ΆΞΙΟΣ Αμβρόσιος Καλαβρύτων αφόρισε Μητσοτάκη, Κεραμέως και Χαρδαλιά

[Leporello]

Αυτό είναι άσχετο και εκτός του παρόντος θέματος, όπου θα προτιμούσα να μεγαλύνω και να δοξολογήσω τον ηρωικό πατέρα, τύπο και εικόνα του Μεγάλου Αρχιερέα Χριστού, αν δεν έχεις αντίρρηση...

Να ξέρεις ότι σε έχω πολύ ψηλά στις φορουμικές τρολοπερσόνες.

Ναι, είναι πολύ καλός.

Είναι πιθανόν να είναι ο Γιώργης/Οθωμανέλλην. Το καλύτερο είναι να μη του μιλάτε.

[A0ANACIVC]

Ένα ακόμη κείμενο του Γιανναρά.

Ο κορωνοϊός ξετινάζει τα κηρύγματα

Πρέπει να είναι ψυχοφθόρος μαζοχισμός να είσαι αρχιτέκτονας με συνείδηση εργολάβου οικοδομών, γιατρός με συνείδηση κομψού χρηματολάγνου, δάσκαλος αργυρώνητος με καλοστημένα «ιδιαίτερα», πολιτικός υποταγμένος στον υπόκοσμο του άνομου πλούτου και του δημοσιογραφικού αμοραλισμού. Και η δυστυχέστερη από όλες τις άλλες περίπτωση: να είσαι επίσκοπος με συνείδηση κορυφαίου στην υπαλληλία εξυπηρέτησης των «θρησκευτικών αναγκών του λαού».

Να το ξαναπούμε, κι ας είναι χιλιοειπωμένο ή σκόπιμα στρεβλωμένο: Η Εκκλησία βρίσκεται στους αντίποδες της θρησκείας, πρόκειται για αλληλοαναιρούμενες έννοιες. Η θρησκεία είναι ατομοκεντρικό γεγονός, θωρακίζει το εγώ με μεταφυσικές πεποιθήσεις, ναρκισσιστική πειθαρχία σε νομικές διατάξεις, παρέχει ψυχολογική ευεξία προσδοκίας ότι το εγώ θα επιβιώσει σε ατέρμονα γραμμικό χρόνο. Η Εκκλησία είναι αυτό που δηλώνει καταγωγικά η ελληνική της ονομασία: Μια κλήση-σε-σχέση (εκ-καλώ) αγαπητικής ελευθερίας. Οχι να υπάρχεις και επιπλέον να αγαπάς, αλλά να υπάρχεις επειδή αγαπάς, ελεύθερος από τις αναγκαιότητες της ιδιοτέλειας.

Να υπάρχεις με τον τρόπο της Τριαδικής Αιτιώδους Αρχής τού υπάρχειν, η οποία «αγάπη εστί». Τα ονόματα «Πατήρ», «Υιός», «Παράκλητος» δηλώνουν την ύπαρξη ως σχέση, ως ελευθερία αγάπης.

Για την «εκκλησία των πολιτών» στην Αρχαία Ελλάδα «κριτήριον αληθείας», δηλαδή αθανασίας της ύπαρξης, ήταν ο «τρόπος της του παντός διοικήσεως» (Ηράκλειτος): η λογική αρμονία των σχέσεων, η συμπαντική ευταξία και κοσμιότητα. Για τους Χριστιανούς είναι η ελευθερία της αγάπης, το άθλημα αυθυπέρβασης και αυτοπροσφοράς.

Η αναζήτηση να πραγματωθεί ο «κατ’ αλήθειαν» τρόπος ύπαρξης και συνύπαρξης γέννησε τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας: την πόλιν και τους θεσμούς της, το θάμβος της αρχιτεκτονικής, την τραγωδία, το «άγαλμα» στη γλυπτική. Η ίδια αναζήτηση αλήθειας των χριστιανών Ελλήνων γέννησε τον πολιτισμό της κοινότητας - ενορίας, την αρχιτεκτονική των «κεκλιμένων ουρανών» (θόλων-ημιθολίων-τόξων), τη συνέχιση της τραγωδίας στην ευχαριστιακή δραματουργία και του αρχαιοελληνικού άσματος στο «βυζαντινό» μέλος.

Για λόγους ιστορικά ευκρινείς και με καταλύτη την κοσμογονική αλλαγή στην πληθυσμική σύνθεση των ευρωπαϊκών περιοχών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, από τον 4ο έως και τον 6ο μ.Χ. αιώνα, ανακόπηκε και εξαρθρώθηκε η συναρμογή του ελληνικού και του χριστιανικού «παραδείγματος». Οι βαρβαρικοί εισβολείς «εκχριστιανίστηκαν», δηλαδή προσάρμοσαν το εκκλησιαστικό γεγονός στις δικές τους απαιτήσεις για «θρησκεία». Ο θρησκειοποιημένος Χριστιανισμός στη Δύση έδωσε, στον μεσαίωνα, θαυμαστά δείγματα Τέχνης - τεχνικής με θρησκευτική έμπνευση και μαστορική επιδεξιότητα, αλλά η καισαρική διαφορά της Εκκλησίας από τη θρησκεία είχε πια χαθεί.

Ο Ελληνισμός, όταν, ύστερα από τέσσερις αιώνες τουρκοκρατίας, κατόρθωσε να ελευθερώσει ένα ελάχιστο τμήμα από τις κοιτίδες του πολιτισμού του, επιβίωσε για δώδεκα μόλις χρόνια με μια ανεξαρτησία δραματικά εμφυλιοπολεμική. Η αποτυχία λειτούργησε ταχύτατα ως πρόσχημα, για να καταστεί το κρατίδιο με τον Οθωνα, τοπικό προτεκτοράτο των δυτικοευρωπαϊκών Δυνάμεων, με τους θεσμούς και τις λειτουργίες του παθητικές απομιμήσεις του ευρωπαϊκού πρωτοτύπου. Κατεπειγόντως η Εκκλησία αυτοανακηρύχθηκε «αυτοκέφαλη» σε ρόλο κρατικής θρησκείας, μετασχηματίστηκε σε χρηστικό κρατικό θεσμό, με απόλυτη προτεραιότητα την ηθικιστική ωφελιμοθηρία, το νοησιαρχικό προπαγανδιστικό κήρυγμα.

Ετσι διολισθήσαμε στη θρησκειοποίηση του εκκλησιαστικού γεγονότος, στη ριζική αλλοτρίωσή του. Χάθηκε η συνείδηση μετοχής σε σώμα: ενορίας - κοινότητας. Η πίστη έπαψε να σημαίνει εμπιστοσύνη, σημαίνει ατομικές «πεποιθήσεις» ή (το ευκολότερο) υποταγή στις ντιρεχτίβες μιας «αυθεντίας». Η αρετή είναι ατομικό κατόρθωμα (οπωσδήποτε χρηστικό) και η αλήθεια μια εξουσιαστικά εγγυημένη γνώση. Σήμερα πια, στο ελλαδικό κρατίδιο, η Εκκλησία, μαζί με το ΚΚΕ, είναι οι δυο πανομοιότυποι θεσμοί με την ίδια εμπιστοσύνη στην ιδεολογική πειθαρχία και απόλυτη προτεραιότητα της διάνοιας και της χρηστικής ωφελιμότητας των δογμάτων.

Στην Ελλάδα σήμερα οι επίσκοποι στο σύνολό τους (οι εξαιρέσεις σπάνιες) δείχνουν να καταλαβαίνουν το λειτούργημά τους ως αξίωμα πρωτοκλασάτου προπαγανδιστή – συγγενεύουν περισσότερο με τη λογική των opinion makers και των υπερασπιστών ενός ιδεολογικού «αλαθήτου». Αντιλαμβάνονται την «πατρότητα» που ευαγγελίζεται η Εκκλησία, σαν στοργικό «ύφος», στην κηρυγματική τους φλυαρία, την αφ’ υψηλού παροχή συμβουλών συμπεριφοράς.

Ο μανιώδης πληθωρισμός του κηρύγματος είναι η εξόφθαλμη βεβαίωση του εκπροτεσταντισμού της Εκκλησίας στην Ελλάδα. Κήρυγμα-κήρυγμα-κήρυγμα, καταιγισμός ωφελιμολογίας – όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην κατα-νόηση και στο συναίσθημα, ακριβώς όπως και στο ΚΚΕ. Δεν αρκεί η προφορική κενολογία, υπάρχει και η έντυπη (εκατοντάδες χιλιάδες κηρυγματικά φυλλάδια η «Φωνή Κυρίου», κάθε Κυριακή), μαζί και το περιοδικό που απαραίτητα κάθε Μητρόπολη εκδίδει – εκεί τα ιδεολογικά «ψυχωφέλιμα» μοιράζονται τις σελίδες με αναρίθμητες επιδεικτικές φωτογραφικές απαθανατίσεις του τοπικού επισκόπου.

Δυστυχισμένοι άνθρωποι, χωρίς έστω και τη μικροαστική σοβαρότητα. Ποιος κορωνοϊός θα μπορέσει ποτέ να συγκλονίσει την «ηγετική» τους υπεροψία και να τους υποψιάσει για το χάρισμα της πατρότητας;

https://www.kathimerini.gr/1071328/opinion/epikairothta/politikh/o-korwnoios-3etinazei-ta-khrygmata

Αν καταλάβουν οι αμβροσιακοί έστω το ένα τρίτο από το κείμενο (αν καταφέρουν να το διαβάσουν) θα είναι θάμα.

[Ζαποτέκος]

Στην περιοχή της μητρόπολης Αιγιαλέιας και Καλαβρύτων κανείς απο τους 3 Τυμπανιαίους δε μπορεί να πάει. Εγώ στη θέση τους δε θα το ρίσκαρα
Συν οτι είνια μια μεγάλη απώλεια ψήφων. Κανείς δε θα πάει να ψηφίσει το κόμμα ενός αφορισμένου. Και μη γελάσει καποιος, έχει μεγάλη επιρροή ο Αμβρόσιος στην περιοχή του.

Ζαιοπεριοχή η Αχαΐα. Κλάιν Μάιν για τον Κούλη .

[Alphabet]

Μαζευτήκανε τα γιουσουφάκια του κόσμου τούτου να ασχοληθούν με τον αφορισμό του πατρός Αμβροσίου?

Χου ρε, χλεχλέδες ....

Καιρο ειχα να μπω..

Παει τα 'παιξε και αυτη.

Μονο ο Ουτις, ο Ο.Ι. και ο Κοκκορας κρατανε τον χριστιανισμο.

[Σουβλίτσα]

Πάει καιρός κυρα Γαλή που είχαμε τον Γιανναρά για βαρύ πυροβολικό της θεολογικής/εκκλησιολογικής σκέψης


Αλλά για πες μας, Κυρία, Κυρία, τί θέλει να πει ο καθηγητής με το παρακάτω?!

απόλυτη προτεραιότητα της.... χρηστικής ωφελιμότητας των δογμάτων

[Ζαποτέκος]

Μαζευτήκανε τα γιουσουφάκια του κόσμου τούτου να ασχοληθούν με τον αφορισμό του πατρός Αμβροσίου?

Χου ρε, χλεχλέδες ....

Καιρο ειχα να μπω..

Παει τα 'παιξε και αυτη.

Μονο ο Ουτις, ο Ο.Ι. και ο Κοκκορας κρατανε τον χριστιανισμο.

Μπράβο στην Σουβλίτσα. Καλά τα λέει. Χρειζόμαστε τέτοιες ζηλώτριες της πίστης.

Χου ρε χλεχλέδες …

[Σουβλίτσα]

Το πιάνεις το νόημα Ζαποτέκε μου, εύγε!

[Ζαποτέκος]

To εκκλησίασμα πάντως έδειξε σημάδια υγείας, αφού όσο ο Αμβρόσιος διάβαζε τον αφορισμό, άνθρωποι έφευγαν από την Εκκλησία.

Εδώ δεν κάθονται ούτε στα μνημόσυνα.

[Gewponos90]

Κάποιοι πιστεύουν ότι θα καταποντιστει η ΝΔ επειδή ένας ημιτρελος τράγος έχει περασει ακόμα και τον Τζημερος στο attentiowhorιλικι και έχει και καμιά κατοστάρια βλαμμένους να τον ακολουθούν. Ο,τι να ναι

[Σουβλίτσα]

Κάποιοι πιστεύουν ότι θα καταποντιστει η ΝΔ επειδή ένας ημιτρελος τράγος έχει περασει ακόμα και τον Τζημερος στο attentiowhorιλικι και έχει και καμιά κατοστάρια βλαμμένους να τον ακολουθούν. Ο,τι να ναι

Για Γαλή και σια μιλάς ή για τον Χαρδαλιά που έσπευσε να ανακοινώσει μεσω φέισμπουκ οτι bytheway, την ώρα που πήγε να "εγκαινιάσει" το άνοιγμα των Εκκλησιών, γινόταν ο Μεγάλος του Αφορισμός και οτι bytheway η Ιερά Σύνοδος δεν τον επικύρωσε?

[πατησιωτης]

Πάει καιρός κυρα Γαλή που είχαμε τον Γιανναρά για βαρύ πυροβολικό της θεολογικής/εκκλησιολογικής σκέψης


Αλλά για πες μας, Κυρία, Κυρία, τί θέλει να πει ο καθηγητής με το παρακάτω?!

απόλυτη προτεραιότητα της.... χρηστικής ωφελιμότητας των δογμάτων

Ο Γιανναράς είναι βυζαντινιστής.Θέλει μια αναβιωση της βυζαντινής κοινωνίας με τα ήθη και τα έθιμά της όπου βεβαίως η Εκκλησία έπαιζε κεντρικό ρόλο και θέλει η όποια συμπεριφορά των ανθρώπων να προκύπτει αυθόρμητα από τον τρόπο ζωής τους και όχι από τα κηρύγματα.Αλλά αυτό είναι ουτοπικό οπότε γυρίζει συνέχεια στα ίδια.Βάλλει εναντίον όσων προσπαθούν να επιβάλλουν κανόνες στους πιστούς και δεν καταλήγει πουθενά.
Χρηστική ωφελιμότητα των δογμάτων είναι οι κανόνες για το πως πρέπει να ζεις τη ζωή σου σύμφωνα με το δόγμα.

[Σουβλίτσα]

Ξέρω Πατησιώτη τί γράφει ο Γιανναράς, γενικότερα, (μεγάλη του "φαν" σε εκείνα τα χρόνια της μετεφηβείας και για αρκετό καιρό μετά).

Η Γαλή λοιπόν, τί ακριβώς θέλει να μας πει και να μας υποδείξει, σε εμας τους χριστιανούς στο δικό της κήρυγμα περι Εκκλησίας και Πίστης σε σχέση με αυτήν την "χρηστική ωφελιμότητα"? Ερωτώ εσένα, είναι πολύ βαρετό και πνευματικά επιβλαβές να μιλάς με τον άλλο συνέχεια σε ύφος εκλεπτυσμένο, υψηλής εκφραστικώς (και όχι χαμερπούς κτλ) ειρωνείας

[Gewponos90]

Κάποιοι πιστεύουν ότι θα καταποντιστει η ΝΔ επειδή ένας ημιτρελος τράγος έχει περασει ακόμα και τον Τζημερος στο attentiowhorιλικι και έχει και καμιά κατοστάρια βλαμμένους να τον ακολουθούν. Ο,τι να ναι

Για Γαλή και σια μιλάς ή για τον Χαρδαλιά που έσπευσε να ανακοινώσει μεσω φέισμπουκ οτι bytheway, την ώρα που πήγε να "εγκαινιάσει" το άνοιγμα των Εκκλησιών, γινόταν ο Μεγάλος του Αφορισμός και οτι bytheway η Ιερά Σύνοδος δεν τον επικύρωσε?

Για το βλαμμένους; Όχι καρδιά μου. Για σένα και τους υπόλοιπους 99 μιλάω. Νομίζω ήταν ξεκαθαρο

[ΓΑΛΗ]

Πάει καιρός κυρα Γαλή που είχαμε τον Γιανναρά για βαρύ πυροβολικό της θεολογικής/εκκλησιολογικής σκέψης


Αλλά για πες μας, Κυρία, Κυρία, τί θέλει να πει ο καθηγητής με το παρακάτω?!

απόλυτη προτεραιότητα της.... χρηστικής ωφελιμότητας των δογμάτων

Το εξηγεί ο ίδιος, στην αμέσως επόμενη παράγραφο.

Στην Ελλάδα σήμερα οι επίσκοποι στο σύνολό τους (οι εξαιρέσεις σπάνιες) δείχνουν να καταλαβαίνουν το λειτούργημά τους ως αξίωμα πρωτοκλασάτου προπαγανδιστή – συγγενεύουν περισσότερο με τη λογική των opinion makers και των υπερασπιστών ενός ιδεολογικού «αλαθήτου». Αντιλαμβάνονται την «πατρότητα» που ευαγγελίζεται η Εκκλησία, σαν στοργικό «ύφος», στην κηρυγματική τους φλυαρία, την αφ’ υψηλού παροχή συμβουλών συμπεριφοράς.

Ουσιαστικώς, ο δογματισμός αυτού του τύπου δεν έχει κάποια διαφορά από τις πολιτικές εφαρμογές του. Και πάντα απευθύνεται σε "λαό" ή "ποίμνιο" και όχι πολίτες.

Οι διαφωτιστικές παπαριές των άθεων, έχουν τα ίδια στοιχεία δογματικού κηρυγματισμού.
Είναι οι δύο όψεις του ίδιού νομίσματος.

[ΟΥΤΙΣ]

Εσύ που είσαι ακοίμητος διώκτης του προτεσταντισμού και των παραφυάδων του, τι γνώμη έχεις για τις, προτεσταντικής αισθητικής, παρεκκλησιαστικές οργανώσεις σαν τον ΣΩΤΗΡΑ, τη ΖΩΗ και την ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ, παιδι των οποίων είναι ο Αμβρόσιος;

Αυτό είναι άσχετο και εκτός του παρόντος θέματος, όπου θα προτιμούσα να μεγαλύνω και να δοξολογήσω τον ηρωικό πατέρα, τύπο και εικόνα του Μεγάλου Αρχιερέα Χριστού, αν δεν έχεις αντίρρηση...

Οι τέτοιου τύπου παρεκκλησιαστικές οργανώσεις αποτελούν κηλίδα στο Σώμα της Εκκλησίας. Η πληγή που έχουν κάνει με τον ηθικιστικό τους λόγο και την Καθαρολογία τους στην Εκκλησία Του θα πάρει χρόνια για να θεραπευτεί.
Άσε δε που πολλάκις έχουν κατηγορηθεί για σκάνδαλα οικονομικής και όχι μόνο φύσεως. Ενώ η εμπλοκή τους στα εκκλησιαστικά πράγματα με την προώθηση των δικών τους παιδιών είναι φατριασμός, που διασπά την ενότητα της Εκκλησίας.