Είμαι ο Δημήτρης και μιας και δεν μου επιτρέπεται να ανοίξω νέο νήμα το δημοσιεύω εδώ. Αν παραβιάζω κανόνες ας διαγραφεί το νήμα. Για αρχή ας γράψω λίγο το υπόβαθρο και μετά το πρόβλημα μου.
Δυστύχως, εδώ και κάποια χρόνια με έχει χτυπήσει μια σειρά απο ατυχίες που με έχουν οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο. Απο μικρός ήμουν πάντα κάπως παχύσαρκος για αυτό τον λόγο ακολουθούσα πάντα ειδικές δίαιτες για να χάσω βάρος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μου δημιοτυργήσει κατάθλιψη αφού έβλεπα τους συμμαθητές μου να μπορούν να τρώνε οτι θέλουν. Απο αντίδραση τότε στα κρυφά έτρωγα κάθε μερα όλο junk. Σουβλάκια, κοκακόλες, γλυκά, τσιπς. Αργότερα βέβαια, αποδείχτηκε οτι δεν ήταν αυτό το πρόβλημα άλλα το οτι έιχα κάπως ανεβασμένο θεροειδή. Έτσι είχα περάσει την εφηβεία ως παχύσαρκος ένα θέμα που ουσιαστηκά με απέτρεπε ακόμη και απο το να δουλέψω και έτσι ζούσα για καιρό με ένα μικρό χαρτζηλίκι απο τους γονιούς μου. Ταυτόχρονα, το συστηματικό bullying απο τα αδέρφια μου αλλα και τους φίλους μου στο χωριό με ανάγκαζε να περνάω πολύ χρόνο στο δωμάτιο μου παίζοντας όλη την ώρα παιχνίδια στο κομπιούτερ. Για σχέση με κοπέλα ούτε λόγος αφού καμμιά γυναίκα δεν θέλει έναν χοντρό δίπλα της. Όσες κοπέλες είχα φίλες με εκμεταλλεύονταν για όσο καιρό τους πλήρωνα τον καφέ ή το φαγητό αμα βγαίναμε.
Το μονο πάθος που είχα ήταν να κάνω DJ. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα είμαστε πολύ πισω σε αυτόν τον τομέα αφου ο χώρος δεν ψάχνει άτομα με γνώσεις μουσικής/κονσόλας άλλα άτομα εμφανίσημα με μεγάλο κοινωνικό κύκλο που απλά θα φέρνουν κόσμο στο μαγαζί. Για πολλά χρόνια ασχολήθηκα με το να μαθαίνω τα πάντα για τους DJ-consoles. ΠΡοσέγγισα πολλά μαγαζιά ακόμη και στην Αθήνα και στην θεσσαλονίκη για να μου προσφέρουν μια δουλειά ως DJ αλλά κανείς δεν μου έδωσε την ευκαιρία. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε μια πίεση απο τους γονείς μου να βρώ δουλειά ενώ γνωρίζανε ότι λόγο του προβλήματος υγείας που είχα με την παχυσαρκία δεν μπορούσα να εργαστώ όρθιος. Αγοράζανε επίτηδες ακριβά κινητά στα αδέλφια μου, τα καινούρια apple, ενώ εμένα μου δίνανε πολύ χειρότερης ποιότητας η ακόμη και μεταχειρισμένα για να με πιέσουνε ψυχολογικά.
Αφού λύγισα και για να μην πάθω κατάθλιψη, έπιασα δουλειά ως ντελίβερη για έναν μήνα όπου είχα ατύχημα με το μηχανάκι, ευτυχώς όχι σοβαρό, την γλίτωσα με κάτι γρατζουνιές και μελανιές, όμως μου δημιουργησε τρομερή φοβία με τις μηχανές οπότε το τελευταίο χειρονακτικό επάγγλεμα που μπορούσα να ασκήσψ έφαγε Χ. Τότε ο πατέρας μου μου είπε να με γράψει σε μια σχολή να μάθω απο υπολογιστές. Του ζήτησα να γραφτώ σε μια ιδιωτική στο σύνταγμα που συνμεργάζεται με πανεπιστήμια της Αμερικής, στο πρόγραμμα των πολιτικών επιστημών. Ατυός επέμενε ότι με τέτοιο πτυχίο δεν μπορώ να βρω δουελιά και μου είπε οτι αμα πάω να μάθω κάτι πιο χειρονακτικό θα μου γράψει ένα εξοχικό που έχουμε στην Κω. Εγώ συμφώνησα και γραφτηκα σε μια σχολή αλλα ο μεγαλύτερος αδερφος μου αποκάλυψε στον πατέρα μου οτι θα πουλαγα το σπιτι για να αγοράσω κονσολες DJ και να ανοίξω μαγαζί με εξοπλισμό για κλαμπ νυχτερινά. Όταν το έμαθε ο πατέρας μου έγινε εξω φρενών και είχαμε τον χειρότερο τσακωμό.
Πλέον δεν την παλεύω να ζω στο ίδιο σπιτι με τους γονιούς μου. δυστυχώς όμως επεδη δεν μπορώ να εργαστώ σωματικά δεν έχω επιλογή αν παραμείνω Ελλάδα να κάτσω μαζί τους. Για αυτό λοιπόν πήρα την απόφαση να φύγω στο εξωτερικό οπου υπάρχει καοινωνική πρόονοια για ανρθωπους όπως εγώ. Έχω ακούσει οτι στη Γερμανία άνθρπωοι χωρις εργασια κάτω των 22 δικαιόυνται διακοσια ευρώ επιδομα+επίδομα στέγασης+αναηρίας+διατροφής. Εγώ θέλω να βγάζω τα βασικά, το νοίκι μου, τις επισκέψεις σε γιατρό/οδοντίατρο, και να έχω λίγο στην άκρη για να φαι νερό και games. Δεν με νοιάζει η κοινωνική ζωή άλλωστε ποτέ δεν είχα και οι φίλοι μουθ ακόμη και η οικογένεια μου με εκμεταλλέυτηκαν.
Οπότε, σε ποιά χωρα είναι καλύτερα να μετακομίσει κανείς ούτως ώστε να επιβιώσει με τα απολύτως βασικά; Η κατάσταση στο σπίτι δεν παλεύεται οπότε το να κάτσω με τους δικούς μου τρώει Χ. Οτι πληροφορία μου δώσετε είναι πολύτιμη.
Ευχαριστώ και καλώς σας βρήκα.
