Θεωρείτε ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι μια μορφή τέχνης;

[AlienWay]

Ε, πριν τα προγραμματίσει, πρέπει να τα σχεδιάσει. Ή να το κάνει παράλληλα με τον προγραμματισμό.

Ναι, αλλά δεν είναι καλή τέχνη. Πολλά πράγματα θέλουν σχεδίαση. Και ο πόλεμος θέλει σχεδίαση και ένα διαστημικό τηλεσκόπιο θέλει σχεδίαση (μακράν πιο πολύπλοκη).

Το τι είναι τέχνη δεν καθορίζεται ούτε από τον αριθμό ατόμων, ούτε από τον κόπο που καταβάλουν, ούτε από το πόση προετοιμασία χρειάζεται, ούτε από την δυσκολία του εγχειρήματος, ούτε από την λεπτομέρεια και την προσοχή που έχει δοθεί.

Καλή τέχνη είναι η τέχνη που έχει αφενός σκοπό την έκφραση, αφετέρου την τέρψη και δεν έχει άμεσο πρακτικό αντικείμενο, δηλαδή δεν γίνεται για να χρησιμοποιηθεί με κάποιον τρόπο (γι' αυτό και τα τεχνουργήματα, όπως κοσμήματα, έπιπλα και διακοσμήσεις αντικειμένων έχουν ιστορική καλλιτεχνική αξία αλλά δεν λογίζονται σαν έργα τέχνης όσο έχουν πρακτική χρήση). Ο δε αποδέκτης είναι παθητικός, δεν μετέχει ενεργά.

Πιο εύκολα θα επιχειρηματολογήσεις υπέρ της μαγειρικής ως καλή τέχνη παρά των βιντεοπαιχνιδιών. Ξαναλέω ότι τα επιμέρους τμήματά τους μπορεί να είναι έργα τέχνης· στατικές εικόνες, κινούμενες εικόνες, μουσική, κείμενο. Αλλά το ίδιο το σύνολο είναι κάτι άλλο. Φτιάχνεται για πρακτική χρήση (για να παίξεις), δεν έχει ως σκοπό την έκφραση και ο αποδέκτης μετέχει ενεργά (παίζει).

Αυτό είναι μια σκέψη πρώτου επιπέδου

[gassim]

Θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε ως 10η τέχνη;

Περιέχουν μορφές τέχνης σίγουρα. Κινηματογράφο, ζωγραφική, μουσική, ποίηση, λογοτεχνία. Αλλά είναι το ίδιο το παιχνίδι καλλιτέχνημα σαν σύνολο; Χμμμμμ...

Για να το ξεκαθαρίσω, δεν προβληματίζομαι στ' αλήθεια. Έχω απάντηση και είναι αρνητική.

Οι ζωγράφοι έχουν ταλέντο και επίσης ξέρουν να ζωγραφίζουν.

Ο δημιουργός games για να φτιάξει μια γραμμή πρέπει επίσης να γράφει "boot #@@@!$%^&&**$@(" και άλλα τέτοια που εμείς δεν κατανοούμε.

και στην δημιουργία ενός παιχνιδιού εμπλέκονται αρκετοί που έχουν ταλέντο και ξέρουν να ζωγραφίζουν.

[AlienWay]

Περιέχουν μορφές τέχνης σίγουρα. Κινηματογράφο, ζωγραφική, μουσική, ποίηση, λογοτεχνία. Αλλά είναι το ίδιο το παιχνίδι καλλιτέχνημα σαν σύνολο; Χμμμμμ...

Για να το ξεκαθαρίσω, δεν προβληματίζομαι στ' αλήθεια. Έχω απάντηση και είναι αρνητική.

Οι ζωγράφοι έχουν ταλέντο και επίσης ξέρουν να ζωγραφίζουν.

Ο δημιουργός games για να φτιάξει μια γραμμή πρέπει επίσης να γράφει "boot #@@@!$%^&&**$@(" και άλλα τέτοια που εμείς δεν κατανοούμε.

και στην δημιουργία ενός παιχνιδιού εμπλέκονται αρκετοί που έχουν ταλέντο και ξέρουν να ζωγραφίζουν.

Ε, ναι. Και αυτή η τέχνη θα πρέπει να εκφραστεί σε γλώσσα προγραμματισμού. Αρα, ακόμη πιο δύσκολο.

[Dwarven Blacksmith]

Από όλη την ομάδα παραγωγής ενός game, ο προγραμματιστής είναι αυτός που είναι πιο μακριά από την τέχνη.
Ο σχεδιασμός των mechanics του παιχνιδιού είναι τέχνη. Οι διάλογοι είναι τέχνη. Η παλέττα χρωμάτων, τα μοντέλα, τα textures, είναι τέχνη.
Όλα αυτά περιέχουν την έκφραση, λένε κάτι. Ο κώδικας όσο απαραίτητος κι αν είναι, είναι απλά τεχνική.

Φυσικά για όλα αυτά χρειάζεται μια ομάδα δημιουργικών ατόμων που όντως εκφράζεται μέσα από αυτό. Αν το παιχνίδι απλά τσεκάρει κουτάκια που σκέφτηκαν κάποιοι executives, ή αν ξεκίνησε με σκοπό "ας φτιάξουμε άλλο ένα battle royale που είναι της μόδας", τότε είναι καθαρό προϊον.

[gassim]

Οι ζωγράφοι έχουν ταλέντο και επίσης ξέρουν να ζωγραφίζουν.

Ο δημιουργός games για να φτιάξει μια γραμμή πρέπει επίσης να γράφει "boot #@@@!$%^&&**$@(" και άλλα τέτοια που εμείς δεν κατανοούμε.

και στην δημιουργία ενός παιχνιδιού εμπλέκονται αρκετοί που έχουν ταλέντο και ξέρουν να ζωγραφίζουν.

Ε, ναι. Και αυτή η τέχνη θα πρέπει να εκφραστεί σε γλώσσα προγραμματισμού. Αρα, ακόμη πιο δύσκολο.

Νομίζω οτι σε αυτο συμφωνω με τον χέλλη. Ενω στην διαδικασία εμπλεκονται πολλοί καλλιτέχνες και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καλαίσθητο δεν νομίζω οτι ενα βιντεο γκειμ μπορει να ειναι καθαρό εργο τέχνης.
Αλλα το να μην ειναι κάτι τέχνη δεν το υποτιμά, είναι απλά κάτι άλλο.

[Πτολεμαίος]

Από τη στιγμή που σε εισάγουν σε έναν άλλο κόσμο και σου δημιουργούν ένα σωρό συναισθήματα τα οποία δεν τα βιωνεις στην πραγματική ζωή εύκολα, τότε ναι, είναι τέχνη.

[sharp]

Οι ζωγράφοι έχουν ταλέντο και επίσης ξέρουν να ζωγραφίζουν.

Ο δημιουργός games για να φτιάξει μια γραμμή πρέπει επίσης να γράφει "boot #@@@!$%^&&**$@(" και άλλα τέτοια που εμείς δεν κατανοούμε.

Αυτό είναι ο προγραμματιστής και δεν είναι τέχνη, όχι καλή τέχνη δηλαδή με τον όρο που το εννοούμε.

Μην μπερδέψουμε εδώ τις παρασκευαστικές τέχνες με τις καλές τέχνες.

Ε, πριν τα προγραμματίσει, πρέπει να τα σχεδιάσει. Ή να το κάνει παράλληλα με τον προγραμματισμό.

Συνήθως δεν είναι το ίδιο πρόσωπο. Σήμερα ο σχεδιαστής είναι σαν τον αρχιτέκτονα και ο προγραμματιστής σαν τον κτίστη.

[sharp]

Από όλη την ομάδα παραγωγής ενός game, ο προγραμματιστής είναι αυτός που είναι πιο μακριά από την τέχνη.
Ο σχεδιασμός των mechanics του παιχνιδιού είναι τέχνη. Οι διάλογοι είναι τέχνη. Η παλέττα χρωμάτων, τα μοντέλα, τα textures, είναι τέχνη.
Όλα αυτά περιέχουν την έκφραση, λένε κάτι. Ο κώδικας όσο απαραίτητος κι αν είναι, είναι απλά τεχνική.

Φυσικά για όλα αυτά χρειάζεται μια ομάδα δημιουργικών ατόμων που όντως εκφράζεται μέσα από αυτό. Αν το παιχνίδι απλά τσεκάρει κουτάκια που σκέφτηκαν κάποιοι executives, ή αν ξεκίνησε με σκοπό "ας φτιάξουμε άλλο ένα battle royale που είναι της μόδας", τότε είναι καθαρό προϊον.

Αυτό υπάρχει σε όλες τις μορφές τέχνης, πχ εμπορικά τραγούδια ή ταινίες που έχουν επιτυχία χωρίς όμως να εμπνέουν.

[hellegennes]

Αν το παιχνίδι απλά τσεκάρει κουτάκια που σκέφτηκαν κάποιοι executives, ή αν ξεκίνησε με σκοπό "ας φτιάξουμε άλλο ένα battle royale που είναι της μόδας", τότε είναι καθαρό προϊον.

Αυτό δεν έχει σημασία ως προς το αν είναι τέχνη. Πολλά έργα που σήμερα θεωρούνται έργα τέχνης ήταν καθαρά εμπορικά, φτιάχτηκαν κατά παραγγελία, πολλές φορές μάλιστα οι δημιουργοί τους τα μισούσαν.

Ο σχεδιασμός των mechanics του παιχνιδιού είναι τέχνη.

Ναι, αλλά κατά τον ίδιο τρόπο που είναι τέχνη η μετάφραση (ακόμη κι ενός τεχνικού εγχειριδίου), όχι κατά τον τρόπο που είναι τέχνη η Ωραία Κοιμωμένη του Τσαϊκόφσκι.

[hellegennes]

Από τη στιγμή που σε εισάγουν σε έναν άλλο κόσμο και σου δημιουργούν ένα σωρό συναισθήματα τα οποία δεν τα βιωνεις στην πραγματική ζωή εύκολα, τότε ναι, είναι τέχνη.

Μ' αυτήν την έννοια είναι τέχνη και τα όνειρα ή τα ταξίδια σε μακρινά μέρη.

[ST48410]

Καλή τέχνη είναι η τέχνη που έχει αφενός σκοπό την έκφραση, αφετέρου την τέρψη και δεν έχει άμεσο πρακτικό αντικείμενο, δηλαδή δεν γίνεται για να χρησιμοποιηθεί με κάποιον τρόπο (γι' αυτό και τα τεχνουργήματα, όπως κοσμήματα, έπιπλα και διακοσμήσεις αντικειμένων έχουν ιστορική καλλιτεχνική αξία αλλά δεν λογίζονται σαν έργα τέχνης όσο έχουν πρακτική χρήση). Ο δε αποδέκτης είναι παθητικός, δεν μετέχει ενεργά.

Πιο εύκολα θα επιχειρηματολογήσεις υπέρ της μαγειρικής ως καλή τέχνη παρά των βιντεοπαιχνιδιών. Ξαναλέω ότι τα επιμέρους τμήματά τους μπορεί να είναι έργα τέχνης· στατικές εικόνες, κινούμενες εικόνες, μουσική, κείμενο. Αλλά το ίδιο το σύνολο είναι κάτι άλλο. Φτιάχνεται για πρακτική χρήση (για να παίξεις), δεν έχει ως σκοπό την έκφραση και ο αποδέκτης μετέχει ενεργά (παίζει).

SpoilerShow

Πως γίνεται να έχουμε συζητήσει αναλυτικά τα ίδια πράγματα 4-5 φορές και να είναι σαν να μην είπαμε τίποτα; Τι σόι ορισμοί είναι πάλι αυτοί; Συγνώμη φίλε αλλά δεν ισχύουν τα παραπάνω. Ούτε ο σκοπός της έκφρασης ούτε η πρακτική χρήση είναι κάποιου είδους κριτήριο. Ρίξε μια ματιά στους ορισμούς γιατί θα με σιχαθούν οι υπόλοιποι αν αρχίσω να ξαναλέω τα ίδια από την αρχή.

[Dwarven Blacksmith]

Αν το παιχνίδι απλά τσεκάρει κουτάκια που σκέφτηκαν κάποιοι executives, ή αν ξεκίνησε με σκοπό "ας φτιάξουμε άλλο ένα battle royale που είναι της μόδας", τότε είναι καθαρό προϊον.

Αυτό δεν έχει σημασία ως προς το αν είναι τέχνη. Πολλά έργα που σήμερα θεωρούνται έργα τέχνης ήταν καθαρά εμπορικά, φτιάχτηκαν κατά παραγγελία, πολλές φορές μάλιστα οι δημιουργοί τους τα μισούσαν.

Ο σχεδιασμός των mechanics του παιχνιδιού είναι τέχνη.

Ναι, αλλά κατά τον ίδιο τρόπο που είναι τέχνη η μετάφραση (ακόμη κι ενός τεχνικού εγχειριδίου), όχι κατά τον τρόπο που είναι τέχνη η Ωραία Κοιμωμένη του Τσαϊκόφσκι.

Για να το λέω εγώ, λογικά θα έχει σημασία.

[Πτολεμαίος]

Από τη στιγμή που σε εισάγουν σε έναν άλλο κόσμο και σου δημιουργούν ένα σωρό συναισθήματα τα οποία δεν τα βιωνεις στην πραγματική ζωή εύκολα, τότε ναι, είναι τέχνη.

Μ' αυτήν την έννοια είναι τέχνη και τα όνειρα ή τα ταξίδια σε μακρινά μέρη.

Οχι διότι και τα όνειρα και τα ταξιδια τα ζεις εσύ και δεν μπορείς να μεταδώσεις σε άλλον αυτό που ζεις. Τα μεν ταξίδια από τη στιγμή που τα δημιουργείς και τα διαχειρίζεσαι εσύ, σου δίνουν την δυνατότητα μέσω της φωτογραφίας να τα εντάξεις στην τέχνη.

Επίσης προϋποθέτει επαναληψιμοτητα που τα όνειρα αλλά και τα ταξιδια δεν την διαθέτουν.

Τα βιντεοπαιχνίδια δεν εμπίπτουν σε τίποτα από αυτά που ανέφερα. Κάποιοι δημιουργούν έναν κόσμο χρησιμοποιώντας ήχο και εικονα με σκοπό τη δημιουργία συναισθηματων σε κάποιους αλλους. Μάλιστα, υπάρχει - για πρώτη φορά στην ιστορία τη; τέχνης - διαδραστικοτητα. "Ζεις κι ελίσσεσαι" μέσα στο δημιούργημα του άλλου.

Οπότε, σκεφτομενος ξανά το θέμα, τείνω να συμφωνήσω με εσάς. Δεν είναι ακριβώς τεχνη.
Είναι μετατέχνη. Ίσως κάτι ανώτερο.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Από τη στιγμή που σε εισάγουν σε έναν άλλο κόσμο και σου δημιουργούν ένα σωρό συναισθήματα τα οποία δεν τα βιωνεις στην πραγματική ζωή εύκολα, τότε ναι, είναι τέχνη.

Μ' αυτήν την έννοια είναι τέχνη και τα όνειρα ή τα ταξίδια σε μακρινά μέρη.

Οχι διότι και τα όνειρα και τα ταξιδια τα ζεις εσύ και δεν μπορείς να μεταδώσεις σε άλλον αυτό που ζεις. Τα μεν ταξίδια από τη στιγμή που τα δημιουργείς και τα διαχειρίζεσαι εσύ, σου δίνουν την δυνατότητα μέσω της φωτογραφίας να τα εντάξεις στην τέχνη.

Επίσης προϋποθέτει επαναληψιμοτητα που τα όνειρα αλλά και τα ταξιδια δεν την διαθέτουν.

Τα βιντεοπαιχνίδια δεν εμπίπτουν σε τίποτα από αυτά που ανέφερα. Κάποιοι δημιουργούν έναν κόσμο χρησιμοποιώντας ήχο και εικονα με σκοπό τη δημιουργία συναισθηματων σε κάποιους αλλους. Μάλιστα, υπάρχει - για πρώτη φορά στην ιστορία τη; τέχνης - διαδραστικοτητα. "Ζεις κι ελίσσεσαι" μέσα στο δημιούργημα του άλλου.

Οπότε, σκεφτομενος ξανά το θέμα, τείνω να συμφωνήσω με εσάς. Δεν είναι ακριβώς τεχνη.
Είναι μετατέχνη. Ίσως κάτι ανώτερο.

Θα πω μόνο τα προφανή. Τα συναισθήματα που προκαλούν δεν έχουν να κάνουν με τέχνη ή με τους σκοπούς της. Εκτός αν στέκεσαι μπροστά στο god of war με τον ίδιο τρόπο που στέκεσαι μπροστά στην ενάτη ή στον δαυίδ του μικελάντζελο. Ο Σκορσέζε το είπε καλύτερα απ' όλους. Οι ταινίες της μάρβελ δεν είναι κινηματογράφος είναι theme parks. Φανταχτερές και χωρίς ουσία και νόημα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα βίντεο γκέιμς. Είναι εντυπωσιακά, πολύ δουλειά έχει πέσει στην κατασκευή τους μα δεν είναι τέχνη. Δεν μπορούν να σε κάνουν να συγκινηθείς. Δεν μπορούν να σε κάνουν να φιλοσοφήσεις και φυσικά η αριστοτελική κάθαρσις βρίσκεται έτη φωτός μακριά από αυτά. Οι χαρακτήρες επίσης είναι πληκτικά μονοδιάστατοι όπως και η πλοκή. Δεν είναι δηλαδή ούτε Σαίξπηρ ούτε Σοφοκλής. Δεν θα μπορούσαν να είναι. Οι τύποι που τα φτιάνουν γνωρίζουν για την ανθρώπινη κατάσταση όσα ο σκύλος μου για τον Σόπενάουερ.
Περί διαδραστικότητας αν έχεις γίνει μέτοχος ενός οποιουδήποτε έργου τέχνης χωρίς να να ζήσεις και να ελιχθείς μέσα σε αυτό τότε αγαπητέ μου δεν έχεις γίνει ποτέ μέτοχος σε κανένα έργο τέχνης.

[Αλιόσα]

Μια χαρά τέχνη ειναι αυτο, και πολλά άλλα vg βέβαια οπως το τιτανοτεράστιο Red Dead Redemption 2 που προαναφέρθηκε. Τα vg ασφαλώς και ξυπνάνε συναισθήματα στον παίχτη. Τα vg έχουνε διανυσει παρα πολύ δρόμο απο την εποχή του Pac Man.