Διότι ο κόσμος διαχρονικά βλέπει την αδικία, την αδιαφορία, την σήψη, την δυσωσμία, την βρωμιά, την αναλγησία, την αναρχία, το χάος, την φαυλοκρατία του κατά όνομα δημοκρατικού καθεστώτος και νιώθει ιερή αγανάκτηση.
Βλέπει την μιζέρια και την κοινωνική ανισότητα που υπάρχει στην κοινωνία (άστεγοι που η τράπεζα τους πήρε το σπίτι, άνεργοι που αναγκάζονται να δουλεύουν όλη μέρα για 3 και 60, ζητιάνοι που κοιμούνται στον δρόμο, φτωχούς και πεινασμένους και κατατρεγμένους που τρέχουν στο Σύνταγμα και στις πλατείες στα συσσίτια για να πάρουν ένα κουνουπίδι να φάνε, ανθρώπους που αυτοκτονούν επειδή δεν έχουν να ταισουν τα παιδιά τους ή να μπαίνουν φυλακή επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη τους την ώρα που ακούν για μύρια σκάνδαλα εκατομμυρίων ευρώ και πολιτικάντηδες που κατηγορούνται για διασπάθιση δημοσίου χρήματος και που δεν καταδικάζονται ποτέ) και θυμάται την περίοδο της επταετίας που ούτε σκάνδαλα υπήρχαν (παρά μόνο κάτι με σάπια κρέατα που βγήκαν στην αγορά που και εκεί ο υπεύθυνος το έσκασε για λατινική Αμερική γιατί έτσι και τον έπιαναν οι χουντικοί θα εκτελούνταν) ούτε ανεργία ούτε φτώχεια ούτε ανέχεια ούτε εξαθλίωση ούτε αντισυνταγματικός ΕΝΦΙΑ με τράπεζες να σου παίρνουν τα σπίτια την ώρα που οι πολιτικάντηδες έχουν 10-20-30 διαμερίσματα και βίλες ούτε άστεγοι ούτε μνημόνια και ΔΝΤ.
Βλέπει ο κόσμος το πρώτο άρθρο του Συντάγματος περί λαϊκής κυριαρχίας να γίνεται κωλοχαρτο με τους Τόμσεν, Μέρκελ, Σόιμπλε, ΔΝΤ κλπ να αποφασίζουν τι θα κάνουμε και ξέρει ότι η Δημοκρατία ευθύνεται για όλα αυτά. Για τα 400 δις χρέος, τα δύο πακέτα Ντελόρ που φαγώθηκαν, το ότι είμαστε χρεοκοπημένοι κλπ. Και ξέρει ότι επί Παπαδόπουλου (και παρά το σκληρό εμπάργκο από την Ευρώπη) κανένας Τόμσεν δεν θα τολμάγε να υψώσει το δάχτυλο.
Βλέπει ο κόσμος το πολιτικό πινγκ-πονγκ μεταξύ κυβέρνησης-αντιπολιτευσης και την υποκρισία και την πατριδοκαπηλια και τον ανελέητο λαϊκισμό των μεν και των δε που αρέσκονται στο να κατηγορεί ο ένας τον άλλον χωρίς να προτείνουν ποτέ λύσεις και αγανακτεί και λέει "τι μαλακες είναι αυτοί που μας κυβερνούν;". Και ξέρει ότι επί Χούντας οι συνταγματάρχες θα έκοβαν τον σβέρκο τους για να βρουν λύσεις στα προβλήματα του λαού και δεν θα κάθονταν να σκέφτονται τι ατακοδιρικη πίπα μέσω Twitter θα πουν στον Πολακη ή στον Άδωνι για να τον αποστομοσουν.
Βλέπει ο κόσμος την υψηλή εγκληματικότητα και τους αλλοδαπούς που σκοτώνουν και ληστεύουν και βασανίζουν ηλικιωμένους ή βιάζουν ανυπεράσπιστες γυναίκες και αγανακτεί με την αστυνομία που δεν τους συλλαμβάνει και με την δικαιοσύνη που δεν τους τιμωρεί αλλά απλά τους αφήνει ελεύθερους με περιοριστικούς όρους και ξέρει ότι επί Χούντας έτσι και κάποιος Πακιστανός τολμούσε να βιάσει καμιά κοπέλα θα πήγαινε στον Λαδά, θα έτρωγε ένα χέρι ξύλο που θα το θυμόταν όλη τους την ζωή και εν συνεχεία θα εκτελούνταν. Βλέπει ακόμη ο κόσμος τους αναρχομπαχαλακηδες και τα 16χρονα κωλοπαιδα από τα βόρεια προάστια να βανδαλιζουν και να καίνε την περιουσία των νοικοκυραίων και των μαγαζατορων και να διαδηλώνουν για έναν κατά συρροή δολοφόνο χωρίς κανένας να τους περιορίζει και ξέρει ότι επί Χούντας όλους αυτους τους καταληψίες κηφήνες τους τράβαγαν από το αυτί και τους υποκινητές τους τους έστελναν στην Γυάρο για ψάρεμα αστακοκαραβιδας.
Βλέπει ο κόσμος ότι είμαστε η πρώτη χώρα στον κόσμο σε θανάτους νέων από ναρκωτικά και ξέρει ότι επί Χούντας όποιος έμπορος ναρκωτικών συλλαμβάνονταν, εκτελούνταν με συνοπτικές διαδικασίες.
Βλέπουμε ότι οι "γνωστοί - άγνωστοι" καίνε ελληνικές σημαίες (που είναι "αναφαιρετο δικαίωμα" του καθενός σύμφωνα με τους πολιτικάντηδες), καταστρέφουν αγάλματα ηρώων, αποκαλούν φασίστα όποιον είναι πατριώτης, φωνάζουν με τις τσιριχτες φωνές τους σαν τα ποντίκια "να πεθάνει η Ελλάς" και ξέρουμε ότι επί Χούντας ούτε κατά διάνοια θα γινόντουσαν αυτά.
Βλέπουμε τους ξένους και όλους τους γείτονες μας να μας κοροϊδεύουν, να μας περιφρονούν επειδή έχουμε χρέη και είμαστε ουσιαστικά μπανανία και ξέρουμε ότι επί Χούντας (1972) πήραμε το χρυσό βραβείο του ΟΟΣΑ για την οικονομική ανάπτυξη που είχε η Ελλάδα (δεύτεροι παγκοσμίως μετά την Ιαπωνία).
Αλλά ναι, επί Χούντας δεν μπορούσες να ακούσεις Θεοδωράκη. Δεν μπορούσες να καπνίσεις λίγο μπάφο. Δεν μπορούσες να επιλέξεις το φύλο σου στα 15. Δεν μπορούσες να γίνεις ράπερ και να γράφεις στιχάκια περί χουφτωματων στα κωλομερια γυναικών από αράπηδες την ώρα που σνιφαρουν λευκή σκόνη. Δεν μπορούσες να στηρίξεις ΚΚΕ για να γίνουμε όλοι μια σοβιετική χαβούζα τύπου Αλβανία του Χότζα. Δεν μπορούσες να γίνεις αντιρρησίας συνείδησης για να μην πας στρατό.

Ο κόσμος πεινάει, απελπίζεται, βιώνει δεκαετή χρεωκοπια, άλλοι αυτοκτονούν, άλλοι την κάνουν για αλλού, οι νέοι της χώρας μας έχουν ως μοναδικό τους όνειρο είτε το εξωτερικό είτε τον διορισμό στο δημόσιο, οι Έλληνες δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αλλά κάποιοι αυτιστικοί παπάρες εξακολουθούν να διερωτονται με φιλοσοφικό βαθυστόχαστο στομφο που θα τον ζήλευε και ο Χέγκελ "μα γιατί υπάρχουν ακόμη νοσταλγοί;". Βρε άσε τους νοσταλγούς και κοίτα τι κατάφερες με την δημοκρατία σου!