Διαδρομές

[Airman68]

Η παρακάτω διαδρομή αναφέρεται και ως ο πιο επικίνδυνος δρόμος της Ελλάδας.
Είναο ο στενός επαρχιακός δρόμος Καλλικράτη-Καψόδασος που βρίσκεται στο οροπέδιο Καλλικράτη, στην ανατολική πλευρά των Λευκών Ορέων, στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Συνδέει το χωριό Καλλικράτη με το χωριό Καψόδασος, εκεί όπου βρίσκεται η έξοδος του φαραγγιού του Καλλικράτη, και η θέα του απέραντου γαλάζιου γαληνεύει τον κάθε φυσιολάτρη.
Με μήκος περί τα 11 χιλιόμετρα η συγκεκριμένη διαδρομή απαρτίζεται από συνολικά 27 φουρκέτες οι οποίες ανεβάζουν τον οδηγό σε ύψος έως και 800 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας. Αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό του δρόμου, το οποίο προβάλλει ως παράδεισος για τους γνήσιους λάτρεις των τεσσάρων τροχών, είναι που καθιστά απαγορευτικό το οποιοδήποτε σφάλμα πίσω από το τιμόνι.

Το χαρακτηριστικό που τον καθιστά επικίνδυνο είναι η έλλειψη προστατευτικών μπαριέρων στα άκρα του, χωρίς να υπάρχουν παράλληλα ασφαλείς έξοδοι διαφυγής, αφού εκεί που τελειώνει ο δρόμος ξεκινούν οι… διαφόρων μεγεθών βράχοι και κοτρόνες.
https://www.carandmotor.gr/nea/epikindy ... as-omorfia



Προσωπικά θα ήθελα να οδηγήσω αυτή τη διαδρομή παρά την επικινδυνότητά της. Άλλωστε από την αίσθηση του κινδύνου δεν γενιέται και η αδρεναλίνη;

Έχετε να προτείνετε άλλες αυτοκινητιστικές διαδρομές;

[Airman68]

Η παρακάτω διαδρομή αναφέρεται και ως η πιο δύσκολη της Ελλάδας.
Για αρκετές δεκαετίες ο δρόμος που ένωνε το Άργος με την Τρίπολη μέσα από τον Αχλαδόκαμπο, γνωστός και ως “Κωλοσούρτης”, ταλαιπωρούσε τους κατοίκους της κεντρικής και νότιας Πελοποννήσου.
Με περισσότερες από 30 συνεχόμενες στροφές στον ορεινό όγκο του Κτενιά, εκ των οποίων ορισμένες ήταν φουρκέτες, ο Κωλοσούρτης ήταν "Εθνικός" δρόμος μεγάλης επικινδυνότητας και κυκλοφορίας. Η προσπέραση ενός φορτηγού εκείνη την εποχή ήταν ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα λόγω της διπλής κυκλοφορίας με την μία λωρίδα ανά κατεύθυνση.
Για καλή τύχη του ντόπιου πλυθησμού και όχι μόνο, η κίνηση στον Κωλοσούρτη κόπασε με το άνοιγμα της σήραγγας του Αρτεμισίου το 1989. Τα ατυχήματα μειώθηκαν σημαντικά και ο χρόνος ταξιδιού για όσους ήθελαν να πάνε στη Νότια Πελοπόννησο έπεσε κοντά στο μισό.
Πλέον, ο Κωλοσούρτης δεν αποτελεί κεντρική οδική αρτηρία και ενδείκνυται για χαλαρή βόλτα με θέα τα βουνά της κεντρικής Πελοποννήσου ή τον Αργολικό κάμπο και το Ναύπλιο.
https://www.carandmotor.gr/nea/o-dromos ... -strofes-0



Τη θυμάμαι τη διαδρομή από όταν ήμουν μικρός.
Πάντα ζαλιζόμουν, δεν υπήρχε περίπτωση να μην κάνουμε στάση...

[Ερμής]

Έχω περάσει τον κωλοσουρτη ταπα, κάπου στα 2001 2002 με bmw 325 πισωκουνα του θανατά, νύχτα που ήταν μόνο ο δρόμος εγώ και το φεγγάρι. Έφυγα από Λακωνία κατά τις 12 το βράδυ να ανέβω Αθήνα και είπα να περάσω από την παλιά διαδρομή.
Τι μλκιες έκανα μικρός

[Airman68]

Έχω περάσει τον κωλοσουρτη ταπα, κάπου στα 2001 2002 με bmw 325 πισωκουνα του θανατά, νύχτα που ήταν μόνο ο δρόμος εγώ και το φεγγάρι. Έφυγα από Λακωνία κατά τις 12 το βράδυ να ανέβω Αθήνα και είπα να περάσω από την παλιά διαδρομή.
Τι μλκιες έκανα μικρός

Δεν θα το ξαναεκανες τώρα;
Έστω και ημέρα;

[Ερμής]

Έχω περάσει τον κωλοσουρτη ταπα, κάπου στα 2001 2002 με bmw 325 πισωκουνα του θανατά, νύχτα που ήταν μόνο ο δρόμος εγώ και το φεγγάρι. Έφυγα από Λακωνία κατά τις 12 το βράδυ να ανέβω Αθήνα και είπα να περάσω από την παλιά διαδρομή.
Τι μλκιες έκανα μικρός

Δεν θα το ξαναεκανες τώρα;
Έστω και ημέρα;

Με τον ίδιο τροπο; Όχι βέβαια, δε ρισκάρω να αφήσω το αγοράκι μου, ορφανό

[enterprise-psi]

Οπότε πάμε Λεωνίδιο , Κοσμά κλπ εννοείται γυρνάμε από Κωλοσούρτη , μετά το παραλιακό στροφιλικι επιβάλλεται και το βουνίσιο

Εδιτ και πρόσφατα από λίμνης Πλαστήρα στο πέρασμα τυμπάνου , εκπληκτική διαδρομή

[ΓΑΛΗ]

Οπότε πάμε Λεωνίδιο , Κοσμά κλπ εννοείται γυρνάμε από Κωλοσούρτη , μετά το παραλιακό στροφιλικι επιβάλλεται και το βουνίσιο

Άλλος κόσμος ο Κοσμάς.

[enterprise-psi]

Οπότε πάμε Λεωνίδιο , Κοσμά κλπ εννοείται γυρνάμε από Κωλοσούρτη , μετά το παραλιακό στροφιλικι επιβάλλεται και το βουνίσιο

Άλλος κόσμος ο Κοσμάς.

Γενικά όσο πιο μακριά από Αθήνα, τόσο καλύτερα!

[ΓΑΛΗ]

Οπότε πάμε Λεωνίδιο , Κοσμά κλπ εννοείται γυρνάμε από Κωλοσούρτη , μετά το παραλιακό στροφιλικι επιβάλλεται και το βουνίσιο

Άλλος κόσμος ο Κοσμάς.

Γενικά όσο πιο μακριά από Αθήνα, τόσο καλύτερα!

Για μένα το θέμα δεν είναι το "μακριά". Απλώς μου έχει μείνει έντονα η πρώτη φορά που περάσαμε από τον Κοσμά στη διαδρομή που περιγράφεις. Καλοκαίρι, ημέρες καύσωνα και σε χρόνο μηδέν, σκιά παντού και θερμοκρασία που ήθελε ζακετάκι. Εντάξει, πάντα τα ορεινά είναι πολύ πιο δροσερά το καλοκαίρι αλλά υπάρχει και μία περίοδος προσαρμογής μέχρι να φτάσεις, που στη συγκεκριμένη φάση χάθηκε. Πύλη άλλης διάστασης, λέμε.

[enterprise-psi]

Άλλος κόσμος ο Κοσμάς.

Γενικά όσο πιο μακριά από Αθήνα, τόσο καλύτερα!

Για μένα το θέμα δεν είναι το "μακριά". Απλώς μου έχει μείνει έντονα η πρώτη φορά που περάσαμε από τον Κοσμά στη διαδρομή που περιγράφεις. Καλοκαίρι, ημέρες καύσωνα και σε χρόνο μηδέν, σκιά παντού και θερμοκρασία που ήθελε ζακετάκι. Εντάξει, πάντα τα ορεινά είναι πολύ πιο δροσερά το καλοκαίρι αλλά υπάρχει και μία περίοδος προσαρμογής μέχρι να φτάσεις, που στη συγκεκριμένη φάση χάθηκε. Πύλη άλλης διάστασης, λέμε.

Μετά , περνάς Σπάρτη και πας σπήλαιο Καιάδα προς Καλαμάτα , διαδρομή: https://maps.app.goo.gl/TnPWkg5HjeLbdMxN6

Τρομερά χρώματα το φθινόπωρο, μαγική φύση παντού !

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Η παρακάτω διαδρομή αναφέρεται και ως ο πιο επικίνδυνος δρόμος της Ελλάδας.
Είναο ο στενός επαρχιακός δρόμος Καλλικράτη-Καψόδασος που βρίσκεται στο οροπέδιο Καλλικράτη, στην ανατολική πλευρά των Λευκών Ορέων, στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Συνδέει το χωριό Καλλικράτη με το χωριό Καψόδασος, εκεί όπου βρίσκεται η έξοδος του φαραγγιού του Καλλικράτη, και η θέα του απέραντου γαλάζιου γαληνεύει τον κάθε φυσιολάτρη.
Με μήκος περί τα 11 χιλιόμετρα η συγκεκριμένη διαδρομή απαρτίζεται από συνολικά 27 φουρκέτες οι οποίες ανεβάζουν τον οδηγό σε ύψος έως και 800 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας. Αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό του δρόμου, το οποίο προβάλλει ως παράδεισος για τους γνήσιους λάτρεις των τεσσάρων τροχών, είναι που καθιστά απαγορευτικό το οποιοδήποτε σφάλμα πίσω από το τιμόνι.

Το χαρακτηριστικό που τον καθιστά επικίνδυνο είναι η έλλειψη προστατευτικών μπαριέρων στα άκρα του, χωρίς να υπάρχουν παράλληλα ασφαλείς έξοδοι διαφυγής, αφού εκεί που τελειώνει ο δρόμος ξεκινούν οι… διαφόρων μεγεθών βράχοι και κοτρόνες.
https://www.carandmotor.gr/nea/epikindy ... as-omorfia



Προσωπικά θα ήθελα να οδηγήσω αυτή τη διαδρομή παρά την επικινδυνότητά της. Άλλωστε από την αίσθηση του κινδύνου δεν γενιέται και η αδρεναλίνη;

Έχετε να προτείνετε άλλες αυτοκινητιστικές διαδρομές;

Τον κατέβαινα πριν χρόνια και με προσπέρασε πετσακας με Ναβάρα σα σταματημένο. Πρέπει να έπαιρνε τις στροφές με χειροφρενο

[Ερμής]

Άλλος κόσμος ο Κοσμάς.

Γενικά όσο πιο μακριά από Αθήνα, τόσο καλύτερα!

Για μένα το θέμα δεν είναι το "μακριά". Απλώς μου έχει μείνει έντονα η πρώτη φορά που περάσαμε από τον Κοσμά στη διαδρομή που περιγράφεις. Καλοκαίρι, ημέρες καύσωνα και σε χρόνο μηδέν, σκιά παντού και θερμοκρασία που ήθελε ζακετάκι. Εντάξει, πάντα τα ορεινά είναι πολύ πιο δροσερά το καλοκαίρι αλλά υπάρχει και μία περίοδος προσαρμογής μέχρι να φτάσεις, που στη συγκεκριμένη φάση χάθηκε. Πύλη άλλης διάστασης, λέμε.

Έμεινες Κοσμά και αφού έπεσε ο ηλιος;

[Βεροιώτης]

Οι διαδρομές αυτες έχουν μικρή επικινδυνότητα.
Επικίνδυνος δρόμος είναι πχ η διαδρομή Χαλκηδόνα-Σκυδρα που έχει ελάχιστες στροφές.

[ΓΑΛΗ]

Γενικά όσο πιο μακριά από Αθήνα, τόσο καλύτερα!

Για μένα το θέμα δεν είναι το "μακριά". Απλώς μου έχει μείνει έντονα η πρώτη φορά που περάσαμε από τον Κοσμά στη διαδρομή που περιγράφεις. Καλοκαίρι, ημέρες καύσωνα και σε χρόνο μηδέν, σκιά παντού και θερμοκρασία που ήθελε ζακετάκι. Εντάξει, πάντα τα ορεινά είναι πολύ πιο δροσερά το καλοκαίρι αλλά υπάρχει και μία περίοδος προσαρμογής μέχρι να φτάσεις, που στη συγκεκριμένη φάση χάθηκε. Πύλη άλλης διάστασης, λέμε.

Έμεινες Κοσμά και αφού έπεσε ο ηλιος;

Όχι, μόνον για φαγητό, που ήταν όντως πολύ καλό και μία όαση (κυριολεκτικώς) εν μέσω της διαδρομής τη συγκεκριμένη μέρα. Μετά μάλλον θα σκιαζόμουν, αυτές οι φάσεις πάνε στεπ μπάι στεπ, θέλουν εξάσκηση και στοιχειώδη προετοιμασία.

[Ερμής]

Για μένα το θέμα δεν είναι το "μακριά". Απλώς μου έχει μείνει έντονα η πρώτη φορά που περάσαμε από τον Κοσμά στη διαδρομή που περιγράφεις. Καλοκαίρι, ημέρες καύσωνα και σε χρόνο μηδέν, σκιά παντού και θερμοκρασία που ήθελε ζακετάκι. Εντάξει, πάντα τα ορεινά είναι πολύ πιο δροσερά το καλοκαίρι αλλά υπάρχει και μία περίοδος προσαρμογής μέχρι να φτάσεις, που στη συγκεκριμένη φάση χάθηκε. Πύλη άλλης διάστασης, λέμε.

Έμεινες Κοσμά και αφού έπεσε ο ηλιος;

Όχι, μόνον για φαγητό, που ήταν όντως πολύ καλό και μία όαση (κυριολεκτικώς) εν μέσω της διαδρομής τη συγκεκριμένη μέρα. Μετά μάλλον θα σκιαζόμουν, αυτές οι φάσεις πάνε στεπ μπάι στεπ, θέλουν εξάσκηση και στοιχειώδη προετοιμασία.

Στο λέω γιατί αφού πέσει ο ήλιος δε θα ήθελες απλά μια ζακέτα.
Έχει τύχει φάση στο Γύθειο να έχει 38 και στον Κοσμά αφού πέσει ο ήλιος η θερμοκρασία να είναι στους 15. Το έπαιξα μάγκας πως δε θέλω ελαφρύ μπουφάν και το δάγκωσα. Και σημείωση, αντέχω πολύ το κρύο. Και ειδικά τότε που είχα περισσότερο λίπος πάνω μου