Η εγκυρότητα της Ομορφιάς τους κυρίως βρίσκεται (και εγώ θα μιλήσω θεολογικώς καθώς δεν γίνεται να μην το κάνω) στο οτι είναι βαθειά υπαρξιακά, δεν περιορίζονται στο συναίσθημα ή το διανοητικό σκέλος.Namrail έγραψε: ↑04 Απρ 2018, 00:54Είναι γαμηστερά τα εδάφια της Μ. Εβδομάδας, τι να λέμε. Και μουσικά και στιχουργικά.
Βαθιά ερωτικά, βαθιά στοχαστικά. Σαν γενικοί συμβολισμοί, (αν αφαιρέσει δηλαδή κανείς το θρησκευτικό κέλυφος), είναι εξαίσια.
Προσωπικά, ως γνωστόν, είμαι άθεος. Αλλά δεν γίνεται να μη θαυμάσω (όπως και κάνω κάθε χρόνο), την τεράστια παράδοση των βυζαντινών.
Θα ήθελα να προσθέσω και ως γενικότερη πληροφορία (και όχι αναφερόμενη σε εσένα σε σχέση με τα συγκεκριμένα χριστιανικά ορθόδοξα έργα), μιας και θίγουμε τέτοιες προσεγγίσεις, οτι η δυσανάλογη επικέντρωση στο αμιγώς συναισθηματικό και διανοητικό κομμάτι είναι πολύ επίφοβο να ξεγελάσει και να κρατήσει σε πλάνη την ψυχοσωματική υπόσταση του ανθρώπου.
Αυτό το λέω και από προσωπική εμπειρία και σύμφωνα με τους λόγους των Πατέρων κτλ
Χαίρομαι που μπορείς και αναγνωρίζεις την ομορφιά της συγκεκριμένης Παραδοσης