Το χαμένο πρεστίζ της εθνικής Ουρουγουάης και 2 ερωτήματα

[Tarkovsky]

Το βρώμικο παιχνίδι των Λατινοαμερικάνων κατά τα '60s και '70s που προκάλεσε την αποστροφή και τις αντιδράσεις της Ευρώπης ήταν σε μέγιστο βαθμό έργο της Εθνικής και των συλλόγων από την Αργεντινή. Απλώς η μπάλα πήρε και την Ουρουγουάη.

Από την άλλη όμως, το ζήτημα είναι γιατί δεν πήρε και π.χ τη Βραζιλία. Food for thought...

μηπως δεν επαιρναν συχνα το Λιμπερταδορες οι βραζιλιανικες οποτε δεν επαιζαν με τις ευρωπαικες;

αυτό είναι γεγονός, το οποίο όμως δεν αλλάζει τη γενική εικόνα

υπήρχαν οι τουρνέ των ομάδων της Λ. Αμερικής που κάθε χειμώνα (ένεκα δικού τους καλοκαιριού) τριγύριζαν επί κανά δίμηνο τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και δίναν 10-15 φιλικά

και βασικά υπήρχε το Μουντιάλ, θυμήσου τι έγινε το 1966 όταν η Αγγλία έπαιξε με Ουρουγουάη και κυρίως με Αργεντινή - πόλεμος

το πρώτο ματς έχει δηλώσει ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον ότι θα το θυμάται μέχρι να πεθάνει, επειδή μόνο από θαύμα δεν του έκοψαν την μπάλα: θα πρέπει να έχω τις 7 ζωές της γάτας, λέει, αφού γλίτωσα από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς στον Β΄ΠΠ ως παιδί, από το αεροπορικό στο Μόναχο ως νέος και από τους Ουρουγουανούς στο Ουέμπλεϊ ως μέλλων παγκόσμιος πρωταθλητής

το δεύτερο ματς είναι εκείνο που ο Σερ Άλφ Ράμσεϊ μίλησε για ζώα με φανέλες Αργεντινής

[Jimmy81]

Και το δεύτερο ερώτημα: Θα θέλατε να την ξαναδείτε να γίνεται υπολογίσιμη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο; Χρειάζεται το μουντιάλ μία ακόμα μεγάλη δύναμη από τη Νότια Αμερική που θα μπει σφήνα σε Βραζιλία και Αργεντινή; Ή είμαστε εντάξει με αυτές τις δύο και τις 3-4 ευρωπαϊκές δυνάμεις που συνήθως αναδεικνύονται και μοιράζονται τις κούπες;

εννοείται ότι θέλουμε ανταγωνιστική Ουρουγουάη, όπως θέλουμε και ανταγωνιστικές Ισπανία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ρωσία, Μέχικο, καμιά σκανδιναβική, καμιά ex-γιουγκοσλαβική, τους κιτρινιαραίους και δυο-τρεις αφρικανικές (κατά προτίμηση μη αραβικές)

σε αυτό θα βοηθήσει η συμπερίληψη 48 ομάδων στην τελική φάση των Μουντιάλ, με αφετηρία το επόμενο

Για να είμαι ειλικρινής δεν θα ήθελα τόσες πολλές ομάδες να ανέβουν επίπεδο. Έχει άλλο ενδιαφέρον να διατηρούνται κάποιες περιοχές αδύναμες στα χαρτιά (π.χ. ανατολική Ασία) ώστε όταν παίρνουν απρόσμενο αποτέλεσμα η έκπληξη να προκαλεί μεγαλύτερη αίσθηση. Θα μου άρεσε όμως η γιγάντωση μίας εθνικής από την μαύρη Αφρική, κάποιας μεταξύ Καμερούν και Νιγηρίας που έχουν καλή παράδοση και συχνή παρουσία στα μουντιάλ.

[Arisvilla]

Η Ουρουγουάη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι όπως ο ΑΡΗΣ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ηταν η πρώτη μεγάλη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, όπως και ο ΑΡΗΣ στο Ελληνικό. Από το 1970 και μετά όμως στην παρακμή. Δεν παύει όμως να θεωρείται λόγω ιστορίας μεγάλη ομάδα.

[Jimmy81]

Για το σκληρό, αντιαθλητικό παιχνίδι, κι εγώ είχα ακούσει περισσότερο για την παλιά Αργεντινή. Την ιστορία που οι Άγγλοι αποκάλεσαν ζώα τους Αργεντίνους το 66 την έχω διαβάσει κι εγώ σε κάποια από τα βιβλία μου.

Ενδιαφέρον αυτό που γράφτηκε για τις Ολυμπιάδες του 24 και του 28 όπου η Ουρουγουάη διέπρεψε. Φαίνεται εκείνη την εποχή το ποδόσφαιρο σε αυτές τις διοργανώσεις το υπολόγιζαν περισσότερο απ' ό,τι στις μεταγενέστερες Ολυμπιάδες.

[Maspoli]

Για το σκληρό, αντιαθλητικό παιχνίδι, κι εγώ είχα ακούσει περισσότερο για την παλιά Αργεντινή. Την ιστορία που οι Άγγλοι αποκάλεσαν ζώα τους Αργεντίνους το 66 την έχω διαβάσει κι εγώ σε κάποια από τα βιβλία μου.

Ενδιαφέρον αυτό που γράφτηκε για τις Ολυμπιάδες του 24 και του 28 όπου η Ουρουγουάη διέπρεψε. Φαίνεται εκείνη την εποχή το ποδόσφαιρο σε αυτές τις διοργανώσεις το υπολόγιζαν περισσότερο απ' ό,τι στις μεταγενέστερες Ολυμπιάδες.

Η FIFA έχει αναγνωρίσει τα δύο ολυμπιακά τουρνουά ποδοσφαίρου το 1924 και 1928 ως ισοδύναμα παγκόσμιου τίτλου. Είναι μουντιάλ πριν τα μουντιάλ. Γι' αυτό και η φανέλα της ουράνιας ομάδας έχει 4 αστέρια.

[πατησιωτης]

Το βρώμικο παιχνίδι των Λατινοαμερικάνων κατά τα '60s και '70s που προκάλεσε την αποστροφή και τις αντιδράσεις της Ευρώπης ήταν σε μέγιστο βαθμό έργο της Εθνικής και των συλλόγων από την Αργεντινή. Απλώς η μπάλα πήρε και την Ουρουγουάη.

Από την άλλη όμως, το ζήτημα είναι γιατί δεν πήρε και π.χ τη Βραζιλία. Food for thought...

Mήπως επειδή δεν έκανε το ίδιο παιγνίδι και η Βραζιλία;δεν εξετάζω εάν δεν το έκανε επειδή δεν το ήθελε ή επειδή δεν το χρειαζόταν αλλά ότι δεν το έκανε.
Eδώ οι ίδιοι οι Βραζιλιάνοι λένε ότι ο ημιτελικός με την Ουρουγουάη το 1970 ήταν το πιο σκληρό παιγνιδι της ιστορίας.





Ξύλο αλύπητο.Τώρα αν θέλεις να πεις ότι υπήρχε μια συνωμοσία των Βραζιλιάνων που συμμάχησαν με τους Ευρωπαίους για να βγάλουν από τη μέση τους Ουρουγουανούς με τους οποίους είχαν προηγούμενα και τους κατηγόρησαν τους καημένους για τσεκούρια ΟΚ.

[zteo]

Η Ουρουγουάη και η Αργεντινή φημίζονται για το σκληρό και πολλές φορές αντιαθλητικό ποδοσφαίρο που παίζουν.
Η ατάκα η ο παίκτης η μπάλα θα περάσει ποτέ και τα δύο μαζί από αυτούς βγήκε.
Η διαφορά είναι ότι η Αργεντινή έχει βγάλει μεγάλους χαφ όπως Ντιέγκο και Λιονέλ καθώς και καλύτερους επιθετικούς.
Η Ουρουγουάη εκτός από τον Φραντζεσκολι και την γενιά Φορλαν- Σοάρες - Καβανι τι έχει βγάλει?

[Ζενίθεδρος]

Οι Γκαούτσος της Αργεντινής ήταν τα γνωστά κλαδευτήρια του παρελθόντος, αλλά μετά τον προημιτελικό του μουντιάλ του 14 μεταξύ της Βραζιλίας και της Χιλής και τον τελικό του Copa America Centenario του 16 στις ΗΠΑ, μεταξύ της Αργεντινής και της Χιλής αναθεώρησα.

[Rocco Siffredi]

Η Ουρουγουάη και η Αργεντινή φημίζονται για το σκληρό και πολλές φορές αντιαθλητικό ποδοσφαίρο που παίζουν.
Η ατάκα η ο παίκτης η μπάλα θα περάσει ποτέ και τα δύο μαζί από αυτούς βγήκε.
Η διαφορά είναι ότι η Αργεντινή έχει βγάλει μεγάλους χαφ όπως Ντιέγκο και Λιονέλ καθώς και καλύτερους επιθετικούς.
Η Ουρουγουάη εκτός από τον Φραντζεσκολι και την γενιά Φορλαν- Σοάρες - Καβανι τι έχει βγάλει?

[jason0]

Η Ουρουγουάη και η Αργεντινή φημίζονται για το σκληρό και πολλές φορές αντιαθλητικό ποδοσφαίρο που παίζουν.
Η ατάκα η ο παίκτης η μπάλα θα περάσει ποτέ και τα δύο μαζί από αυτούς βγήκε.
Η διαφορά είναι ότι η Αργεντινή έχει βγάλει μεγάλους χαφ όπως Ντιέγκο και Λιονέλ καθώς και καλύτερους επιθετικούς.
Η Ουρουγουάη εκτός από τον Φραντζεσκολι και την γενιά Φορλαν- Σοάρες - Καβανι τι έχει βγάλει?

[Κόκκορας]

φυσική ροή των πραγμάτων 3 μυρια πληθυσμού
και πολλά έχει καταφέρει και καταφέρνει

τα παλια τώρα εντάξει ήταν και ερασιτεχνισμός φουλ τότε,οι μετακινήσει από ευρώπη σε αμερική δύσκολες και επίπονες,οπότε περιορισμένος ο ανταγωνισμός στις διοργανώσεις,αν κατέβαζε σοβαρές ομάδες όπως τώρα δεν είναι παράλογο να κατακτούσε τίτλους
βάλε και καμια συγκυρία.βουαλά

εδώ η ελλάδα το σήκωσε σε πληρως ανταγωνιστικό περιβάλλον

[Κόκκορας]

εντωμεταξύ το 50 βλέπω εδώ παίζει ενα ματς στον όμιλο!

όταν έφτασε η ώρα του κρίσιμου ματς η βραζιλία είχε συμπληρώσει 5 ματς(Σε εκείνο το ερασιτεχνικό επίπεδο ακόμα δηλαδη η δουλειά στην φυσική κατάσταση δεν ήταν ακριβώς άψογη...)
και η ουρουγουαη 3

βεβαίως παραμένει μεγάλη επιτυχία,αφού η βραζιλία έπαιζε εντός και έριχνε πριν εφτάρες

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Η Αργεντινή έχει 13πλασιο πληθυσμό από την Ουρουγουάη.(ή Ουραγουάη όπως θα έλεγε ο Αλέφαντος)

Η Βραζιλία 62 φορές περισσότερο πληθυσμό.

[Ζενίθεδρος]

Η Αργεντινή έχει 13πλασιο πληθυσμό από την Ουρουγουάη.(ή Ουραγουάη όπως θα έλεγε ο Αλέφαντος)

Η Βραζιλία 62 φορές περισσότερο πληθυσμό.

Και οι ΗΠΑ 100πλασιο, ενώ η Κροατία και η Δανία περίπου τον ίδιο. Δεν λέει τίποτα αυτό.

[zteo]

Ο Πάμπλο Γκαρσία ήταν ένα αμυντικό χαφ που έπαιζε δυνατά έως σκληρά.
Ο Ρεκόμπα στην Ίντερ ήταν ένας καλός παίκτης τίποτα περισσότερο.
Δεν γίνανε ποτέ ηγέτες στις μεγάλες Ευρωπαϊκές ομαδες που πήγαν.
Μόνο Φραντζεσκολι και η γενιά του Φορλάν.