Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από wooded glade » 15 Νοέμ 2020, 16:34
Ο ευρωκομμουνισμός είναι ένα κίνημα που αναπτύχθηκε την εποχή του economic boom των sixties.
Ήταν το κίνημα των κοτέρων και του Σαιντ Τροπέζ.
Οι κοτερούχοι, Σαιντ-τροπεζούχοι αριστεροί ασφυκτιούσαν κάτω από την αυστηρή σοβιετική πειθαρχία.
Δεν μπορούσαν να ακούνε μόνο Θεοδωράκη και Μαρία Φαραντούρη, ήθελαν και λίγο "rock around the clock".
Σιγά σιγά πέτυχαν τη νομιμοποίηση στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Μπορούσαν να κινούνται ανάμεσα στους κοσμικούς κύκλους χωρίς να τους παρακολουθούν από κοντά οι υπηρεσίες κρατικής ασφαλείας. Η CIA ήταν αυτή που επέμενε με το "Trojan horse theory" αλλά δεν της εδίδετο και μεγάλη σημασία. Στην πραγματικότητα το "Trojan horse theory" μπορεί να ήταν σωστό υπό την έννοιαν ότι ο διεθνής κομμουνισμός παρέμενε σταθερά στα χέρια του "εξ" και οι euro ήταν λίγοι, αλλά δεν απέδιδε ορθώς τις προθέσεις των euro.
Στην Ελλάδα έγιναν γνωστοί στα μέσα της χούντας. Δημιουργήθηκε η αίσθησις εις τον λαόν ότι αν επιστρέψει η δημοκρατία, οι eurocommunist θα αποτελέσουν συνιστώστα των Γεωργέσκου Μαβρέσκου-Αντρέσκου Παπαντρέσκου, όπως ήταν και η συνιστώσα Τσιριμώκου κάποτε (ασχετα βέβαια που ο εν λόγω Ηλίας Τσιριμώκος άλλαξε σημαία στα Ιουλιανά με τον γνωστό τρόπο).
Δεν έγινε κάτι τέτοιο και μετά την μεταπολίτευση οι eurocommunist δεν κατάφεραν τίποτα. Μεγάλο εμπόδιο ήταν ο Αντρέσκου Παπαντρέσκου, πραγματικέσκου σοσιαλικέσκου πλέον. Αλλά και η επιμονή τους να ψάχνουν για ενωτικά σχήματα με το ... ΚΚΕ δεν βοήθησε.
Έτσι για πολλά χρόνια πλαινδρομούσαν στη μετριότητα μέχρι που το 1990 επήλθε ο πλήρης απογαλακτισμός τους από το κόμμα-μαμά, με αφορμή
τα Γκορμπατσωφικά της χρονιάς εκείνης.
Στη συνέχεια και πάλι δεν έκαναν τίποτα. Ήταν πλέον too little, too late. Κυρίαρχοι του παχνιδιού φαινομενικά χωρίς αντίπαλο για πάντα οι Κωστέσκου Σημιτέσκου και Κωστακέσκου Καραμανλέσκου, με λίγο "παιδί από την Μιννεσότα" να περιμένει τη σειρά του στη σκιά.
Όμως άρχισαν από τότε να κάνουν συλλογή από οπαδούς. Η οδός Ζαν Μωρεάς στο Κουκάκι και οι "κούκλες" λίγο παραδίπλα επί της Ανδρούτσου, έγιναν οι κολυμβήθρες του Σιλωάμ για το νέο κίνημα.
Έτσι κάποια στιγμή φτάσαμε στην εποχή λουκάνικου. Εδώ εκμεταλλεύθηκαν με άριστο τρόπο την προβληματική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το κλασικό όκιο και έγινε αυτό που έγινε.
Κάπου στα 2011 ο γράφων που δεν ησχολείτο και πολύ, όταν άκουγε για Σύριζα έλεγε στους νου-δουκράτες "μα, δικά μας παιδιά δεν είναι αυτοί βασικά, με το dirty 89 και τη Μαρία ;". Οι νουδουκράτες μου έλεγαν "όχι βρε, αυτοί είναι τα αβγά των αβγών" και είχαν δίκιο.
Πάντως μετά από όλα αυτά πρέπει να κρίνουμε τον eurocommunism και σαν καθεστώς.
Διετέλεσε καθεστώς για πέντε χρόνια.
Ξέρω ότι αμέσως αμ' έργον θα εμφανιστούν απογοητευμένοι ζαίοι και ημίαβγα και θα μου πουν για την κωλοτούμπα που έγινε μετά από τις υποσχέσεις για νταούλια.
Δεν συμφωνώ.
Εις βάρος του Σύριζα ήταν η οικτρή Βαρουφακική πολιτική μεταξύ Φεβρουαρίου-Ιουλίου 2015 και όχι τόσο η κωλοτούμπα.
Αλλά και τα "νταούλια" ήταν ένα οικτρό ψεύδος και μάλιστα ψεύδος εν γνώσει των ζαίων.
Τον Φεβρουάριο του 15 ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να είχε δημιουργήσει μία μικτή επιτροπή υπό τους Βαρουφάκη-Χαρδούβελυ να διεκδικήσουν ότι μπορούσαν να διεκδικήσουν.
Πάμε όμως και στη διακυβέρνηση Σύριζα.
Ήταν μία διακυβέρνηση που έκανε καλό στο λαό ;
Ήταν μία διακυβέρνηση που δεν έκανε και τόσο πολύ καλό στο λαό αλλά έφταιγαν τα -τόσο προκωλοτουμπικά όσο και μετακωλοτομπικά- μνημόνια που της έβαζαν φρένο ;
Δεν ξέρω τι θα απαντούσε σ' αυτό ο καθένας αλλά το σίγουρο είναι ότι επρόκειτο για μία κυβέρνηση μίσους, ταξικού μίσους.
Οι ζαίοι μας έλεγαν και μας διετυμπάνιζαν ότι "απόψε πεθαίνουν τα παράσιτα, πεθαίνουν οι κυρ-παντελήδες" και το έκανε πράξη βέβαια.
Η φτωχοποίηση, που δεν ήταν μνημονιακή φτωχοποίηση, ήταν θεσμική φτωχοποίηση.
Διότι άλλο είναι να μην έχω εγώ πελάτες στη δουλειά μου λόγω πτώσεως της αγοράς και άλλο να με κλείνουν - να με στέλνουν ΟΑΕΔ έτσι για πλάκα.
Δεν μπορούσε ο Σύριζα να τα μετατρέψει όλα αυτά και σε ένα καθεστώς τανκς.
Και να ήθελε δεν είχε την δυνατότητα - όπως βέβαια θα την είχε ένα καθεστώς Μόσκοβιτς το 1945.
Αυτό όμως δεν αλλάζει την εικόνα.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος
wooded glade την 15 Νοέμ 2020, 17:11, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
δεν είναι όλα κρού-σμα-τα