απαραίτητα καλό, εκτός αν το red flag είναι κυριολεκτικό.Ασέβαστος έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:33ενω οπου βλεπεις λιγοτερα απο 2; μεγαλο καλαθι;Dwarven Blacksmith έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:22Ένα είναι σίγουρο: όπου βλέπεις πολλά κόμματα, κράτα μικρό καλάθι για το επίπεδο της δημοκρατίας.
Dwarven Blacksmith έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:39Όχι απαραίτητα. Τα 2 είναι red flag (κακό). Το 1 δεν είναι απαραίτητα καλό, εκτός αν το red flag είναι κυριολεκτικό.Ασέβαστος έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:33ενω οπου βλεπεις λιγοτερα απο 2; μεγαλο καλαθι;Dwarven Blacksmith έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 20:22Ένα είναι σίγουρο: όπου βλέπεις πολλά κόμματα, κράτα μικρό καλάθι για το επίπεδο της δημοκρατίας.
Εδώ άμα δεν σε αρέσει ΟΑΕΔ.Ασέβαστος έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 17:56συγκριτικα, ο κομισσαριος μπορει να σε βαλει να δουλεψεις οπως γουσταρει σε οποια ηλικια γουσταρει με οτι μεροκαματο γουσταρει κι αμα δε σ αρεσει γκουλαγκ.pylothess έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 13:21Ο εργοδότης είναι ελεύθερος π.χ. αν έχεις περάσει τα 35 η και σε ποιο μεγάλες ηλικίες ακόμη να σε εκβιάσει να δουλέψεις με όρους γαλέρας.Ληστοσυμμορίτης έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 12:58Η ελευθερία να εκμεταλλεύεται ο ένας άνθρωπος το συνάνθρωπο του απαγορευόταν
Μπορείς να αρνηθείς αλλά δεν θα έχεις μεροκάματο. Υπάρχει και ο νόμιμος τρόπος ,να σε βάλει να δουλέψεις με μπλοκάκι για να γλυτώσει υπερωρίες, δώρα κ.τ.λ. Συν ότι μπορεί να σε σχολάσει ότι ώρα θέλει. Αυτή είναι η επιχειρηματική ελευθερία. Είτε με τον νόμιμο είτε με τον παράνομο τρόπο.
Μετά οι συνάδελφοι κατεβαίνουν και διαδηλώνουν μαζί με το αφεντικό. Το είδαμε και αυτό!!!
Δεν φταίει ο βιαστής , φταίει η γυναίκα που ήταν προκλητική.
Δεν φταίει το θύμα , φταίει ο θύτης.
κυριολεκτικα εχει δικαιωμα ζωης και θανατου πανω σου.
οαεδ>γκουλαγκ.pylothess έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 22:30Εδώ άμα δεν σε αρέσει ΟΑΕΔ.Ασέβαστος έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 17:56συγκριτικα, ο κομισσαριος μπορει να σε βαλει να δουλεψεις οπως γουσταρει σε οποια ηλικια γουσταρει με οτι μεροκαματο γουσταρει κι αμα δε σ αρεσει γκουλαγκ.pylothess έγραψε: ↑05 Δεκ 2023, 13:21
Ο εργοδότης είναι ελεύθερος π.χ. αν έχεις περάσει τα 35 η και σε ποιο μεγάλες ηλικίες ακόμη να σε εκβιάσει να δουλέψεις με όρους γαλέρας.
Μπορείς να αρνηθείς αλλά δεν θα έχεις μεροκάματο. Υπάρχει και ο νόμιμος τρόπος ,να σε βάλει να δουλέψεις με μπλοκάκι για να γλυτώσει υπερωρίες, δώρα κ.τ.λ. Συν ότι μπορεί να σε σχολάσει ότι ώρα θέλει. Αυτή είναι η επιχειρηματική ελευθερία. Είτε με τον νόμιμο είτε με τον παράνομο τρόπο.
Μετά οι συνάδελφοι κατεβαίνουν και διαδηλώνουν μαζί με το αφεντικό. Το είδαμε και αυτό!!!
Δεν φταίει ο βιαστής , φταίει η γυναίκα που ήταν προκλητική.
Δεν φταίει το θύμα , φταίει ο θύτης.
κυριολεκτικα εχει δικαιωμα ζωης και θανατου πανω σου.
Σιγά μην αφήσουμε να λυμαίνονται τη χώρα μας τα καπιταλιστικά αρπαχτικά. Η ελλάδα θα ελευθερωθεί από τα καπιταλιστικά δεσμά και ο λαός θα γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.
ποτε θα γινει αυτο; εχουμε καποια προβλεψη, καποιο πλανο;Ληστοσυμμορίτης έγραψε: ↑06 Δεκ 2023, 13:06Σιγά μην αφήσουμε να λυμαίνονται τη χώρα μας τα καπιταλιστικά αρπαχτικά. Η ελλάδα θα ελευθερωθεί από τα καπιταλιστικά δεσμά και ο λαός θα γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.
οταν λεμε "τωρα" εννοουμε οτι απο βδομαδα θα πεσει πεινα;
Τα επόμενα χρόνιαΑσέβαστος έγραψε: ↑07 Δεκ 2023, 09:15ποτε θα γινει αυτο; εχουμε καποια προβλεψη, καποιο πλανο;Ληστοσυμμορίτης έγραψε: ↑06 Δεκ 2023, 13:06Σιγά μην αφήσουμε να λυμαίνονται τη χώρα μας τα καπιταλιστικά αρπαχτικά. Η ελλάδα θα ελευθερωθεί από τα καπιταλιστικά δεσμά και ο λαός θα γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.
ποσα;Ληστοσυμμορίτης έγραψε: ↑07 Δεκ 2023, 09:35Τα επόμενα χρόνιαΑσέβαστος έγραψε: ↑07 Δεκ 2023, 09:15ποτε θα γινει αυτο; εχουμε καποια προβλεψη, καποιο πλανο;Ληστοσυμμορίτης έγραψε: ↑06 Δεκ 2023, 13:06
Σιγά μην αφήσουμε να λυμαίνονται τη χώρα μας τα καπιταλιστικά αρπαχτικά. Η ελλάδα θα ελευθερωθεί από τα καπιταλιστικά δεσμά και ο λαός θα γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.
"ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1960 ΔΙΑΛΥΘΗΚΑΝ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΓΚΟΥΛΑΓΚ"
Τον Μάρτιο του 1940 υπήρχαν τουλάχιστον 456 στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη σοβιετική επικράτεια. Ο Σολτζενίτσιν υποστηρίζει ότι μεταξύ 1928 και 1953 «περίπου σαράντα με πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι κλείστηκαν στο Αρχιπέλαγος με βαριές ποινές». Σύμφωνα με πιο εμπεριστατωμένες εκτιμήσεις, ο αριθμός αυτός υπολογίζεται σε 6.000.000 με 15.000.000 για την περίοδο 1934-1953. Την ίδια περίοδο 1.053.829 πέθαναν στα στρατόπεδα του Γκουλάγκ, σύμφωνα με τα σοβιετικά αρχεία, που μελετήθηκαν από ερευνητές τη δεκαετία του ‘90.
Κατά τη μετασταλινική περίοδο της «φιλελευθεροποίησης», το Γκουλάγκ διαλύθηκε επίσημα στις 13 Ιανουαρίου 1960.
Πολλοί σοβιετικοί διανοούμενοι υπήρξαν «τρόφιμοι» στρατοπέδων συγκέντρωσης και αποτύπωσαν σε έργα τους τη φρίκη του Γκουλάγκ. Ξεχωρίζουν δύο βιβλία που κυκλοφορούν και στα ελληνικά: το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν (1918-2008) και η συλλογή διηγημάτων «Ιστορίες από την Κολιμά» του Βαρλάμ Σαλάμοφ (1907-1982).
Ένας Ιερεύς που επέζησε των διωγμών έγραψε τα ακόλουθα για την κράτησή του: «Δεν θα πάψω να ευγνωμονώ τον Θεό, για τα χρόνια που πέρασα φυλακισμένος σε απόλυτη απομόνωση. Ήμουν, για τρία χρόνια, σε δέκα μέτρα βάθος, κάτω από την επιφάνεια της γης. Ποτέ δεν άκουσα μία κουβέντα, ποτέ δεν είπα μία κουβέντα. Δεν υπήρχαν βιβλία. Οι εξωτερικές φωνές, όλες σιώπησαν. Οι φύλακες φορούσαν υποδήματα με λαστιχένιες σόλες, δεν ακουγόταν ο ερχομός τους.
Μετά, καθώς ο καιρός περνούσε, σιώπησαν και όλες οι εσωτερικές φωνές. Μας έδιναν φάρμακα [Σημ.: εννοεί ψυχοφάρμακα], μας έδερναν. Λησμόνησα όλη την θεολογία. Λησμόνησα όλη την Αγία Γραφή. Μία ημέρα πρόσεξα πως είχα ξεχάσει και το “Πάτερ ημών”. Δεν μπορούσα να το θυμηθώ. Ήξερα πως άρχιζε με το “Πάτερ ημών”, αλλά δεν γνώριζα πια πώς ήταν η συνέχεια. Κράτησα την αισιοδοξία μου και είπα: “Πάτερ ημών, έχω ξεχάσει την προσευχή, αλλά Συ σίγουρα την γνωρίζεις. Σε παρακαλώ, βάλε αντί για μένα έναν Άγγελο να την λέει κι εγώ θα σιωπώ”!
Για ένα διάστημα η προσευχή μου ήταν “Ιησού, σε αγαπώ”. Και μετά από λίγο και πάλι, “Ιησού, σε αγαπώ”. Αργότερα, μού ήταν δύσκολο να λέω έστω και αυτό, γιατί μας έδιναν μία φέτα ψωμί για μία εβδομάδα. Ήταν οι ξυλοδαρμοί και τα μαρτύρια και η έλλειψη φωτός και άλλα πράγματα. Ήταν πια αδύνατο να συγκεντρώσω το μυαλό μου, ώστε να λέω έστω και το “Ιησού, σε αγαπώ”. Η υψηλότερη μορφή προσευχής που γνωρίζω είναι το ήσυχο κτύπημα της καρδιάς που αγαπά Αυτόν. Ο Ιησούς χρειάζεται απλά να ακούει “τικ-α-τοκ”, “τικ-α-τοκ” και θα γνωρίζει πως κάθε χτύπημα είναι αφιερωμένο προς Αυτόν».