Η στοιχηματική πολιτική της νέας κυβέρνησης

[wooded glade]

Η αδιαφιλονίκητα-αβάδιστα-αααα χειρότερη κυβέρνηση ανεκδιήγητων κλόουν της ιστορίας ανήκει οριστικώς στο παρελθόν.
Η στοιχηματική πολιτική της νέας κυβέρνησης τώρα ποιά θα είναι ;

Πολύ φοβάμαι μία από τα (γ)ίδια.
Και αυτό επειδή δεν υπάρχει στοιχηματικός λαός.
Μεγαλύτεροι τζιριτζιμπίθουρες από τον στοιχηματικό λαό της Ελλάδος δεν πρέπει να υπάρχουν.

Είναι κι αυτό κάτι που δικαιολογείται κάτω από ωρισμένες συνθήκες.
Επί εποχής 21ης Απριλίου ποιός είχε τη μαγκιά να ανοίξει το παράθυρο του σπιτιού του και να φωνάξει "δημοκρατία - κάτω η χούντα" ;
Κανένας, γι αυτό και οι μετέπειτα χουντικές εκδόσεις Ελεύθερη Ώρα-Ελεύθερος Τύπος μας είχαν πάρει στο ψιλό και έγραφαν και ακόμα γράφουν "άντε χου ρε ψευτόμαγκες, όλοι ζήτω η επανάστασις φωνάζατε".
Θα είχε όμως ξυλίκι αλύπητο αν το κάναμε, στην οδό Μπουμπουλίνας (που κακώς ειρήσθω εν παρόδω την πήραν από εκεί γιατί ήλεγχε τα Εξάρχεια).
Αλλά εδώ όμως τώρα τι παίζει ;
Βλέπεις τους παππούδες και τους παίρνουν τα λεφτά μέσα από το παντελόνι και λένε "αααα--οοοο".
Δεν έχει ξαναγίνει.

[jason]

Ο,τι της δώσει ημίχρονο-τελικό ο εσκομπαρ θα ναι η στοιχηματικη της πολιτική

[wooded glade]

Στο τζόγο υπήρχε μία κρατικο-λαγνεία που δεν άντεξε όμως για πολύ καιρό, αφού ήρθαν οι αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις, πρώτα του ΟΠΑΠ και ύστερα του ΟΔΙΕ. Στα δε καζίνο δεν υπήρξε ποτέ η σκέψη να γίνουν όλα δημόσια, του ΕΟΤ. Τα καζίνο πήγαν σε ιδιώτες από την αρχή.
Αλλά τόσο στα χρόνια των κρατιστών όσο και μετά, ο καταναλωτής-πελατειακό κοινό μέτραγε για μηδέν.
Κορόίδα αυτοί, άσσο ημίχρονο - δύο τελικό εμείς, είναι το modus operandi.
Λογικά λοιπόν και η νέα κυβέρνηση θα σκεφτεί επενδυτικά και μόνο τι συμφέρει, από τη στιγμή που δεν έχει κορασόν να μιλήσει κανένας, ή δεν ενδιαφέρεται.
Όποιος και να έρθει λογικό είναι να πει "ρε συ Γεωργιάδη κάνε μας μία σύμβαση χωρίς να περιέχει δικαιώματα καταναλωτή, δεν θέλουμε τέτοια, μην δούμε τίποτα τέτοιες μ...κίες να λέει η σύμβαση". Το ίδιο ίσχυε δε και επί Σύριζα, με την άλλη που είχαν υπουργό τότε, τη Νάντια Βαλαβάνη.