είσαι σε ένα δωμάτιο με τον Τζεγκίς Χαν

[hellegennes]

Να είστε βέβαιοι ότι για το αμετανόητο κύλισμά σας στην αμαρτία... βρεφοκτονίες, μοιχείες, πορνείες και αρρενοκοιτίες... ο Θεός θα στείλει κάποιον αντίστοιχο του σκαιού μογγόλου χάνου, της θρυλικής αυτής μάστιγάς Του. Έννοια σας και οι πάντες θα περάσουν διά πυρός και σιδήρου, ζώντες και αποθαμένοι.

Σκάσε, ρε μαλάκα. Δεν έχετε βαρεθεί τις πιποτρολιές σας;

[hellegennes]

Δηλαδή για να καταλάβει κάποιος πόσο ψεύτικο είναι το δίλημμα, αρκεί να σκεφτούμε το ποιος πραγματικά είναι ο αποδέκτης του σαδισμού του Τζεγκις Χαν.

Είμαστε εμείς αυτοί στους οποίους υποβάλλει το δίλημμα. Τον σαδισμό του, σε εμάς τον εκτονώνει θέτοντάς το.

Αν το σκεφτούμε έτσι, η αναμέτρηση είναι προσωπική: Εμείς εναντίον του Χαν.

Εχει συζητηθεί σε παλιό φόρουμ το πόσο κάλπικα είναι αυτού του τύπου τα "φιλοσοφικά διλήμματα", διότι κάθε φορά που επισημαίνουμε κάποιο "παραθυράκι" εντός τους, υποχρεώνεται αυτός που τα θέτει να το αναιρέσει λέγοντας "έστω ότι δεν μπορείς να το κάνεις".

π.χ. στην προκειμένη περίπτωση: Εστω ότι ο Τζεγκίς Χαν οπλοφορεί, ενώ εμείς όχι. Εστω ότι αν δεν επιλέξουμε, θα σκοτώσει εμάς. κ.ο.κ. Κάθε φορά δηλαδή, τίθονται επιπρόσθετες παράμετροι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η σαδιστική χαρά του έξυπνου που θέτει το δίλημμα, διότι έτσι επιβεβαιώνει τον εαυτό του.

Και στο φινάλε, αν ο Τζεγκίς Χαν θέλει σώνει και καλά να σκοτώσει, μια ενδεχόμενη απάντησή μας, θα μπορούσε να είναι "διάλεξε εσύ τι θες, ή εναλλακτικά σκότωσε ΚΑΙ τη γυναίκα ΚΑΙ τα έμβρια.

Αφού έχεις πρόβλημα με τον τρόπο που τίθεται, να σ'το κάνω πιο εύκολο:

Δεν υπάρχει ο Χαν και υπάρχει ποτάμι. Πέφτουν στο ορμητικό ποτάμι το κοριτσάκι και τα έμβρυα. Ρεαλιστικά είναι αδύνατον να τραβήξεις και τα δυο πάνω. Θα πρέπει να διαλέξεις αν θα σώσεις τα έμβρυα ή το κοριτσάκι.

Ιδού.

[AlienWay]

Δηλαδή για να καταλάβει κάποιος πόσο ψεύτικο είναι το δίλημμα, αρκεί να σκεφτούμε το ποιος πραγματικά είναι ο αποδέκτης του σαδισμού του Τζεγκις Χαν.

Είμαστε εμείς αυτοί στους οποίους υποβάλλει το δίλημμα. Τον σαδισμό του, σε εμάς τον εκτονώνει θέτοντάς το.

Αν το σκεφτούμε έτσι, η αναμέτρηση είναι προσωπική: Εμείς εναντίον του Χαν.

Εχει συζητηθεί σε παλιό φόρουμ το πόσο κάλπικα είναι αυτού του τύπου τα "φιλοσοφικά διλήμματα", διότι κάθε φορά που επισημαίνουμε κάποιο "παραθυράκι" εντός τους, υποχρεώνεται αυτός που τα θέτει να το αναιρέσει λέγοντας "έστω ότι δεν μπορείς να το κάνεις".

π.χ. στην προκειμένη περίπτωση: Εστω ότι ο Τζεγκίς Χαν οπλοφορεί, ενώ εμείς όχι. Εστω ότι αν δεν επιλέξουμε, θα σκοτώσει εμάς. κ.ο.κ. Κάθε φορά δηλαδή, τίθονται επιπρόσθετες παράμετροι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η σαδιστική χαρά του έξυπνου που θέτει το δίλημμα, διότι έτσι επιβεβαιώνει τον εαυτό του.

Και στο φινάλε, αν ο Τζεγκίς Χαν θέλει σώνει και καλά να σκοτώσει, μια ενδεχόμενη απάντησή μας, θα μπορούσε να είναι "διάλεξε εσύ τι θες, ή εναλλακτικά σκότωσε ΚΑΙ τη γυναίκα ΚΑΙ τα έμβρια.

Αφού έχεις πρόβλημα με τον τρόπο που τίθεται, να σ'το κάνω πιο εύκολο:

Δεν υπάρχει ο Χαν και υπάρχει ποτάμι. Πέφτουν στο ορμητικό ποτάμι το κοριτσάκι και τα έμβρυα. Ρεαλιστικά είναι αδύνατον να τραβήξεις και τα δυο πάνω. Θα πρέπει να διαλέξεις αν θα σώσεις τα έμβρυα ή το κοριτσάκι.

Ιδού.

Σώζω ό,τι από τα δύο βρίσκεται πιο κοντά σε μένα.

[Μπίστης]

Να είστε βέβαιοι ότι για το αμετανόητο κύλισμά σας στην αμαρτία... βρεφοκτονίες, μοιχείες, πορνείες και αρρενοκοιτίες... ο Θεός θα στείλει κάποιον αντίστοιχο του σκαιού μογγόλου χάνου, της θρυλικής αυτής μάστιγάς Του. Έννοια σας και οι πάντες θα περάσουν διά πυρός και σιδήρου, ζώντες και αποθαμένοι.

Σκάσε, ρε μαλάκα. Δεν έχετε βαρεθεί τις πιποτρολιές σας;

Σκάσε ρε, εδώ δεν σε ενοχλάνε οι σαδιστικές φαντασιώσεις του φοσκύλαρου

[nowhere]

τα παλαιοτρολ δεν παλεύονται

[A0ANACIVC]

Να είστε βέβαιοι ότι για το αμετανόητο κύλισμά σας στην αμαρτία... βρεφοκτονίες, μοιχείες, πορνείες και αρρενοκοιτίες... ο Θεός θα στείλει κάποιον αντίστοιχο του σκαιού μογγόλου χάνου, της θρυλικής αυτής μάστιγάς Του. Έννοια σας και οι πάντες θα περάσουν διά πυρός και σιδήρου, ζώντες και αποθαμένοι.

Σκάσε, ρε μαλάκα. Δεν έχετε βαρεθεί τις πιποτρολιές σας;

Νιώθεις ενοχές για τις αμαρτίες σου, σε τύπτει η συνείδησίς σου, γι' αυτό τζινάς. Ο Μπίστης π.χ. γιατί δεν ενοχλείται από τον ψυχωφέλιμο λόγο μου; Ο λαός του Θεού ξεδιψά από τα ρηθέντα μου σαν διψασμένη έλαφος που καιρό επιποθούσε τους ποταμούς των υδάτων...

[nowhere]

θανασάκη 2020 έχουμε

[Dwarven Blacksmith]

Δηλαδή για να καταλάβει κάποιος πόσο ψεύτικο είναι το δίλημμα, αρκεί να σκεφτούμε το ποιος πραγματικά είναι ο αποδέκτης του σαδισμού του Τζεγκις Χαν.

Είμαστε εμείς αυτοί στους οποίους υποβάλλει το δίλημμα. Τον σαδισμό του, σε εμάς τον εκτονώνει θέτοντάς το.

Αν το σκεφτούμε έτσι, η αναμέτρηση είναι προσωπική: Εμείς εναντίον του Χαν.

Εχει συζητηθεί σε παλιό φόρουμ το πόσο κάλπικα είναι αυτού του τύπου τα "φιλοσοφικά διλήμματα", διότι κάθε φορά που επισημαίνουμε κάποιο "παραθυράκι" εντός τους, υποχρεώνεται αυτός που τα θέτει να το αναιρέσει λέγοντας "έστω ότι δεν μπορείς να το κάνεις".

π.χ. στην προκειμένη περίπτωση: Εστω ότι ο Τζεγκίς Χαν οπλοφορεί, ενώ εμείς όχι. Εστω ότι αν δεν επιλέξουμε, θα σκοτώσει εμάς. κ.ο.κ. Κάθε φορά δηλαδή, τίθονται επιπρόσθετες παράμετροι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η σαδιστική χαρά του έξυπνου που θέτει το δίλημμα, διότι έτσι επιβεβαιώνει τον εαυτό του.

Και στο φινάλε, αν ο Τζεγκίς Χαν θέλει σώνει και καλά να σκοτώσει, μια ενδεχόμενη απάντησή μας, θα μπορούσε να είναι "διάλεξε εσύ τι θες, ή εναλλακτικά σκότωσε ΚΑΙ τη γυναίκα ΚΑΙ τα έμβρια.

Το να μην καταλαβαίνει κανείς τι είναι το νοητικό πείραμα και να κολλάει στις λεπτομέρειες σημαίνει έλλειψη αφηρημένης σκέψης. Χωρίς αφηρημένη σκέψη θα ειμασταν ακόμα σκαρφαλωμένοι στα δέντρα.

[AlienWay]

Δηλαδή για να καταλάβει κάποιος πόσο ψεύτικο είναι το δίλημμα, αρκεί να σκεφτούμε το ποιος πραγματικά είναι ο αποδέκτης του σαδισμού του Τζεγκις Χαν.

Είμαστε εμείς αυτοί στους οποίους υποβάλλει το δίλημμα. Τον σαδισμό του, σε εμάς τον εκτονώνει θέτοντάς το.

Αν το σκεφτούμε έτσι, η αναμέτρηση είναι προσωπική: Εμείς εναντίον του Χαν.

Εχει συζητηθεί σε παλιό φόρουμ το πόσο κάλπικα είναι αυτού του τύπου τα "φιλοσοφικά διλήμματα", διότι κάθε φορά που επισημαίνουμε κάποιο "παραθυράκι" εντός τους, υποχρεώνεται αυτός που τα θέτει να το αναιρέσει λέγοντας "έστω ότι δεν μπορείς να το κάνεις".

π.χ. στην προκειμένη περίπτωση: Εστω ότι ο Τζεγκίς Χαν οπλοφορεί, ενώ εμείς όχι. Εστω ότι αν δεν επιλέξουμε, θα σκοτώσει εμάς. κ.ο.κ. Κάθε φορά δηλαδή, τίθονται επιπρόσθετες παράμετροι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η σαδιστική χαρά του έξυπνου που θέτει το δίλημμα, διότι έτσι επιβεβαιώνει τον εαυτό του.

Και στο φινάλε, αν ο Τζεγκίς Χαν θέλει σώνει και καλά να σκοτώσει, μια ενδεχόμενη απάντησή μας, θα μπορούσε να είναι "διάλεξε εσύ τι θες, ή εναλλακτικά σκότωσε ΚΑΙ τη γυναίκα ΚΑΙ τα έμβρια.

Το να μην καταλαβαίνει κανείς τι είναι το νοητικό πείραμα και να κολλάει στις λεπτομέρειες σημαίνει έλλειψη αφηρημένης σκέψης. Χωρίς αφηρημένη σκέψη θα ειμασταν ακόμα σκαρφαλωμένοι στα δέντρα.

Δεν είναι νοητικό πείραμα αυτό. Αυτό είναι τρολάρισμα

[Dwarven Blacksmith]

Δηλαδή για να καταλάβει κάποιος πόσο ψεύτικο είναι το δίλημμα, αρκεί να σκεφτούμε το ποιος πραγματικά είναι ο αποδέκτης του σαδισμού του Τζεγκις Χαν.

Είμαστε εμείς αυτοί στους οποίους υποβάλλει το δίλημμα. Τον σαδισμό του, σε εμάς τον εκτονώνει θέτοντάς το.

Αν το σκεφτούμε έτσι, η αναμέτρηση είναι προσωπική: Εμείς εναντίον του Χαν.

Εχει συζητηθεί σε παλιό φόρουμ το πόσο κάλπικα είναι αυτού του τύπου τα "φιλοσοφικά διλήμματα", διότι κάθε φορά που επισημαίνουμε κάποιο "παραθυράκι" εντός τους, υποχρεώνεται αυτός που τα θέτει να το αναιρέσει λέγοντας "έστω ότι δεν μπορείς να το κάνεις".

π.χ. στην προκειμένη περίπτωση: Εστω ότι ο Τζεγκίς Χαν οπλοφορεί, ενώ εμείς όχι. Εστω ότι αν δεν επιλέξουμε, θα σκοτώσει εμάς. κ.ο.κ. Κάθε φορά δηλαδή, τίθονται επιπρόσθετες παράμετροι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η σαδιστική χαρά του έξυπνου που θέτει το δίλημμα, διότι έτσι επιβεβαιώνει τον εαυτό του.

Και στο φινάλε, αν ο Τζεγκίς Χαν θέλει σώνει και καλά να σκοτώσει, μια ενδεχόμενη απάντησή μας, θα μπορούσε να είναι "διάλεξε εσύ τι θες, ή εναλλακτικά σκότωσε ΚΑΙ τη γυναίκα ΚΑΙ τα έμβρια.

Το να μην καταλαβαίνει κανείς τι είναι το νοητικό πείραμα και να κολλάει στις λεπτομέρειες σημαίνει έλλειψη αφηρημένης σκέψης. Χωρίς αφηρημένη σκέψη θα ειμασταν ακόμα σκαρφαλωμένοι στα δέντρα.

Δεν είναι νοητικό πείραμα αυτό. Αυτό είναι τρολάρισμα

Πως τα ξεχωρίζεις;

[foscilis]

Εχει συζητηθεί σε παλιό φόρουμ το πόσο κάλπικα είναι αυτού του τύπου τα "φιλοσοφικά διλήμματα", διότι κάθε φορά που επισημαίνουμε κάποιο "παραθυράκι" εντός τους, υποχρεώνεται αυτός που τα θέτει να το αναιρέσει λέγοντας "έστω ότι δεν μπορείς να το κάνεις".

Αυτό.
Πάει.
Να πει.
Υποθετικό.
Παράδειγμα.
Ηλίθιε.
Λες και υπάρχει Τζεγκίς Χαν ή λες και ζουν τα έμβρυα.

Ωραία πάμε στο αληθινό παράδειγμα:
εντεκάχρονο θύμα βιασμού - αληθινό έμβρυο.

[ΓΑΛΗ]

[AlienWay]

Το να μην καταλαβαίνει κανείς τι είναι το νοητικό πείραμα και να κολλάει στις λεπτομέρειες σημαίνει έλλειψη αφηρημένης σκέψης. Χωρίς αφηρημένη σκέψη θα ειμασταν ακόμα σκαρφαλωμένοι στα δέντρα.

Δεν είναι νοητικό πείραμα αυτό. Αυτό είναι τρολάρισμα

Πως τα ξεχωρίζεις;

Στα πραγματικά ηθικά διλήμματα δεν υπάρχει περιθώριο τρίτης επιλογής και οι δύο επιλογές που δίδονται θεωρούνται ισοβαρείς από το σύνολο του πληθυσμού.

[AlienWay]

Ηλίθιε.

Τώρα που με έβρισες δεν σου μιλάω.

[Dwarven Blacksmith]

Δεν είναι νοητικό πείραμα αυτό. Αυτό είναι τρολάρισμα

Πως τα ξεχωρίζεις;

Στα πραγματικά ηθικά διλήμματα δεν υπάρχει περιθώριο τρίτης επιλογής και οι δύο επιλογές που δίδονται θεωρούνται ισοβαρείς από το σύνολο του πληθυσμού.

1) Όντως δεν υπάρχει. Μόνο για να πρήξει μπάλες βρίσκει κανείς άλλες.

2) δηλαδή λες ότι πρώτα μοιράζεις το ηθικό δίλημμα, περιμένεις να δεις αν οι απαντήσεις μοιράστηκαν ακριβώς στο 50%-50%, και μετά ξέρεις αν ήταν όντως ηθικό δίλημμα ή όχι. Κάτι μου λέει ότι δε θα τον δω πουθενά αυτό τον ορισμό.