Ποιες είναι οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις;

[Isildur]

Μπορεί να ήταν λανθασμένα τα ποσοστά. Καταφανώς αυτοί που πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή είναι πολλοί περισσότεροι από τους χριστιανούς και από τους θρησκευόμενους γενικότερα.

Για Ελλάδα λέει, όχι για δημοσκόπηση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ναι, το κατάλαβα. Γενικά ισχύει αυτό. Οι θρησκευόμενοι είναι υποσύνολο όσων πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή.

Είσαι σίγουρος ρε συ; Μου φαίνεται πολύ παράξενο αυτό. Βάσει λογικής δηλαδή, δεν ξέρω τίποτα νούμερα κλπ.

[ik_90]

Κάνε την ίδια αντιπαραβολή με τα πολιτικά "πιστεύω" και πες τί ακριβώς προκύπτει.

Το να δηλώνει κάποιος "άθεος" αποδεχόμενος τη "θρησκευτική" προσέγγιση της χ ή ψ πολιτικής, δεν σημαίνει κάτι.

Άθεοι είναι μόνον οι μηδενιστές. Βασικό.

Προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα με τον Χριστιανισμό (ίσα ίσα, ο Λόγος του Ιησού μου αρέσει) παρά μόνο με το ιερατείο που φανατίζει και εκφοβίζει τους πιστούς. Ίδιες τακτικές ακολουθούν και οι πολιτικές προσεγγίσεις. Οι οπαδοί ήταν, είναι και θα είναι πρόβατα.

[ΓΑΛΗ]

Μπορεί να έχεις δίκιο και να είναι κι έτσι, δεν ξέρω. Ίσως γι' αυτό και να άρχισα τις "κακές ερωτήσεις" που αναφέρω, εκείνη την εποχή. Είτε εξ' αιτίας αυτού που λες περί καταπίεσης, ή λόγω της περιέργειας που είχα ανέκαθεν, έχω ακόμα και ελπίζω να έχω και στο μέλλον.

Όσο για τον αγνωστικισμό που λέω ότι πιθανότατα να ταιριάζει καλύτερα στις απόψεις μου, το είπα επειδή γενικά είμαι άτομο που θέλει αποδείξεις για να πειστεί 100% για κάτι, κι επειδή δεν μπόρεσα να βρω καμμία χειροπιαστή είτε για την μία εκδοχή είτε για την άλλη, φαντάζομαι ότι αααααν θα έπρεπε για κάποιον λόγο να με κατατάξω κάπου, θα ήταν εκεί που λέω κι όχι στην αθεΐα. Υποθέτω, δηλαδή.

Μα δεν υπάρχει καν λόγος να καταταγείς κάπου. Αυτά τα θέματα προσεγγίζονται με χαλαρότητα και χωρίς πίεση. Αυτό που νοιώθεις εσύ, αυτό είσαι. Ακριβώς γι' αυτό ανέφερα ότι η θρησκεία ουσιαστικώς εκφράζει την κοσμοθέαση των πραγμάτων που έχει κάθε άνθρωπος. Κι αυτό δεν χωράει σε δόγματα.

Στην τελική, σε πόσες περιπτώσεις εκτός θρησκευτικού πλαίσιου έχεις πειστεί 100% για κάτι; Αν το είχες καταφέρει θα ήσουν εσύ θεός.

Σωστό, σωστό, σωστό, σωστό και σωστό*. Το είπα κιόλας άλλωστε, αυτό το πρώτο που λες, ότι δεν ένιωσα και την ανάγκη να καταταγώ κάπου. Απλά είδα τι περίπου μου ταιριάζει, για να μπορεί να γίνει κουβέντα.


* Με μια μικρή, πολύ μικρή, αντίρρηση σ' αυτό το τελευταίο. Εγώ ξέρω ότι δεν είμαι θεός, αλλά για κάποιους νομίζω ότι ήμουν κάποτε (τα παιδιά μου, όταν ήταν μικρά) και για κάποια ξέρω σίγουρα ότι είμαι τώρα (την σκυλίτσα μου).

Για όλους παίζουν φάσεις που έχουν υπάρξει θεοί. Το θέμα είναι το πως αποδέχεται ο καθένας τη λήξη αυτής της σύμβασης, στις προσωπικές αλλά και κοινωνικές του σχέσεις. Αν είναι έτοιμος να τις αποδεχθεί, τότε σαφώς μπορεί να αποδεχθεί πιο χαλαρά και τον φυσικό του θάνατο. Το "εγώ" που πλέον δεν θα υπάρχει πουθενά.

[hellegennes]

Η μόνη ουσιώδης διαφορά μεταξύ άθεων και αγνωστικιστών είναι φιλοσοφική. Στην πραγματικότητα είμαστε το ίδιο πράγμα, απλά οι αγνωστικιστές έχουν διαφορετική φιλοσοφική θεώρηση για το τι σημαίνει περιθώριο πίστης, το οποίο εγώ προσωπικά θεωρώ απόρροια κοινωνικής πίεσης και όχι πραγματικής εμβάθυνσης, γιατί διαφορετικά θα ήταν αγνωστικιστές σε σχέση με τα πάντα και όχι μόνο με την ύπαρξη του Θεού.

Η ουσιώδης διαφορά μεταξύ άθεου και αγνωστικιστή είναι ότι ο πρώτος είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει Θεός ενώ ο δεύτερος είτε πιστεύει ότι δεν γίνεται να μάθουμε αν υπάρχει ή όχι είτε δεν τον ενδιαφέρει κιόλας. Πάντως πολλοί φιλόσοφοι μετά τον Μεσαίωνα ενδεχομένως να δήλωναν αγνωστικιστές (ή κάτι παρόμοιο) ενώ στην πραγματικότητα ήταν άθεοι.

Όχι, ο άθεος εξίσου πιστεύει ότι δεν γίνεται να μάθουμε, γιατί είναι μια μη διαψεύσιμη υπόθεση. Απλά για τον άθεο ισχύει γι' αυτήν την υπόθεση ό,τι ισχύει για όλες τις μη διαψεύσιμες υποθέσεις, όπως ότι υπάρχουν νεράιδες, καλικάντζαροι και τσαγιέρες σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο, ενώ ο αγνωστικιστής διατηρεί μια διαφορετικού επιπέδου επιφύλαξη μόνο για τον Θεό, κατά την γνώμη μου, όπως προείπα, επειδή διστάζει να το αποδεχτεί για κοινωνικούς (ψυχολογικούς) λόγους. Κατά τα άλλα εξίσου δεν ενδιαφέρει κι εμάς αν υπάρχει ή όχι Θεός, απ' την στιγμή που δεν επηρεάζει σε τίποτα την ζωή μας.

Για να είμαι ειλικρινής, οι αγνωστικιστές με εκνευρίζουν, οι ένθεοι όχι. Ειδικότερα με εκνευρίζουν οι αγνωστικιστές που λένε ότι είναι τιμιότερη και λογικότερη θεώρηση αυτή η επιφύλαξη, οι αγνωστικιστές που διστάζουν να αποφασίσουν ότι είναι άθεοι για ψυχολογικούς λόγους δεν με εκνευρίζουν, τους καταλαβαίνω.

[ik_90]

Όχι, ο άθεος εξίσου πιστεύει ότι δεν γίνεται να μάθουμε, γιατί είναι μια μη διαψεύσιμη υπόθεση. Απλά για τον άθεο ισχύει γι' αυτήν την υπόθεση ό,τι ισχύει για όλες τις μη διαψεύσιμες υποθέσεις, όπως ότι υπάρχουν νεράιδες, καλικάντζαροι και τσαγιέρες σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο, ενώ ο αγνωστικιστής διατηρεί μια διαφορετικού επιπέδου επιφύλαξη μόνο για τον Θεό, κατά την γνώμη μου, όπως προείπα, επειδή διστάζει να το αποδεχτεί για κοινωνικούς (ψυχολογικούς) λόγους. Κατά τα άλλα εξίσου δεν ενδιαφέρει κι εμάς αν υπάρχει ή όχι Θεός, απ' την στιγμή που δεν επηρεάζει σε τίποτα την ζωή μας.

Επειδή βλέπω ότι είσαι διαβασμένος και έχεις όρεξη για συζήτηση (σπάνιο στις μέρες μας, δυστυχώς), δες εδώ τη διάκριση μεταξύ θετικού και αρνητικού αθεϊσμού (για την περίπτωση που δεν την ξέρεις ήδη):
https://en.wikipedia.org/wiki/Negative_ ... ve_atheism

Για να είμαι ειλικρινής, οι αγνωστικιστές με εκνευρίζουν, οι ένθεοι όχι. Ειδικότερα με εκνευρίζουν οι αγνωστικιστές που λένε ότι είναι τιμιότερη και λογικότερη θεώρηση αυτή η επιφύλαξη, οι αγνωστικιστές που διστάζουν να αποφασίσουν ότι είναι άθεοι για ψυχολογικούς λόγους δεν με εκνευρίζουν, τους καταλαβαίνω.

Θεωρώ ότι ο φόβος του θανάτου είναι εντυπωμένος και βαθιά ριζωμένος στο συλλογικό μας ασυνείδητο. Περισσότερο φοβόμαστε (τουλάχιστον εγώ) την ανυπαρξία μετά τον θάνατο και όχι τον θάνατο αυτόν καθ' αυτόν. Προσωπικά έχω πλήρη συνείδηση του πως αυτός ο φόβος μπορεί να με έχει κάνει να είμαι ένθεος και να πιστεύω στην ύπαρξη ψυχής και στη συνέχειά της ύπαρξής της. Δεν αποκλείω τίποτα.

[Arisvilla]

Άθεος από τα 18 και μετά. Δηλαδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει ανώτερη δύναμη, ούτε φυσικά σε μετά θάνατον ζωή, καλικατζαρια και φαντάσματα.

[axilmar]

Υιοθετω καποιες φιλοσοφικες αρχες της χριστιανικης θρησκειας, οπως πχ το αγαπατε αλληλους, την σταση της θρησκειας εναντι του πλουτου και του πλουτισμου, τις οποιες οικολογικες ευαισθησιες της...

Τα υπολοιπα τα πετω στον καλαθο των αχρηστων, επειδη δεν υπαρχει η παραμικρη αποδειξη οτι υπαρχει κατι μεταφυσικο πισω απο το συμπαν που βλεπουμε.

Κι εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει και ότι για όλα τα ερωτηματικά υπάρχουν απαντήσεις που απλώς δεν γνωρίζουμε αλλά το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, έχουν ανάγκη το μεταφυσικό στοιχείο ακόμη και στο αμιγώς πολιτικό πεδίο.

Στην τελική, οι περισσότερες θρησκείες έχουν βασικά κοινά στοιχεία και οι διαφορές τους παίζουν στις πολιτισμικές διαφορές που έχουν διαμορφωθεί ιστορικώς στην κάθε περιοχή.

Σωστα, αλλα μεχρι ποτε η ανθρωποτητα θα βασιζεται σε ψεμματα; πρεπει να γινει κατι αλλο, γιατι εν τελει ο ανθρωπος τεινει να γεμιζει τα κενα των γνωσεων του με ανυπαρκτες "αληθειες"...

[hellegennes]

Για Ελλάδα λέει, όχι για δημοσκόπηση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ναι, το κατάλαβα. Γενικά ισχύει αυτό. Οι θρησκευόμενοι είναι υποσύνολο όσων πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή.

Είσαι σίγουρος ρε συ; Μου φαίνεται πολύ παράξενο αυτό. Βάσει λογικής δηλαδή, δεν ξέρω τίποτα νούμερα κλπ.

Δεν είναι παράξενο. Υπάρχουν άθρησκοι που πιστεύουν σε μετενσαρκώσεις και μετά θάνατον ζωή και γενικά μια αόριστη συνέχιση, το οποίο είναι πολύ πιο εγγενής ανάγκη της ανθρώπινης ψυχολογίας από τις θρησκείες, γιατί η σκέψη ότι κάποια στιγμή θα πάψουμε να υπάρχουμε για πάντα είναι εξαιρετικά τρομακτική. Ακόμα και την στιγμή αυτήν που το γράφω νιώθω μια πολύ άσχημη γεύση στο στόμα μου, παρότι δεν φοβάμαι τον θάνατο σαν ιδέα.

Ας πούμε, στην Αγγλία, το 27% πιστεύει στον Θεό, αλλά το 33% πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή. Από τους μη θρήσκους που πιστεύουν σ' αυτό, το 30% πιστεύει στην μετενσάρκωση, το 30% πιστεύει ότι υπάρχει κάτι αλλά δεν ξέρει τι και ένα 10% πιστεύει στην κόλαση/παράδεισο ή ένα μέρος όπου υπάρχουν ως πνεύματα (τα υπόλοιπα ποσοστά είναι φαντάσματα, ζωή σε άλλο μέρος και διάφορες βλακείες).

Αυτά είναι από τις πιο πρόσφατες μελέτες του Yougov (2020-2021)

[Isildur]

Η μόνη ουσιώδης διαφορά μεταξύ άθεων και αγνωστικιστών είναι φιλοσοφική. Στην πραγματικότητα είμαστε το ίδιο πράγμα, απλά οι αγνωστικιστές έχουν διαφορετική φιλοσοφική θεώρηση για το τι σημαίνει περιθώριο πίστης, το οποίο εγώ προσωπικά θεωρώ απόρροια κοινωνικής πίεσης και όχι πραγματικής εμβάθυνσης, γιατί διαφορετικά θα ήταν αγνωστικιστές σε σχέση με τα πάντα και όχι μόνο με την ύπαρξη του Θεού.

Η ουσιώδης διαφορά μεταξύ άθεου και αγνωστικιστή είναι ότι ο πρώτος είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει Θεός ενώ ο δεύτερος είτε πιστεύει ότι δεν γίνεται να μάθουμε αν υπάρχει ή όχι είτε δεν τον ενδιαφέρει κιόλας. Πάντως πολλοί φιλόσοφοι μετά τον Μεσαίωνα ενδεχομένως να δήλωναν αγνωστικιστές (ή κάτι παρόμοιο) ενώ στην πραγματικότητα ήταν άθεοι.

Όχι, ο άθεος εξίσου πιστεύει ότι δεν γίνεται να μάθουμε, γιατί είναι μια μη διαψεύσιμη υπόθεση. Απλά για τον άθεο ισχύει γι' αυτήν την υπόθεση ό,τι ισχύει για όλες τις μη διαψεύσιμες υποθέσεις, όπως ότι υπάρχουν νεράιδες, καλικάντζαροι και τσαγιέρες σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο, ενώ ο αγνωστικιστής διατηρεί μια διαφορετικού επιπέδου επιφύλαξη μόνο για τον Θεό, κατά την γνώμη μου, όπως προείπα, επειδή διστάζει να το αποδεχτεί για κοινωνικούς (ψυχολογικούς) λόγους. Κατά τα άλλα εξίσου δεν ενδιαφέρει κι εμάς αν υπάρχει ή όχι Θεός, απ' την στιγμή που δεν επηρεάζει σε τίποτα την ζωή μας.

Για να είμαι ειλικρινής, οι αγνωστικιστές με εκνευρίζουν, οι ένθεοι όχι. Ειδικότερα με εκνευρίζουν οι αγνωστικιστές που λένε ότι είναι τιμιότερη και λογικότερη θεώρηση αυτή η επιφύλαξη, οι αγνωστικιστές που διστάζουν να αποφασίσουν ότι είναι άθεοι για ψυχολογικούς λόγους δεν με εκνευρίζουν, τους καταλαβαίνω.

Μα, και το να προσπαθείς να βάλεις ταμπέλες στον εαυτό σου για κάτι που δεν πιστεύεις καν ότι υπάρχει, για λόγους κοινωνικούς ή ψυχολογικούς το κάνεις πιθανότατα. Αλλιώς, ποια η ανάγκη να καταχωριστείς κάπου;

[hellegennes]

Όχι, ο άθεος εξίσου πιστεύει ότι δεν γίνεται να μάθουμε, γιατί είναι μια μη διαψεύσιμη υπόθεση. Απλά για τον άθεο ισχύει γι' αυτήν την υπόθεση ό,τι ισχύει για όλες τις μη διαψεύσιμες υποθέσεις, όπως ότι υπάρχουν νεράιδες, καλικάντζαροι και τσαγιέρες σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο, ενώ ο αγνωστικιστής διατηρεί μια διαφορετικού επιπέδου επιφύλαξη μόνο για τον Θεό, κατά την γνώμη μου, όπως προείπα, επειδή διστάζει να το αποδεχτεί για κοινωνικούς (ψυχολογικούς) λόγους. Κατά τα άλλα εξίσου δεν ενδιαφέρει κι εμάς αν υπάρχει ή όχι Θεός, απ' την στιγμή που δεν επηρεάζει σε τίποτα την ζωή μας.

Επειδή βλέπω ότι είσαι διαβασμένος και έχεις όρεξη για συζήτηση (σπάνιο στις μέρες μας, δυστυχώς), δες εδώ τη διάκριση μεταξύ θετικού και αρνητικού αθεϊσμού (για την περίπτωση που δεν την ξέρεις ήδη):
https://en.wikipedia.org/wiki/Negative_ ... ve_atheism

Ναι, έχεις δίκιο, τεχνικά υπάρχει αυτή η διάκριση, αλλά την θεωρώ χάσιμο χρόνου γιατί η συντριπτική πλειοψηφία δεν ανήκουν σ' αυτό που περιγράφεται ως strong atheism. Ακόμη και γνωστοί άθεοι, όπως ο Κρίστοφερ Χίτσενς και ο Ρίτσαρντ Ντόκινς, δεν ανήκαν σ' αυτήν την κατηγορία. Όσοι έχουν μια άλφα σχέση με την φιλοσοφία της επιστήμης διατηρούν την διάκριση μεταξύ της ισχυρής άρνησης της καθομιλουμένης και της άρνησης σε επιστημονικές και φιλοσοφικές θέσεις, που πάντα κινούνται σε ένα φάσμα ποσοστιαίας συμφωνίας-διαφωνίας.

[Isildur]

Ναι, το κατάλαβα. Γενικά ισχύει αυτό. Οι θρησκευόμενοι είναι υποσύνολο όσων πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή.

Είσαι σίγουρος ρε συ; Μου φαίνεται πολύ παράξενο αυτό. Βάσει λογικής δηλαδή, δεν ξέρω τίποτα νούμερα κλπ.

Δεν είναι παράξενο. Υπάρχουν άθρησκοι που πιστεύουν σε μετενσαρκώσεις και μετά θάνατον ζωή και γενικά μια αόριστη συνέχιση, το οποίο είναι πολύ πιο εγγενής ανάγκη της ανθρώπινης ψυχολογίας από τις θρησκείες, γιατί η σκέψη ότι κάποια στιγμή θα πάψουμε να υπάρχουμε για πάντα είναι εξαιρετικά τρομακτική. Ακόμα και την στιγμή αυτήν που το γράφω νιώθω μια πολύ άσχημη γεύση στο στόμα μου, παρότι δεν φοβάμαι τον θάνατο σαν ιδέα.

Ας πούμε, στην Αγγλία, το 27% πιστεύει στον Θεό, αλλά το 33% πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή. Από τους μη θρήσκους που πιστεύουν σ' αυτό, το 30% πιστεύει στην μετενσάρκωση, το 30% πιστεύει ότι υπάρχει κάτι αλλά δεν ξέρει τι και ένα 10% πιστεύει στην κόλαση/παράδεισο ή ένα μέρος όπου υπάρχουν ως πνεύματα (τα υπόλοιπα ποσοστά είναι φαντάσματα, ζωή σε άλλο μέρος και διάφορες βλακείες).

Αυτά είναι από τις πιο πρόσφατες μελέτες του Yougov (2020-2021)

Μιλάς για Αγγλία όμως, όπου υπάρχει ένας πολιτισμικός αχταρμάς και γίνεται χαμός από ανατολίτικης και ασιατικής προέλευσης άτομα. Κι εκεί δεν ξέρω, ο "νεοφώτιστος" άθεος κατά πόσο έχει απορρίψει όλες τις παραδόσεις της κουλτούρας του.

Για Ελλάδα μιλούσαμε.

[ΓΑΛΗ]

Κάνε την ίδια αντιπαραβολή με τα πολιτικά "πιστεύω" και πες τί ακριβώς προκύπτει.

Το να δηλώνει κάποιος "άθεος" αποδεχόμενος τη "θρησκευτική" προσέγγιση της χ ή ψ πολιτικής, δεν σημαίνει κάτι.

Άθεοι είναι μόνον οι μηδενιστές. Βασικό.

Προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα με τον Χριστιανισμό (ίσα ίσα, ο Λόγος του Ιησού μου αρέσει) παρά μόνο με το ιερατείο που φανατίζει και εκφοβίζει τους πιστούς. Ίδιες τακτικές ακολουθούν και οι πολιτικές προσεγγίσεις. Οι οπαδοί ήταν, είναι και θα είναι πρόβατα.

Μα το θέμα δεν είναι ειδικώς ο χριστιανισμός. Σε όλες τις θρησκείες υπάρχουν θετικά ή αρνητικά στοιχεία, ανάλογα με τον τρόπο προσέγγισης τους.

Και επειδή σαφέστατα ισχύει το μπολντ, θα επιμείνω ότι ως άθεος μπορεί να χαρακτηριστεί μόνον κάποιος μηδενιστής. Γιατί άθεος στα θρησκευτικά και ένθεος στα πολιτικά, δε λέει.

[hellegennes]

Μα, και το να προσπαθείς να βάλεις ταμπέλες στον εαυτό σου για κάτι που δεν πιστεύεις καν ότι υπάρχει, για λόγους κοινωνικούς ή ψυχολογικούς το κάνεις πιθανότατα. Αλλιώς, ποια η ανάγκη να καταχωριστείς κάπου;

Δεν είναι ανάγκη να καταχωριστώ, είναι "ανάγκη" επικοινωνίας, με τον ίδιο απλό τρόπο που είναι ανάγκη επικοινωνίας να πω ότι είμαι 40 χρονών, παρότι είναι ένας αριθμός που έχει σημασία μόνο στα πλαίσια της ανθρώπινης κουλτούρας, γιατί βιολογικά δεν είναι σίγουρα όλοι οι 40χρονοι το ίδιο.

Έβαλα την ανάγκη σε εισαγωγικά, εννοώντας ότι δεν είναι κάτι που το χρειάζομαι, απλά κάτι που είναι απαραίτητο για να συνεννοούμαστε. Δεν τριγυρνάω έξω με ταμπέλα που γράφει "άθεος" ούτε το γράφει κάπου στα κοινωνικά δίκτυά μου ούτε το πετάω σε άσχετες συζητήσεις. Απλά όταν με ρωτάει κάποιος λέω ότι είμαι "άθεος", γιατί είναι πολύ πιο σύντομο από το να πω "δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός, γιατί έτσι και γιουβέτσι, αλλά αυτό, με την επιφύλαξη εκείνο" και πάει λέγοντας. Με τον ίδιο τρόπο, όταν με ρωτάει κάποιος από πού είμαι, λέω Θεσσαλονικιός, χωρίς να σημαίνει αυτό κάτι βαθύτερο ή να το νιώθω ως ανάγκη να καταχωριστώ κάπου. Είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα γιατί εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα κι εδώ ζω.

[hellegennes]

Είσαι σίγουρος ρε συ; Μου φαίνεται πολύ παράξενο αυτό. Βάσει λογικής δηλαδή, δεν ξέρω τίποτα νούμερα κλπ.

Δεν είναι παράξενο. Υπάρχουν άθρησκοι που πιστεύουν σε μετενσαρκώσεις και μετά θάνατον ζωή και γενικά μια αόριστη συνέχιση, το οποίο είναι πολύ πιο εγγενής ανάγκη της ανθρώπινης ψυχολογίας από τις θρησκείες, γιατί η σκέψη ότι κάποια στιγμή θα πάψουμε να υπάρχουμε για πάντα είναι εξαιρετικά τρομακτική. Ακόμα και την στιγμή αυτήν που το γράφω νιώθω μια πολύ άσχημη γεύση στο στόμα μου, παρότι δεν φοβάμαι τον θάνατο σαν ιδέα.

Ας πούμε, στην Αγγλία, το 27% πιστεύει στον Θεό, αλλά το 33% πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή. Από τους μη θρήσκους που πιστεύουν σ' αυτό, το 30% πιστεύει στην μετενσάρκωση, το 30% πιστεύει ότι υπάρχει κάτι αλλά δεν ξέρει τι και ένα 10% πιστεύει στην κόλαση/παράδεισο ή ένα μέρος όπου υπάρχουν ως πνεύματα (τα υπόλοιπα ποσοστά είναι φαντάσματα, ζωή σε άλλο μέρος και διάφορες βλακείες).

Αυτά είναι από τις πιο πρόσφατες μελέτες του Yougov (2020-2021)

Μιλάς για Αγγλία όμως, όπου υπάρχει ένας πολιτισμικός αχταρμάς και γίνεται χαμός από ανατολίτικης και ασιατικής προέλευσης άτομα. Κι εκεί δεν ξέρω, ο "νεοφώτιστος" άθεος κατά πόσο έχει απορρίψει όλες τις παραδόσεις της κουλτούρας του.

Για Ελλάδα μιλούσαμε.

Τουναντίον, στην Αγγλία σημαντικό ποσοστό των πιστών δεν πιστεύει όντως στην μετά θάνατον ζωή (ένα 30% σύμφωνα με την ίδια έρευνα). Δεν υπάρχουν νεοφώτιστοι άθεοι. Μάλιστα τα ποσοστά αθεΐας ανεβαίνουν κατακόρυφα μετά την ηλικία των 25 με αποκορύφωμα τα 60.

[Isildur]

Μα, και το να προσπαθείς να βάλεις ταμπέλες στον εαυτό σου για κάτι που δεν πιστεύεις καν ότι υπάρχει, για λόγους κοινωνικούς ή ψυχολογικούς το κάνεις πιθανότατα. Αλλιώς, ποια η ανάγκη να καταχωριστείς κάπου;

Δεν είναι ανάγκη να καταχωριστώ, είναι "ανάγκη" επικοινωνίας, με τον ίδιο απλό τρόπο που είναι ανάγκη επικοινωνίας να πω ότι είμαι 40 χρονών, παρότι είναι ένας αριθμός που έχει σημασία μόνο στα πλαίσια της ανθρώπινης κουλτούρας, γιατί βιολογικά δεν είναι σίγουρα όλοι οι 40χρονοι το ίδιο.

Έβαλα την ανάγκη σε εισαγωγικά, εννοώντας ότι δεν είναι κάτι που το χρειάζομαι, απλά κάτι που είναι απαραίτητο για να συνεννοούμαστε. Δεν τριγυρνάω έξω με ταμπέλα που γράφει "άθεος" ούτε το γράφει κάπου στα κοινωνικά δίκτυά μου ούτε το πετάω σε άσχετες συζητήσεις. Απλά όταν με ρωτάει κάποιος λέω ότι είμαι "άθεος", γιατί είναι πολύ πιο σύντομο από το να πω "δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός, γιατί έτσι και γιουβέτσι, αλλά αυτό, με την επιφύλαξη εκείνο" και πάει λέγοντας. Με τον ίδιο τρόπο, όταν με ρωτάει κάποιος από πού είμαι, λέω Θεσσαλονικιός, χωρίς να σημαίνει αυτό κάτι βαθύτερο ή να το νιώθω ως ανάγκη να καταχωριστώ κάπου. Είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα γιατί εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα κι εδώ ζω.

Εντάξει, το ίδιο λέμε, πάνω-κάτω. Εγώ απλά το είπα με πιο λίγα λόγια λίγο νωρίτερα, ότι προσπάθησα να δώσω έναν χαρακτηρισμό για λόγους κουβέντας και μόνο.

Απλά, ειδικά για τους άθεους*, μου φαίνεται λίγο άστοχο και άκυρο να αυτοπροσδιορίζονται ως άθεοι. Αφού δεν πιστεύεις καν στην ύπαρξη κάποιου θεού, γιατί να δίνεις για τον εαυτό σου έναν χαρακτηρισμό που έχει άμεση συνάρτηση με την έννοια του θεού; Καθαρά και μόνο για τους κοινωνικούς λόγους που λέγαμε πιο πάνω, αλλιώς δεν έχει νόημα. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός...



* ΟΚ, το βλέπω, δεν είμαι χαζός. Κι εγώ το ίδιο κάνω ουσιαστικά, για να γίνει συζήτηση.