Πόσο παλιός είσαι;

[Nandros]

'




Τί δουλειά κάνουν;

Γανωματης και Παπλωματάς , το ήξερα διότι τους πρόλαβα.
Θα σου πω και ενα καλύτερο...Πρόλαβα οταν ακόμα πουλούσαν πλανωδιοι πάγο για παγωνιέρες (την πριν του Ηλεκτρικού Ψυγείου εποχή)

Θυμάμαι και την διαφήμιση στο ράδιο: "Άλπεις, αιώνια παγωμένα βουνά! Τα ψυγεία Άλπεις κλπ, κλπ κλπ"

Το πρόλαβες αυτό, πριν από το ψυγείο πάγου;


.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Θυμάμαι και την διαφήμιση στο ράδιο: "Άλπεις, αιώνια παγωμένα βουνά! Τα ψυγεία Άλπεις κλπ, κλπ κλπ"

Το πρόλαβες αυτό, πριν από το ψυγείο πάγου;


.

Είχα δει μερικά που-και-που αλλά οχι δεν τα πρόλαβα.


Θυμαμαι αυτα τα λεωφορεία στην Αθηνα της δεκαετίας του 1960

Θυμάμαι την Πλατεία Αγ. Γεωργίου έτσι, την εποχή που παίζαμε με τον γιο του Μ. Πλέσα

[Χαοτικός]

[Beria]

ήμην ο ανθός

[vagabondo]

Το πρόλαβες αυτό, πριν από το ψυγείο πάγου;


.

Τι στον μπούτσο είναι αυτό;

[Σουβλίτσα]

Φανάρι?

(οχι, δεν είμαι τόσο παλιά)

[Chainis]

Το πρόλαβες αυτό, πριν από το ψυγείο πάγου;


.

Τι στον μπούτσο είναι αυτό;

Ένα είδος ντουλάπι που έβαζαν τρόφιμα, κυρίως το ψωμί.
Ήταν με σήτα για να αερίζεται και να μην μπορούν να πάνε μύγες και ζωύφια.

[vagabondo]

Το πρόλαβες αυτό, πριν από το ψυγείο πάγου;


.

Τι στον μπούτσο είναι αυτό;

Ένα είδος ντουλάπι που έβαζαν τρόφιμα, κυρίως το ψωμί.
Ήταν με σήτα για να αερίζεται και να μην μπορούν να πάμε μύγες και ζωύφια.

Δεν ξεραινόταν το ψωμί εκει μέσα;

[Σουβλίτσα]

Φανάρι είναι και νομίζω πως το ψωμι αεριζόταν χωρίς να ενοχλείται από τα ζωύφια που λέει ο Χαίνης.
Άλλωστε, δεν προλάβαινε φαντάζομαι να μείνει και για πολύ καιρό εκεί μέσα ωστε να ξεραθεί...

[Chainis]

Ψιλοξεραινόταν και το έτρωγαν ξερό, αλλά δεν χάλαγε, κρατούσε αρκετές μέρες μέχρι να ξαναζυμώσει η νοικοκυρά.

[Νταρνάκας]

Το πρόλαβες αυτό, πριν από το ψυγείο πάγου;


.

Nαι, είχε η γιαγιά μου ένα.
Btw, συνηθισμένα σκηνικά από τις πρώτες τηλεοράσεις στο χωριό, εκεί στις αρχές του 70. Οι πρώτοι που έφεραν τηλεοράσεις ήταν τα καφενεία και μερικά άλλα μαγαζιά (παντοπωλεία, που συνήθως δούλευαν και ως ουζερί) καθώς και όσα σπίτια είχαν κάποιον δικό τους στο εξωτερικό (συνήθως Γερμανία). Φυσικά ήταν πολύ λίγες οι τηλεοράσεις τότε και γι' αυτό στα σπίτια που είχαν μαζευόταν συχνά ολόκληρη η γειτονιά. Το μουντιάλ του 1970 ήταν το πρώτο που το είδαν λάιβ (οι μεγαλύτεροι, εγώ τότε ήμουν πολύ μικρός για να θυμάμαι). Θυμάμαι όμως 3-4 χρόνια αργότερα που μαζευόμασταν σε ένα σπίτι της γειτονιάς, μικροί και μεγάλοι, εξάχρονα-εφτάχρονα πιτσιρίκια και γριές/θείτσες για να δούμε τις σειρές που έπαιζαν η ΥΕΝΕΔ και η ΕΙΡΤ. Άγνωστος πόλεμος, Λούνα Παρκ, Μεθοριακός Σταθμός και μια ξένη που δε θυμάμαι τον τίτλο της, πρωταγωνιστούσαν δύο παιδάκια απ' ότι θυμάμαι, αδέρφια που είχαν ορφανέψει από πατέρα κι έχασαν τη μάνα τους, και γυρνούσαν με έναν ελέφαντα, στις ζούγκλες της Ινδίας νομίζω. Και η "Μάχη" που έκανε θραύση στους μπαρμπάδες και παππούδες στα καφενεία, όταν το παρακολουθούσαν το βίωναν πραγματικά και μερικοί μάλιστα φώναζαν συμβουλές στους πρωταγωνιστές: "πέσε κάτω, καλύψου, σε σημαδεύουν"!
Επίσης, μερικές γριές, πριν καθίσουν να δουν ειδήσεις προετοιμάζονταν: ντύνονταν καλά και χτενίζονταν γιατί είχαν την εντύπωση ότι όπως αυτές μπορούσαν να δουν τους εκφωνητές, έτσι μπορούσαν να τις βλέπουν κι εκείνοι. Μερικές μάλιστα ανταπέδιδαν τον χαιρετισμό των εκφωνητών κατά την έναρξη του δελτίου, "καλησπέρα καλό μ' "!

[Νταρνάκας]

Ψιλοξεραινόταν και το έτρωγαν ξερό, αλλά δεν χάλαγε, κρατούσε αρκετές μέρες μέχρι να ξαναζυμώσει η νοικοκυρά.

Συνήθως έκαναν πολλά ψωμιά, για να μην ζυμώνουν κι ανάβουν τον φούρνο κάθε τόσο. Έτσι τα ψωμιά μιας φουρνιάς συχνά τους έβγαζαν και δύο βδομάδες και φυσικά μέχρι τότε γίνονταν πέτρα, και για να μπορέσουν να τα φαν τα μούσκευαν για να μαλακώσουν.

[Chainis]

Μια θεια μου στο χωριό που δυσκολευόταν να περπατήσει, κάθε Κυριακή πρωί έβαζε δυο κεριά ένα από κάθε πλευρά στην τηλεόραση και μπροστά στο πάτωμα το λιβανιστήρι και σταυροκοπιόταν κι έκανε μετάνοιες σαν να ήταν στην εκκλησία.

[Chainis]

Ψιλοξεραινόταν και το έτρωγαν ξερό, αλλά δεν χάλαγε, κρατούσε αρκετές μέρες μέχρι να ξαναζυμώσει η νοικοκυρά.

Συνήθως έκαναν πολλά ψωμιά, για να μην ζυμώνουν κι ανάβουν τον φούρνο κάθε τόσο. Έτσι τα ψωμιά μιας φουρνιάς συχνά τους έβγαζαν και δύο βδομάδες και φυσικά μέχρι τότε γίνονταν πέτρα, και για να μπορέσουν να τα φαν τα μούσκευαν για να μαλακώσουν.

Το αγαπημένο του παππού μου ήταν να το βουτάει σε κρασί για να μαλακώσει.

[Σουβλίτσα]

Καλά τα λέτε εσείς, εγώ υπέθεσα οτι με τόσα στόματα, σιγά που θα "φτούραγε" το ψωμί!

Ωραία η γιαγιά Χαίνη!