Όλα είναι κατς

[Μαυροβασίλης]

Κάτι τέτοιες στιγμές μου λείπει ο Σύνδρομος να ανεβάσει κειμενάρα για τη συμβολή των Εβραίων του Λονδίνου στην επαγγελματική πυγμαχία (και την ορολογία της) και για το κίνημα του Μυώδη Εβραίου

ε, ναι

[Papa John]

Χα χα τι μου θυμίσατε τώρα !!
Αρχές δεκαετίας του 2000 δούλευα στην Αγγλία και πήγαινα γυμναστήριο σε ένα μέρος που ουσιαστικά προπονούσε μποξέρ,αλλά είχε και όργανα για όλους τους υπόλοιπους που θέλαμε να κάνουμε ασκήσεις.Εγώ προσωπικά πήγαινα εκεί γιατί είχα μία κάρτα από το Youth Hostel και έτσι δεν πλήρωνα συνδρομή,αν και δε νομίζω να υπήρχε κάποιος εκεί μέσα που να πλήρωνε.
Υπήρχε και μία πόρτα στο βάθος της αίθουσας την οποία δεν είχα ανοίξει ποτέ και δεν ήξερα καν τι υπήρχε από πίσω της.
Μια μέρα επιτέλους η πόρτα άνοιξε και από μέσα βγήκαν κάτι πολύ μυστήριοι τύποι,όλων των ηλικιών,οι περισσότεροι με το λεγόμενο cauliflower ear.
Ένας από αυτούς επιθεώρησε με γυροσκοπικό βλέμμα την αίθουσα που ήμασταν εμείς οι υπόλοιποι και είπε "let´s ask those lads there" δείχνοντας -φυσικά- προς το μέρος που βρισκόμασταν εγώ και κάτι άλλοι μαλάκες,Ισπανοί,Τούρκοι,Ιταλοί,you name it.
Να μην τα πολυλογώ,οι τύποι ήταν παλαιστές κατς που έκαναν αγώνες σε όλο το νησί,κάτι σαν περιοδεία, και μας ρώτησαν εάν θέλαμε να συμμετάσχουμε γιατί είχαν έλλειψη από άτομα,λολ.Οι περισσότεροι είπαμε όχι γιατί φυσικά δεν είχαμε ιδέα από λαβές πάλης κλπ αλλά μας καθησύχασαν λέγοντας πως δεν θα χρειάζονταν να κάνουμε και πολλά πράγματα,απλά να στεκόμαστε στο ρινγκ,να κάνουμε ότι τρώμε ξύλο,ότι δίνουμε ξύλο,ότι πέφτουμε,ότι σφαδάζουμε κ.ο.κ
Στο τέλος μας έπεισαν,τουλάχιστον για το σαββατιάτικο σώου στο Νόριτς, αλλά είχε γέλιο που τους θέσαμε όλοι μας τον ίδιο όρο και αυτός φυσικά ήταν να μη φορέσουμε leotards ή αλλιώς wrestling tights,γιατί ντρεπόμασταν υπερβολικά να εμφανιστούμε έτσι μπροστά σε κόσμο...αν κι από ότι συμπέρανα στο τέλος της παράστασης,οι περισσότεροι και οι περισσότερες που πάνε σε τέτοια ηβέντς πάνε μάλλον για το μάτι,λολ.Εγώ πάντως είχα φορέσει τζην βερμούδα και κανονικό μπλουζάκι με γιακά,τύπου πόλο.
Είχε πολύ πλάκα τελικά και μάλιστα αποδείχτηκα πολύ καλός,αφού μπορούσα -τότε- να σηκώσω έναν άντρα μέχρι και 120 κιλά και να τον κάνω σλαμ.Τώρα πια ούτε 90 κιλά δεν σηκώνω,μέση,πόδια χάλια από τις δουλειές.Φυσικά στο σώου δε χρειάστηκε να κάνω τέτοια πράγματα,ένα κεφαλοκλείδωμα διαρκείας στον έναν από τους villains απαιτούσε ο δικός μου ρόλος,ούτε φωνές,ούτε απειλές,τίποτα.
A,είχαμε πάρει και μπλουζάκι δώρο από τους διοργανωτές,καθώς και εισητήρια για όλες τις παραστάσεις στο νησί,αλλά μόνο μια πήγα ξανά φορά για να παρακολουθήσω κι αυτό γιατί έτυχε να είμαστε τηις ίδιες μέρες στο Ρέντινγκ,εμείς για το φεστιβάλ,αυτοί για το "ξύλο",χα χα.

Πάντως οι τύποι ήταν ευγενέστατοι και μάλιστα θα τους χαρακτήριζα ψυχούλες,χωρίς πλάκα.Πολύ καλά παιδιά.

[Yochanan]

πολύ όμορφη ιστορία παπατζων. είσαι βιος και πολιτεία τελικά!

[Papa John]

Ρε συ αυτό το θυμάμαι ακόμη και γελάω,που είχα βρεθεί και υπό ποιες συνθήκες,ό,τι να΄ναι ! Πολύ γέλιο !

[Papa John]

Ο δε Πρέζ-α-ιντεντ το έχει πάει ένα βήμα πιο πέρα



λοοοοοοοοοοοοολλλλλλ !!!

[Papa John]

Να ξέρετε πάντως ότι αυτό το δίπολο που είναι και το θέμα του νήματος (καλοί-κακοί) είναι κάτι σαν το άσπρο-μαύρο στο δάπεδο της μασωνικής στοάς,σαν το κόκκινο-μπλε χάπι στο μάτριξ και πάει λέγοντας.
Το κατς,από ένα λαικό άθλημα-θέαμα έχει μετατραπέι σε ιλλουμινατική υπερπαραγωγή ενώ και οι συμμετέχοντες σε αυτό είναι μυημένοι σε διάφορες οκκουλτιστικές μαλακίες,σατανιστές με λίγα λόγια.Δεν υπάρχει τίποτε το θετικό σε αυτά τα σώου,αυτό που προβάλλουν είναι βία,χυδαία γλώσσα,ζωώδη σεξισμό και πολλά άλλα.Οι περισσότεροι δε εκεί μέσα είναι ψυχολογικά άρρωστοι.
Αυτό,σύμφωνα με το άρθρο,έχει μεταφερθεί σχεδόν παντού,ακόμη και στην πολιτική διαλεκτική.Συμφωνώ σε όλα σχεδόν.

[Δεν Είμαι Φασίστας]

Το κατς,από ένα λαικό άθλημα-θέαμα έχει μετατραπέι σε ιλλουμινατική υπερπαραγωγή ενώ και οι συμμετέχοντες σε αυτό είναι μυημένοι σε διάφορες οκκουλτιστικές μαλακίες,σατανιστές με λίγα λόγια

[Papa John]

Το ξέρω ότι ακούγεται εντελώς κουφό αλλά όποιος έχει μάτια βλέπει.
Για σώου-μπιζ μιλάμε έτσι κι αλλιώς.