ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ. Φ. Π.

[Eθνικοκοινωνιστης]

Τζάμπα μάγκας

Toν αναγνωριζεις τον τεραστιο?

[Obi Wan Iakobi]

Ακομα χρωσταμε της Χουντας λεει και ειχαμε μηδενικο χρεος

ΥΓ Κυρα Δεσποινα ο εκιτρινομαυρος εφιαλτης σας.

[Ζαποτέκος]

Αλήθειες για την «ευνοημένη» ομάδα της χούντας...

- Ο Οσφπ κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1967, 1973 και 1974) και 3 κύπελλα (1968,1971,1973) = 6 τίτλοι
Ο Παναθηναικός κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1969,1970,1972) και 2 κύπελλα (1967, 1969) = 5 τίτλοι


- Ο Οσφπ επι χούντας(1967-1974) κέρδισε συνολικά 47 πέναλτυ και 30 αποβολές
Ο Παναθηναικός κέρδισε συνολικά 36 πέναλτυ και 27 αποβολές

- Η πρώτη ομάδα στην ιστορία της Α εθνικής (μέχρι τότε) με διψήφιο αριθμό αποβολών σε μία σεζόν υπέρ της (11) είναι ο Οσφπ την σεζόν 1972-73


Η μόνη ομάδα που δεν είχε διορισμένη διοίκηση απο την χούντα αλλά πρόεδρο έναν επιχειρηματία!!! (1972-1975) με μεγάλη οικονομική επιφάνεια (Γουλανδρής) ήταν ο Οσφπ, ο οποίος παρόλο τα 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα (73-74-75) παραιτήθηκε !!! προτού αποκαλυφθούν τα σκάνδαλα ότι με τα λεφτά της επιχορήγησης του γηπέδου στου Ρέντη (που ακόμα χτίζεται) ο Οσφπ αγόραζε όλους αυτούς τους λατίνους που πήρε τα 3 σερί πρωταθλήματα

Η μόνη μεγάλη ομάδα με ονομασία αθλητικού κέντρου 21η Απριλίου 1967 είναι ο Οσφπ καθώς επί χούντας δώθηκαν επιχορηγήσεις για στάδια σε πολλές πόλεις και ομάδες της χώρας. Καμμία όμως δεν ονόμασε το γήπεδο με την ημερομηνία της έναρξης της χούντας!!!



Ο πρόεδρος του Οσφπ (1971) και δήμαρχος Πειραιά Αρ. Σκυλίτσης ήταν αυτός που εμπνεύστηκε και δημιούργησε το έμβλημα της χούντας με τον φοίνικα και τον στρατιώτη

https://sanogiaprobata.blogspot.com/201 ... untas.html

[Πρετεντέρης]

Αλήθειες για την «ευνοημένη» ομάδα της χούντας...

- Ο Οσφπ κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1967, 1973 και 1974) και 3 κύπελλα (1968,1971,1973) = 6 τίτλοι
Ο Παναθηναικός κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1969,1970,1972) και 2 κύπελλα (1967, 1969) = 5 τίτλοι


- Ο Οσφπ επι χούντας(1967-1974) κέρδισε συνολικά 47 πέναλτυ και 30 αποβολές
Ο Παναθηναικός κέρδισε συνολικά 36 πέναλτυ και 27 αποβολές

- Η πρώτη ομάδα στην ιστορία της Α εθνικής (μέχρι τότε) με διψήφιο αριθμό αποβολών σε μία σεζόν υπέρ της (11) είναι ο Οσφπ την σεζόν 1972-73


Η μόνη ομάδα που δεν είχε διορισμένη διοίκηση απο την χούντα αλλά πρόεδρο έναν επιχειρηματία!!! (1972-1975) με μεγάλη οικονομική επιφάνεια (Γουλανδρής) ήταν ο Οσφπ, ο οποίος παρόλο τα 3 συνεχόμενα πρωταθλήματα (73-74-75) παραιτήθηκε !!! προτού αποκαλυφθούν τα σκάνδαλα ότι με τα λεφτά της επιχορήγησης του γηπέδου στου Ρέντη (που ακόμα χτίζεται) ο Οσφπ αγόραζε όλους αυτούς τους λατίνους που πήρε τα 3 σερί πρωταθλήματα

Η μόνη μεγάλη ομάδα με ονομασία αθλητικού κέντρου 21η Απριλίου 1967 είναι ο Οσφπ καθώς επί χούντας δώθηκαν επιχορηγήσεις για στάδια σε πολλές πόλεις και ομάδες της χώρας. Καμμία όμως δεν ονόμασε το γήπεδο με την ημερομηνία της έναρξης της χούντας!!!



Ο πρόεδρος του Οσφπ (1971) και δήμαρχος Πειραιά Αρ. Σκυλίτσης ήταν αυτός που εμπνεύστηκε και δημιούργησε το έμβλημα της χούντας με τον φοίνικα και τον στρατιώτη

https://sanogiaprobata.blogspot.com/201 ... untas.html

Οι βάζελοι έκαναν αντίσταση και ο Παναγούλης ήταν βάζελος.

[Obi Wan Iakobi]

Λεγεών τα αδερφια σας εχουν βαρεσει διαλυση.Κορεο κατα του Halloween

[Μιλλένιαλ]

Τζάμπα μάγκας

Toν αναγνωριζεις τον τεραστιο?

DJ ALX εποχή Έσσεται Ήμαρ.

[Αγχίαλος]

χαχαχα καλόοοο

[Ζαποτέκος]

Ποιοι πότισαν με ψυχοφάρμακο τους Ρώσους μπασκετμπολίστες
Ι ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
https://www.tovima.gr/2008/11/24/sports ... mpolistes/

Οι πρωταγωνιστές του αγώνα Ολυμπιακός – ΤΣΣΚΑ (79-54) θυμούνται τι συνέβη στις 16 Μαρτίου 1995 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όταν πέντε από τους δέκα παίκτες της μοσχοβίτικης ομάδας αντί για το γήπεδο βρέθηκαν δηλητηριασμένοι με αλοπεριντίν σε νοσοκομεία του Πειραιά και της Αθήνας !



16η Μαρτίου 1995 και τρίτο παιχνίδι του Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (79-54) στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για την προημιτελική φάση της Ευρωλίγκας, το οποίο οι πέντε από τους δέκα μπασκετμπολίστες της ομάδας του πρώην Κόκκινου Στρατού παρακολούθησαν δηλητηριασμένοι από το νοσοκομείο. Εκείνος ο αγώνας αποτελεί ασφαλώς την πιο μελανή σελίδα στην (εξωαγωνιστική) ιστορία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Παίκτες και των δύο ομάδων και κυρίως το τεχνικό τιμ της ΤΣΣΚΑ, αλλά και ο κομισάριος του αγώνα, επαναφέρουν στη μνήμη τους τα όσα δραματικά βίωσαν εκείνη την ημέρα. Οι Ρώσοι είναι κατηγορηματικοί ότι στα μπουκάλια με το νερό τα οποία υπήρχαν στον πάγκο τους στη διάρκεια του δεύτερου αγώνα ανιχνεύθηκε μεγάλη δόση του ψυχοφάρμακου αλοπεριντίν ή αλοπεριδόλη, το οποίο – σύμφωνα με τους γιατρούς – χορηγείται σε περιπτώσεις οξείας διεγερτικής κατάστασης του (ψυχ)ασθενούς και έχει παρενέργειες ανάλογες με εκείνες που προκαλεί η λήψη στρυχνίνης. Ο Μοργκουνόφ, ο Κουντέλιν, ο Κόρνιεφ, ο Καράσεφ και ο Πανόφ υποστηρίζουν ότι εκτός των άλλων κινδύνεψε η ζωή τους και από την αδυναμία των Ελλήνων γιατρών να τους βοηθήσουν. Ο τότε προπονητής της ΤΣΣΚΑ Στάνισλαβ Ερέμιν δηλώνει ότι υποχρεώθηκε να αγωνισθεί με τους υπόλοιπους πέντε παίκτες που είχε στη διάθεσή του επειδή η ομάδα του απειλήθηκε ακόμη και από τον Βούλγαρο κομισάριο του αγώνα με μεγάλο για την εποχή πρόστιμο. Ο κομισάριος αντιτείνει ότι οι Έλληνες γιατροί τον διαβεβαίωσαν προφορικά ότι οι Ρώσοι… ασθενείς δεν είχαν τίποτε σπουδαίο και θα έδιναν κανονικά το παρών στο παιχνίδι. Θα είναι ψέμα να ισχυριστεί κανείς ότι γνωρίζει ολόκληρη την αλήθεια. Από την άποψη αυτή, η γνώμη των πρωταγωνιστών και των παθόντων τη 16η Μαρτίου του 1995 έχει ακόμη και σήμερα ιδιαίτερη αξία.

Με πέντε παίκτες της μοσχοβίτικης ομάδας στο νοσοκομείο, θα αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν αναβλήθηκε το παιχνίδι Ολυμπιακός – ΤΣΣΚΑ έστω για δύο-τρία εικοσιτετράωρα. Σύμφωνα με τον τότε διευθυντή της ΤΣΣΚΑ Γιούρι Γιουρκόφ, την ημέρα του αγώνα έγινε σύσκεψη στο ξενοδοχείο στην οποία, εκτός από τον ίδιο, συμμετείχαν ο προπονητής της ομάδας Στάνισλαβ Ερέμιν, ο πρόεδρος του συλλόγου Μιχαήλ Ρέζνικοφ και ο πρώην προπονητής της ομάδας Αλεξάντρ Γκομέλσκι.

«Ολοι μας συμφωνήσαμε ότι κάποιοι είχαν δηλητηριάσει τους παίκτες, όμως, προφανώς για πατριωτικούς λόγους, επικράτησε η άποψη ότι πρέπει να αγωνισθούμε» είπε στην «Σπορτ Εξπρές» ο κ. Γιουρκόφ. Ο κ. Ερέμιν υποστηρίζει ότι η απόφαση να αγωνισθούν ήταν αποτέλεσμα του φόβου ότι θα υπάρξουν οικονομικές κυρώσεις. Ο προπονητής της ΤΣΣΚΑ κατηγορεί τη FIBA ότι «επέμενε πρώτα να γίνει το παιχνίδι και μετά να διερευνηθούν τα αίτια».

Το συμβόλαιο και η απειλή για πρόστιμο

Ο Βούλγαρος κομισάριος του αγώνα κ. Βαλεντίν Λαζάροφ φορτώνει την ευθύνη για τη διεξαγωγή του ματς στους Έλληνες γιατρούς. «Το μεσημέρι με ενημέρωσαν ότι κάποιοι παίκτες της ΤΣΣΚΑ είναι στο νοσοκομείο, μάλλον με δηλητηρίαση. Ο Γκομέλσκι μου είπε ότι ενδεχομένως η ΤΣΣΚΑ δεν θα μπορεί να συμπληρώσει ούτε πεντάδα. Επικοινώνησε μάλιστα με τον γενικό γραμματέα της FIBA κ. Στάνκοβιτς, ο οποίος του είπε ότι η FIBA δεν θέλει να ασχοληθεί με το θέμα. Επικοινώνησα τότε με τους Έλληνες γιατρούς οι οποίοι με διαβεβαίωσαν ότι οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ δεν έχουν τίποτε σοβαρό. Πρότεινα στον Ολυμπιακό να μεταφερθεί κατά ένα-δύο εικοσιτετράωρα το παιχνίδι. Ο μάνατζερ της πειραϊκής ομάδας μού έδειξε το τηλεοπτικό συμβόλαιο, θέτοντας το ερώτημα ποιος θα πληρώσει τις συνέπειες σε περίπτωση καταγγελίας του. Πιστέψτε με, μίλησε για πολύ μεγάλο ποσό. Επειτα από αυτό δεν μπορούσα να μεταθέσω το παιχνίδι» υποστηρίζει τώρα ο κ. Λαζάροφ.

Την άποψη ότι οι κκ. Ρέζνικοφ και Γκομέλσκι επέμεναν στη διεξαγωγή του αγώνα υποστηρίζει και ο γιατρός της ΤΣΣΚΑ Ολεγκ Παρφιόνοφ. Οπως λέει, «οι προπονητές της ΤΣΣΚΑ δεν ήθελαν να κατεβάσουν την ομάδα στο γήπεδο, όμως οι Ρέζνικοφ και Γκομέλσκι, παρά το ότι δεν ήθελαν να χρεωθούν την ευθύνη, επέμεναν ότι ο σύλλογος κινδυνεύει με πρόστιμο από 50.000 ως 100.000 δολάρια».

Οι πέντε παίκτες, τους οποίους είχε ο κ. Ερέμιν στη διάθεσή του, είναι αλήθεια ότι πάλεψαν ηρωικά. Μάλιστα στο 16ο λεπτό προηγήθηκαν 28-27. Στο 5ο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου ο Κουρασόφ αποβάλλεται με πέντε φάουλ. Εξι λεπτά και δέκα δευτερόλεπτα πριν από το τέλος τραυματίζεται ο Σπιριντόνοφ και η ΤΣΣΚΑ συνεχίζει με τρεις παίκτες! Σύμφωνα με τη «Σπορτ Εξπρές», ο (τότε) προπονητής του Ολυμπιακού Γιάννης Ιωαννίδης «απαντάει με πρέσινγκ. Πέντε εναντίον τριών. Οταν η διαφορά φτάνει στους 20 πόντους, ο Ιωαννίδης αποφασίζει να παίξει το παιχνίδι στα ίσια, τρεις εναντίων τριών».

Οπως ομολογεί ο προπονητής της ΤΣΣΚΑ, είχε σκεφθεί το ενδεχόμενο να μείνει η ομάδα του με δύο παίκτες και να διακοπεί το παιχνίδι. Στην περίπτωση αυτή «το σκάνδαλο για τον Ολυμπιακό θα ήταν δεδομένο και με το παιχνίδι θα ασχολούνταν όλη η Ευρώπη αλλά και η Πειθαρχική Επιτροπή της FIBA. Εδωσα εντολή στον Βαντέεφ να υποπέσει σε πέμπτο φάουλ για να διακοπεί το παιχνίδι. Ο Σπιριντόνοφ δεν είχε αντιληφθεί όμως την εντολή μου και βλέποντας την ομάδα να μένει με δύο παίκτες σηκώνεται και συνεχίζει τραυματίας».

Οι μαρτυρίες Τόμιτς, Βολκόφ και Σιγάλα

Αποψη στην έρευνα της ρωσικής εφημερίδας για το τι συνέβη σε εκείνο το παιχνίδι εξέφρασαν και μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού. «Οταν μάθαμε ότι θα παίζαμε δέκα εναντίον πέντε, δεν αισθανθήκαμε καλά. Ο Ιωαννίδης ήταν ιδιαίτερα ενοχλημένος από την απόδοσή μας και στο ημίχρονο ακούσαμε τα εξ αμάξης» θυμάται ο Μίλαν Τόμιτς.

Παίκτης του Ολυμπιακού ήταν τότε και ο Ουκρανός Αλεξάντρ Βολκόφ. «Φοβήθηκα για τους παίκτες της ΤΣΣΚΑ, οι οποίοι βρίσκονταν μεταξύ ζωής και θανάτου. Ζήτησα από τον Ιωαννίδη να μην αγωνισθώ. Στο πρώτο ημίχρονο δεν με άκουσε. Βλέποντας όμως την έκφραση στο πρόσωπό μου με κάθισε στον πάγκο και δεν με ξαναέβαλε στο παιχνίδι» θυμάται τώρα.

Το ενδεχόμενο να διακοπεί το παιχνίδι είχε όμως συζητήσει και ο τότε αρχηγός του Ολυμπιακού Γιώργος Σιγάλας με τον κ. Ιωαννίδη. «Δεν καταλήξαμε σε κάποια απόφαση. Ισως θα έπρεπε αμέσως να παίξουμε με ίδιο αριθμό παικτών. Ο αντίπαλος με την απόδοσή του δεν μας έδωσε όμως αυτή τη δυνατότητα. Βγάζω το καπέλο στους παίκτες της ΤΣΣΚΑ. Αυτό που έκαναν ήταν κατόρθωμα» λέει σήμερα ο Σιγάλας.

Παραισθήσεις, μυϊκοί πόνοι και συμπτώματα παράλυσης

Παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις τωρινές μαρτυρίες παικτών, γιατρών και παραγόντων της ΤΣΣΚΑ για το τι ακριβώς (τους) συνέβη στις 16 Μαρτίου του 1995:

Ερέμιν (προπονητής): «Στη Μόσχα είχαμε διαλύσει τον Ολυμπιακό 95-65. Για να προκριθούμε στο φάιναλ φορ χρειαζόμασταν μία νίκη στα δύο παιχνίδια της Αθήνας. Ο δεύτερος αγώνας έγινε στις 14 Μαρτίου. Ο Ολυμπιακός νίκησε πολύ δύσκολα και όχι χωρίς τη βοήθεια των διαιτητών με 86-77. Την παραμονή του τρίτου αγώνα συνέβη το απίστευτο…».

Μπαρτσό (μασέρ): «Πριν από το πρώτο παιχνίδι οι γηπεδούχοι, ως είθισται, τοποθέτησαν στον πάγκο της ομάδας μας μπουκάλια με νερό τα οποία ήταν σφραγισμένα. Στην προθέρμανση και κατά τη διάρκεια του αγώνα ήπιε από αυτά όλη η ομάδα. Μετά τον αγώνα ζήτησα από τους παίκτες να πάρουν μερικά μπουκάλια στο ξενοδοχείο. Ο Μοργκουνόφ πήρε ένα και όπως το πίεσε για να το σηκώσει, είδε ότι υπήρχε διαρροή. Κανείς μας δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία».

Κισούριν (παίκτης): «Το πρωί με τον Καράσεφ πήγαμε για καφέ. Περπατήσαμε 50 μ. ως την καφετέρια και αισθανθήκαμε κατάκοποι. Καθήσαμε στην καρέκλα. Αν είναι δυνατόν, σκεφθήκαμε. Χθες το βράδυ πετούσαμε. Ο Βασίλι αρχίζει να έχει συσπάσεις στο πρόσωπο. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πήγαμε κατευθείαν στον γιατρό της ομάδας. Μας έκανε κάποια ένεση η οποία προς στιγμήν μας ανακούφισε. Αμέσως μετά το παιχνίδι αισθανόμουν κατάθλιψη, μελαγχολία. «Αν είχα πιστόλι αυτή τη στιγμή θα αυτοκτονούσα» μου λέει ο Καράσεφ. «Και εγώ το ίδιο» του απάντησα».

Κουντέλιν (παίκτης): «Στο ξενοδοχείο άρχισα να έχω παραισθήσεις. Τη μια το δωμάτιο κουνιόταν σαν λάστιχο, την άλλη εμφανίζονταν μπροστά μου κάτι αρχαία βάζα. Εκείνη τη στιγμή αισθανόμουν ότι είχα πάθει εγκεφαλική παράλυση. Δεν μπορούσα να εκπνεύσω, είχα πρόβλημα στους πνεύμονες και οι κόρες των ματιών μου κόντευαν να πεταχτούν έξω».

Μοργκουνόφ (παίκτης): «Πριν από την προπόνηση όλη η ομάδα έδειχνε νυσταγμένη. Προσωπικά αισθανόμουν ότι στιγμές στιγμές δεν έλεγχα τον εαυτό μου. Κατά την προθέρμανση αρχίζω τα σουτάκια στο ταμπλό, όταν ακούω τον Ερέμιν: «Νικίτα, σταμάτα να κάνεις βλακείες». Τότε συνειδητοποιώ ότι το κεφάλι μου έχει γύρει στον ώμο. Ακολούθησαν συσπάσεις στους μυς των ποδιών και της μέσης. Μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, όχι όμως και να εκπνεύσουμε. Σοκαρίστηκα. Το νοσοκομείο στο οποίο μας μετέφεραν (σ.σ.: Γενικό Κρατικό Νίκαιας), θύμιζε κλινική σοβιετικής περιόδου. Οι γιατροί όταν μας είδαν πανικοβλήθηκαν. Στην αρχή νόμισαν ότι ήμαστε ναρκομανείς και άρχισαν να μας ρωτάνε κάποια γελοία πράγματα. Στη συνέχεια έκριναν ότι κάτι είχαμε καταπιεί και μας πήγαν για ακτινογραφίες».

Κόρνιεφ (παίκτης): «Εμένα με μετέφεραν στο νοσοκομείο λίγες ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα. Κατά τη διαδρομή προς το στάδιο αισθάνθηκα σπασμούς στους μυς της πλάτης».

Αβραμένκο (γιατρός): «Για πρώτη φορά στην καριέρα μου αντιμετώπιζα ένα τέτοιο περιστατικό. Είχαν διπλώσει η μέση και τα χέρια του Κουντέλιν και του Μοργκουνόφ, ενώ και οι δύο αισθάνονταν ασφυξία. Οι Έλληνες γιατροί τα είχαν χαμένα. Κανείς δεν ήξερε τι να κάνει».

Γιουρκόφ (διευθυντής ΤΣΣΚΑ): «Μετά την προπόνηση ο Πανόφ ήταν ο τρίτος τον οποίο μετέφεραν με τις πρώτες βοήθειες στο νοσοκομείο. Δεν γνωρίζαμε σε ποιο νοσοκομείο είχαν μεταφερθεί ο Κουντέλιν με τον Μοργκουνόφ και τον πήγαν σε κάποιο άλλο (σ.σ.: Ερυθρός Σταυρός). Ο Πανόφ εκτός των άλλων, έβγαζε αφρούς από το στόμα. Αναγκάστηκα να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη βοήθεια για να ασχοληθούν έγκαιρα μαζί του. Στη Μόσχα μάς εξήγησαν αργότερα ότι μπορούσε να είχε πάθει αναπνευστική ανεπάρκεια, να πέσει σε κώμα και να σταματήσει η καρδιά του».

Τα σενάρια για τους αυτουργούς

«Οι Ελληνες ως σήμερα αρνούνται ότι είχαν κάποια σχέση με τη δηλητηρίαση. Ομως η ουσία αλοπεριντίν πώς μπήκε στα μπουκάλια με το νερό; Δεν νομίζω βέβαια ότι έγινε από τον Ολυμπιακό. Θα ήταν ευκολότερο να αγοράσει τους διαιτητές. Εξάλλου ήταν τότε μία από τις πλουσιότερες ομάδες. Κατά τη γνώμη μου, τη ζημιά την έκαναν οι οπαδοί» υποστηρίζει ο γιατρός της ΤΣΣΚΑ Βιτάλι Αβραμένκο.

Ο κ. Ερέμιν υποστηρίζει με βεβαιότητα ότι δεν είχε καμία σχέση ο επίσημος Ολυμπιακός και ρίχνει την ευθύνη σε εκείνους «οι οποίοι θα έχαναν χρήματα σε περίπτωση ήττας του Ολυμπιακού». Ο κομισάριος του αγώνα επισημαίνει ότι αργότερα έφτασε στα αφτιά του η άποψη ότι οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ δηλητηριάστηκαν σε κάποιο εστιατόριο όπου πήγαν για φαγητό. Ο κ. Λαζάροφ συμπληρώνει επίσης ότι υπάρχουν και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι «οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ δηλητηριάστηκαν μόνοι τους και για πάρα πολλά χρήματα»…

Τέλος, ενδιαφέρον έχουν οι (τωρινοί) ισχυρισμοί δύο Ρώσων. Ο παίκτης Σπιριντόνοφ λέει ότι υποχρεώθηκε να βάλει τέλος στην καριέρα του νωρίτερα του αναμενομένου, επειδή αντιμετώπισε προβλήματα στα νεφρά και στο συκώτι μετά τα όσα έγιναν στον Πειραιά και παρά το γεγονός ότι τότε ο οργανισμός του είχε αντέξει και δεν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Επίσης ο διευθυντής της ΤΣΣΚΑ κ. Γιουρκόφ αναφέρει ότι την επίμαχη ημέρα τούς πλησίασαν άνθρωποι του Παναθηναϊκού οι οποίοι προσφέρθηκαν να τους βοηθήσουν ώστε να γίνουν στην Ελλάδα οι αναλύσεις του νερού από το οποίο υποστηρίζουν οι Ρώσοι ότι δηλητηριάστηκαν.

Με δέκα εναντίον πέντε!

Ιδού για την ιστορία και το «φιλμ» του τρίτου και… φαρμακερού αγώνα της 16ης Μαρτίου 1995: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΤΣΣΚΑ 79-54 (ημίχρ. 37-32). Οι συνθέσεις των ομάδων και οι πόντοι:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Τζόνσον 24, Βολκόφ 6, Φασούλας 9, Τόμιτς 5, Σιγάλας 3, Τάρλατς 7, Νάκιτς 17, Λημνιάτης 4, Παπαδάκης 2, Σταμάτης 2.

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ: Γκρέζιν 8, Σπιριντόνοφ 21, Κουρασόφ 5, Βαντέεφ 6, Κισούριν 14.

Διαιτητές: Ντάγκαν (Ισραήλ) – Κατσάρο (Ιταλία).

[Ζαποτέκος]

Κότες & Λαγοί

Επειδή οι αξιοθρήνητοι προσπαθούν να κάνουν χιούμορ σε βάρος του απλησίαστου Παναθηναϊκού (αν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο από τους ανεγκέφαλους αχυροφάγους αρουραίους), θα τους θυμίσουμε δύο μόνο από τις αμέτρητες περιπτώσεις όπου απέδειξαν οι ίδιοι με τα έργα τους ότι αποτελούν ένα πρωτότυπο υβρίδιο του ζωικού βασιλείου: λαγόκοτες ή κονικλόρνιθες -διαλέγετε και παίρνετε.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΟΙ ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΣ (= ΛΑΓΟΙ) ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΡΑΠΑΝ

Στο τέλος της περιόδου 1963-64 η χώρα μας υπέστη έναν διασυρμό άνευ προηγουμένου. Υπαίτιος για πολλοστή φορά ο Ολυμπιακός, που είχε, έχει και θα έχει νοοτροπία συνοικιακής ομάδας και απέραντο κόμπλεξ μπροστά στο απλησίαστο μεγαλείο του Παναθηναϊκού. Γιατί λέμε για πολλοστή φορά; Ανοίγουμε μια παρένθεση για μια σύντομη αναδρομή στο μακρινό παρελθόν.

Στις 5 Ιανουαρίου 1929 οι αξιοθρήνητοι Πειραιώτες υπέστησαν τη δεύτερη μεγαλύτερη ήττα τους μετά (χρονολογικά, πριν) από την ιστορική «οχτάρα» του Παναθηναϊκού. Εκείνη την ημέρα έχασαν 7-2 από την ουγγρική Μποτσκάι, ακριβώς την εποχή που… πίστευαν ότι είχαν μεγάλη ομάδα. Θέλησαν λοιπόν να πάρουν τη ρεβάνς και, πριν συμπληρωθεί χρόνος, διοργάνωσαν ένα διεθνές τουρνουά στο οποίο πήραν μέρος οι ίδιοι, η Μποτσκάι, η ΑΕΚ, ο Εθνικός και ο Ατρόμητος Αθήνας.

Στη συνάντησή τους με τους Ούγγρους έγιναν «σημεία και τέρατα». Ο Έλληνας διαιτητής δεν άφησε τους φιλοξενούμενους να πάρουν ανάσα και τους οδήγησε σε μια εκβιαστική ήττα με 5-2 (24.4.1930), επιτρέποντας στους ερυθρόλευκους να κλαδεύουν τους αντιπάλους τους εν ψυχρώ και ανακόπτοντας με ανύπαρκτα οφσάιντ και φάουλ όλες τις ουγγρικές επιθέσεις. Σκοπός ήταν ένα σκορ 7-2 υπέρ του αξιοθρήνητου για να «πατσίσει» την «εφτάρα». Δεν τα κατάφερε απολύτως, αλλά ο στόχος επιτεύχθηκε σε γενικές γραμμές: οι «θρασείς» Ούγγροι, που είχαν τολμήσει να… συντρίψουν τον Ολυμπιακό πριν από έναν χρόνο, «τιμωρήθηκαν» όπως τους άξιζε!

Τι κεραμίδα όμως, όταν λίγες ημέρες αργότερα έφτασε στην ΕΠΟ το παρακάτω τηλεγράφημα από την Ουγγαρία:

Ρέφερι Ασπρογέρακο-Μποτσκάι 5-2. Πιρέο… κακό άνθρωποι.

Ήταν η πρώτη μεγάλη διεθνής ξεφτίλα των υπεροπτικών Πειραιωτών. Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα, κυρίως μετά το 1960.

Κλείνει η παρένθεση και επανερχόμαστε στην περίοδο 1963-64.

Έχοντας τερματίσει για μια ακόμα φορά σε κάποια «ομιχλώδη» θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας, ο «θρήνος» θέλησε να τονώσει το ηθικό των απελπισμένων οπαδών του δια της τεθλασμένης -παίρνοντας δηλαδή μέρος στο Κύπελλο Ράπαν (το μετέπειτα ιντερτότο). Οι ομάδες που παίζουν εκεί, σκέφτηκαν οι ερυθρόλευκοι παράγοντες, δεν είναι αξιόλογες και συνεπώς με μια-δυο επιτυχίες θα μπορέσουμε και πάλι να αρχίσουμε τους διθυράμβους και τις μεγαλοστομίες. Άλλωστε, πώς θα πληροφορηθούν οι «κουτόφραγκοι» τι ομαδάρα έχουμε εμείς εδώ στον Πειραιά;

Και το αποτόλμησαν, οι ατυχείς.

Είχαν κάνει όμως τους λογαριασμούς τους χωρίς τον ξενοδόχο, δεδομένου ότι οι υπόλοιπες ομάδες δεν ήταν διατεθειμένες να παίξουν τον ρόλο της Προοδευτικής ή της ΑΕ Νικαίας για να αποκαταστήσουν το τραυματισμένο γόητρο των κουτοπόνηρων Πειραιωτών. Έτσι υπέστησαν ένα κάζο άνευ προηγουμένου. Μετά από δυο απανωτές και ηχηρότατες «φάπες» (4-0 από τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ εκτός έδρας και 4-2 από την Ολιμπίκ Τουλούζ στο Φάληρο), οι πανικόβλητοι ερυθρόλευκοι έκαναν κάτι πρωτοφανές και απολύτως εξευτελιστικό στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου: ΔΗΛΩΣΑΝ ΟΤΙ ΑΠΟΣΥΡΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ επειδή αδυνατούσαν να παρατάξουν αξιόμαχη ενδεκάδα! Έγιναν δηλαδή κανονικοί λαγοί. (Στη συνέχεια μάλιστα, μετά από άλλες δυο ήττες με 5-3 και 2-1 από τη Σπάρτακ Πλόβντιφ, αποσύρθηκαν και από το Κύπελλο Βαλκανίων όπου επρόκειτο να αντιμετωπίσουν επίσης τη Γαλατά Σαράι και την Πετρολούλ). Ο διασυρμός της χώρας σε όλο του το μεγαλείο και η Ευρώπη να μην πιστεύει στα μάτια της.

Όμως οι «κουτόφραγκοι» έχουν πάψει πια να τρώνε… βλίτα και άφησαν αυτή την ενασχόληση για τους… πανέξυπνους του λιμανιού. Η ΟΥΕΦΑ αντέδρασε αστραπιαία προσπαθώντας να διασώσει το κύρος των διοργανώσεων της και ειδοποίησε την ΕΠΟ ότι θα απέκλειε όλες τις ελληνικές ομάδες από κάθε διεθνή συνάντηση σε περίπτωση που ο Ολυμπιακός δεν θα συνέχιζε να παίζει στο Κύπελλο Ράπαν. (Για σκεφτείτε λιγάκι σε τι… βασανιστήριο ήθελαν να βάλουν τους ταλαίπωρους λιμενεργάτες οι ασυγκίνητοι Ευρωπαίοι!)

Στην Ελληνική Ομοσπονδία επικράτησε πανικός, αφού οι αρουραίοι-λαγοί είχαν χωθεί για μια ακόμα φορά στις τρύπες τους και δεν έβγαιναν έξω με τίποτα, όσα… καρότα κι αν τους έταζε η ΕΠΟ. Όλοι έτρεχαν και δεν έφταναν, ώσπου τελικά την κατάσταση έσωσαν δυο-τρεις ομάδες που προσφέρθηκαν να μπουν παλικαρίσια στην ευρωπαϊκή αρένα για να αποκαταστήσουν τη χαμένη τιμή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μετά από πολλές προσπάθειες η ΟΥΕΦΑ δέχτηκε τελικά να πάρει ο Πανιώνιος τη θέση του Ολυμπιακού και έτσι αποφύγαμε τις πολύ μεγάλες περιπέτειες που απειλούσαν το ποδόσφαιρό μας.

Να ποια είναι τα κατορθώματα εκείνων που τολμούν να αμαυρώνουν το έπος του Γουέμπλεϊ γιατί δεν είναι ικανοί ούτε απ’ έξω να περάσουν. Να ποια είναι τα κατορθώματα εκείνων που επιχειρούν να κάνουν ηλίθιο χιούμορ σε βάρος του απλησίαστου για τα μέτρα τους Παναθηναϊκού. Να γιατί δεν θα μπορέσουν να αποβάλουν ποτέ το απύθμενο κόμπλεξ που τους διακατέχει απέναντι στο Τριφύλλι.

Από τότε όμως και για πολλά χρόνια ακόμα (μέχρι δηλαδή που κατάφεραν να «πνίξουν» και αυτό το θέμα με τη μεθοδικότητα που τους διακρίνει) οι ερυθρόλευκοι ήταν γνωστοί ανά το πανελλήνιον σαν «σκασιάρχες» ή «κοπανατζήδες» του Κυπέλλου Ράπαν. (Το «λαγοί» εφευρέθηκε πολύ αργότερα). Ένας ακόμα… αξιοζήλευτος τίτλος για το «θρήνο»!

Να ήταν όμως μόνο αυτό;

Λίγο πιο πριν (Ομάδα, 17.3.1964, αρ. φύλλου 273) οι φίλαθλοι της χώρας έπαθαν σοκ διαβάζοντας την παρακάτω δημόσια δήλωση του προέδρου της Προοδευτικής (αλλά και μέλους του… Ολυμπιακού) Κ. Βουλγαράκη, που είχε χολωθεί επειδή το Δ.Σ. του συλλόγου του πήρε κατά πλειοψηφία την απόφαση για την παραχώρηση του νεαρού τερματοφύλακα Π. Οικονομόπουλου (του μετέπειτα θρυλικού «πουλιού») στον Παναθηναϊκό. Διαβάστε τι είπε, με απέραντο θράσος, ο άνθρωπος αυτός για να καταλάβετε σε ποιο βούρκο είναι βυθισμένο το ελληνικό ποδόσφαιρο και με ποιους όρους αγωνίζονται όλες οι ομάδες της χώρας απέναντι στον Ολυμπιακό:

Στο εξής, καλύτερα να μας κοπούν τα χέρια παρά να δώσουμε παίκτη μας σε αθηναϊκό σύλλογο. (Είπατε τίποτα για πειραϊκό κόμπλεξ;) Όλοι μας έχουμε υποχρέωση να βοηθάμε όσο γίνεται τον Ολυμπιακό. (Είπατε τίποτα για δουλοπρέπεια και υποτέλεια;) Αυτό η Προοδευτική θα το τηρήσει πιστά, δείχνοντας για μια ακόμα φορά τα πραγματικά της αισθήματα προς τον Ολυμπιακό. (Είπατε τίποτα για «κορούλες»;) Δεν πρόκειται να του αρνηθούμε τίποτα. (Και μετά μιλάνε για τον ΟΦΗ, που έχει στερήσει δύο πρωταθλήματα από τον Παναθηναϊκό, ενώ άλλη μια φορά του στέρησε την έξοδο στην Ευρώπη).

Εμείς θα προσθέσουμε μόνο αυτό: Να πού βρίσκονται οι βάσεις της… υπερομάδας του Πειραιά -στην Προοδευτική και στους ομοίους της. Δηλαδή οι κότες έχουν βρει άλλες, περισσότερο… κότες, για να κερδίζουν τίτλους που δεν τους δικαιούνται.

Και από το άλλο μέρος να έχεις τον Παναθηναϊκό, τον αιωνίως ευγενή (και αφελή), που τρέχει πάντα να βοηθήσει τους αγνώμονες ερυθρολεύκους κάθε φορά που χρειάζονται συμπαράσταση. Παραθέτουμε, χωρίς σχόλια, την ανακοίνωση της διοίκησης του Ολυμπιακού όπως δημοσιεύτηκε στο Φως των Σπορ (5.3.1964) όταν η ΕΟΑ έκλεισε το Στάδιο Καραϊσκάκη για να κάνει βελτιωτικά έργα και ο Ολυμπιακός έμεινε χωρίς γήπεδο για μεγάλο χρονικό διάστημα:

Είναι ανάγκη να εκφρασθεί και με τρόπο δημόσιο η συγκίνηση τόσο της διοίκησης όσο και των φιλάθλων του Ολυμπιακού για την ευγενέστατη χειρονομία του κ. Πανουργιά ο οποίος, προφορικώς στην αρχή και εγγράφως αργότερα, προσέφερε τη χρήση του γηπέδου του συλλόγου του ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ στον μεγάλο άστεγο συνάδελφό του. Είναι βέβαιον ότι ολόκληρη η παράταξη του Ολυμπιακού -από των μελών του συμβουλίου μέχρι του τελευταίου φιλάθλου- αισθάνονται ευγνωμοσύνη για την ευγενή και ιπποτική χειρονομία του Παναθηναϊκού.

Εμένα μου λες; Λίγα χρόνια αργότερα άρχισαν τις βρωμερότερες κακοήθειες της ιστορίας τους για το Γουέμπλεϊ χωρίς το παραμικρό ντοκουμέντο, χωρίς ούτε ένα ψήγμα αλήθειας στα λεγόμενα (και γραφόμενά τους). Αλλά οι διαστρεβλωτές της ιστορίας είναι μαθημένοι στο ευγενές άθλημα της κατασυκοφάντησης των αντιπάλων που δεν μπορούν ούτε στο γόνατό τους να φτάσουν. Όποιος όμως φτύνει ψηλά…

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝΕ ΟΙ ΚΟΤΕΣ

(Στο πρώτο μέρος μιλήσαμε για τους λαγούς που το έσκασαν από το Κύπελλο Ράπαν. Επειδή όμως οι Πειραιώτες δεν είναι απλώς λαγοί αλλά… λαγόκοτες, ολοκληρώνουμε το άρθρο μας με νέα σπαρταριστά επεισόδια από τον βίο και την πολιτεία των αξιοθρήνητων κομπλεξικών αρουραίων).

Θα πάμε λοιπόν σε ένα γεγονός που δείχνει την ασύλληπτη κατάντια ολόκληρης της ολυμπιακής οικογένειας -διοίκησης, παικτών, οπαδών και ερυθρόλευκου Τύπου- της οποίας το μέγεθος δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ποτέ ακόμα και ο πιο καχύποπτος ή διεστραμμένος νους ανθρώπου.

Η περίοδος 1992-93 θα αποτελεί αιώνιο όνειδος για τους αρουραίους, που απέδειξαν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο ότι είναι σωματείο γειτονιάς με νοοτροπία ομαδίτσας που δεν σέβεται ούτε την ιστορία του ούτε τα ονόματα εκείνων που τον δημιούργησαν με τόσα όνειρα και ελπίδες για ευγενείς αγώνες εντός και εκτός γηπέδων. Αξέχαστε μεγάλε αθλητή και υπέροχε άνθρωπε, Γιώργο Ανδριανόπουλε, βγες από τον τάφο για να δεις σε ποια ανθρωπάκια άφησες την αθλητική κληρονομιά σου, μια κληρονομιά που την ντρόπιασαν με τις αχαρακτήριστες ενέργειές τους όλοι εκείνοι που… μάχονται για την πρόοδο και την… εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πριν όμως αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΗΘΙΚΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΜΑΣ, πρέπει να ασχοληθούμε λιγάκι με ένα άλλο σπουδαίο… κατόρθωμα των ταλαίπωρων ερυθροδέρμων. Εκείνη τη σεζόν, μετά από μια σειρά αλλεπάλληλων αποτυχιών επί 23 ολόκληρα χρόνια (ρεκόρ κι αυτό, έτσι;) ο Ολυμπιακός «κατάφερε» να κερδίσει τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, γεγονός που πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους απανταχού αρουραίους.

Στις 10.2.93 όμως έσκασε η βόμβα!

Αντιγράφουμε επί λέξει το άρθρο του Περ. Στέλλα από την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, όπου αναφέρονται τα εξής:

Εξηγήσεις ζήτησε χτες από τον Όλεγκ Μπλαχίν ο Τόντσι Γκάμπριτς. Αφορμή γι’ αυτό ήταν δημοσίευμα εφημερίδας σύμφωνα με το οποίο ο Ουκρανός προπονητής ζήτησε από τον πρόεδρο του «Δικεφάλου», Θωμά Βουλινό, να «καθαρίσει» τον Κροάτη τερματοφύλακα. Η υπόθεση αφορά δημοσίευμα σύμφωνα με το οποίο ο Μπλαχίν, στη συζήτηση που είχε με τη διοίκηση του ΠΑΟΚ, ήξερε κάτι ύποπτο που έχει σχέση με τον Γκάμπριτς και την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό πέρσι στην Τούμπα, ένα αποτέλεσμα με το οποίο γκρεμίστηκε η 23χρονη παράδοση στους αγώνες των δύο ομάδων στη Θεσσαλονίκη.


Εμείς θα προσθέσουμε μόνο δυο πράγματα:

Ο Μπλαχίν ήταν προπονητής του Ολυμπιακού όταν οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να σπάσουν τη δυσμενή παράδοση που είχαν στην Τούμπα, χάρη στην «ανιδιοτελή» βοήθεια -όπως εξάγεται από το παραπάνω ρεπορτάζ- του τερματοφύλακα Γκάμπριτς, κάτι που γνώριζε ο τότε προπονητής του θρήνου.

Μετά το «καθάρισμα» του νέου… ευεργέτη των αρουραίων, ο Μπλαχίν, που ρωτήθηκε ανεπισήμως γιατί το έκανε αυτό, φέρεται ότι έδωσε την απάντηση: «Γιατί ξέρω πολύ καλά πώς νικήσαμε τότε τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και δεν θέλω τέτοιους τερματοφύλακες στην ομάδα μου».

Σκάνδαλο, είπατε; Δεν θέλουμε αφέλειες. Αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο θα είχε επέμβει ο αθλητικός δικαστής, θα είχε βουίξει ο αθλητικός -και όχι μόνο- Τύπος και θα είχαν κινητοποιηθεί οι αθλητικές αρχές, ενώ οι… αμερόληπτοι ιστορικοί (να σας θυμίσουμε τα ονοματάκια τους;) θα έγραφαν κατεβατά για τη νέα περίπτωση «λουλουδιών» (ή, μάλλον, τερματοφυλάκων), αρκεί στη θέση του Ολυμπιακού να βρισκόταν ο Παναθηναϊκός. Τότε όμως όλοι κατάπιαν τη γλώσσα τους και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να «σκεπάσουν» τις ερυθρόλευκες «βρομιές», σαν τη γάτα.

Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, οι αρουραίοι δεν είναι καν γάτες. ΕΙΝΑΙ ΚΟΤΕΣ! Και το απέδειξαν όταν κάθισαν υπάκουα να τους κάνει τη… δουλειά η ΑΕΚ.

Όλα ξεκίνησαν από το αβυσσαλέο μίσος και το απύθμενο κόμπλεξ που τους διακατέχει έναντι του απλησίαστου Παναθηναϊκού. Την τελευταία αγωνιστική εκείνης της περιόδου η ΑΕΚ βρισκόταν έναν βαθμό μπροστά από τον Παναθηναϊκό και αντιμετώπιζε τον θρήνο, ενώ οι πράσινοι είχαν εύκολο έργο με την Παναχαϊκή στο Φάληρο. Ήταν λοιπόν σαφές ότι, ακόμα και με ισοπαλία στη Φιλαδέλφεια, ο τίτλος θα κατέληγε στο φυσικό δικαιούχο του, τον Παναθηναϊκό, που είχε καλύτερα αποτελέσματα στους αγώνες του με την Ένωση.

Προσέξτε τώρα πώς έβγαλαν τα απωθημένα τους οι κότες που λένε με καμάρι ότι είναι Ολυμπιακοί -διοίκηση, παράγοντες, παίκτες, Τύπος, φίλαθλοι- ντροπιάζοντας για μια ακόμα φορά την ιστορία του συλλόγου τους. Για να μην πάρει τον τίτλο ο Παναθηναϊκός, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΚΑΘΙΣΟΥΝ ΣΑΝ ΚΟΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΚ! Το δήλωσαν, μάλιστα, επίσημα. Η διοίκηση, με ανακοίνωσή της λίγες ημέρες πριν από το ματς τόνιζε ότι δεν την ενδιέφερε το αποτέλεσμα(!), οι ερυθρόλευκες εφημερίδες παρότρυναν τους αρουραίους να μην πάνε στο γήπεδο(!) και το μόνο που ακουγόταν στα στέκια των ερυθρολεύκων ήταν «θα δώσουμε το παιχνίδι στην ΑΕΚ για να μην πάρει τον τίτλο ο Παναθηναϊκός»(!)

Θαυμάστε τώρα νοοτροπία ανθρώπων που λένε ότι έχουν τον καλύτερο σύλλογο της χώρας. Θαυμάστε εμπάθεια -και θράσος συγχρόνως. Θαυμάστε κόμπλεξ και μικρότητα ψυχής. Θαυμάστε προδοσία του φιλάθλου πνεύματος από μικρόνοες και ασυνείδητους. Θαυμάστε την ξεφτίλα τους! (Οι μεγάλες ομάδες, φίλτατοι αρουραίοι, είναι πάνω από όλα μεγάλες στο ήθος και όχι στην ψευτομαγκιά). Και όλα αυτά ενώ ο μοναδικός Παναθηναϊκός είχε ήδη προσφέρει έναν τίτλο στις κότες του λιμανιού όταν, παίζοντας μόνο και μόνο για την ιστορία και το -πραγματικά μεγάλο- όνομά του, νίκησε τη Λάρισα που είχε ένα βαθμό παραπάνω από τους Πειραιώτες και φαινόταν σίγουρη πρωταθλήτρια).

Αλλά ποιος έχασε την τσίπα για να τη βρουν οι αρουραίοι;

Και πραγματικά, αυτό που διαλαλούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα χωρίς να συγκινηθεί έστω και ένας αρμόδιος, το έκαναν πράξη στη συνάντηση με την ΑΕΚ. Εντελώς φυσικά, εντελώς απλά, εντελώς ξεδιάντροπα, ΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ 40.000 ΕΝΩΣΙΤΕΣ, που απόλαυσαν τον Δικέφαλο Αετό να κατασπαράζει (για να μη χρησιμοποιήσουμε άλλη, πιο βαριά έκφραση) μια ξεφτιλισμένη ενδεκάδα που έκανε ότι ήταν δυνατόν για να… διευκολύνει τον βιαστή της. (Άλλωστε δεν λένε ότι, σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να… χαλαρώσεις για να το… απολαύσεις;) Μέχρι και σε πέναλτι υπέπεσαν μερικά θρασύτατα ανθρωπάκια που θέλουν να λέγονται αθλητές, καταφέρνοντας να διαμορφώσουν το σκορ σε 2-0 στο τρίτο μόλις λεπτό του αγώνα. Τι κι αν κάποιοι Ενωσίτες, που είχαν αντιληφθεί τη συμπαιγνία και δεν ήθελαν τέτοιο τίτλο για την ομάδα τους, άρχισαν να φωνάζουν «Ανοίξτε τις πόρτες να φύγουνε οι κότες». Οι κομπλεξικοί λεμβούχοι δεν ένιωσαν ούτε τσίπα ούτε ντροπή.

Το ανοσιούργημα είχε συντελεστεί. Γράφτηκε όμως με τα μελανότερα χρώματα τόσο στην ιστορία ενός συλλόγου που από «μεγάλος» κατάντησε ελάχιστος όσο και στη συνείδηση όλων των Ελλήνων φιλάθλων που κρατούσαν αηδιασμένοι τη μύτη τους για να μη λιποθυμήσουν από τη δυσωδία.

Φυσικά, οι αθλητικές αρχές δεν αντιλήφθηκαν ούτε το παραμικρό. Ήταν, βλέπετε, απασχολημένες με τον τρόπο «τακτοποίησης» των χρεών των αιωνίως χρεωμένων αρουραίων.

Την υπόληψη του ελληνικού ποδοσφαίρου έσωσε τελικά, έστω και συμβολικά, ένας άνθρωπος με ολυμπιακά φρονήματα(!) -κάτι που τον τιμά αφάνταστα και τον τοποθετεί κοντά στον αξέχαστο Γιώργο Ανδριανόπουλο- ο μακαρίτης σήμερα δημοσιογράφος Χρήστος Ράπτης. Ας θυμούνται πάντα το όνομά του οι νεότεροι ανιστόρητοι δημοσιογράφοι και ιστορικοί της συμφοράς, που έχουν καβαλήσει το καλάμι και θεωρούν εαυτούς παντογνώστες ενώ δεν μπορούν να γράψουν δυο αράδες με σωστά ελληνικά. Σε ένα συγκλονιστικό άρθρο που έγραψε λίγες ημέρες αργότερα στην εφημερίδα του, τον Ελεύθερο Τύπο, κατακεραύνωνε το ανοσιούργημα και ζητούσε από τον ΓΓ Αθλητισμού να ρίξει Ολυμπιακό και ΑΕΚ στη Β΄ Κατηγορία για συνετισμό όλων. Να τι σημαίνει θάρρος της γνώμης και παρρησία λόγου.

Την ίδια εβδομάδα, άλλη μια αμερόληπτη φωνή ακούστηκε από των στηλών της ίδιας εφημερίδας (8.6.93). Ήταν ένα άρθρο-καταπέλτης από τον Κ. Καίσαρη, που αποκάλυψε πολύ παραστατικά τον ωμό και απροκάλυπτο τρόπο με τον οποίο διέσυραν μερικοί όχι την ιστορία τους (δεν τους αξίζει αυτός ο χαρακτηρισμός), αλλά την υπόσταση ενός συλλόγου τον οποίο δημιούργησε το 1924 με τόσα όνειρα και ελπίδες ένας πραγματικός φίλαθλος, έντιμος και ευγενής, ο Γ. Ανδριανόπουλος. Αν ζούσε ο αείμνηστος «ποδάρας» και παρακολουθούσε εκείνο το ματς, είμαστε βέβαιοι ότι θα έριχνε πέντε «μούντζες» στους σημερινούς εκπροσώπους του και μετά θα έψαχνε μέρος να κρυφτεί για να μη βλέπει την ΑΕΚ να «ασελγεί» πάνω στα «πτώματα» των Καραπιάλη, Τσαλουχίδη, Καραταΐδη, Παχατουρίδη, Τσιαντάκη, Βαΐτση και μερικών ακόμα εκούσιων «νεκρών» μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Έτσι λιποθύμησε η Ελλάδα από τη μπόχα εκείνη την ημέρα. Οι μόνοι που δεν έπαθαν τίποτα ήταν οι… αμερόληπτοι ιστορικοί και «ψιθυριστές» που συνεχίζουν ξεδιάντροπα να ρίχνουν την ερυθρόλευκη λάσπη τους πάνω στον πράσινο αυτοκράτορα. Ήταν μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις που μπόρεσαν να αντιληφθούν ξεκάθαρα οι Έλληνες φίλαθλοι με ποιον τρόπο στερούν ορισμένοι τους τίτλους από τον φυσικό δικαιούχο τους, τον ασυναγώνιστο Παναθηναϊκό.

Βέβαια, όλα αυτά έχουν τη ρίζα τους στο απύθμενο κόμπλεξ που διακατέχει διοίκηση, παίκτες και φιλάθλους του… ευγενούς ερυθρόδερμου συλλόγου. Ξέρουν όλοι καλά πως, ό,τι και να κάνουν, όσα ανέντιμα μέσα και αν χρησιμοποιήσουν, όσο και αν μοστράρονται για μεγάλη ομάδα (χα-χα-χα), δεν θα καταφέρουν ποτέ να φτάσουν το μεγαλείο του Παναθηναϊκού που αγωνίζεται μόνο για τη νίκη των χρωμάτων του και δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνουν οι άλλοι εκτός και κυρίως- εντός των αγωνιστικών χώρων.

Θυμίζουμε επίσης ότι το 2001 ο Παναθηναϊκός μπορούσε να καθίσει και να ηττηθεί από ένα φιλικό σωματείο, τον Εθνικό Αστέρα, ο οποίος χρειαζόταν τους τρεις βαθμούς για να σωθεί. Όμως ο μοναδικός ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ της Ελλάδας έπαιξε για την τιμή των χρωμάτων του, πέτυχε μια δύσκολη νίκη και καταδίκασε σε υποβιβασμό τον Εθνικό Αστέρα, σώζοντας έτσι μια κάθε άλλο παρά φιλική ομάδα, την δεμένη στο άρμα του Ολυμπιακού Παναχαϊκή.

Καταλάβατε τώρα, φίλτατες κότες, γιατί δεν πρόκειται να μας φτάσετε ποτέ; Μάλλον δύσκολο φαίνεται με τα μυαλά που κουβαλάτε!
http://gate13.gr/?p=8896

[Gordian Knot]

Οι κομπλεξικοί λεμβούχοι. Λεμβούχοι ρε!
Τι άλλο θα ανασύρουν από τα λεξικά οι τύποι...

Αληθές το τελευταίο κομμάτι περί Εθνικού Αστέρα. Αν υπάρχει κάτι που αναγνωρίζουμε στον Παναθηναϊκό (εμείς, οι αντίπαλοί του) είναι πως σε όσες περιπτώσεις έτυχε να βρίσκεται στη θέση του «ρυθμιστή» (αναφέρομαι στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, για πιο παλιά δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά), έδειξε ακεραιότητα χαρακτήρα.
Αυτό δεν σημαίνει πως απαλλάσσεται των ευθυνών για όσα δεινά έχει προκαλέσει...

[Thor]

ποια ειναι τα δεινα που εχει προκαλεσει;

[Gordian Knot]

Ομιλώ ως ΑΕΚτζής.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αν ρώταγες έναν Ενωσίτη για τα έργα & ημέραι του Παναθηναϊκού (ΠΑΟΒ όπως τον έγραφε ο «Δικέφαλος» ) θα άκουγες τα μύρια όσα.
Μετά φυσικά ακολούθησε η λαίλαπα Κόκκαλη και πάνω που αναθαρρήσαμε τα ηνία της παράγκας ανέλαβε ο πρεζέμπορας, τι συγκρίσεις να κάνεις;
Μπορεί τα πρωταθλήματα να ελέγχονταν, αλλά τουλάχιστον υπήρχε θέαμα.

Τα δυο, τρία τελευταία χρόνια ομολογουμένως -βοήθησε αρκετά σε αυτό και το VAR με όσες ατέλειες και αν έχει σαν σύστημα- περιορίστηκαν τα περιθώρια στημένων διαιτησιών. Ακόμα και αν υπάρχει «θέληση», ο κόραξ θα χρειαστεί να καταφύγει σε πιο διακριτικές μεθόδους καθώς τα εξόφθαλμα λάθη πλέον δύσκολα περνούν. Εν αντιθέσει με περασμένες περιόδους όπου γίνονταν σημεία & τέρατα και ορισμένοι μίλαγαν για «ομορφιά του ποδοσφαίρου»

Επανερχόμενος στο ερώτημά σου, θα αναφερθώ στο πρωτάθλημα του 1996:
Με μια ΑΕΚ από άλλο πλανήτη (η χρονιά προτού κατηφορίσει στο βοθρολίμανο ο «Πρίγκηπας του Ποδονίφτη») που συνάντησε σφαγιαστικές διαιτησίες προκειμένου να στεφθεί πρωταθλητής ο -αξιόλογος κατά τα άλλα, πλην όμως μία κλάση κατώτερος- ΠΑΟ.
Μου έχει αποτυπωθεί στο μυαλό η εικόνα του Κετσπάγια στην Καλαμάτα. Έχει μόλις σκοράρει κάνοντας το 1-2 και πανηγυρίζει με σφιγμένες γροθιές στο πέταλο των φιλοξενουμένων. Το κοράκι τον αποβάλλει με 2η κίτρινη κάρτα. Χωρίς να έχει βγάλει τη φανέλα, χωρίς να έχει σκαρφαλώσει στα σύρματα, χωρίς, χωρίς, χωρίς. Σταυροκοπιόνταν όλοι.
Τελικό αποτέλεσμα, 2-2.
Υπάρχει ανθρώπινο λάθος, υπάρχει το «είναι στην κρίση του διαιτητή», υπάρχουν χίλια δυο ελαφρυντικά που μπορεί κάποιος να επικαλεστεί.
Και υπάρχει και το χειρουργείο άνευ αναισθητικού. Το «απόψε δεν περνάτε από εδώ ό,τι κι αν κάνετε».
Δεν ήταν το μοναδικό περιστατικό εκείνη τη χρονιά.
Το ίδιο έργο είδαμε και την επόμενη σαιζόν, με την «αλλαγή φρουράς». Αντί για 2 double, η ιστορία έγραψε 2 κύπελλα. Μόνον.
Φτωχή συγκομιδή για εκείνη την ομάδα.

[Ζαποτέκος]

Οι κομπλεξικοί λεμβούχοι. Λεμβούχοι ρε!
Τι άλλο θα ανασύρουν από τα λεξικά οι τύποι...

Νομίζω- δεν είμαι σίγουρος - πως το άρθρο είναι του Κουσουνέλου ( ψευδώνυμο "Ιστορικός" ) στο περιοδικό των Mad Boys γύρω στο 2005.

Πλούσιο λεξιλόγιο :

αξιοθρήνητοι
ανεγκέφαλους αχυροφάγους αρουραίους
πρωτότυπο υβρίδιο του ζωικού βασιλείου
λαγόκοτες
κονικλόρνιθες
ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΣ
«θρήνος»
«κοπανατζήδες»
ταλαίπωρων ερυθροδέρμων
ευγενούς ερυθρόδερμου συλλόγου.

[Ζαποτέκος]

Η κόντρα ΠΑΟ - ΑΕΚ πάει πολύ πίσω , απ' την εποχή των πρωταθλημάτων Αθηνών. Το αθηναϊκό ντέρμπυ ήταν το ποιοτικότερο της Ελλάδας.
Ο ΠΑΟ είχε βοηθήσει την ΑΕΚ στο ξεκίνημά της . Αλλά ο ανταγωνισμός έφερε και την κόντρα.
Και εσείς μας έχετε αδικήσει αρκετές φορές.

Π.χ. 1989 . Παράγκα Βαρδηνογιάννη δηλαδή.
Ακυρώνεται κακώς γκόλ του Σαραβάκου ως οφσάιντ. Δείτε στο 22ο - 24ο δευτερόλεπτο που ο Δημόπουλος είναι ήδη μέσα στην περιοχή ενώ ο Σαραβάκος όχι.


Νέο κανονικό γκολ ακυρώνεται ως οφσάιντ , όταν στην μπαλιά του Πάρη Γεωργακόπουλου , ο Χατζηαθανασίου ΚΑΛΥΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΧΤΩ (8) ΠΑΙΧΤΕΣ ΤΗΣ κούλας, συνεχίζει ΣΚΟΡΑΡΕΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ!!!!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΦΣΑΙΤ ΠΟΥ ΔΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟ.

8 ΠΑΙΧΤΕΣ καλύπτουν τον Χατζηαθανασίου, οχι ενας η δυο, ΑΛΛΑ 8!!!!
Για περισσότερα εδώ :
https://sanogiaprobata.blogspot.com/201 ... la-13.html



Πάμε τώρα στο 1996. Η ΑΕΚ έπαιξε πραγματικά θεματικό ποδόσφαιρο το 1996 , αλλά αποκλείστηκε νωρίς από την Ευρώπη ( τεσσάρα απ' την Γκλάντμπαχ ). Αντίθετα ο ΠΑΟ απέδωσε ωραία μπάλα και στην Ευρώπη ( άνετο 3-1 + δοκάρι και πολλές ευκαιρίες την πρωταθλήτρια Γαλλίας Νάντ που έφτασε και αυτή στα ημιτελικά , 3-0 την Λέγκια ). Η ΑΕΚ έπαιξε 5 παιχνίδια εκείνη την χρονιά με τον ΠΑΟ και είχε 2 νίκες, 2 ήττες και 1 ισοπαλία. Άρα καλύτερη στα μεταξύ μας δεν ήταν. Όλα κρίθηκαν στο ΠΑΟ - ΑΕΚ 1-0 με το γκολ του Μπορέλι. Ισοπαλία αν είχατε πάρει θα είχατε βγει πρωταθλητές.

Η ΑΕΚ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΥ (ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ. ΜΕ ΙΣΟΠΑΛΙΑ Ή ΝΙΚΗ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ..
Αλλά έχασε 1-0 (28η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ) απο κεφαλιά του...Μπορέλι από το πέναλτυ!!!!
Η ΑΕΚ θα έπρεπε να παίζει με 10 παίχτες λόγω ΚΛΩΤΣΙΑΣ* του Μπορμπόκη στον Λαγωνικάκη, αλλά είπαμε..ΠΑΡΑΓΚΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ. ΤΗΝ 32Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΗΤΑΝ....5 ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΦΗ ΤΗΝ 33Η, ΤΟΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ.

https://sanogiaprobata.blogspot.com/201 ... la-13.html





* στο 2: 36 του βίντεο. Βλ. και οφσάιντ του Αποστολάκη στο 3:23. Μια παράγκα δεν χάνει τέτοιες ευκαιρίες !

[Thor]

Ομιλώ ως ΑΕΚτζής.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αν ρώταγες έναν Ενωσίτη για τα έργα & ημέραι του Παναθηναϊκού (ΠΑΟΒ όπως τον έγραφε ο «Δικέφαλος» ) θα άκουγες τα μύρια όσα.
Μετά φυσικά ακολούθησε η λαίλαπα Κόκκαλη και πάνω που αναθαρρήσαμε τα ηνία της παράγκας ανέλαβε ο πρεζέμπορας, τι συγκρίσεις να κάνεις;
Μπορεί τα πρωταθλήματα να ελέγχονταν, αλλά τουλάχιστον υπήρχε θέαμα.

Τα δυο, τρία τελευταία χρόνια ομολογουμένως -βοήθησε αρκετά σε αυτό και το VAR με όσες ατέλειες και αν έχει σαν σύστημα- περιορίστηκαν τα περιθώρια στημένων διαιτησιών. Ακόμα και αν υπάρχει «θέληση», ο κόραξ θα χρειαστεί να καταφύγει σε πιο διακριτικές μεθόδους καθώς τα εξόφθαλμα λάθη πλέον δύσκολα περνούν. Εν αντιθέσει με περασμένες περιόδους όπου γίνονταν σημεία & τέρατα και ορισμένοι μίλαγαν για «ομορφιά του ποδοσφαίρου»

Επανερχόμενος στο ερώτημά σου, θα αναφερθώ στο πρωτάθλημα του 1996:
Με μια ΑΕΚ από άλλο πλανήτη (η χρονιά προτού κατηφορίσει στο βοθρολίμανο ο «Πρίγκηπας του Ποδονίφτη») που συνάντησε σφαγιαστικές διαιτησίες προκειμένου να στεφθεί πρωταθλητής ο -αξιόλογος κατά τα άλλα, πλην όμως μία κλάση κατώτερος- ΠΑΟ.
Μου έχει αποτυπωθεί στο μυαλό η εικόνα του Κετσπάγια στην Καλαμάτα. Έχει μόλις σκοράρει κάνοντας το 1-2 και πανηγυρίζει με σφιγμένες γροθιές στο πέταλο των φιλοξενουμένων. Το κοράκι τον αποβάλλει με 2η κίτρινη κάρτα. Χωρίς να έχει βγάλει τη φανέλα, χωρίς να έχει σκαρφαλώσει στα σύρματα, χωρίς, χωρίς, χωρίς. Σταυροκοπιόνταν όλοι.
Τελικό αποτέλεσμα, 2-2.
Υπάρχει ανθρώπινο λάθος, υπάρχει το «είναι στην κρίση του διαιτητή», υπάρχουν χίλια δυο ελαφρυντικά που μπορεί κάποιος να επικαλεστεί.
Και υπάρχει και το χειρουργείο άνευ αναισθητικού. Το «απόψε δεν περνάτε από εδώ ό,τι κι αν κάνετε».
Δεν ήταν το μοναδικό περιστατικό εκείνη τη χρονιά.
Το ίδιο έργο είδαμε και την επόμενη σαιζόν, με την «αλλαγή φρουράς». Αντί για 2 double, η ιστορία έγραψε 2 κύπελλα. Μόνον.
Φτωχή συγκομιδή για εκείνη την ομάδα.

α,γι'αυτα τα πολλα δεινα λες που εγιναν σ'ενα παιχνιδι,σε μια φαση.
Οκ.