Τι σκέφτεσαι τώρα

[ΓΑΛΗ]

ελάτε από εδώ να φάμε μαζί. έχω κατσικάκι φρικασέ με αγκινάρες.

Αυτά δεν τα λένε μεσημεριάτικα.

[Ιδεολόγος]

Στο κατσικάκι;

[kongrosian]

Στο κατσικάκι;

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που `ναι πάντα αδειανή.

[Casp]

Έφαγα κόλλυβα για μεσημεριανό και τώρα θέλω κατσικάκι! Είδες σε τι μπελάδες μας έβαλε;

[aLiCat]

Εγώ ξέρω πως κατάλαβε πολλά γενικά, και ότι οι σχέσεις ωριμάζουν τους ανθρώπους. Οπότε το θεωρώ εντάξει που της έδωσα την ευκαιρία και που γενικά πήγα και την βρήκα όταν με είχε περισσότερη ανάγκη.

Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε;

Το ίδιο που έπραξες κι εσύ.
Καθένας αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία (ίσως, σε εξαιρετικές περιπτώσεις) και μια τρίτη.

Από κει κι έπειτα, αν γίνει μοτίβο...
ότι θα πρέπει να το "κοιτάξουμε".

[Ιδεολόγος]

Στο κατσικάκι;

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που `ναι πάντα αδειανή.

Θετικές διαθέσεις που έρχονται απρόσμενα και γεννούν ελπίδες για πέταγμα σε άλλα μέρη και άλλη ποιότητα ζωής. Κράτα το όσο γίνεται και μακάρι με τις ίδιες ορμόνες να ξυπνήσεις και αύριο. Αν και με το κατσικάκι θα βαρύνεις και μπορεί να σου βγει μούχλα διάθεση. Δεν φοβόμαστε, ξέρουμε τι θα είναι και θα προχωρήσουμε ούτως ή άλλως.

[kongrosian]

Στο κατσικάκι;

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που `ναι πάντα αδειανή.

Θετικές διαθέσεις που έρχονται απρόσμενα και γεννούν ελπίδες για πέταγμα σε άλλα μέρη και άλλη ποιότητα ζωής. Κράτα το όσο γίνεται και μακάρι με τις ίδιες ορμόνες να ξυπνήσεις και αύριο. Αν και με το κατσικάκι θα βαρύνεις και μπορεί να σου βγει μούχλα διάθεση. Δεν φοβόμαστε, ξέρουμε τι θα είναι και θα προχωρήσουμε ούτως ή άλλως.

*** αυτό σκέφτομαι με το κατσικάκι και έχω αφήσει ένα σωρό δουλειές στη μέση. θα φάω και θα ταβλιαστώ.

[Fata_Morgana]

Με την κολλητή μου είχα τσακωθεί και κόψαμε πριν κάνα 2μηνο με 3μηνο. Αν θυμάστε, έλεγε τον δικό μου κοντό, τον πρόσβαλλε γενικά και όταν έκανε αυτή σχέση με έχεσε εντελώς. Από ένα σημείο και μετά δεν την έψαχνα καν, με έψαχνε κυρίως αυτή. Σε μια φάση δεν άντεξα και έκατσα και της τα είπα όλα, ότι δεν ανέχομαι άλλες προσβολές και ότι πρέπει να σεβαστεί και εμένα και τον δικό μου κλπ. Δεν της είπα για το ότι με έχεζε γιατί αυτό ήταν το τελευταίο.

Ζήτησε συγγνώμη για την συμπεριφορά της και δικαιολογήθηκε ότι στην αρχή επειδή είχα θέματα με την λατρεία, δεν τον συμπαθούσε κτλ. Και ότι τώρα που είμαι καλά και έχει αλλάξει φουλ, δεν έχει θέμα από την στιγμή που εγώ είμαι εντάξει και ότι και μένα δεν μου αρέσει εμφανισιακά ο πρώην της και τι δουλειά έχει αυτή για να σχολιάζει το ύψος του δικού μου κλπ (ήταν 2 μέτρα ο πρώην της). Αλλά κόψαμε κατευθείαν επειδή προσβάλθηκε κιόλας που την θεώρησα "κακιά" που σχολίαζε όπως σχολίαζε (κοροϊδευτικά) και ότι δεν την ξέρουμε καθόλου (εγώ και η λατρεία).

Ένα μήνα μετά που κόψαμε μου έστειλε απλά ένα σκέτο μήνυμα "χώρισα με τον τάδε". Ήξερα ότι ήταν χάλια, μου είπε να βρεθούμε για να μου τα πει και την αμέσως επόμενη μέρα βρεθήκαμε. Από τότε ήταν λες και δεν συνέβηκε ποτέ τίποτα μεταξύ μας.

Έκανε και λάθη με τον δικό της και είδα πόσο πολύ έχει αλλάξει επειδή κατάλαβε γενικά την απαράδεχτη συμπεριφορά της. Τελικά τα ξαναβρήκαν αλλά σε χαλαρό επίπεδο και επειδή την κορόιδευε μες τα μούτρα πάνω από 1 μήνα, δεν άντεξε και το τελείωσε αυτή προχθές. Μια φορά την εβδομάδα πλέον μου λέει πως θέλει να βρεθούμε, όπως κάναμε και πριν να κάνει σχέση δηλαδή.

Εγώ ξέρω πως κατάλαβε πολλά γενικά, και ότι οι σχέσεις ωριμάζουν τους ανθρώπους. Οπότε το θεωρώ εντάξει που της έδωσα την ευκαιρία και που γενικά πήγα και την βρήκα όταν με είχε περισσότερη ανάγκη.

Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε;

Εάν την αισθάνεσαι φίλη σου πραγματική πολύ καλά έκανες casp και τα ξαναβρήκατε. Η οικογένεια και οι φίλοι (οι αληθινοί) είναι πάνω από όλα. Σχέσεις/συντρόφους/γκόμενους κτλ βρίσκεις. Να το θυμάσαι αυτό πάντα. Και να σου πω την αλήθεια απορώ που κόψατε για τόσο διάστημα. Εγώ αν ψυχραινόμουν με τη κολλητή μου και δε μιλάγαμε για τόσο καιρό θα χαν σπάσει τα πάντα μέσα μου. Εννοώ θα είχα γίνει ψυχολογικά κουρέλι.

[Ιδεολόγος]

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που `ναι πάντα αδειανή.

Θετικές διαθέσεις που έρχονται απρόσμενα και γεννούν ελπίδες για πέταγμα σε άλλα μέρη και άλλη ποιότητα ζωής. Κράτα το όσο γίνεται και μακάρι με τις ίδιες ορμόνες να ξυπνήσεις και αύριο. Αν και με το κατσικάκι θα βαρύνεις και μπορεί να σου βγει μούχλα διάθεση. Δεν φοβόμαστε, ξέρουμε τι θα είναι και θα προχωρήσουμε ούτως ή άλλως.

*** αυτό σκέφτομαι με το κατσικάκι και έχω αφήσει ένα σωρό δουλειές στη μέση. θα φάω και θα ταβλιαστώ.

Και καλά θα κάνεις.Το ωραίο είναι να το αφήνεις να σε πηγαίνει επειδή δεν το φοβάσαι όπως κι αν έρθει. Κι όχι να πασχίζεις να βρίσκεσαι όλο στη θετική πλευρά. Αν και δεν είπες για πατάτες τηγανητές συνοδεία να είναι ολοκληρωμένο το προτζεκτ να στα σκάσει ενδορφινικά στον εγκέφαλο. Αλλά τέλος πάντων.

[Space_Passenger]

Θελω να ξυριστω. Μια το βαριεμαι μια μου αρεσει. Σημερα καπου στη μεση...

[Πασιφάη]

για να μην ξεχνουμε


[img]https://i.postimg.cc/fyvT4rKk/24bd ... .png[/img]

Αυτό κορίτσι μου, αυτό. Το πολύ σημαντικό.Άσε τις μαλακισμένες να τρώγονται, για το ποιά θα γράψει, κάτι έξυπνο.

[Casp]

Με την κολλητή μου είχα τσακωθεί και κόψαμε πριν κάνα 2μηνο με 3μηνο. Αν θυμάστε, έλεγε τον δικό μου κοντό, τον πρόσβαλλε γενικά και όταν έκανε αυτή σχέση με έχεσε εντελώς. Από ένα σημείο και μετά δεν την έψαχνα καν, με έψαχνε κυρίως αυτή. Σε μια φάση δεν άντεξα και έκατσα και της τα είπα όλα, ότι δεν ανέχομαι άλλες προσβολές και ότι πρέπει να σεβαστεί και εμένα και τον δικό μου κλπ. Δεν της είπα για το ότι με έχεζε γιατί αυτό ήταν το τελευταίο.

Ζήτησε συγγνώμη για την συμπεριφορά της και δικαιολογήθηκε ότι στην αρχή επειδή είχα θέματα με την λατρεία, δεν τον συμπαθούσε κτλ. Και ότι τώρα που είμαι καλά και έχει αλλάξει φουλ, δεν έχει θέμα από την στιγμή που εγώ είμαι εντάξει και ότι και μένα δεν μου αρέσει εμφανισιακά ο πρώην της και τι δουλειά έχει αυτή για να σχολιάζει το ύψος του δικού μου κλπ (ήταν 2 μέτρα ο πρώην της). Αλλά κόψαμε κατευθείαν επειδή προσβάλθηκε κιόλας που την θεώρησα "κακιά" που σχολίαζε όπως σχολίαζε (κοροϊδευτικά) και ότι δεν την ξέρουμε καθόλου (εγώ και η λατρεία).

Ένα μήνα μετά που κόψαμε μου έστειλε απλά ένα σκέτο μήνυμα "χώρισα με τον τάδε". Ήξερα ότι ήταν χάλια, μου είπε να βρεθούμε για να μου τα πει και την αμέσως επόμενη μέρα βρεθήκαμε. Από τότε ήταν λες και δεν συνέβηκε ποτέ τίποτα μεταξύ μας.

Έκανε και λάθη με τον δικό της και είδα πόσο πολύ έχει αλλάξει επειδή κατάλαβε γενικά την απαράδεχτη συμπεριφορά της. Τελικά τα ξαναβρήκαν αλλά σε χαλαρό επίπεδο και επειδή την κορόιδευε μες τα μούτρα πάνω από 1 μήνα, δεν άντεξε και το τελείωσε αυτή προχθές. Μια φορά την εβδομάδα πλέον μου λέει πως θέλει να βρεθούμε, όπως κάναμε και πριν να κάνει σχέση δηλαδή.

Εγώ ξέρω πως κατάλαβε πολλά γενικά, και ότι οι σχέσεις ωριμάζουν τους ανθρώπους. Οπότε το θεωρώ εντάξει που της έδωσα την ευκαιρία και που γενικά πήγα και την βρήκα όταν με είχε περισσότερη ανάγκη.

Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε;

Εάν την αισθάνεσαι φίλη σου πραγματική πολύ καλά έκανες casp και τα ξαναβρήκατε. Η οικογένεια και οι φίλοι (οι αληθινοί) είναι πάνω από όλα. Σχέσεις/συντρόφους/γκόμενους κτλ βρίσκεις. Να το θυμάσαι αυτό πάντα. Και να σου πω την αλήθεια απορώ που κόψατε για τόσο διάστημα. Εγώ αν ψυχραινόμουν με τη κολλητή μου και δε μιλάγαμε για τόσο καιρό θα χαν σπάσει τα πάντα μέσα μου. Εννοώ θα είχα γίνει ψυχολογικά κουρέλι.

Δεν με σεβόταν ρε συ. Δεν είναι μόνο ότι δεν σεβόταν την λατρεία. Δεν με σεβόταν εμένα την ίδια και με έψαχνε μόνο για να καλύψει τον ελεύθερο χρόνο της. Εγώ έμαθα να μην παρακαλάω κανέναν στη ζωή μου. Άσε που αν δεν χώριζε δεν θα την ένοιαζε καν.

Καταλαβαίνω τι λες όμως. Δεν ήταν κολλητή κολλητή με την έννοια που το περιγράφεις εσύ. Αυτό που λες το ένιωσα όταν "τσακώθηκα" παλιά με άλλη κολλητή μου. Ένιωσα ένα κενό μέσα μου και συναισθήματα όπως αυτά του πένθους.

[Casp]

Εγώ ξέρω πως κατάλαβε πολλά γενικά, και ότι οι σχέσεις ωριμάζουν τους ανθρώπους. Οπότε το θεωρώ εντάξει που της έδωσα την ευκαιρία και που γενικά πήγα και την βρήκα όταν με είχε περισσότερη ανάγκη.

Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε;

Το ίδιο που έπραξες κι εσύ.
Καθένας αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία (ίσως, σε εξαιρετικές περιπτώσεις) και μια τρίτη.

Από κει κι έπειτα, αν γίνει μοτίβο...
ότι θα πρέπει να το "κοιτάξουμε".

Συμφωνώ. Το ίδιο μπορεί να συνέβαινε και σε εμάς και γενικά ισχύει για όλες τις σχέσεις.

Πάντα αναρωτιόμουν αν αλλάζουν οι άνθρωποι και έβλεπα εκτός από τον εαυτό μου, και από ανθρώπους του περιβάλλοντος μου (π.χ την λατρεία που άλλαξε, τους γονείς που δεν αλλάζουν, από εμένα που προσπαθώ να αλλάξω κάποια πράγματα)... και βγάζω πάντα το συμπέρασμα ότι αν δεν φας τα μούτρα σου και δεις κατάματα τα λάθη σου μαζί με τις συνέπειες αυτών, δεν αλλάζεις και δεν μπαίνεις καν στην προσπάθεια της αλλαγής. Επειδή θεωρείς είτε ότι έχεις δίκαιο, είτε ότι είναι δύσκολο και το δέχεσαι. Αν καταλάβεις ότι σου κάνει κακό όμως και έφαγες τα μούτρα σου ήδη μια φορά, σταματάς να είσαι απόλυτος.

[Fata_Morgana]

Με την κολλητή μου είχα τσακωθεί και κόψαμε πριν κάνα 2μηνο με 3μηνο. Αν θυμάστε, έλεγε τον δικό μου κοντό, τον πρόσβαλλε γενικά και όταν έκανε αυτή σχέση με έχεσε εντελώς. Από ένα σημείο και μετά δεν την έψαχνα καν, με έψαχνε κυρίως αυτή. Σε μια φάση δεν άντεξα και έκατσα και της τα είπα όλα, ότι δεν ανέχομαι άλλες προσβολές και ότι πρέπει να σεβαστεί και εμένα και τον δικό μου κλπ. Δεν της είπα για το ότι με έχεζε γιατί αυτό ήταν το τελευταίο.

Ζήτησε συγγνώμη για την συμπεριφορά της και δικαιολογήθηκε ότι στην αρχή επειδή είχα θέματα με την λατρεία, δεν τον συμπαθούσε κτλ. Και ότι τώρα που είμαι καλά και έχει αλλάξει φουλ, δεν έχει θέμα από την στιγμή που εγώ είμαι εντάξει και ότι και μένα δεν μου αρέσει εμφανισιακά ο πρώην της και τι δουλειά έχει αυτή για να σχολιάζει το ύψος του δικού μου κλπ (ήταν 2 μέτρα ο πρώην της). Αλλά κόψαμε κατευθείαν επειδή προσβάλθηκε κιόλας που την θεώρησα "κακιά" που σχολίαζε όπως σχολίαζε (κοροϊδευτικά) και ότι δεν την ξέρουμε καθόλου (εγώ και η λατρεία).

Ένα μήνα μετά που κόψαμε μου έστειλε απλά ένα σκέτο μήνυμα "χώρισα με τον τάδε". Ήξερα ότι ήταν χάλια, μου είπε να βρεθούμε για να μου τα πει και την αμέσως επόμενη μέρα βρεθήκαμε. Από τότε ήταν λες και δεν συνέβηκε ποτέ τίποτα μεταξύ μας.

Έκανε και λάθη με τον δικό της και είδα πόσο πολύ έχει αλλάξει επειδή κατάλαβε γενικά την απαράδεχτη συμπεριφορά της. Τελικά τα ξαναβρήκαν αλλά σε χαλαρό επίπεδο και επειδή την κορόιδευε μες τα μούτρα πάνω από 1 μήνα, δεν άντεξε και το τελείωσε αυτή προχθές. Μια φορά την εβδομάδα πλέον μου λέει πως θέλει να βρεθούμε, όπως κάναμε και πριν να κάνει σχέση δηλαδή.

Εγώ ξέρω πως κατάλαβε πολλά γενικά, και ότι οι σχέσεις ωριμάζουν τους ανθρώπους. Οπότε το θεωρώ εντάξει που της έδωσα την ευκαιρία και που γενικά πήγα και την βρήκα όταν με είχε περισσότερη ανάγκη.

Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε;

Εάν την αισθάνεσαι φίλη σου πραγματική πολύ καλά έκανες casp και τα ξαναβρήκατε. Η οικογένεια και οι φίλοι (οι αληθινοί) είναι πάνω από όλα. Σχέσεις/συντρόφους/γκόμενους κτλ βρίσκεις. Να το θυμάσαι αυτό πάντα. Και να σου πω την αλήθεια απορώ που κόψατε για τόσο διάστημα. Εγώ αν ψυχραινόμουν με τη κολλητή μου και δε μιλάγαμε για τόσο καιρό θα χαν σπάσει τα πάντα μέσα μου. Εννοώ θα είχα γίνει ψυχολογικά κουρέλι.

Δεν με σεβόταν ρε συ. Δεν είναι μόνο ότι δεν σεβόταν την λατρεία. Δεν με σεβόταν εμένα την ίδια και με έψαχνε μόνο για να καλύψει τον ελεύθερο χρόνο της. Εγώ έμαθα να μην παρακαλάω κανέναν στη ζωή μου. Άσε που αν δεν χώριζε δεν θα την ένοιαζε καν.

Καταλαβαίνω τι λες όμως. Δεν ήταν κολλητή κολλητή με την έννοια που το περιγράφεις εσύ. Αυτό που λες το ένιωσα όταν "τσακώθηκα" παλιά με άλλη κολλητή μου. Ένιωσα ένα κενό μέσα μου και συναισθήματα όπως αυτά του πένθους.

Κατάλαβα. Δεν είναι τέρμα κολλητή είναι πολύ καλή φίλη. Και πάλι σωστά έπραξες μιας και είναι φίλη και ενδεχομένως να κατάλαβε τη βλακεία της.

[ksk]

Ψιλά και αδιάφορα γράμματα. Άλλες φάσεις δονούν τις πσυχές της γκρισνέιλαντ.

Στα ψηλά γράμματα που κρίνουμε ως αδιάφορα κρίνονται τα πάντα και μας οδηγούν σε παπαριες μαριτσαμ...αχαχαχα αυτό έχεις καιρό να το πεις... Μου άρεσε πολύ η δόνηση της γραφής του από σενα
Τωρα σχετικά με τις άλλες δονήσεις ένα δίκιο τοχεις!

σωστά...

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ...ενάντια στον χρόνο ...οι Έλληνες πρέπει να θυμούνται.