Η κυρια διαφορα του Χριστου απο τον Γιαχβε

[Antares]

Ολύμπια ηρεμία που λένε και όποιος την διαταράσσει τρώει μεγάλο κλώτσο.

[tanipteros]

Το "Εν Αρχή ήν ο Λόγος" πως το ερμηνεύεις;

Οι αρχαίοι άνθρωποι πίστευαν στην μαγική ιδιότητα του λόγου να δημιουργεί την πραγματικότητα. (Ειδικά του εσωτερικού λόγου, που ταυτίζεται με την σκέψη)
Έτσι ο Λόγος (ομιλία) ενός Όντος που είναι το πρώτο αίτιο ταυτίζεται με την ομιλία του Θεού που μαγικά (θαυματουργικά) δημιούργησε την πραγματικότητα.

[Antares]

Α γι' αυτό το παραξηλώνουν με την γλώσσα ροδάνι. Νομίζουν ότι θα γίνει το δικό τους. Εκεί πρέπει να πίπτει ακαριαίος κλώτσος.

[tanipteros]

Το "Εν Αρχή ήν ο Λόγος" πως το ερμηνεύεις;

Οι αρχαίοι άνθρωποι πίστευαν στην μαγική ιδιότητα του λόγου να δημιουργεί την πραγματικότητα. (Ειδικά του εσωτερικού λόγου, που ταυτίζεται με την σκέψη)
Έτσι ο Λόγος (ομιλία) ενός Όντος που είναι το πρώτο αίτιο ταυτίζεται με την ομιλία του Θεού που μαγικά (θαυματουργικά) δημιούργησε την πραγματικότητα.

Α γι' αυτό το παραξηλώνουν με την γλώσσα ροδάνι. Νομίζουν ότι θα γίνει το δικό τους. Εκεί πρέπει να πίπτει ακαριαίος κλώτσος.

Γι αυτό, γι αυτό !

[ΓΑΛΗ]

Όταν κάνω τον σταυρό μου αισθάνομαι ότι επικαλούμαι την Αρχή, όχι έναν Θεό ή Άγγελο ή Άγιο στην χριστιανική θρησκεία.

Το "Εν Αρχή ήν ο Λόγος" πως το ερμηνεύεις;

Προσωπικώς, βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη διττή έννοια και στις δύο λέξεις.

Tώρα που το θυμήθηκες δεν ερμηνεύω τίποτε από αυτά. Οδηγήθηκα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, εκεί ανήκω (δεν έγινα δωδεκαθείστρια βέβαια).
Ας πούμε Ολύμπιος μου είπε ότι είμαι Ολύμπια. Οπότε να μου λείπει η πλέμπα, την οποία βέβαια έχω υποστεί και υφίσταμαι ακόμη, αλλά υπάρχει λόγος. Ο χριστιανισμός είναι για την πλέμπα που δεν έχει βέβαια ξεφύγει από την εγκληματική και πορνοειδή φύση της αλλά προσπαθεί. Ο ιουδαισμός είναι φύσει εγκληματικός.
Από ακαδημαικό ενδιαφέρον ίσως ασχοληθώ, δεν ζούμε για πάντα, πάντως μου ειπώθηκε ότι ο θάνατος Ολυμπίου είναι ειρηνικός όπως αρμόζει.
Δυστυχώς σ' αυτόν τον κόσμο δρα το κακό, μια ζωή προσπαθούμε να ζήσουμε ειρηνικά, με αξιοπρέπεια, με προκοπή, αλλά το κακό επιτίθεται αδιακρίτως και ας μην έχεις κάνει τίποτα. Για τα ψεύτικα μεγαλεία δεν ενδιαφέρομαι. Σε καμία θεική δύναμη δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτα, ούτε φυσικά περιμένει να μάθει από σένα τι έργα έχεις κάνει.

Ειλικρινά πιστεύεις ότι ο αρχαίος ελληνικός κόσμος, είχε στο σύνολο του τόσο φιλοσοφημένη προσέγγιση των πραγμάτων;

Ή ότι δεν υπάρχει πλέμπα στους σημερινούς αρχαιολάτρες;


Οι περισσότεροι "ολύμπιοι" που ξέρω εγώ, έπαθαν έναν διαφωτισμό μετά την πτώση του τείχους.
Σαν τον Σαούλ, ένα πράμα.

[ΓΑΛΗ]

Το "Εν Αρχή ήν ο Λόγος" πως το ερμηνεύεις;

Προσωπικώς, βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη διττή έννοια και στις δύο λέξεις.

Κάποιο σχόλιο επ' αυτού;

[tanipteros]

Το "Εν Αρχή ήν ο Λόγος" πως το ερμηνεύεις;

Προσωπικώς, βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη διττή έννοια και στις δύο λέξεις.

Κάποιο σχόλιο επ' αυτού;

ποια είναι η διττή έννοια?

[ΓΑΛΗ]

Το "Εν Αρχή ήν ο Λόγος" πως το ερμηνεύεις;

Προσωπικώς, βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη διττή έννοια και στις δύο λέξεις.

Κάποιο σχόλιο επ' αυτού;

ποια είναι η διττή έννοια?

Η "Αρχή" ως εξουσία αλλά και ως χρονικός προσδιορισμός.

Ο "Λόγος" ως ρητή έκφραση σκέψης αλλά και ως αιτιολογία.

Οπότε, τα νοήματα που προκύπτουν είναι περισσότερα του ενός.

[Antares]

Ειλικρινά πιστεύεις ότι ο αρχαίος ελληνικός κόσμος, είχε στο σύνολο του τόσο φιλοσοφημένη προσέγγιση των πραγμάτων;

Ή ότι δεν υπάρχει πλέμπα στους σημερινούς αρχαιολάτρες;


Οι περισσότεροι "ολύμπιοι" που ξέρω εγώ, έπαθαν έναν διαφωτισμό μετά την πτώση του τείχους.
Σαν τον Σαούλ, ένα πράμα.

Aκαδημαικά μπορούμε να ασχοληθούμε και με την αρχαία Ελλάδα και τον χριστιανισμό και τον βουδισμό και οτιδήποτε. Η προσωπική εμπειρία και το βίωμα είναι κάτι διαφορετικό. Το βίωμα σε μένα είπε ότι δεν υπάρχει ανάγκη να ασχολούμαι. Δηλαδή να γίνω μια πιστή χριστιανή, με μετάνοιες, νηστείες κλπ. να μπω μέσα σε όλο αυτό. Ούτε φυσικά να αλητεύω ή να κάνω εγκλήματα, τα οποία ούτε έχω κάνει ποτέ έτσι και αλλιώς.
Δεν υπάρχει μόνο η ερμηνεία ή η ερμηνεία δεν σε διαφωτίζει. Είναι βίωμα.

[ΓΑΛΗ]

Ειλικρινά πιστεύεις ότι ο αρχαίος ελληνικός κόσμος, είχε στο σύνολο του τόσο φιλοσοφημένη προσέγγιση των πραγμάτων;

Ή ότι δεν υπάρχει πλέμπα στους σημερινούς αρχαιολάτρες;


Οι περισσότεροι "ολύμπιοι" που ξέρω εγώ, έπαθαν έναν διαφωτισμό μετά την πτώση του τείχους.
Σαν τον Σαούλ, ένα πράμα.

Aκαδημαικά μπορούμε να ασχοληθούμε και με την αρχαία Ελλάδα και τον χριστιανισμό και τον βουδισμό και οτιδήποτε. Η προσωπική εμπειρία και το βίωμα είναι κάτι διαφορετικό. Το βίωμα σε μένα είπε ότι δεν υπάρχει ανάγκη να ασχολούμαι. Δηλαδή να γίνω μια πιστή χριστιανή, με μετάνοιες, νηστείες κλπ. να μπω μέσα σε όλο αυτό. Ούτε φυσικά να αλητεύω ή να κάνω εγκλήματα, τα οποία ούτε έχω κάνει ποτέ έτσι και αλλιώς.
Δεν υπάρχει μόνο η ερμηνεία ή η ερμηνεία δεν σε διαφωτίζει. Είναι βίωμα.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το ότι αντιπαραθέτεις σε μια ακαδημαϊκή ή απολύτως προσωπική θεώρηση των άλλων θρησκειών (πράγμα που βρίσκω απολύτως θετικό) τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τους "πιστούς" χριστιανούς.

Θα επιμείνω στο ότι αυτό που αναφέρεις ως πλέμπα, υπάρχει σε όλους τους χώρους.

[Antares]

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το ότι αντιπαραθέτεις σε μια ακαδημαϊκή ή απολύτως προσωπική θεώρηση των άλλων θρησκειών (πράγμα που βρίσκω απολύτως θετικό) τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τους "πιστούς" χριστιανούς.

Θα επιμείνω στο ότι αυτό που αναφέρεις ως πλέμπα, υπάρχει σε όλους τους χώρους.

Θεωρώ ότι η επικράτηση του χριστιανισμού και η μανία με την οποία έπεσε πάνω στον ελληνισμό ήταν η επικράτηση και η νίκη της πλέμπας σαν ιστορικό φαινόμενο. Φυσικά και υπήρχε στον ελληνισμό έγκλημα, διαφθορά, εγκληματικές εξουσίες, αλλά υπήρχαν και άλλα. Από τα 147 δελφικά παραγγέλματα πήγαμε στις 10 εντολές.
Υπήρξαν βέβαια πάμπολλοι φωτισμένοι άνθρωποι ανά τους αιώνες που μας παρέδωσαν την χριστιανική γραμματεία και έκαναν έργο (δεν χάθηκε ο ελληνισμός, έδωσε θρησκεία και γλώσσα στην ανατολική Ευρώπη, Ρωσία και αλλού), αλλά υπήρξε και οπισθοδρόμηση.
Είναι μανία αυτό το πράγμα δηλαδή. Να πέσεις πάνω στο καλό, να το σπιλώσεις, για να βγεις από πάνω. Να κάνεις μετάνοιες, εξομολογήσεις, τάματα και μετά να γυρίζεις σε κάθε λογής ακολασία και έγκλημα. Να νομίζεις ότι μπορείς να κρύψεις τα έργα σου. Ακόμη και σήμερα έτσι είναι οι περισσότεροι χριστιανοί.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το ότι αντιπαραθέτεις σε μια ακαδημαϊκή ή απολύτως προσωπική θεώρηση των άλλων θρησκειών (πράγμα που βρίσκω απολύτως θετικό) τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τους "πιστούς" χριστιανούς.

Θα επιμείνω στο ότι αυτό που αναφέρεις ως πλέμπα, υπάρχει σε όλους τους χώρους.

Θεωρώ ότι η επικράτηση του χριστιανισμού και η μανία με την οποία έπεσε πάνω στον ελληνισμό ήταν η επικράτηση και η νίκη της πλέμπας σαν ιστορικό φαινόμενο. Φυσικά και υπήρχε στον ελληνισμό έγκλημα, διαφθορά, εγκληματικές εξουσίες, αλλά υπήρχαν και άλλα. Από τα 147 δελφικά παραγγέλματα πήγαμε στις 10 εντολές.
Υπήρξαν βέβαια πάμπολλοι φωτισμένοι άνθρωποι ανά τους αιώνες που μας παρέδωσαν την χριστιανική γραμματεία και έκαναν έργο (δεν χάθηκε ο ελληνισμός, έδωσε θρησκεία και γλώσσα στην ανατολική Ευρώπη, Ρωσία και αλλού), αλλά υπήρξε και οπισθοδρόμηση.
Είναι μανία αυτό το πράγμα δηλαδή. Να πέσεις πάνω στο καλό, να το σπιλώσεις, για να βγεις από πάνω. Να κάνεις μετάνοιες, εξομολογήσεις, τάματα και μετά να γυρίζεις σε κάθε λογής ακολασία και έγκλημα. Να νομίζεις ότι μπορείς να κρύψεις τα έργα σου. Ακόμη και σήμερα έτσι είναι οι περισσότεροι χριστιανοί.

Έχω καμμιά δεκαπενταριά βιβλιαράκια με αυτά τα τσιτάτα.

Δεν είναι κακό, περνάς ετεροχρονισμένα τη ρομαντική ή επική περίοδο που ήταν στο φόρτε της πριν 10-15 χρόνια. Τότε οι ζηλωτές του αυθεντικού ελληνικού ρεύματοπνεύματος ένοιωθαν όλοι κάπως έτσι:








Σε συνδυασμό με ρεμπέτικες πεννιές, ήταν ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ συνδυασμός.

[Antares]

Δεν νομίζω. Όταν φτάνεις κοντά στον θάνατο βιώνεις κάποια εμπειρία. Δεν είναι εμπειρία οινοπνεύματος. Μακάρι να ήταν δηλαδή.
Στο κάτω κάτω δεν έχω καμία σχέση με την "πλέμπα" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί συμπεριλαμβάνω άτομα από όλες τις κοινωνικές τάξεις), ούτε θέλω να έχω εις τον αιώνα τον άπαντα. Ίσως ζω ακόμη για να εφαρμοσθεί το δίκαιο, να μου επιστραφεί η "ζωή" μου σε εισαγωγικά και αυτό, γιατί υποκλάπηκε και αυτό είναι έγκλημα. Το βίωμα του καθενός δεν μπορεί να το γνωρίζει ο άλλος.
Όπως μερικοί "αναρμόδιοι" βάζουν τους ανθρώπους στην "θέση" τους στη Γη, έτσι βάζει και η αρμόδια θεότητα. Σε όποιον δεν αρέσει η θέση του άλλου, που προυπήρχε κιόλας, ξύδι.

[ADRIANO]

Ο Ιησούς είναι Υιός του Γιαχβέ. ( tanipteros @ Ζευς->Ιεύς->Ιευώ->Ιεχοβά->Γιαχβέ )
Όπως ο Πυθαγόρας Υίός του Απόλλωνα.
Όπως ο Ηρακλής Υίός του Διός.
κτλ

Ο ηρακλης ηταν αλβανος με ονομα Ρακιλιου (I-raki-ilis)

[περαστικος]

Ο Ιησούς είναι Υιός του Γιαχβέ. ( tanipteros @ Ζευς->Ιεύς->Ιευώ->Ιεχοβά->Γιαχβέ )
Όπως ο Πυθαγόρας Υίός του Απόλλωνα.
Όπως ο Ηρακλής Υίός του Διός.
κτλ

Ο ηρακλης ηταν αλβανος με ονομα Ρακιλιου (I-raki-ilis)

Τσου!
Απο το Ηρα και το κλεος (=δοξα) δηλαδη "δοξα της Ηρας" προερχεται διοτι η θεα Ηρα ειχε στειλει δυο φιδια να τον πνιξουν στην κουνια και εκεινο τα επνιξε με τα χερια του. Ετσι ξεκιναει ο μυθος του Ηρακλη.