Γιατί συνεχίζουμε να πεθαίνουμε μετά Χριστόν...?

[Λοξίας]

Κλέβεις στην ορθογραφία.

Η ορθή γραφή προέρχεται από το εν ψηχή.

Λάθος. Δεν υπάρχει λέξη ψηχή αλλά ψυχή.

Και η λέξη μετεμψύχωση, είναι ουσιαστικό εκ ρήματος, το δε ρήμα είναι μετά + εν + ψυχόω-ώ

Οι γραμματικοί κανόνες της ελληνικής γλώσσας, επιβάλλουν κάποια πάθη συμφώνων και στην προκειμένη περίπτωση έχουμε τροπή του Ν σε Μ πρό του Ψ. Έτσι έχουμε μετεμψύχωση και ΟΧΙ μετενψύχωση, που είναι ανύπαρκτη λέξη.
Αν ήθελες την λέξη χωρίς τα πάθη συμφώνων και φωνηέντων, να έγραφες μετα εν ψυχωση και να έβρισκες τον λεξάριθμο.
Μετενψύχωση είναι βιασμός της ελληνικής γλώσσας.

[vag_el]

ορισμένες φορές καλό είναι να επικοινωνούμε με τον εαυτό μας και να μπαίνουμε στο εσωτερικό του.Αυτό το εσωτερικό έχει ονομαστεί ψυχή,απο την επιστήμη της γλωσσολογίας ,οπότε ας είναι κάποιοι να την αμφισβητούν αλλά να γνωρίζουν ότι τα βάζουν με την επιστήμη.
Αυτή την ίδια ψυχή υπηρετεί και στηρίζει η εκκλησία της Ελλάδας ,για άλλους δυστυχώς για άλλους ευτυχώς (χριστιανοι).
Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι δεν έχουν ασχοληθεί και τόσο πολύ μαζί της και με τον ίδιο τους τον εαυτό ,ώστε να είναι βέβαιοι ότι δεν υπάρχει ή ότι όσοι επικοινωνούν μαζί του έχουν ψευδαισθήσεις.Οι ψευδαισθήσεις είναι κάτι το πολύ διαφορετικό και πολύ επώδυνο για έναν άνθρωπο .

[1451]

Εγώ αράζω συχνά στο παλάτι της ψυχής μου, εκεί βρίσκεται κι ο δαίμονας που ως άλλος αρχιτέκτονας την μετατρέπει από ανθρώπινη και θνητή, σε δαιμονική κι αθάνατη.
Ένα παντοτινό ανάκτορο.

[jey_pap]

Εγώ αράζω συχνά στο παλάτι της ψυχής μου, εκεί βρίσκεται κι ο δαίμονας που ως άλλος αρχιτέκτονας την μετατρέπει από ανθρώπινη και θνητή, σε δαιμονική κι αθάνατη.edit απέθαντη.
Ένα παντοτινό ανάκτορο*.

φιχεδ

(*) στον Νιφλχέϊμ.

[1451]

Απέθαντο γίνεται το σώμα όταν κατοικείται από μια αθάνατη ψυχή. Αλλά η αθάνατη ψυχή δεν είναι αλυσοδεμένη μονάχα σε ένα σώμα, όπως συμβαίνει με τη θνητή ψυχή και το ανθρώπινο σώμα.
Σήμερα ελέγχεις έναν άνθρωπο κι αύριο δέκα φάλαινες μαζί. Δεν υπάρχουν όρια στη δύναμη της αθάνατης ψυχής.

[jey_pap]

Απέθαντο γίνεται το σώμα όταν κατοικείται από μια αθάνατη ψυχή. Αλλά η αθάνατη ψυχή δεν είναι αλυσοδεμένη μονάχα σε ένα σώμα, όπως συμβαίνει με τη θνητή ψυχή και το ανθρώπινο σώμα.
Σήμερα ελέγχεις έναν άνθρωπο κι αύριο δέκα φάλαινες μαζί. Δεν υπάρχουν όρια στη δύναμη της αθάνατης ψυχής.

Απέθαντο γίνεται το σώμα όταν κατοικηθεί από μια απέθαντη ψυχή. Απέθαντη ψυχή θεωρείται αυτή που υφίσταται γυμνή από τις έλλογες δυνάμεις της. Ανδρεία, Δικαιοσύνη, Σωφροσύνη, Σύνεση-Σοφία, Διανοείσθαι, "Ορεκτικόν"(η δίψα-πείνα για το αγαθό).ευθυφροσύνη-ευθυγνωμία, , νουνέχεια, φιλοπρέπεια, αμνησικακία, φιλευσπλαχνία κλπ.

[1451]

Η δίψα και η πείνα για κάτι δεν είναι έλλογο χαρακτηριστικό καθώς συναντάται καί στα άλογα ζώα.
Η αμνησικακία είναι αδυναμία, αφού μεταθέτεις την ευθύνη για τιμωρία των εχθρών σε κάποια άλλη δύναμη.
Γενικά βλέπω ότι θεωρείς ως πλεονέκτημα την ύπαρξη κατώτερων χαρακτηριστικών σε μια ψυχή ενώ εγώ προσπαθώ να απαλλαγώ από αυτά.

[Rayndeer13]

Εγω έχω μια άλλη αποροία...

Υποτίθεται ότι πεθαίνουμε λόγω του προπατωρικού αμαρτήματος...
Και υποτίθεται οτι ο Χριστός το πήρε πάνω του και το ανέρεσαι...
Γιατί συνεχίζουμε να πεθαίνουμε μετά Χριστόν...?

Δεν αξίζει σε όλους να ζούν. Πέρα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα.

[jey_pap]

Η δίψα και η πείνα για κάτι δεν είναι έλλογο χαρακτηριστικό καθώς συναντάται καί στα άλογα ζώα.
Η αμνησικακία είναι αδυναμία, αφού μεταθέτεις την ευθύνη για τιμωρία των εχθρών σε κάποια άλλη δύναμη.
Γενικά βλέπω ότι θεωρείς ως πλεονέκτημα την ύπαρξη κατώτερων χαρακτηριστικών σε μια ψυχή ενώ εγώ προσπαθώ να απαλλαγώ από αυτά.

Έγραψα:
Περί "ορεκτικού" (δίψα- πείνα) ψυχής διά το αγαθό. Βλέπε λινκ
https://theancientwebgreece.wordpress.c ... CE%B9/amp/
Όπου επιπλέον ο Αριστοτέλης θεωρεί ως ψυχικό μέρος ακόμη και δίψα - πείνα για τροφές, το ονομαζόμενο "θρεπτικό". ή "φυτικό". Ο ανθρώπινος οργανισμός, όπως αναφέρει ο φιλόσοφος, συμμετέχει μέσω των αλόγων ψυχικών του εργασιών σε όλο το βασίλειο των όντων.

Περί αμνησικακίας:
1. Μηδείς ως ψιλόν πάθος την σκοτομήνην ταύτην υπονοήσειε· πέφυκε γαρ πολλάκις και μέχρι πνευματικών ανθρώπων επεκτείνεσθαι".

3. "εις κόπον και ιδρώτα τινες διά συγχώρησιν εαυτούς εκδεδώκασιν· αμνισίκακος δε ανήρ προκατελάβετο τούτους· είπερ αληθές εκείνο το" άφετε συντόμως, και αφεθήσεται πλουσίως".




2. Παύση οργής.

[1451]

Δεν έχει διαφορά, όταν ο άλλος επιθυμεί το αγαθό, εγώ είμαι το αγαθό μέσω της μεθόδου που περιέγραψα (εξόντωση όλων των κατώτερων χαρακτηριστικών από την ψυχή).
Ο Αριστοτέλης καλό είναι να μην μνημονεύεται τόσο συχνά γιατί σε πολλά από αυτά που έγραψε κι είπε έκανε τεράστια λάθη.

[Πασιφάη]

Δεν αξίζει σε όλους να ζούν. Πέρα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα.

Προσπερνώ το ευλογο χρονικό διάστημα που αναφέρεις. Αλλά γιατί υποβαθμίζεις την έννοια της αξίας της ζωής; Θα ήθελα να με κατατοπίσεις σχετικά με το σκεπτικό σου.

[ΓΑΛΗ]

Κλέβεις στην ορθογραφία.

Η ορθή γραφή προέρχεται από το εν ψηχή.

Λάθος. Δεν υπάρχει λέξη ψηχή αλλά ψυχή.

Και η λέξη μετεμψύχωση, είναι ουσιαστικό εκ ρήματος, το δε ρήμα είναι μετά + εν + ψυχόω-ώ

[Rayndeer13]

Δεν αξίζει σε όλους να ζούν. Πέρα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα.

Προσπερνώ το ευλογο χρονικό διάστημα που αναφέρεις. Αλλά γιατί υποβαθμίζεις την έννοια της αξίας της ζωής; Θα ήθελα να με κατατοπίσεις σχετικά με το σκεπτικό σου.

Εγώ θα το θεωρώ εξαιρετικά σπουδαίο επίτευγμα να αρχίσουν και κυκλοφορούν φάρμακα που καταπολεμούν τη γήρανση. Δεν είναι λίγο να ζήσεις το διπλάσιο ή το τριπλάσιο από τους προγόνους σου. Η ακόμα και πολύ περισσότερο. Βέβαια πρέπει να ζήσεις έναν τουλάχιστον ενάρετο βίο αν λάβεις τέτοιο δώρο. Οπως καταλαβαίνεις δεν υποβαθμίζω καθόλου την αξία της ζωής.

[Λοξίας]

ΓΑΛΗ
ποιο είναι το όνομα αυτής της όμορφης "ψυχής";

[jey_pap]

Δεν έχει διαφορά, όταν ο άλλος επιθυμεί το αγαθό, εγώ είμαι το αγαθό μέσω της μεθόδου που περιέγραψα (εξόντωση όλων των κατώτερων χαρακτηριστικών από την ψυχή).
Ο Αριστοτέλης καλό είναι να μην μνημονεύεται τόσο συχνά, σε πολλά από αυτά που έγραψε κι είπε έκανε τεράστια λάθη.

όποιος αποδεσμεύει τον νου του από τη μυστική «εργασία» και τη συνεχή «αναρρίχιση» πάνω στην οδό της «Γνώσης» και στην ενασχόληση με την παντοτεινή μελέτη διά στοχασμού, αφήνει ατυχώς τον ρου των νοημάτων του ν΄ ακολουθήσουν την κάθε ματαιότητα.

"Οδηγοί" έμπειροι χρειάζονται.ανάλογα της οδού που βαδίζει κάποιος.