Συγχώρεση - η λύση των αρνητικών δεσμών...

[ΓΑΛΗ]

Εν πάση περιπτώσει, εκεί που, πλαγίως, το πάω, είναι ότι αν η συγχώρεση ήταν νοητή για κάθε είδους αδικία θα ήταν φτηνή έννοια.

Το πρόβλημα δεν είναι η αξία της έννοιας σε θεωρητικό επίπεδο αλλά η λειτουργικότητα της υπεράνω οπτικής στην καθημερινότητα.

Σαφώς και η καλή διάθεση είναι κάτι που έχει αποτελεσματικότητα γιατί αμβλύνει τις αμυντικές διαθέσεις. Σαφώς μπορούν να προκύψουν παρεξηγήσεις και εντάσεις λόγω εγωϊστικής προσέγγισης των πραγμάτων και αν υπάρξει προσπάθεια να βρεις και την οπτική γωνία του άλλου, πιθανόν να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Σαφώς και μια αγκαλιά ή ένα χάδι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη δύναμη από μια γροθιά.

Αλλά επίσης σαφώς κάποιοι βλέπουν την όποια θετική προσέγγιση ως παθητικότητα, φόβο ή αδυναμία. Και κάνουν ένα βήμα παραπάνω διεκδικώντας περισσότερο χώρο από αυτόν που κατέκτησαν με το "σπαθί τους".

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενίοτε η συγγνώμη μπορεί να υποδηλώνει γενναιοδωρία/μεγαλείο ψυχής και όποια άλλη πομπώδη έκφραση γουστάρεις αλλά ενίοτε είναι και εφαλτήριο/δικαίωση για τη μικροψυχία και τη μιζέρια.

[Naida]

Νομίζω η συγχώρεση είναι μια κατάσταση που έρχεται από μόνη της, φυσικά με την πάροδο του χρόνου και της εξέλιξης του εαυτού μας. Δεν μπορείς να πιέσεις τον εαυτό σου να συγχωρήσει.
Αν αφορά συγχώρεση που θα λάβεις από κάποιον που αδικησες, δεν έχει ιδιαίτερη αξία. Εκτός των άλλων είναι βαριά και δεσμευτική για την ψυχολογία. Σημαντικότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η συγχώρεση που θα δώσεις στον εαυτό σου.

[vagabondo]

Σημαντικότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η συγχώρεση που θα δώσεις στον εαυτό σου.

[Naida]

Σημαντικότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η συγχώρεση που θα δώσεις στον εαυτό σου.

Δεν είναι για όλους όλα.

[vagabondo]

Σημαντικότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η συγχώρεση που θα δώσεις στον εαυτό σου.

Δεν είναι για όλους όλα.

Προφανώς!

[Naida]

Δεν είναι για όλους όλα.

Προφανώς!

Τέλεια

[ΓΑΛΗ]

Σημαντικότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η συγχώρεση που θα δώσεις στον εαυτό σου.

Αναφέρεται στις τύψεις αυτού που έχει αδικήσει/κάνει κακό σε κάποιον.

Το θέμα είναι ότι για κάποιους είναι κάτι άγνωστο ως αίσθηση.

[Ομελέτιος Δανιμαρκίας]

Εν πάση περιπτώσει, εκεί που, πλαγίως, το πάω, είναι ότι αν η συγχώρεση ήταν νοητή για κάθε είδους αδικία θα ήταν φτηνή έννοια.

Το πρόβλημα δεν είναι η αξία της έννοιας σε θεωρητικό επίπεδο αλλά η λειτουργικότητα της υπεράνω οπτικής στην καθημερινότητα.

Σαφώς και η καλή διάθεση είναι κάτι που έχει αποτελεσματικότητα γιατί αμβλύνει τις αμυντικές διαθέσεις. Σαφώς μπορούν να προκύψουν παρεξηγήσεις και εντάσεις λόγω εγωϊστικής προσέγγισης των πραγμάτων και αν υπάρξει προσπάθεια να βρεις και την οπτική γωνία του άλλου, πιθανόν να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Σαφώς και μια αγκαλιά ή ένα χάδι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη δύναμη από μια γροθιά.

Αλλά επίσης σαφώς κάποιοι βλέπουν την όποια θετική προσέγγιση ως παθητικότητα, φόβο ή αδυναμία. Και κάνουν ένα βήμα παραπάνω διεκδικώντας περισσότερο χώρο από αυτόν που κατέκτησαν με το "σπαθί τους".

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενίοτε η συγγνώμη μπορεί να υποδηλώνει γενναιοδωρία/μεγαλείο ψυχής και όποια άλλη πομπώδη έκφραση γουστάρεις αλλά ενίοτε είναι και εφαλτήριο/δικαίωση για τη μικροψυχία και τη μιζέρια.

Δεν κατάλαβα Χ ρ ι σ τ ό
"Θεωρητικό επίπεδο"? Εσύ σε τι επίπεδο μιλάς δηλαδή? Σε αυτό το quote λέω ότι κάποια πράγματα δεν μπορούν/ δεν θα πρέπει ενδεχομένως, να συγχωρούνται, και προηγουμένως χρησιμοποίησα παράδειγμα σχετιζόμενο με τη δική μου καθημερινότητα, λολ.
Πώς απαντάει αυτό που λες σε αυτό που λέω και πού διαφωνούμε υποτίθεται?
Γουστάρεις να το εξηγήσεις χωρίς πομπώδεις εκφράσεις να το καταλάβω?

[Alphabet]

Το πλεον συνηθες σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι οτι τον γραφεις τον Β και δεν εχεις πλεον καμμια σχεση μαζι του.
Τι συγχωρησεις και σαχλαμαρες... Σου την εκανε, τον ξεγραψες.

[Alphabet]

Εν πάση περιπτώσει, εκεί που, πλαγίως, το πάω, είναι ότι αν η συγχώρεση ήταν νοητή για κάθε είδους αδικία θα ήταν φτηνή έννοια.

Το πρόβλημα δεν είναι η αξία της έννοιας σε θεωρητικό επίπεδο αλλά η λειτουργικότητα της υπεράνω οπτικής στην καθημερινότητα.

Σαφώς και η καλή διάθεση είναι κάτι που έχει αποτελεσματικότητα γιατί αμβλύνει τις αμυντικές διαθέσεις. Σαφώς μπορούν να προκύψουν παρεξηγήσεις και εντάσεις λόγω εγωϊστικής προσέγγισης των πραγμάτων και αν υπάρξει προσπάθεια να βρεις και την οπτική γωνία του άλλου, πιθανόν να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Σαφώς και μια αγκαλιά ή ένα χάδι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη δύναμη από μια γροθιά.

Αλλά επίσης σαφώς κάποιοι βλέπουν την όποια θετική προσέγγιση ως παθητικότητα, φόβο ή αδυναμία. Και κάνουν ένα βήμα παραπάνω διεκδικώντας περισσότερο χώρο από αυτόν που κατέκτησαν με το "σπαθί τους".

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενίοτε η συγγνώμη μπορεί να υποδηλώνει γενναιοδωρία/μεγαλείο ψυχής και όποια άλλη πομπώδη έκφραση γουστάρεις αλλά ενίοτε είναι και εφαλτήριο/δικαίωση για τη μικροψυχία και τη μιζέρια.

[- Casper -]

https://www.psychografimata.com/%CE%B7- ... %BF%CF%8D/

Ωραίο θέμα

Θα συμφωνήσω με την Νάιδα. Είναι μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και δουλειά με τον εαυτό μας. Την στιγμή που συμβαίνει ένα γεγονός είναι πάρα πολύ φρέσκο και ξαφνικό. Μπορεί να μην είμαστε σε θέση να σκεφτούμε καθαρά ή να μας παρασύρει το συναίσθημα, η απογοήτευση, ο θυμός. Κάποια γεγονότα όμως θα μου πείτε πως είναι "καταδικάσιμα" (δεν βρίσκω την σωστή λέξη) και κάποιες συμπεριφορές, ιδιαίτερα αν είναι συνεχείς και αμετανόητες, πολύ μικρόψυχες και απάνθρωπες. Κάποια πράγματα σε κάνουν να "αρρωσταίνεις". Όμως όσο περισσότερο τα αναλύεις γίνεσαι χειρότερα γιατί εσύ μπορεί να μην λειτουργείς ή να μην συμφωνείς μ' αυτό τον τρόπο. Νομίζω πως βοηθάει να δεκτείς τον άλλον με όλα του τα ελαττώματα. Δεν λέω να δικαιολογήσεις. Απλά να αποδεκτείς το γεγονός πως δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι με σάπια ψυχή που δεν πρόκειται να αλλάξουν. Να δεχτείς πως έτσι είναι η συμπεριφορά τους και δεν θα τους αλλάξεις εσύ. Κανείς δεν αλλάζει αν δεν το θέλει ο ίδιος και δεν κατανοήσει τον τρόπο που λειτουργεί και τον χαρακτήρα του. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως με το να τους συγχωρέσεις, θα συνεχίσεις να ανέχεσαι συμπεριφορές που σε πληγώνουν και σε αρρωσταίνουν. Μάθαινεις να βάζεις τα όριά σου. Με την συγχώρεση και την αποδοχή, ανακουφίζεσαι. Βγάζεις τα τοξικά συναισθήματα από μέσα σου. Αν συνεχίζεις όμως να αφήνεις τους άλλους να σε επηρεάζουν αρνητικά και δεν προστατεύεις τον εαυτό σου, δεν σε ωφελεί και ιδιαίτερα.

Έτσι το σκέφτομαι προσωπικά και έτσι το βιώνω.

[ΓΑΛΗ]

Εν πάση περιπτώσει, εκεί που, πλαγίως, το πάω, είναι ότι αν η συγχώρεση ήταν νοητή για κάθε είδους αδικία θα ήταν φτηνή έννοια.

Το πρόβλημα δεν είναι η αξία της έννοιας σε θεωρητικό επίπεδο αλλά η λειτουργικότητα της υπεράνω οπτικής στην καθημερινότητα.

Σαφώς και η καλή διάθεση είναι κάτι που έχει αποτελεσματικότητα γιατί αμβλύνει τις αμυντικές διαθέσεις. Σαφώς μπορούν να προκύψουν παρεξηγήσεις και εντάσεις λόγω εγωϊστικής προσέγγισης των πραγμάτων και αν υπάρξει προσπάθεια να βρεις και την οπτική γωνία του άλλου, πιθανόν να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Σαφώς και μια αγκαλιά ή ένα χάδι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη δύναμη από μια γροθιά.

Αλλά επίσης σαφώς κάποιοι βλέπουν την όποια θετική προσέγγιση ως παθητικότητα, φόβο ή αδυναμία. Και κάνουν ένα βήμα παραπάνω διεκδικώντας περισσότερο χώρο από αυτόν που κατέκτησαν με το "σπαθί τους".

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενίοτε η συγγνώμη μπορεί να υποδηλώνει γενναιοδωρία/μεγαλείο ψυχής και όποια άλλη πομπώδη έκφραση γουστάρεις αλλά ενίοτε είναι και εφαλτήριο/δικαίωση για τη μικροψυχία και τη μιζέρια.

Δεν κατάλαβα Χ ρ ι σ τ ό
"Θεωρητικό επίπεδο"? Εσύ σε τι επίπεδο μιλάς δηλαδή? Σε αυτό το quote λέω ότι κάποια πράγματα δεν μπορούν/ δεν θα πρέπει ενδεχομένως, να συγχωρούνται, και προηγουμένως χρησιμοποίησα παράδειγμα σχετιζόμενο με τη δική μου καθημερινότητα, λολ.
Πώς απαντάει αυτό που λες σε αυτό που λέω και πού διαφωνούμε υποτίθεται?
Γουστάρεις να το εξηγήσεις χωρίς πομπώδεις εκφράσεις να το καταλάβω?

Δώσε θάρρος στον χωριάτη και θ' ανέβει στο κρεβάτι.

Καλύτερα;

[Antares]

Εγκλήματα κατά της ζωής δεν συγχωρούνται. Αν δεν τιμωρούνται από την δικαιοσύνη υπάρχει χοντρό πρόβλημα.
Εγώ γνωρίζω μια λύση για να αποδεσμευτεί η αρνητική ενέργεια από τον εαυτό μου. Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (σωστή, να μην κόβεται, να μην είναι μούφα, να φαίνεται τι βρίσκεται στον εγκέφαλο) και μια μικρή επεμβασούλα.

[ΓΑΛΗ]

https://www.psychografimata.com/%CE%B7- ... %BF%CF%8D/

Ωραίο θέμα

Θα συμφωνήσω με την Νάιδα. Είναι μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και δουλειά με τον εαυτό μας. Την στιγμή που συμβαίνει ένα γεγονός είναι πάρα πολύ φρέσκο και ξαφνικό. Μπορεί να μην είμαστε σε θέση να σκεφτούμε καθαρά ή να μας παρασύρει το συναίσθημα, η απογοήτευση, ο θυμός. Κάποια γεγονότα όμως θα μου πείτε πως είναι "καταδικάσιμα" (δεν βρίσκω την σωστή λέξη) και κάποιες συμπεριφορές, ιδιαίτερα αν είναι συνεχείς και αμετανόητες, πολύ μικρόψυχες και απάνθρωπες. Κάποια πράγματα σε κάνουν να "αρρωσταίνεις". Όμως όσο περισσότερο τα αναλύεις γίνεσαι χειρότερα γιατί εσύ μπορεί να μην λειτουργείς ή να μην συμφωνείς μ' αυτό τον τρόπο. Νομίζω πως βοηθάει να δεκτείς τον άλλον με όλα του τα ελαττώματα. Δεν λέω να δικαιολογήσεις. Απλά να αποδεκτείς το γεγονός πως δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι με σάπια ψυχή που δεν πρόκειται να αλλάξουν. Να δεχτείς πως έτσι είναι η συμπεριφορά τους και δεν θα τους αλλάξεις εσύ. Κανείς δεν αλλάζει αν δεν το θέλει ο ίδιος και δεν κατανοήσει τον τρόπο που λειτουργεί και τον χαρακτήρα του. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως με το να τους συγχωρέσεις, θα συνεχίσεις να ανέχεσαι συμπεριφορές που σε πληγώνουν και σε αρρωσταίνουν. Μάθαινεις να βάζεις τα όριά σου. Με την συγχώρεση και την αποδοχή, ανακουφίζεσαι. Βγάζεις τα τοξικά συναισθήματα από μέσα σου. Αν συνεχίζεις όμως να αφήνεις τους άλλους να σε επηρεάζουν αρνητικά και δεν προστατεύεις τον εαυτό σου, δεν σε ωφελεί και ιδιαίτερα.

Έτσι το σκέφτομαι προσωπικά και έτσι το βιώνω.

Αυτό που περιγράφεις, δεν είναι συγχώρεση αλλά αιτιολόγηση δηλαδή αποδοχή/κατανόηση του τρόπου που λειτουργεί ο άλλος.

Νομίζω ότι αφορά περισσότερο στο ότι δεν νοιώθεις επιθυμία για ανταπόδοση/εκδίκηση γιατί θεωρείς ότι αυτό θα σε φέρει στο επίπεδο του.

Συγχώρεση, κατά τη γνώμη μου, σημαίνει κατανοώ και συνεχίζω να αγαπώ και να εκτιμώ τον άλλον.

Το πάγωμα του συναισθήματος, δεν είναι συγχώρεση αλλά μια άτυπη διαγραφή του άλλου.

[Cecily Anne]

Άραγε ζήτησαν όλοι αυτοί που απαιτούν συγχώρεση μια απλή συγγνώμη που να την εννοούν;

Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν τη δύναμη να ζητάνε μια ειλικρινή συγγνώμη.