Πώς κατέληξε ο «λευκός» άνδρας ο αποδιοπομπαίος τράγος της εποχής μας;

[Null]

Τα' λεγε ο Robert Howard αλλά κάποια ζώα δεν τον πιστεύανε.

Pope Francis washes the feet of refugees

[nostromos]

μην μπερδευουμε το φιλανθρωπο συμβολισμο με cock καταστασεις ...

[Null]

Ο άλλος από εδώ που έβγαλε τον σταυρό όταν επισκέφθηκε τους πρόσφυγες.

[Dorian]

Πασκάλ Μπρυκνέρ:Πώς κατέληξε ο «λευκός» άνδρας ο αποδιοπομπαίος τράγος της εποχής μας;

Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ στο βιβλίο του «Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος» εξηγεί πώς ο αριστερός δικαιωματισμός μετατρέπει τον λευκό άντρα σε αποδιοπομπαίο τράγο – Φωτογραφία: Getty Images

Ο διάσημος Γάλλος διανοητής Πασκάλ Μπρυκνέρ στο νέο του βιβλίο «Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος», που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, εξηγεί πώς η νέα Αριστερά, έχοντας μετατοπίσει το κέντρο βάρους της από την πάλη των τάξεων στην πολιτική ταυτοτήτων, μετατρέπει ρατσιστικά τον λευκό ετεροφυλόφιλο άνδρα σε ένοχο για τα πάντα, οδηγώντας λαϊκιστικά τον δυτικό πολιτισμό σε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο.

Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ, στο πολυσυζητημένο νέο δοκίμιο του «Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος: Κατασκευάζοντας τον λευκό ως αποδιοπομπαίο τράγο» (μτφρ. Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πατάκη), που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, εξηγεί το μηχανισμό με τον οποίο η Αριστερά και οι δικαιωματιστές, υιοθετώντας μια νέα επιθετική πολιτική ταυτοτήτων και βαφτίζοντας εκ των προτέρων κάθε αντίλογο ως ρατσισμό, πατριαρχική βία και φασισμό, κατασκευάζουν έναν νέο αποδιοπομπαίο τράγο που ενοχοποιείται για όλα. Ο διάσημος Γάλλος διανοητής κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια νέα πολιτισμική μάστιγα που γεννήθηκε στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και έχει εξαπλωθεί στην Ευρώπη με μεγάλη ταχύτητα, δημιουργώντας ένα νέο, επικίνδυνο φυλετισμό.

Πώς ο αντι-ρατσισμός έχει γίνει ένας αντεστραμμένος ρατσισμός που αυτή τη φορά στοχοποιεί τον λευκό ετεροφυλόφιλο άνδρα; Πως η θυματοποίηση διαφόρων μειονοτήτων έχει γίνει πολιτικό εργαλείο στα χέρια της Αριστεράς; Πώς ο «προοδευτικός φεμινισμός έγινε εισαγγελικός φεμινισμός» και από δυναμικό κίνημα που απελευθέρωσε τις γυναίκες αλλά και τους άντρες, κατέληξε να είναι μια δύναμη οπισθοδρόμησης που χτυπά ρατσιστικά τους λευκούς άνδρες, αντιμετωπίζοντάς τους συλλήβδην ως επικίνδυνους βίαιους φαλλοκράτες; Πώς η Ευρώπη διολισθαίνει, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, «από τον προοδευτισµό του τριπτύχου “φεµινισµός – αποαποικιοποίηση – αντιρατσισµός” της παραδοσιακής αριστεράς στον σκοταδισµό που εκπροσωπεί η κακοχωνεµένη made in USA εκδοχή του»; Ο Μπρυκνέρ με το γνωστό του μοντέρνο ύφος και όχι με μια στείρα ακατανόητη ακαδημαϊκή γλώσσα, δίνει απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα, με επιχειρήματα που βασίζονται σε ενδελεχή έρευνα. Ο διαυγής και ψύχραιμος λόγος του -τολμηρός για την εποχή της ψηφιακής υστερίας- βάζει τα πράγματα στη θέση τους, απαντώντας στις ιστορικές ανακρίβειες, τον εύθικτο δικαιωματισμό, την δυστοπική πολιτική ορθότητα που έχει ξεσηκώσει ένα απίστευτο κύμα λογοκρισίας, μετατρέποντας τα κοινωνικά δίκτυα σε λαϊκά δικαστήρια, τα οποία δικάζουν χωρίς στοιχεία και καταδικάζουν με συνοπτικές διαδικασίες όποιον στοχοποιήσουν, θυμίζοντας στρατοδικείο δικτατορίας φασιστικού ή κομμουνιστικού τύπου.

Βρήκαμε νέο σατανά: Ο λευκός άνδρας φταίει για όλα
«Υπάρχει πάντα η δυνατότητα να συσπειρωθεί μια μεγάλη μάζα ανθρώπων, υπό τον όρο να μείνουν κάποιοι απέξω, ώστε να δέχονται τα χτυπήματά της». Όταν ο Ζίγκμουντ Φρόυντ είχε γράψει τη συγκεκριμένη φράση το 1930, στο έργο του «Η δυσφορία μέσα στον πολιτισμό», μιλούσε για τον αντισημιτισμό. Χρησιμοποιώντας αυτή τη φράση ο Πασκάλ Μπρυκνέρ, στο νέο του δοκίμιο, καταγγέλλει μια τρομακτική επιστροφή στον φυλετισμό, στον κοινωνικό δηλαδή διαχωρισμό των ανθρώπων βάσει χρώματος και φυλής. Ο αριστερός δικαιωματισμός, αξιοποιώντας την οργή που φουντώνει εύκολα και ταχύτατα στα σόσιαλ μίντια, υιοθετεί ένα νέο αφήγημα που στοχοποιεί οποιονδήποτε άνδρα έχει γεννηθεί λευκός και ετεροφυλόφιλος, ως ένοχο για τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας, τη βία κατά των γυναικών, τα σκλαβοπάζαρα περασμένων αιώνων, την παιδική εργασία, τους κατακτητικούς πόλεμους, την οικονομική εκμετάλλευση, βάζοντάς τα όλα και όλους άκριτα στο ίδιο τσουβάλι της πατριαρχίας. Ο λευκός ετεροφυλόφιλος άνδρας, σύμφωνα με το εν λόγω αφήγημα, είναι ένοχος γιατί εκπροσωπεί την πατριαρχία, είναι βιαστής και εν δυνάμει γυναικοκτόνος, αφού, όπως λένε οι σκληροπυρηνικές φεμινίστριες, ακόμα κι όταν απλώς φλερτάρει επιθυμεί ύπουλα και συγκαλυμμένα να κυριαρχήσει στις γυναίκες, επιβάλλοντας τους τον πατριαρχικό ζυγό.

Αριστερά: Από την πάλη των τάξεων, στην εργαλειοποίηση των μειονοτήτων
Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ εξηγεί πώς γεννήθηκε όλο αυτό το κύμα απαξίωσης του λευκού άνδρα ως εκπροσώπου της πατριαρχίας. «Αντίθετα με τις προσδοκίες που γεννήθηκαν το 1989, την πτώση του Τείχους του Βερολίνου δεν την ακολούθησε η κυριαρχία της λογικής, και ακόμα λιγότερο βέβαια της μετριοπάθειας. Μια άλλη ιδεολογία αντικατέστησε τις σωτηριολογικές υποσχέσεις που έδινε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, βασισμένη αυτή τη φορά στη φυλή, στο γένος, στην ταυτότητα. Για τρεις θεωρίες, τη νεοφεμινιστική, την αντιρατσιστική και την αποαποικιακή, ο ένοχος είναι πλέον ο λευκός. Υποβιβασμένος σε απλό φορέα του χρώματος του δέρματός του, είναι πλέον ο απεχθής, ο δαχτυλοδεικτούμενος, ο υπεύθυνος για όλα τα δεινά. Τίποτα δεν εξυπηρετεί καλύτερα αυτές τις τρεις ρητορικές από τη μορφή του Καταραμένου, του λευκού ετεροφυλόφιλου αρσενικού, ο οποίος θεωρείται ό,τι πιο απεχθές». Η πολιτική των ταυτοτήτων, σύμφωνα με τον Γάλλο διανοητή, έρχεται ως από μηχανής θεός για να δώσει νόημα ύπαρξης στην Αριστερά. «Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς σύγχυσης της ευρωπαϊκής Αριστεράς, διαμελισμένης μεταξύ ενός κομμουνισμού με το ένα πόδι στον τάφο και μιας σοσιαλδημοκρατίας σε απόγνωση, η ιδεολογία της ταυτότητας, ο ταυτοτισμός, με προέλευση από το Νέο Κόσμο, χρησιμεύει σαν σανίδα σωτηρίας».

Ο φυλετισμός δίνει το σύνθημα για μια γενικότερη -αναχρονιστική- στοχοποίηση του λευκού άνδρα και η επίθεση έχει τρία μέτωπα: το φεμινισμό, το ρατσισμό και την επίκληση της αποικιοκρατίας. Στις ΗΠΑ και στη δυτική Ευρώπη το φαινόμενο είναι πολύ πιο έντονο, κατά τον Μπρυκνέρ, και έχει αρχίσει να γίνεται ασφυκτικό, μονοπωλώντας και καλύπτοντας τα πάντα στο δημόσιο βίο. Πώς όμως φτάσαμε στο σημείο «η βιολογία να καθορίζει ξανά τα άτομα, αναπαράγοντας αξιώματα του “επιστημονικού” ρατσισμού του 19ου αιώνα», ενδεδυμένα αυτή τη φορά με έναν αντιρατιστικό μανδύα; Βρισκόμαστε στο 2022 και οι λέξεις «λευκός» και «μαύρος», οι φυλετικοί διαχωρισμοί βάσει χρώματος, τίθενται ξανά ως αντιρατσιστικό αφήγημα που τελικά κάνει αυτό που καταγγέλλει: επιβάλλει έναν ρατσιστικό λόγο, ένα νέου τύπου φυλετισμό που αντιστρέφει τους όρους, βάζοντας δηλαδή, αυτή τη φορά, τον λευκό στο ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου.

Διαβάστε τη συνέχεια
https://www.anixneuseis.gr/%cf%80%ce%b1 ... %ba%cf%8c/

Δυστυχώς καλά τα λέει.

δεν στέκει ορθολογικά η ανάλυσή του, ούτε προσδιορίζει αίτια, απλώς κλαίγεται. Δεν νομίζω να υπάρχει ανάλογο στην ιστορία. Η μόνη εξήγηση είναι η γνωστή ότι η πραγματική ελίτ των εν λόγω εθνών κοινωνιών δεν ανήκει στην ίδια φυλή.

[omg kai 3 lol]

Μια άλλη ιδεολογία αντικατέστησε τις σωτηριολογικές υποσχέσεις που έδινε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, βασισμένη αυτή τη φορά στη φυλή, στο γένος, στην ταυτότητα. Για τρεις θεωρίες, τη νεοφεμινιστική, την αντιρατσιστική και την αποαποικιακή, ο ένοχος είναι πλέον ο λευκός.

ο ρατσισμος που βασιζονταν στη φυλή, στο γένος, και στην ταυτότητα ηταν υπαρκτος και ειχε σαφες κινητρο και μαλιστα με πολιτικο μανδυα και δεν ηταν αλλος απο την διαιωνιση της εκμεταλλευσης του ανθρωπου απο τον ανθρωπο

οι συγχρονες μπουρδοθεωριες περι νεοφεμινιμου,αντιρατσισμου και αποαποικισμου ειναι το νεο αφηγημα της αμερικανοατλαντικης συμμαχιας που εχει δυο σαφεις στοχους:

α) να συντηρει τη διχονοια και το μισος στα πληθη

β) να δημιουργει δηθεν αντι- κινηματα σε τεως αποικιες σε μεση ανατολη, αφρικη, ασια, νοτιο αμερικη οπου πλεον δεν μπορει να ελεγξει (βλεπε Ιραν)

δυστυχως οπως βλεπουμε η απαντηση στην βρωμερη προπαγανδα που κανει η Τουρκια στις μουσουλμανικες χωρες για τους "κακους" ελληνες -δυτικους γενικοτερα- που πνιγουν προσφυγες δεν αρκει το να στελνουμε ιεραποστολους και να χτιζουμε σχολεια και πανεπιστημια, ο πολεμος των πολιτισμων καθε αλλο παρα σε επιπεδο "πολιτισμου" γινεται..

[Fairfax]

είναι όντως τόσο έντονο το φαινόμενο και με τόσο φυλετικό και αντιεπιστημονικό/αντικοινωνικό χαρακτήρα;

Στην Αμερική είναι.Το σύστημα προετοιμάζει τον πληθυσμό ψυχολογικά και κοινωνικά για την ημέρα που οι λευκοί θα είναι μειοψηφία.

Που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Οι λατινογενής σε δυο γενιές και λίγο παραδάκι γίνονται λευκοί. Για τους Ασιάτες δεν το συζητάμε. Είναι πιο λευκοί από τους λευκούς. Οι δε Ασιάτισσες Παντρεύονται λευκούς αβέρτα. Λατίνοι και Ασιάτες θέλουν την κουλτούρα και πολιτισμό των λευκών όχι το πολιτιστικό μοντέλο των μαύρων η των «μειονοτήτων».

[πατησιωτης]

είναι όντως τόσο έντονο το φαινόμενο και με τόσο φυλετικό και αντιεπιστημονικό/αντικοινωνικό χαρακτήρα;

δλδ τσουβαλιάζουμε έτσι αβέρτα όλους τους λευκούς άντρες;

όλο αυτό μοιάζει με μια τεράστια αυθαίρετη γενίκευση

Μα όλα γενικεύσεις είναι. Το θέμα είναι αν ισχύει ως φαινόμενο. Βλέπω πως ισχύει.

είναι όντως τόσο έντονο το φαινόμενο και με τόσο φυλετικό και αντιεπιστημονικό/αντικοινωνικό χαρακτήρα;

Στην Αμερική είναι.Το σύστημα προετοιμάζει τον πληθυσμό ψυχολογικά και κοινωνικά για την ημέρα που οι λευκοί θα είναι μειοψηφία.

όταν η ψεκοθεωρία γίνεται βίωμα.

λέγε-λέγε κάτι μένει τελικά.

και σε αυτό το λέγε-λέγε βάζει και ο Someone το λιθαράκι του.

Τι ακριβώς εννοείς ότι η ψεκοθεωρία έγινε βίωμα για να το συζητήσουμε. Η ημερομηνία που οι λευκοί θα γίνουν στις ΗΠΑ μειοψηφία αναγγέλλεται και συζητείται εάν θα συμβεί περί το 2040 ή το 2050 σε δεκάδες δημοσιεύματα εκεί που υπολογίζουν δημογραφικές εξελίξεις και αριθμό μεταναστών και προκαλεί ατελείωτες συζητήσεις.
Οι Δημοκρατικοί που υπήρξαν το ρατσιστικό ιστορικό κόμμα έχουν τώρα αυτοαναγορευθεί σε υπέρμαχούς των μη λευκών και επιχαίρουν πανηγυρικά ότι θα γίνουν μόνιμο κόμμα εξουσίας λόγω αυτής της αλλαγής.
Οι Ρεπουμπλικάνοι απαντούν ότι παρ ότι σήμερα οι περισσότεροι λευκοί τους ψηφίζουν σε καμμία περίπτωση δεν θα περιορισθούν σε αυτούς και ήδη βάζουν όσο πιο πολλούς μαύρους και ισπανόφωνους μπορούν στο κόμμα τους.
Ως "ψεκοθεωρία" ίσως εννοείς κάποιους ακροδεξιούς φυλετιστές που έχουν βγάλει ολόκληρη θεωρία με το όνομα "Θεωρία της Αντικατάστασης" και λένε ότι σκοτεινοί εγκέφαλοι έχουν σχέδιο αντικατάστασης του λευκού πληθυσμού.Κάπου εκεί κάποιοι βάζουν και τους απαραίτητους Εβραίους.
Μόνο που δεν υπάρχει κανένα σχέδιο.Είναι κάτι που ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.Και συμβαίνει για λόγους που έχω αναφέρει και αλλού - κάθε κοινωνία που αστικοποιείται παρουσιάζει υπογεννητικότητα.ΟΙ "λευκές" κοινωνίες Ευρωπης και Αμερικής αστικοποιήθηκαν πρώτες και άρα οι γεννήσεις πέφτουν.Σε Ασία (πλην Ιαπωνίας) και Αφρική και Λ.Αμερική όχι ακόμη.Άρα οι νέοι μετανάστες στις ΗΠΑ είναι σε συντριπτικό ποσοστό μη λευκοί.
Είναι αστείο μάλλον οργουελικής διπλής σκέψης το ίδιο πράγμα που αναγγέλλουν περιχαρείς οι προοδευτικοί μαιντανοί εκεί να το καταγγέλλουν ταυτόχρονα ως ψεκοθεωρία όταν το λένε κάποιοι αντίπαλοί τους.
Το αν θα συμβεί σε 20 ή 30 χρόνια δεν το ξέρουμε αλλά θα συμβεί.

[πατησιωτης]

είναι όντως τόσο έντονο το φαινόμενο και με τόσο φυλετικό και αντιεπιστημονικό/αντικοινωνικό χαρακτήρα;

Στην Αμερική είναι.Το σύστημα προετοιμάζει τον πληθυσμό ψυχολογικά και κοινωνικά για την ημέρα που οι λευκοί θα είναι μειοψηφία.

Που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Οι λατινογενής σε δυο γενιές και λίγο παραδάκι γίνονται λευκοί. Για τους Ασιάτες δεν το συζητάμε. Είναι πιο λευκοί από τους λευκούς. Οι δε Ασιάτισσες Παντρεύονται λευκούς αβέρτα. Λατίνοι και Ασιάτες θέλουν την κουλτούρα και πολιτισμό των λευκών όχι το πολιτιστικό μοντέλο των μαύρων η των «μειονοτήτων».

Εγώ δεν μίλησα για πολιτικοκοινωνικές αντιλήψεις ανθρώπων αλλά για χρώμα δέρματος.Αυτή την έννοια άλλωστε έχει η διάκριση σε μαύρους και λευκούς και κίτρινους,Το δέρμα δεν αλλάζει σε μια ή δυο γενιές.
Τώρα αν αλλάζουν οι πολιτικοκοινωνικές αντιλήψεις είναι άλλο θέμα.Αυτό που γράφεις ισχυρίζονται ακριβώς οι Ρεπουμπλικάνοι,ότι θα συνεχίσουν αντλούν ψήφους και από τους νέους κατοίκους όταν πέσει το παραδάκι ενώ οι Δημορατικοί ελπίζουν ότι κάτι θα μείνει από τους σοσιαλίζοντες προγόνους.
Αλλά ότι το χρώμα του δέρματος πλειοψηφικά αλλάζει δεν υπάρχει αμφιβολία.

[Beria]

Το νέο παραμύθι των ελίτ είναι ο λευκός άνδρας
Όχι το οικονομικό σύστημα, ούτε η αδιέξοδη οικολογική διαχείριση των πόρων του πλανήτη, ούτε οι ανταγωνισμοί των υπερδυνάμεων.
Το πρόβλημα είναι ο λευκός άνδρας, για να δακρύζει από συγκίνηση και θυμό ο μαλακας ο Έλληνας που ταυτίζεται με τον ρόλο.

[πατησιωτης]

Το νέο παραμύθι των ελίτ είναι ο λευκός άνδρας
Όχι το οικονομικό σύστημα, ούτε η αδιέξοδη οικολογική διαχείριση των πόρων του πλανήτη, ούτε οι ανταγωνισμοί των υπερδυνάμεων.
Το πρόβλημα είναι ο λευκός άνδρας, για να δακρύζει από συγκίνηση και θυμό ο μαλακας ο Έλληνας που ταυτίζεται με τον ρόλο.

Δηλαδή όλοι αυτοί οι μαιντανοί στην Αμερική που πληρώνονται αδρά για να γράφουν βιβλία και να δίνουν διαλέξεις για white fragility ή ο ίδιος ο Μπρυκνέρ που συζητείται εδώ το έγραψαν για τους Έλληνες;

[πατησιωτης]

Eδώ γίνεται χαμός με αυτές τις θεωρίες στην Αμερική και σίγουρα δεν αφορά τους Έλληνες.

https://en.wikipedia.org/wiki/Critical_race_theory

Άλλο ότι τα σκάγια θα έλθουν και εδώ όπως όλα.

[Beria]

Το νέο παραμύθι των ελίτ είναι ο λευκός άνδρας
Όχι το οικονομικό σύστημα, ούτε η αδιέξοδη οικολογική διαχείριση των πόρων του πλανήτη, ούτε οι ανταγωνισμοί των υπερδυνάμεων.
Το πρόβλημα είναι ο λευκός άνδρας, για να δακρύζει από συγκίνηση και θυμό ο μαλακας ο Έλληνας που ταυτίζεται με τον ρόλο.

Δηλαδή όλοι αυτοί οι μαιντανοί στην Αμερική που πληρώνονται αδρά για να γράφουν βιβλία και να δίνουν διαλέξεις για white fragility ή ο ίδιος ο Μπρυκνέρ που συζητείται εδώ το έγραψαν για τους Έλληνες;

Ο Μπρύκνερ είναι ο μαλακας ο Έλληνας
Δεν του σηκώνεται πια και ψάχνει να βρει ποιος του φταίει

[Εμπεδοκλής]

Το πρόβλημα με τους λευκούς άνδρες είναι αυτοί που νομίζουν ότι είναι λευκοί.

[Someone]

δεν στέκει ορθολογικά η ανάλυσή του, ούτε προσδιορίζει αίτια, απλώς κλαίγεται. Δεν νομίζω να υπάρχει ανάλογο στην ιστορία. Η μόνη εξήγηση είναι η γνωστή ότι η πραγματική ελίτ των εν λόγω εθνών κοινωνιών δεν ανήκει στην ίδια φυλή.

Συμφωνώ. Αλλά τα αίτια είναι δύσκολη δουλειά να τα βρεις. Αν ήμουν μαρξιστής θα σου έλεγα ότι εφόσον δεν βάζεις ταξικό κριτήριο
στον αντιρατσιστικό ή αντισεξιστικό αγώνα σου τα πράγματα παραμένουν θολά. Αλλά και πάλι δεν θεωρώ ότι καλύπτει σωστά το θέμα.

[πατησιωτης]

δεν στέκει ορθολογικά η ανάλυσή του, ούτε προσδιορίζει αίτια, απλώς κλαίγεται. Δεν νομίζω να υπάρχει ανάλογο στην ιστορία. Η μόνη εξήγηση είναι η γνωστή ότι η πραγματική ελίτ των εν λόγω εθνών κοινωνιών δεν ανήκει στην ίδια φυλή.

Συμφωνώ. Αλλά τα αίτια είναι δύσκολη δουλειά να τα βρεις. Αν ήμουν μαρξιστής θα σου έλεγα ότι εφόσον δεν βάζεις ταξικό κριτήριο
στον αντιρατσιστικό ή αντισεξιστικό αγώνα σου τα πράγματα παραμένουν θολά. Αλλά και πάλι δεν θεωρώ ότι καλύπτει σωστά το θέμα.

Ο άλλος το πάει στο πασίγνωστο της εβραικής συνωμοσίας.Αφού εμφανισιακά οι διοικούντες των χωρών αυτών είναι ίδιοι με τον λαό τους άρα οι κρυφοί ηγέτες άλλης φυλής που προκαλούν τη φασαρία αυτή δεν μπορεί παρά να είναι κάποιοι που εμφανισιακά μπορούν να περάσουν για λευκοί.Δεν μπορεί να είναι ούτε μαύροι ούτε Κινέζοι.Και τι άλλο μπορούν να είναι;
Φοβούμαι ότι τα πράγματα είναι πιο πεζά.Απλά οι ηγέτες έχουν στα χέρια τους τα δημογραφικά στοιχεία.
Η υπογεννητικότητα δεν είναι μόνο γνώρισμα των λευκών.Έχω πολλές φορές αναφερθεί στην Ιαπωνία όπου ο πληθυσμός συρρικνώνεται.Αλλά η Ιαπωνία είχε βιομηχανική ανάπτυξη και αστικοποίηση παρόμοια της Ευρώπης και της Αμερικής.Οι άλλοι άργησαν αλλά νομοτελειακά θα εμφανίσουν το ίδιο φαινόμενο.Προς το παρόν σε Ασία και Αφρική γεννάνε όπως στα χωριά της Ελλάδος πριν ένα αιώνα,7 παιδιά η κάθε οικογένεια.Άρα είναι προφανής η σκοπιμότητα όλων αυτών των θεωριών,είναι η προετοιμασία για την αναπόφευκτη μετάβαση.