sharp έγραψε: ↑11 Νοέμ 2020, 20:08
{..}
Επίσης ο ενάγων και ο εναγόμενος δεν θεωρούνται μάρτυρες, γι' αυτό και δεν εξετάζονται. Ο μάρτυς είναι τρίτος, που έτυχε όπως δηλώνει να έχει εικόνα του συμβάντος. Η μαρτυρία του έχει ισχύν αποδείξεως. Φυσικά, όπως οι αποδείξεις μπορεί να είναι πλαστές, έτσι και η μαρτυρία του μπορεί να είναι ψευδής και αυτά εξετάζει το δικαστήριο.
Έγινε προφανώς παρεξήγηση γιατί θεώρησα ότι μιλάω με γνώστη βασικών αρχών δικονομίας.
Όχι, δεν έχω γνώσεις δικονομίας και ουδέποτε ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Αυτό που ξέρω, είναι πως αυτό που έγραψες...
sharp έγραψε: ↑10 Νοέμ 2020, 00:06
Στο δικαστήριο εις μάρτυς αρκεί για να σε καταδικάσει. Εάν πει, τον είδα που έκλεβε, πας μέσα.
...δεν θα ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν από ένα δικαστήριο,
αν δεν υπάρχουν και άλλες συνοδές αποδείξεις.
Αν εγώ παρουσιάσω ατράνταχτο άλλοθι, η μαρτυρία σου πάει περίπατο. Συνεπώς ΔΕΝ θα αποτελέσει απόδειξη η μαρτυρία σου.
Για άνθρωπο που υπονοεί ότι γνωρίζει τις βασικές αρχές της δικονομίας, φαίνεται να σου διαφεύγουν οι περισσότερες...
Εκτός και αν πάνω στην βιασύνη σου να απαντήσεις, δεν ολοκληρώνεις την σκέψη σου και αφήνεις τους ισχυρισμούς σου διάτρητους.
Όπως όταν ισχυρίστηκες: "Η μαρτυρία αποτελεί απόδειξη και επομένως γνώση."
Αφήνοντας μεγάλα κενά στον ισχυρισμό αυτόν, από όπου και ξεκίνησε η συζήτηση.
Διότι η τεκμηριωμένη και αποδεδειγμένη μαρτυρία αποτελεί απόδειξη, όχι η
μια μαρτυρία έτσι στο γενικά και αόριστα...