

Ένας βράχος μέσα στη μέση της θάλασσας που πάνω του δεν φυτρώνει ούτε ρίγανη!
Περίπου 400 μόνιμοι κάτοικοι,πολλοί εξ αυτών Αλβανοί που έχουν κάνει τις οικογένειές τους και ζουν εκεί από χρόνια.
Υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια,η οποία μάλλον θα ενταθεί τα επόμενα.Η οικοδομή βαράει κόκκινα,ψάχνεις να βρεις εργάτη και σου λένε τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη κι αν θες!
Παραλίες στο νησί δεν υπάρχουν.Βουτιά απ`τα βραχάκια ή μέσα στο λιμάνι και δόξα τω θεώ.
Νερά πεντακάθαρα και σχετικά ζεστά (μάλλον πρώτη φορά στη ζωή μου μπήκα αρχές Μάη στη θάλασσα).
Ηρεμία και ησυχία σε βαθμό κακουργήματος.Θα χαλαρώσεις και θα σου φύγει η κούραση μιάς χρονιάς σε δυό μέρες.
Αν δεν ζητάς αυτό και θέλεις νταπα-ντούπα και ξαπλώστρες και τα ρέστα,μην περάσεις ούτε απ`όξω.
Βέβαια εγώ ήμουν για δουλειά εκεί και πέρναγα υπέροχα.Αν δεν έχεις δουλειά,δεν είμαι σίγουρος ότι μπορείς να γεμίσεις παραπάνω από 3-4 άντε 5 μέρες.Για τους ιθαγενείς κρατάω μια επιφύλαξη.Παρ`όλο που έκατσα καιρό,δεν κατάφερα να βγάλω ασφαλές συμπέρασμα.
Οκ,θα πεις 569 καλημέρες μόλις βγεις το πρωί,αλλά μέχρι εκεί.Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά άκουσα την παροιμία που λέει:"λίγα σπίτια,κακό χωριό".
Πρώτη σύντομη γνωριμία με το Καστελλόριζο και θα επανέλθω με φωτογραφίες και άλλες πληροφορίες.