Παντρεύεται ο καλαδερφός (πνευματικός αδερφός) της λατρείας το Σάββατο (και την Κυριακή η αδερφή του και είναι και κουμπάρος) και εγώ δεν υπολόγιζα καν να πάω αφού είμαι απρόσκλητη, αυτός δεν ξέρει καν την ύπαρξη μου επειδή σπάνια τον βλέπει, έχει να τον δει κάτι χρόνια.
Μάλιστα έλεγα και στην μάνα του να μην πάει που θα αλλάζουν τον γαμπρό κτλ, για να μην τρέχει όλη μέρα, επειδή την επόμενη παντρεύει την κόρη της και ότι θα πάω και εγώ να την βοηθήσω από το πρωί (με τις ετοιμασίες στο σπίτι κτλ). Η λατρεία με άκουσε κιόλας.
Πριν λίγες μέρες ανέφερε ότι θα πάμε στον γάμο και γυρνάω και του λέω "τι εννοείς θα πάμε; ποιοί θα πάμε; εγώ είμαι ακάλεστη" και μου απαντάει "τι εννοείς αγάπη μου; θα πάω μόνος μου χωρίς την γυναίκα μου;"
και δεν περίμενα καθόλου να το πει αυτό. και φρίκαρα και του λέω "και εγώ τι θα φορέσω;! ρούχα για γάμο πήρα μόνο για τον γάμο της αδερφής σου, ό,τι επίσημα φορέματα έχω είναι στο πατρικό μου!" και μου ήρθε φλασιά και έστειλα στον αδερφό μου αν μπορεί κάποια στιγμή, μέχρι το Σάββατο να έρθει να μου φέρει 2-3 φορέματα που έχω, επειδή του είπα ούτως ή άλλως να βρεθούμε αλλά είχε εξετάσεις και δεν μπορούσε και απλά του είπα να συναντηθούμε κάπου μόνο γι' αυτό. Μου απάντησε κατευθείαν, ήταν σπίτι, πήρε 4 φορέματα, ένα ζευγάρι παπούτσια που του είπα, βγήκε από την πίσω πόρτα για να μην τον δει ο μπαμπάς μου και βρεθήκαμε στο κοντινό supermarket της γειτονιάς του (που είναι κοντά και σε εμάς) για να μου τα δώσει. Ολόκληρη σκευωρία απλά για να πάρω 2-3 ρούχα και δεν ξέρω πώς στο καλό νόμιζε πως εγώ θα το έπαιρνα δεδομένο ότι "πρέπει" να πάω και εγώ μαζί του και ότι θα έπαιρνα και τέτοια ρούχα πιο επίσημα μαζί μου. Εδώ αναγκάστηκα να πάρω για τον γάμο της αδερφής του...
