Διάλογοι με μια πρώην μου

[Ασέβαστος]

Γιατί οι κυρίες δεν φωνάζουν;

οχι. ουτε οι κυριοι.

[EKPLIKTIKOS]

Εγώ νομίζω ότι νταξ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είμαστε τόσο ζεν να μη φωνάξουμε ποτέ (αν και πραγματικά δεν εξυπηρετεί σε κάτι). Δηλαδή παράτησε το παιδί σου κάτι μέσα στη μέση κ σκόνταψες κ χτύπησες εντάξει εκείνη τη στιγμή μπορεί να σου φύγει κ μια φωνή πάνω στον πόνο κ τα νεύρα, ανθρώπινο είναι. Νομίζω ότι υπάρχει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΧΑΣΜΑ όμως μεταξύ του να ρίξεις μια φωνή (κ μετά να ζητήσεις συγγνώμη σαν άνθρωπος) κ του να έχεις καυγάδες τύπου σπιρτόκουτο με φωναχτους διαλόγους. Εκεί αργά ή γρήγορα συμφωνώ με Ασεβαστο, θα υπάρξει escalation, με σπασμένα πράγματα, ιπτάμενα βάζα, μπουνιές σε τοίχους, κ ενδεχομένως χειροδικια.

Εντιτ:

Επί του θέματος το ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΧΙ. Αν ο άλλος δε θέλει να συζητήσει άλλο πρέπει να το σεβαστείς, ακόμη και αν έχεις δίκιο, ακόμη κ αν είναι ο χειρότερος εγκληματίας του κόσμου. Οτιδήποτε άλλο συνιστά μέγιστη καφρίλα. Και αν έχεις δίκιο, ο σίγουρος τρόπος να το χάσεις είναι με το να θες να αποδείξεις το δίκιο σου πάση θυσία.

[Αγις]

αλλη μια φορα
μηπως αντιληφθουμε πως το μανουριασμα ειναι η τροφη τους - κ οι αντρες θα πρεπει να δειχνουν κατανοηση

''Άστα να πάνε, τύπε.

Λες και γεννήθηκαν για την στιγμή που θα είναι μίζεροι στον γάμο - σχέση τους και το θεωρούν και φυσιολογικό.

Πιστεύω κατά βάθος το γουστάρουν, γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος ζωής εκτός από το να τρως παντόφλα από την συμβία σου. Έτσι μάλιστα νομίζουν ότι έχουν ολοκληρωθεί και σαν άντρες, έφθασαν στο απόγειο του ανδρισμού, να ανέχονται την μίρλα και τις προσβολές από την γυναίκα δίπλα τους.''


Αγις @ Όμορφες δημοσιεύσεις που δεν πρέπει να χαθούν!

[stavmanr]

αλλη μια φορα
μηπως αντιληφθουμε πως το μανουριασμα ειναι η τροφη τους - κ οι αντρες θα πρεπει να δειχνουν κατανοηση

''Άστα να πάνε, τύπε.

Λες και γεννήθηκαν για την στιγμή που θα είναι μίζεροι στον γάμο - σχέση τους και το θεωρούν και φυσιολογικό.

Πιστεύω κατά βάθος το γουστάρουν, γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος ζωής εκτός από το να τρως παντόφλα από την συμβία σου. Έτσι μάλιστα νομίζουν ότι έχουν ολοκληρωθεί και σαν άντρες, έφθασαν στο απόγειο του ανδρισμού, να ανέχονται την μίρλα και τις προσβολές από την γυναίκα δίπλα τους.''


Αγις @ Όμορφες δημοσιεύσεις που δεν πρέπει να χαθούν!

Μικρόνοο.
Οι περισσότεροι που κάνουν τέτοιες αναλύσεις δεν καταλαβαίνουν ότι και με άντρα να συμβιώσεις (συγκατοίκηση) αναλαμβάνοντας από κοινού όλες τις υποχρεώσεις, στα ίδια θα καταλήξουν, μπορεί και σε χειρότερα.
Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα. Τα προβλήματα φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα.
Είναι φυσικό, όσο περισσότερο συμβιώνεις με τον διπλανό σου, και όσο πιο κοντά συμβιώνεις, τόσο περισσότερο να φθείρεσαι. Αφού δίνεσαι. Σχετίζεσαι.
Κι όσο φθείρεσαι γκρινιάζεις. Και θυμώνεις.
Και μετά θυμάσαι ότι αν ήσουν μόνος δεν θα είχες κάποιον να γκρινιάξεις και να θυμώσεις παρά τον εαυτό σου.

[Αγις]

αλλη μια φορα
μηπως αντιληφθουμε πως το μανουριασμα ειναι η τροφη τους - κ οι αντρες θα πρεπει να δειχνουν κατανοηση

''Άστα να πάνε, τύπε.

Λες και γεννήθηκαν για την στιγμή που θα είναι μίζεροι στον γάμο - σχέση τους και το θεωρούν και φυσιολογικό.

Πιστεύω κατά βάθος το γουστάρουν, γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος ζωής εκτός από το να τρως παντόφλα από την συμβία σου. Έτσι μάλιστα νομίζουν ότι έχουν ολοκληρωθεί και σαν άντρες, έφθασαν στο απόγειο του ανδρισμού, να ανέχονται την μίρλα και τις προσβολές από την γυναίκα δίπλα τους.''


Αγις @ Όμορφες δημοσιεύσεις που δεν πρέπει να χαθούν!

Μικρόνοο.
Οι περισσότεροι που κάνουν τέτοιες αναλύσεις δεν καταλαβαίνουν ότι και με άντρα να συμβιώσεις (συγκατοίκηση) αναλαμβάνοντας από κοινού όλες τις υποχρεώσεις, στα ίδια θα καταλήξουν, μπορεί και σε χειρότερα.
Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα. Τα προβλήματα φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα.
Είναι φυσικό, όσο περισσότερο συμβιώνεις με τον διπλανό σου, και όσο πιο κοντά συμβιώνεις, τόσο περισσότερο να φθείρεσαι. Αφού δίνεσαι. Σχετίζεσαι.
Κι όσο φθείρεσαι γκρινιάζεις. Και θυμώνεις.
Και μετά θυμάσαι ότι αν ήσουν μόνος δεν θα είχες κάποιον να γκρινιάξεις και να θυμώσεις παρά τον εαυτό σου.

μολις τον δικαιωσες για αυτα που εγραψε
δεν χρειαζοταν βεβαια - η πλειοψηφια εχει παραδοθει σε αυτο τον τροπο ζωης σαν κατι το αναποφευκτο με φτηνιαρικες δικαιολογιες

[stavmanr]

αλλη μια φορα
μηπως αντιληφθουμε πως το μανουριασμα ειναι η τροφη τους - κ οι αντρες θα πρεπει να δειχνουν κατανοηση

''Άστα να πάνε, τύπε.

Λες και γεννήθηκαν για την στιγμή που θα είναι μίζεροι στον γάμο - σχέση τους και το θεωρούν και φυσιολογικό.

Πιστεύω κατά βάθος το γουστάρουν, γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος ζωής εκτός από το να τρως παντόφλα από την συμβία σου. Έτσι μάλιστα νομίζουν ότι έχουν ολοκληρωθεί και σαν άντρες, έφθασαν στο απόγειο του ανδρισμού, να ανέχονται την μίρλα και τις προσβολές από την γυναίκα δίπλα τους.''


Αγις @ Όμορφες δημοσιεύσεις που δεν πρέπει να χαθούν!

Μικρόνοο.
Οι περισσότεροι που κάνουν τέτοιες αναλύσεις δεν καταλαβαίνουν ότι και με άντρα να συμβιώσεις (συγκατοίκηση) αναλαμβάνοντας από κοινού όλες τις υποχρεώσεις, στα ίδια θα καταλήξουν, μπορεί και σε χειρότερα.
Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα. Τα προβλήματα φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα.
Είναι φυσικό, όσο περισσότερο συμβιώνεις με τον διπλανό σου, και όσο πιο κοντά συμβιώνεις, τόσο περισσότερο να φθείρεσαι. Αφού δίνεσαι. Σχετίζεσαι.
Κι όσο φθείρεσαι γκρινιάζεις. Και θυμώνεις.
Και μετά θυμάσαι ότι αν ήσουν μόνος δεν θα είχες κάποιον να γκρινιάξεις και να θυμώσεις παρά τον εαυτό σου.

μολις τον δικαιωσες για αυτα που εγραψε

Το αντίθετο.

δεν χρειαζοταν βεβαια - η πλειοψηφια εχει παραδοθει σε αυτο τον τροπο ζωης σαν κατι το αναποφευκτο με φτηνιαρικες δικαιολογιες

Υπάρχει και μία μειοψηφία που παραδίνεται σε άλλο τρόπο ζωής σαν κάτι το αναπόφευκτο, με φτηνιάρικες δικαιολογίες.

Νομίζεις ότι λειτουργείς "επαναστατικά" κι αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα της υπόθεσης.
Το να συμβιώνεις με την σύντροφό σου δεν έχει μόνο γκρίνιες και τσακωμούς. Έχει επίσης φροντίδα, αγάπη που φτάνει στα όρια της αυταπάρνησης πολλές φορές. Έχει και πολλά όμορφα πράγματα. Έχει ζεστασιά. Έχει ασφάλεια.

Έχω ζήσει καί το ένα καί το άλλο. Δεν γράφεις σε κάποιον που παντρεύτηκε στα 18 και δεν έχει γνωρίσει καί την άλλη πλευρά.

[EKPLIKTIKOS]

Πάντως ο καθένας έχει τα βιώματά του σε αυτά τα πράγματα, καλό είναι να μη γενικεύουμε κ να μην είμαστε απόλυτοι. Προσωπικά δεν κρίνω ούτε τον Αγι ούτε κανέναν Αγι, ο καθένας μπορεί να έχει πληγωθεί κτλ, αν και σε ό,τι με αφορά είμαι ευτυχισμένος με την οικογένειά μου.

[Αγις]

Μικρόνοο.
Οι περισσότεροι που κάνουν τέτοιες αναλύσεις δεν καταλαβαίνουν ότι και με άντρα να συμβιώσεις (συγκατοίκηση) αναλαμβάνοντας από κοινού όλες τις υποχρεώσεις, στα ίδια θα καταλήξουν, μπορεί και σε χειρότερα.
Οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα. Τα προβλήματα φθείρουν και δένουν ταυτόχρονα.
Είναι φυσικό, όσο περισσότερο συμβιώνεις με τον διπλανό σου, και όσο πιο κοντά συμβιώνεις, τόσο περισσότερο να φθείρεσαι. Αφού δίνεσαι. Σχετίζεσαι.
Κι όσο φθείρεσαι γκρινιάζεις. Και θυμώνεις.
Και μετά θυμάσαι ότι αν ήσουν μόνος δεν θα είχες κάποιον να γκρινιάξεις και να θυμώσεις παρά τον εαυτό σου.

μολις τον δικαιωσες για αυτα που εγραψε

Το αντίθετο.

δεν χρειαζοταν βεβαια - η πλειοψηφια εχει παραδοθει σε αυτο τον τροπο ζωης σαν κατι το αναποφευκτο με φτηνιαρικες δικαιολογιες

Υπάρχει και μία μειοψηφία που παραδίνεται σε άλλο τρόπο ζωής σαν κάτι το αναπόφευκτο, με φτηνιάρικες δικαιολογίες.

Νομίζεις ότι λειτουργείς "επαναστατικά" κι αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα της υπόθεσης.
Το να συμβιώνεις με την σύντροφό σου δεν έχει μόνο γκρίνιες και τσακωμούς. Έχει επίσης φροντίδα, αγάπη που φτάνει στα όρια της αυταπάρνησης πολλές φορές. Έχει και πολλά όμορφα πράγματα. Έχει ζεστασιά. Έχει ασφάλεια.

Έχω ζήσει καί το ένα καί το άλλο. Δεν γράφεις σε κάποιον που παντρεύτηκε στα 18 και δεν έχει γνωρίσει καί την άλλη πλευρά.

εχεις μεγαλο λαθος με το να αποδεχεσαι πως ειναι αναποφευκτο στην συμβιωση να υπαρχουν γκρινιες κ τσακωμοι

[stavmanr]

μολις τον δικαιωσες για αυτα που εγραψε

Το αντίθετο.

δεν χρειαζοταν βεβαια - η πλειοψηφια εχει παραδοθει σε αυτο τον τροπο ζωης σαν κατι το αναποφευκτο με φτηνιαρικες δικαιολογιες

Υπάρχει και μία μειοψηφία που παραδίνεται σε άλλο τρόπο ζωής σαν κάτι το αναπόφευκτο, με φτηνιάρικες δικαιολογίες.

Νομίζεις ότι λειτουργείς "επαναστατικά" κι αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα της υπόθεσης.
Το να συμβιώνεις με την σύντροφό σου δεν έχει μόνο γκρίνιες και τσακωμούς. Έχει επίσης φροντίδα, αγάπη που φτάνει στα όρια της αυταπάρνησης πολλές φορές. Έχει και πολλά όμορφα πράγματα. Έχει ζεστασιά. Έχει ασφάλεια.

Έχω ζήσει καί το ένα καί το άλλο. Δεν γράφεις σε κάποιον που παντρεύτηκε στα 18 και δεν έχει γνωρίσει καί την άλλη πλευρά.

εχεις μεγαλο λαθος με το να αποδεχεσαι πως ειναι αναποφευκτο στην συμβιωση να υπαρχουν γκρινιες κ τσακωμοι

Φυσικά και υπάρχουν γκρίνιες και τσακωμοί.
Δεν υπάρχει πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο από το να διαφωνείς με το διπλανό σου και να προσπαθείς να του δείξεις πού κάνει λάθος, ειδικά όταν η ζωή σου συσχετίζεται άμεσα με τη δική του. Όταν οι αποφάσεις πρέπει να είναι κοινές, κι επηρεάζουν καί τους δύο. Όταν από τους δύο εξαρτάται μία τρίτη αθώα ζωή.

Αλλά δεν υπάρχουν μόνο αυτά. Υπάρχουν και τα αντίθετα.

[stavmanr]

Πάντως ο καθένας έχει τα βιώματά του σε αυτά τα πράγματα, καλό είναι να μη γενικεύουμε κ να μην είμαστε απόλυτοι. Προσωπικά δεν κρίνω ούτε τον Αγι ούτε κανέναν Αγι, ο καθένας μπορεί να έχει πληγωθεί κτλ, αν και σε ό,τι με αφορά είμαι ευτυχισμένος με την οικογένειά μου.

Και πολύ σωστά κάνεις.
Δεν κρίνουμε τις επιλογές του Άγι.
Τη νοοτροπία συζητάμε. Τη νοοτροπία του "εσείς είστε μίζεροι κι εγώ βρήκα το σωστό τρόπο ζωής".

[Ασέβαστος]

Εγώ νομίζω ότι νταξ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είμαστε τόσο ζεν να μη φωνάξουμε ποτέ (αν και πραγματικά δεν εξυπηρετεί σε κάτι). Δηλαδή παράτησε το παιδί σου κάτι μέσα στη μέση κ σκόνταψες κ χτύπησες εντάξει εκείνη τη στιγμή μπορεί να σου φύγει κ μια φωνή πάνω στον πόνο κ τα νεύρα, ανθρώπινο είναι. Νομίζω ότι υπάρχει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΧΑΣΜΑ όμως μεταξύ του να ρίξεις μια φωνή (κ μετά να ζητήσεις συγγνώμη σαν άνθρωπος) κ του να έχεις καυγάδες τύπου σπιρτόκουτο με φωναχτους διαλόγους. Εκεί αργά ή γρήγορα συμφωνώ με Ασεβαστο, θα υπάρξει escalation, με σπασμένα πράγματα, ιπτάμενα βάζα, μπουνιές σε τοίχους, κ ενδεχομένως χειροδικια.

Εντιτ:

Επί του θέματος το ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΧΙ. Αν ο άλλος δε θέλει να συζητήσει άλλο πρέπει να το σεβαστείς, ακόμη και αν έχεις δίκιο, ακόμη κ αν είναι ο χειρότερος εγκληματίας του κόσμου. Οτιδήποτε άλλο συνιστά μέγιστη καφρίλα. Και αν έχεις δίκιο, ο σίγουρος τρόπος να το χάσεις είναι με το να θες να αποδείξεις το δίκιο σου πάση θυσία.

φυσικα και δεν ειμαστε ολοι ζεν, και καπου θα μας ξεφυγει και καμμια φωνη.

σημαντικο ειναι ομως να καταλαβαινουμε, οτι αυτο ειναι ελαττωμα, λαθος, μαλακια, δεν προσφερει κατι.

και οχι να το υπερασπιζομαστε σαν σωστη πρακτικη επιλυσης διαφορων.

[ΓΑΛΗ]

Μα δεν είναι μόνον θέμα καλών τρόπων.

Η ψυχραιμία πονάει περισσότερο από τις τσιρίδες ή τα επικά σκηνικά.

Εντάξει εξαρτάται την ψυχολογική φάση του καθενός. Εγώ ας πούμε έχω την αίσθηση ότι θα ήμουν ψύχραιμη και θα του έβγαζα την πσχουλα με το βελονάκι και θα τον κερναγα ένα ωραιότατο κερατάκι πριν αποχωρήσω. Από την άλλη μπορεί να έπαιρνα τρελά ανάποδες και να γινόταν ο χαμός. Μπορεί και απλά να καθόμουν σπίτι να κλαίω μέρα νύχτα.

Ρε συ, το θέμα δεν είναι πως διαχειρίζεσαι το σκηνικό όταν είσαι μόνη σου (μπορεί να κλαις συνέχεια, μπορεί και να τραβήξεις ένα χ τόσο παγωμένο που να παραξενέψει και σένα).

Κατά τα άλλα, σε φάσεις απιστίας η ψυχούλα του άλλου δεν είναι πλέον τόσο ευάλωτη, μπορεί και να τον βολέψει αυτό που εσύ θεωρείς εκδίκηση.

[Πασιφάη]

Πάντως ο καθένας έχει τα βιώματά του σε αυτά τα πράγματα, καλό είναι να μη γενικεύουμε κ να μην είμαστε απόλυτοι. Προσωπικά δεν κρίνω ούτε τον Αγι ούτε κανέναν Αγι, ο καθένας μπορεί να έχει πληγωθεί κτλ, αν και σε ό,τι με αφορά είμαι ευτυχισμένος με την οικογένειά μου.

Και πολύ σωστά κάνεις.
Δεν κρίνουμε τις επιλογές του Άγι.
Τη νοοτροπία συζητάμε. Τη νοοτροπία του "εσείς είστε μίζεροι κι εγώ βρήκα το σωστό τρόπο ζωής".

Σωστά συζητάμε τη νοοτροπία του Άγιδος. Μιας και στην συγκεκριμένη, συσσωρεύεται όλη η καφρίλα της Ελληνικής κοινωνίας.
Οι παρωπίδες είναι πασιφανείς.
Μας έχει πρήξει τα μπελερίνια, μιας και κάθε φορά μιλάει υποτιμητικά, με ύφος πανεπιστήμονα γαμιά.

[Naida]

Α τώρα φτάσαμε στο να αντιμετωπίσουμε και την απιστία με ψυχραιμία χωρίς έκρηξη θυμού; να μου πείτε τι πίνετε να πάρω και εγώ.

οταν αυτη η εκρηξη θυμου καταληγει σε συζηγοκτονια ομως; δεν θα ηταν προτιμοτερο να ειχε αντιμετωπιστει με ψυχραιμια;

Αν πρόληψη της δολοφονίας θεωρείς το να μην νευριάσει ο κερατωμενος τότε πρέπει να το πας ένα βήμα πιο πέρα. Να μην κερατώσει ο άπιστος. Ε;

[ksk]

Α τώρα φτάσαμε στο να αντιμετωπίσουμε και την απιστία με ψυχραιμία χωρίς έκρηξη θυμού; να μου πείτε τι πίνετε να πάρω και εγώ.

Ο σύντροφος σου δεν είναι κατοικίδιο...και κανεις δεν είναι κανενός.
Αν λοιπόν επιλέξει να σε απατήσει θυμώσεις δεν θυμώσεις δεν θα αλλάξει τπτ...και γιατί να θυμώσεις; Μήπως υπογράψατε κανένα συμφωνητικό;
Για να σε απατήσει σημαίνει ότι καπου η σχέση μπάζει οποτε φεύγεις από την σχέση. ως κυρία... πίστεψε με θα τον τσούξει περισσότερο από τις φωνές σου...

επισης, οι φωνες θα φερουν κοντρα φωνες. και ιπταμενα αντικειμενα, και βια.

πραγματικα, αυτο που δεν μπορω να κατανοησω, ειναι το σταδιο των φωνων. πιο ευκολο ειναι να κατανοησω το σταδιο της βιας.

δηλαδη καταλαβαινω να του/της ριξεις ποντικοφαρμακο στον καφε αμα σε κερατωνει. δε συμφωνω, δεν το προτεινω ως σωστη πραξη, αλλα μου ειναι κατανοητο να θες να κανεις κακο σε καποιον που σου εκανε κακο.
να του φωναζεις, απλως δεν καταλαβαινω το λογο, τι αποτελεσμα προσδοκας με αυτη την πραξη.

Αυτό είναι κατάλοιπο αρχέγονων ενστίκτων...