Πώς σας φαίνεται το ενδεχόμενο να πέσουν πυρηνικά...

[Ίφιδα]

Υ.Γ. Η μόνη μου διόρθωση θα ήταν εκεί με το "μήπως και οι σύγχρονες μεγαλώσουν". Γυναίκες ΚΑΙ άντρες έχουν την υποχρέωση αυτή. Δεν υπάρχουν διαφορετικά φύλα στην ανατροφή των παιδιών. Υπάρχουν μόνον γονείς.

Συμφωνώ απόλυτα, εννοούσα σύγχρονες σχολές, εν αντιθέσει με τις παλιές σχολές

[Nandros]

Συμφωνώ απόλυτα, εννοούσα σύγχρονες σχολές, εν αντιθέσει με τις παλιές σχολές

LGBTQQIP2SAA..... ! :

[Νατάσα]

Το μπάτσο το έφαγα γιατί ήμουν αφηρημένη ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ και θα με πατουσε αυτοκίνητο! Η μητέρα μου τρόμαξε πολύ και αντέδρασε έτσι. Υπάρχουν όμως και άλλοι σοβαροί λόγοι, όχι αυτοί που αναφέρεις. Εντάξει, είμαι της παλιάς σχολής. Εσείς οι σύγχρονοι μην τα δίνετε μπατσάκια τα παιδιά σας. Δεν θα κάτσω να αναλύσω τα αυτονόητα!

Το μόνο αυτονόητο Νατάσα είναι ότι τα χαστούκια είναι μιας μορφής κακοποίηση και πως οι παλιές σχολές μεγάλωσαν (οχι όλοι βεβαια) ανθρώπους με τεράστιο εγώ, φοβισμένους, χωρίς αυτοπεποίθηση, ευθυνόφοβους, θύματα, που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους. Ξέρω πως η διαπαιδαγώγηση του ξύλου είναι πολύ πιο εύκολη απ το να διαπαιδαγωγήσεις παιδιά με υπομονή, επιμονή και Λόγο κι ότι είναι ευκολότερο να ξεσπάσεις μ ένα χαστούκι απ ότι να συγκρατηθείς και να δώσεις το καλο παράδειγμα αλλά ίσως αξίζει μια προσπάθεια μήπως και οι σύγχρονες μεγαλώσουν καλυτερους ανθρώπους.
Δεν διδάσκεις στο παιδί σου πως να αποφεύγει τις σφαλιάρες της ζωής, με σφαλιάρες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις ειναι να τους διδάξεις πως να αντιμετωπίζουν αυτές τις σφαλιάρες, να κερδίζουν απ αυτές τις εμπειρίες και να προχωράνε

Κι αν κάποιος καινούργιος σου σύντροφος κοιτάει από δω κι από κει αντί να έχει μάτια μόνο για Εσένα, μπορείς κι απλά κι ωραία να μην τον έχεις συντροφο

Ίσως έχεις εμπειρία απο διαφορετικους ανθρώπους γυρω σου, αν και μου φαίνεται περίεργο, πρέπει να είσαι κοντά μου στην ηλικία, οι δικοί σου γονείς δεν ήταν της παλιάς σχολής; Πάθαν τίποτα; Μήπως κανένα ψυχολογικό τραυμα;

Εμένα πάντως οι δικοί μου γνωστοί αλλά και αγαπημένοι άνθρωποι ήταν εκείνης της γενιάς που τρώγαν ευκολα σχετικά "ξυλάκι" και απο τους γονείς τους (όταν ήταν αυστηροί) αλλά και απο τους δασκάλους τους. Σε πληροφορώ ότι όχι μόνο δεν γίναν όπως λές φοβισμένοι, θυματα κτλ, αλλά ΕΞΑΊΡΕΤΟΙ άνθρωποι, ΕΚΛΕΚΤΑ άτομα της κοινωνίας και μάλιστα ξεχωριστοί τόσο που γίναν παραδειγμα για τους άλλους στην κοινωνία. Και, να πω και το άλλο, τόσο αγαπημένοι, που ΑΞΙΖΟΥΝ να τους φιλάς τα ποδια! ΑΝ με καταλαβαίνεις τί εννοώ.

Σχετικά μάλιστα με την αυστηρότητα (και όχι το μπατσο ή το ξύλο) υπάρχουν γνωστοί μεγαλύτεροι μου που μου λένε ότι περνώντας τα χρόνια θυμούνται ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ τους αυστηρους τους δασκάλους και τους χαιρετάνε με ιδιαίτερη χαρά στον δρόμο όταν τους συναντούν, παρά τους υπολοιπους που ηταν χλιαροί.

Όταν λέω μπάτσο βέβαια, ΔΕΝ εννοώ την βίαιη εκτόνωση ενός μεγαλύτερου παρανοϊκου σε έναν μικρότερο, (αν και τέτοια στο παρελθόν γίνονταν αβέρτα) αλλά το μπατσάκι που θα συνετίσει τον μικρό άνθρωπο και θα ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ το λάθος του. Μιλάω για καλλιεργημένους στο φουλ γονείς και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους που το κάνουν ΜΟΝΟ για το καλό της ψυχής ενός νέου.

[Ασέβαστος]

Ίσως έχεις εμπειρία απο διαφορετικους ανθρώπους γυρω σου, αν και μου φαίνεται περίεργο, πρέπει να είσαι κοντά μου στην ηλικία, οι δικοί σου γονείς δεν ήταν της παλιάς σχολής; Πάθαν τίποτα; Μήπως κανένα ψυχολογικό τραυμα;

Εμένα πάντως οι δικοί μου γνωστοί αλλά και αγαπημένοι άνθρωποι ήταν εκείνης της γενιάς που τρώγαν ευκολα σχετικά "ξυλάκι" και απο τους γονείς τους (όταν ήταν αυστηροί) αλλά και απο τους δασκάλους τους. Σε πληροφορώ ότι όχι μόνο δεν γίναν όπως λές φοβισμένοι, θυματα κτλ, αλλά ΕΞΑΊΡΕΤΟΙ άνθρωποι, ΕΚΛΕΚΤΑ άτομα της κοινωνίας και μάλιστα ξεχωριστοί τόσο που γίναν παραδειγμα για τους άλλους στην κοινωνία. Και, να πω και το άλλο, τόσο αγαπημένοι, που ΑΞΙΖΟΥΝ να τους φιλάς τα ποδια! ΑΝ με καταλαβαίνεις τί εννοώ.

Σχετικά μάλιστα με την αυστηρότητα (και όχι το μπατσο ή το ξύλο) υπάρχουν γνωστοί μεγαλύτεροι μου που μου λένε ότι περνώντας τα χρόνια θυμούνται ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ τους αυστηρους τους δασκάλους και τους χαιρετάνε με ιδιαίτερη χαρά στον δρόμο όταν τους συναντούν, παρά τους υπολοιπους που ηταν χλιαροί.

Όταν λέω μπάτσο βέβαια, ΔΕΝ εννοώ την βίαιη εκτόνωση ενός μεγαλύτερου παρανοϊκου σε έναν μικρότερο, (αν και τέτοια στο παρελθόν γίνονταν αβέρτα) αλλά το μπατσάκι που θα συνετίσει τον μικρό άνθρωπο και θα ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ το λάθος του. Μιλάω για καλλιεργημένους στο φουλ γονείς και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους που το κάνουν ΜΟΝΟ για το καλό της ψυχής ενός νέου.

οι ανθρωποι γυρω μας (και γυρω σου) εχουν πραγματι φορτωθει πολλα προβληματα απο το "ξυλακι" που ετρωγαν. απλα εσυ δεν το βλεπεις, γιατι δεν μπορεις να δεις το ποσο καλυτεροι θα ηταν αν δεν το ειχαν φαει.

οι γονεις που το εριχναν, σαπιζουν σε καποιο γηροκομειο, επειδη τα παιδια τους δε θελουν ουτε να τους βλεπουν.

τους δε δασκαλους, τους χαιρετανε στο δρομο με φτυσιμο, βρισιδια, και μουντζες.

κανενας καλλιεργημενος ανθρωπος δεν εριξε μπατσακι, και κανενα μπατσακι δεν συνετισε, μονο φοβισε.

[perseus]

Εγω παντως βλεπω ότι αυτοί που δεν φαγανε ειναι σιγουρα χειροτεροι

[Νατάσα]

Ίσως έχεις εμπειρία απο διαφορετικους ανθρώπους γυρω σου, αν και μου φαίνεται περίεργο, πρέπει να είσαι κοντά μου στην ηλικία, οι δικοί σου γονείς δεν ήταν της παλιάς σχολής; Πάθαν τίποτα; Μήπως κανένα ψυχολογικό τραυμα;

Εμένα πάντως οι δικοί μου γνωστοί αλλά και αγαπημένοι άνθρωποι ήταν εκείνης της γενιάς που τρώγαν ευκολα σχετικά "ξυλάκι" και απο τους γονείς τους (όταν ήταν αυστηροί) αλλά και απο τους δασκάλους τους. Σε πληροφορώ ότι όχι μόνο δεν γίναν όπως λές φοβισμένοι, θυματα κτλ, αλλά ΕΞΑΊΡΕΤΟΙ άνθρωποι, ΕΚΛΕΚΤΑ άτομα της κοινωνίας και μάλιστα ξεχωριστοί τόσο που γίναν παραδειγμα για τους άλλους στην κοινωνία. Και, να πω και το άλλο, τόσο αγαπημένοι, που ΑΞΙΖΟΥΝ να τους φιλάς τα ποδια! ΑΝ με καταλαβαίνεις τί εννοώ.

Σχετικά μάλιστα με την αυστηρότητα (και όχι το μπατσο ή το ξύλο) υπάρχουν γνωστοί μεγαλύτεροι μου που μου λένε ότι περνώντας τα χρόνια θυμούνται ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ τους αυστηρους τους δασκάλους και τους χαιρετάνε με ιδιαίτερη χαρά στον δρόμο όταν τους συναντούν, παρά τους υπολοιπους που ηταν χλιαροί.

Όταν λέω μπάτσο βέβαια, ΔΕΝ εννοώ την βίαιη εκτόνωση ενός μεγαλύτερου παρανοϊκου σε έναν μικρότερο, (αν και τέτοια στο παρελθόν γίνονταν αβέρτα) αλλά το μπατσάκι που θα συνετίσει τον μικρό άνθρωπο και θα ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ το λάθος του. Μιλάω για καλλιεργημένους στο φουλ γονείς και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους που το κάνουν ΜΟΝΟ για το καλό της ψυχής ενός νέου.

οι ανθρωποι γυρω μας (και γυρω σου) εχουν πραγματι φορτωθει πολλα προβληματα απο το "ξυλακι" που ετρωγαν. απλα εσυ δεν το βλεπεις, γιατι δεν μπορεις να δεις το ποσο καλυτεροι θα ηταν αν δεν το ειχαν φαει.

οι γονεις που το εριχναν, σαπιζουν σε καποιο γηροκομειο, επειδη τα παιδια τους δε θελουν ουτε να τους βλεπουν.

τους δε δασκαλους, τους χαιρετανε στο δρομο με φτυσιμο, βρισιδια, και μουντζες.

κανενας καλλιεργημενος ανθρωπος δεν εριξε μπατσακι, και κανενα μπατσακι δεν συνετισε, μονο φοβισε.

Πας καλά;;;; Σου μιλω για ανθρώπους που γίνανε ηρωες πολέμου και παραδείγματα για την νεολαία και μου λες ότι αν δεν τρωγαν ποτέ τους ξυλάκι όταν ήταν μικροί θα γίνονταν καλύτεροι άνθρωποι;;;;;; ΠΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ;;;;;;;;;; Είσαι και άντρας!
Σκέτη απογοήτευση.

[Νατάσα]

Εγω παντως βλεπω ότι αυτοί που δεν φαγανε ειναι σιγουρα χειροτεροι

[Ασέβαστος]

Πας καλά;;;; Σου μιλω για ανθρώπους που γίνανε ηρωες πολέμου και παραδείγματα για την νεολαία και μου λες ότι αν δεν τρωγαν ποτέ τους ξυλάκι όταν ήταν μικροί θα γίνονταν καλύτεροι άνθρωποι;;;;;; ΠΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ;;;;;;;;;; Είσαι και άντρας!
Σκέτη απογοήτευση.

πιθανολογω οτι λες σαχλαμαρες, μια που πολεμους τωρα τελευταια δεν εχουμε, αλλα θα παιξω μπαλιτσα.

πολυ καλυτεροι απο ηρωες πολεμου, ειναι οι αυτοι που σωζουν ανθρωπινες ζωες (με πραξεις, εφευρεσεις, παροχη βοηθειας και αλλους τροπους).

και βεβαια ειμαι αντρας, οχτακοσια κανταρια παραπανω αντριλικι εχω, απο αυτους που χτυπανε ανυπερασπιστα παιδια.

ω, μα ποσο λυπαμαι που σε απογοητευω.

[Ίφιδα]

Ίσως έχεις εμπειρία απο διαφορετικους ανθρώπους γυρω σου, αν και μου φαίνεται περίεργο, πρέπει να είσαι κοντά μου στην ηλικία, οι δικοί σου γονείς δεν ήταν της παλιάς σχολής; Πάθαν τίποτα; Μήπως κανένα ψυχολογικό τραυμα;

Εμένα πάντως οι δικοί μου γνωστοί αλλά και αγαπημένοι άνθρωποι ήταν εκείνης της γενιάς που τρώγαν ευκολα σχετικά "ξυλάκι" και απο τους γονείς τους (όταν ήταν αυστηροί) αλλά και απο τους δασκάλους τους. Σε πληροφορώ ότι όχι μόνο δεν γίναν όπως λές φοβισμένοι, θυματα κτλ, αλλά ΕΞΑΊΡΕΤΟΙ άνθρωποι, ΕΚΛΕΚΤΑ άτομα της κοινωνίας και μάλιστα ξεχωριστοί τόσο που γίναν παραδειγμα για τους άλλους στην κοινωνία. Και, να πω και το άλλο, τόσο αγαπημένοι, που ΑΞΙΖΟΥΝ να τους φιλάς τα ποδια! ΑΝ με καταλαβαίνεις τί εννοώ.

Σχετικά μάλιστα με την αυστηρότητα (και όχι το μπατσο ή το ξύλο) υπάρχουν γνωστοί μεγαλύτεροι μου που μου λένε ότι περνώντας τα χρόνια θυμούνται ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ τους αυστηρους τους δασκάλους και τους χαιρετάνε με ιδιαίτερη χαρά στον δρόμο όταν τους συναντούν, παρά τους υπολοιπους που ηταν χλιαροί.

Όταν λέω μπάτσο βέβαια, ΔΕΝ εννοώ την βίαιη εκτόνωση ενός μεγαλύτερου παρανοϊκου σε έναν μικρότερο, (αν και τέτοια στο παρελθόν γίνονταν αβέρτα) αλλά το μπατσάκι που θα συνετίσει τον μικρό άνθρωπο και θα ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ το λάθος του. Μιλάω για καλλιεργημένους στο φουλ γονείς και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους που το κάνουν ΜΟΝΟ για το καλό της ψυχής ενός νέου.

Δείχνεις άνθρωπος του φαίνεσθαι κι όχι της ουσίας. Πολλοί εγκληματίες φαίνονται φανταστικοί άνθρωποι, πνευματικοί, εκλεκτά άτομα της κοινωνίας και είναι εντελώς σάπιοι από μέσα, γραμματείς και φαρισαίοι, που γυρίζουν σπίτια τους και σαπακιάζουν τα παιδιά και τη γυναίκα τους στο ξύλο ή είναι τόσο χειριστικοί που είναι αδύνατον να ζήσεις κοντά τους και να παραμείνεις υγιής.
Τα ψυχολογικά τραύματα δεν αξίζουν χαζοχαχανίσματα. Πιθανόν να κουβαλάς κι εσύ τέτοια αλλά να μην έχεις το κουράγιο όχι να τα λύσεις, ούτε καν να τα αναγνωρίσεις και να τα αντιμετωπίσεις.
Ο μικρός άνθρωπος δεν συνετίζεται ούτε αναγνωριζει το λάθος του με μπατσάκια . Λέει δε θα το ξανακάνω γιατί φοβάμαι ότι θα φάω μπατσακια Φοβάται δηλαδή. Κι είναι πολλυυυυ πιο εύκολο να κάνεις ένα παιδί να σε φοβηθεί απ το να προσπαθήσεις ως καλός γονιός να του εξηγήσεις με τον λόγο γιατί δεν πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι.
Ο άνθρωπος που σκέφτεται με αγάπη κάποιον που τον χτυπούσε με μπατζάκια είναι άρρωστος ο ίδιος και πάσχει από ένα είδος συνδρόμου της Στοκχόλμης

[Νατάσα]

Πας καλά;;;; Σου μιλω για ανθρώπους που γίνανε ηρωες πολέμου και παραδείγματα για την νεολαία και μου λες ότι αν δεν τρωγαν ποτέ τους ξυλάκι όταν ήταν μικροί θα γίνονταν καλύτεροι άνθρωποι;;;;;; ΠΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ;;;;;;;;;; Είσαι και άντρας!
Σκέτη απογοήτευση.

πιθανολογω οτι λες σαχλαμαρες, μια που πολεμους τωρα τελευταια δεν εχουμε, αλλα θα παιξω μπαλιτσα.

πολυ καλυτεροι απο ηρωες πολεμου, ειναι οι αυτοι που σωζουν ανθρωπινες ζωες (με πραξεις, εφευρεσεις, παροχη βοηθειας και αλλους τροπους).

και βεβαια ειμαι αντρας, οχτακοσια κανταρια παραπανω αντριλικι εχω, απο αυτους που χτυπανε ανυπερασπιστα παιδια.

ω, μα ποσο λυπαμαι που σε απογοητευω.

Βρε σαχλαμάρα, για τους παππουδες μου μιλάω (που ξεχώρισαν στον Β παγκ. πολεμο) και τις γιαγιές που είχα!!!
Μπουρδες λες και δεν έχω όρεξη άλλο να σου μιλήσω, είσαι αλλου γι αλλου.
Και μια συμβουλή, άλλη φορά να μην πιθανολογείς, αλλά να ρωτάς τον άλλον τί εννοεί μπας και το πιάσεις.

[Νατάσα]

Ίσως έχεις εμπειρία απο διαφορετικους ανθρώπους γυρω σου, αν και μου φαίνεται περίεργο, πρέπει να είσαι κοντά μου στην ηλικία, οι δικοί σου γονείς δεν ήταν της παλιάς σχολής; Πάθαν τίποτα; Μήπως κανένα ψυχολογικό τραυμα;

Εμένα πάντως οι δικοί μου γνωστοί αλλά και αγαπημένοι άνθρωποι ήταν εκείνης της γενιάς που τρώγαν ευκολα σχετικά "ξυλάκι" και απο τους γονείς τους (όταν ήταν αυστηροί) αλλά και απο τους δασκάλους τους. Σε πληροφορώ ότι όχι μόνο δεν γίναν όπως λές φοβισμένοι, θυματα κτλ, αλλά ΕΞΑΊΡΕΤΟΙ άνθρωποι, ΕΚΛΕΚΤΑ άτομα της κοινωνίας και μάλιστα ξεχωριστοί τόσο που γίναν παραδειγμα για τους άλλους στην κοινωνία. Και, να πω και το άλλο, τόσο αγαπημένοι, που ΑΞΙΖΟΥΝ να τους φιλάς τα ποδια! ΑΝ με καταλαβαίνεις τί εννοώ.

Σχετικά μάλιστα με την αυστηρότητα (και όχι το μπατσο ή το ξύλο) υπάρχουν γνωστοί μεγαλύτεροι μου που μου λένε ότι περνώντας τα χρόνια θυμούνται ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ τους αυστηρους τους δασκάλους και τους χαιρετάνε με ιδιαίτερη χαρά στον δρόμο όταν τους συναντούν, παρά τους υπολοιπους που ηταν χλιαροί.

Όταν λέω μπάτσο βέβαια, ΔΕΝ εννοώ την βίαιη εκτόνωση ενός μεγαλύτερου παρανοϊκου σε έναν μικρότερο, (αν και τέτοια στο παρελθόν γίνονταν αβέρτα) αλλά το μπατσάκι που θα συνετίσει τον μικρό άνθρωπο και θα ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ το λάθος του. Μιλάω για καλλιεργημένους στο φουλ γονείς και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ανθρώπους που το κάνουν ΜΟΝΟ για το καλό της ψυχής ενός νέου.

Δείχνεις άνθρωπος του φαίνεσθαι κι όχι της ουσίας. Πολλοί εγκληματίες φαίνονται φανταστικοί άνθρωποι, πνευματικοί, εκλεκτά άτομα της κοινωνίας και είναι εντελώς σάπιοι από μέσα, γραμματείς και φαρισαίοι, που γυρίζουν σπίτια τους και σαπακιάζουν τα παιδιά και τη γυναίκα τους στο ξύλο ή είναι τόσο χειριστικοί που είναι αδύνατον να ζήσεις κοντά τους και να παραμείνεις υγιής.
Τα ψυχολογικά τραύματα δεν αξίζουν χαζοχαχανίσματα. Πιθανόν να κουβαλάς κι εσύ τέτοια αλλά να μην έχεις το κουράγιο όχι να τα λύσεις, ούτε καν να τα αναγνωρίσεις και να τα αντιμετωπίσεις.
Ο μικρός άνθρωπος δεν συνετίζεται ούτε αναγνωριζει το λάθος του με μπατσάκια . Λέει δε θα το ξανακάνω γιατί φοβάμαι ότι θα φάω μπατσακια Φοβάται δηλαδή. Κι είναι πολλυυυυ πιο εύκολο να κάνεις ένα παιδί να σε φοβηθεί απ το να προσπαθήσεις ως καλός γονιός να του εξηγήσεις με τον λόγο γιατί δεν πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι.
Ο άνθρωπος που σκέφτεται με αγάπη κάποιον που τον χτυπούσε με μπατζάκια είναι άρρωστος ο ίδιος και πάσχει από ένα είδος συνδρόμου της Στοκχόλμης

Εσύ πάλι μου φαίνεσαι ότι είσαι χαζοτρεχαντήρω! Ξέμεινες απο επιχειρήματα και το ριξες στην προσωπική προσβολή;

Πιπεριές μου λες, άλλα σου είπα, άλλα λες. Άστο και συ. Δεν έχω όρεξη να σας πείσω για κάτι που το θεωρώ αυτονόητο και τζάμπα χανω τον χρόνο μου. Ουτε με καταλαβαίνετε τί σας λέω, ουτε αν το εξηγήσω περισσότερο θα το καταλάβαιτε.

[Uppercut]

...σε έναν 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο και να σκοτωθεί (όπως το λέει και η προφητεία) το 1/3 του κόσμου, δηλ περίπου 2 δισεκατομμύρια και κάτι άνθρωποι;

Ως γνωστόν, ο κόσμος που σκοτώθηκε στον Β΄Παγκόσμιο ήταν περίπου 80 εκατομμύρια. Φανταστείτε ότι για να σκοτωθούν 2 δις και κάτι κόσμος θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να πέσουν πυρηνικά. Στους 2 Παγκόσμιους Πολέμους λέγεται ότι ο κόσμος τους περίμενε και μάλιστε ΗΘΕΛΕ να γίνουν προφανώς επειδή ήταν οι περισσότεροι δυστυχισμένοι και νόμιζαν ότι έτσι θα απαλλαγούν. Όταν έγιναν όμως οι πόλεμοι αντιμετώπισαν μια φρίκη αφάνταστη που φυσικά την απεχθάνονταν. Ηταν όμως αργά για τέτοιες σκέψεις...

Σας ρωτώ και γω τώρα το εξής, είστε τόσο ευτυχισμένοι ώστε ένας υποτιθέμενος πολεμος θα σας έκοβε βίαια την τέλεια χαρά και ευτυχία σας και θα βλασφημούσατε το σύμπαν ολόκληρο, ή βρίσκεστε σε μια κατάσταση μελαγχολίας ας πούμε για διάφορους λόγους, μέσα στους οποίους ΚΑΙ η δοκιμασία που περνάμε με την οικονομική κρίση, αλλά και την κρίση αξιών, που αν γινόταν ένα "μπαμ" θα νομίζετε ότι θα λυτρωνόσασταν αληθινά;

Μπορείτε να μου πείτε;

Σύμφωνα με Λιακό αυτό δεν έγινε και μετά φάγαμε ριστάρτ?

[Νατάσα]

...σε έναν 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο και να σκοτωθεί (όπως το λέει και η προφητεία) το 1/3 του κόσμου, δηλ περίπου 2 δισεκατομμύρια και κάτι άνθρωποι;

Ως γνωστόν, ο κόσμος που σκοτώθηκε στον Β΄Παγκόσμιο ήταν περίπου 80 εκατομμύρια. Φανταστείτε ότι για να σκοτωθούν 2 δις και κάτι κόσμος θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να πέσουν πυρηνικά. Στους 2 Παγκόσμιους Πολέμους λέγεται ότι ο κόσμος τους περίμενε και μάλιστε ΗΘΕΛΕ να γίνουν προφανώς επειδή ήταν οι περισσότεροι δυστυχισμένοι και νόμιζαν ότι έτσι θα απαλλαγούν. Όταν έγιναν όμως οι πόλεμοι αντιμετώπισαν μια φρίκη αφάνταστη που φυσικά την απεχθάνονταν. Ηταν όμως αργά για τέτοιες σκέψεις...

Σας ρωτώ και γω τώρα το εξής, είστε τόσο ευτυχισμένοι ώστε ένας υποτιθέμενος πολεμος θα σας έκοβε βίαια την τέλεια χαρά και ευτυχία σας και θα βλασφημούσατε το σύμπαν ολόκληρο, ή βρίσκεστε σε μια κατάσταση μελαγχολίας ας πούμε για διάφορους λόγους, μέσα στους οποίους ΚΑΙ η δοκιμασία που περνάμε με την οικονομική κρίση, αλλά και την κρίση αξιών, που αν γινόταν ένα "μπαμ" θα νομίζετε ότι θα λυτρωνόσασταν αληθινά;

Μπορείτε να μου πείτε;

Σύμφωνα με Λιακό αυτό δεν έγινε και μετά φάγαμε ριστάρτ?

Ναι, παρακολουθείς Λιακό;

[Uppercut]

...σε έναν 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο και να σκοτωθεί (όπως το λέει και η προφητεία) το 1/3 του κόσμου, δηλ περίπου 2 δισεκατομμύρια και κάτι άνθρωποι;

Ως γνωστόν, ο κόσμος που σκοτώθηκε στον Β΄Παγκόσμιο ήταν περίπου 80 εκατομμύρια. Φανταστείτε ότι για να σκοτωθούν 2 δις και κάτι κόσμος θα πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να πέσουν πυρηνικά. Στους 2 Παγκόσμιους Πολέμους λέγεται ότι ο κόσμος τους περίμενε και μάλιστε ΗΘΕΛΕ να γίνουν προφανώς επειδή ήταν οι περισσότεροι δυστυχισμένοι και νόμιζαν ότι έτσι θα απαλλαγούν. Όταν έγιναν όμως οι πόλεμοι αντιμετώπισαν μια φρίκη αφάνταστη που φυσικά την απεχθάνονταν. Ηταν όμως αργά για τέτοιες σκέψεις...

Σας ρωτώ και γω τώρα το εξής, είστε τόσο ευτυχισμένοι ώστε ένας υποτιθέμενος πολεμος θα σας έκοβε βίαια την τέλεια χαρά και ευτυχία σας και θα βλασφημούσατε το σύμπαν ολόκληρο, ή βρίσκεστε σε μια κατάσταση μελαγχολίας ας πούμε για διάφορους λόγους, μέσα στους οποίους ΚΑΙ η δοκιμασία που περνάμε με την οικονομική κρίση, αλλά και την κρίση αξιών, που αν γινόταν ένα "μπαμ" θα νομίζετε ότι θα λυτρωνόσασταν αληθινά;

Μπορείτε να μου πείτε;

Σύμφωνα με Λιακό αυτό δεν έγινε και μετά φάγαμε ριστάρτ?

Ναι, παρακολουθείς Λιακό;

Έχω καιρό να παρακολουθήσω. Έχω ξεχάσει ποιο σενάριο είναι αυτο. Το δεύτερο νομίζω;

[Νατάσα]

Σύμφωνα με Λιακό αυτό δεν έγινε και μετά φάγαμε ριστάρτ?

Ναι, παρακολουθείς Λιακό;

Έχω καιρό να παρακολουθήσω. Έχω ξεχάσει ποιο σενάριο είναι αυτο. Το δεύτερο νομίζω;

Και γω δεν θυμάμαι. Πόσο καιρό τον παρακολουθουσες; Γιατί σταμάτησες;