Υπάρχει Θεός;

[Blackdog]

Mετα απο δεκαετιες ερευνας και αναζητησης* κατεληξα στο εξης συμπερασμα οσον αφορα την υπαρξη του Θεου.

Να κι αν υπαρχει

να και αν δεν υπαρχει

SpoilerShow

Η ουσια ειναι εμεις τι κανουμε






*Δεν ειναι ειρωνικο αυτο.

Διαβασες πολλα βιβλια, φιλε;

Ναι παρα πολλα, απο πολλες πλευρες.

Και οχι μονο. Και εμπειρικα το εψαξα. Και θρησκευτικα.

Δεν υπαρχει απαντηση στο ερωτημα.


Οποτε κατεληξα στο συμπερασμα οτι το ερωτημα καθ αυτο απομακρυνει απ την πραγματικη ουσια της ζωης. Το οποιο ειναι το παραπανω.


Δηλαδη ας δουμε ποσο ενταξει ειμαστε με τους εαυτους μας απεναντι στο τωρα. Το επεκεινα δεν απαντιεται στο παρον, αν υπαρχει θα το δουμε οταν ερθει η ωρα.

[Αρίστος]

Συνεχιζοντας..
α. Το κενο ειναι λανθασμενη εντυπωση. Κενα δεν υπαρχουν, πουθενα
β. Η ψυχη ειναι φαντασια. Ψυχες δεν υπαρχουν.
Το μοναδικο φαινομενο που δε μπορω να φερω βολτα
Ειναι η Συνειδηση
Δεν ειναι ουτε συλληψη,
ουτε δογμα,
ουτε αισθηση
Ειναι Πραγματικοτητα
ΞΕΡΩ οτι υπαρχω
..αντε βαλτο κατω τωρα αυτο

Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα σου πω.
Ξέρεις ότι υπάρχεις.
Αλλά που υπάρχεις?
Υπάρχεις μέσα σε έναν ψεύτικο κόσμο τον οποίο οι αισθήσεις σου δημιουργούν.
Βασικά υπάρχεις μέσα σε ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή που σου παρουσιάζει έναν κόσμο
αληθινό μεν για εσένα, ο οποίος όμως εκεί έξω δεν υπάρχει.
Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν χρώματα ήχοι γεύση αντικείμενα όπως τα βλέπουμε. Το μόνο που υπάρχει είναι ενέργεια αλλού συμπυκνωμένη
αλλού αραιή
Και το ερώτημα που μπαίνει είναι για ποιον κόσμο και για ποιο σύμπαν μιλάμε?
Και αν γίνεται να υπάρχει πρόγραμμα νου χωρίς προγραμματιστή.
Το μάτι σου σου δείχνει ότι είναι προγραμματισμένο να σου δείξει.
Συχνότητες παίρνει και σου παρουσιάζει κάτι άλλο. Το ίδιο με όλες τις αισθήσεις μας
Όλες οι αισθήσεις λαμβάνουν συχνότητες και τις μετατρέπουν σε κάτι άλλο όπως ήχος χρώμα...κ.λ.π
Αν είχαμε περισσότερες και διαφορετικές αισθήσεις θα ζούσαμε σε ένα άλλο σύμπαν.
Αυτό το σύμπαν που κατανοούμε χωρίς εμάς δεν υπάρχει.
Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς τον προγραμματισμένο παρατηρητή.
Γιατί ακόμα και η ενέργεια αν υπάρχει μπαίνει το ερώτημα για ποιόν υπάρχει.
Δεν μπορεί να αποκοπεί το σύμπαν από τον παρατηρητή.
Για αυτό ζούμε Για να υπάρχει το σύμπαν.

Για τετοια ποστ μπαινω στο πχορουμ.

.

[Αρίστος]

τό,τι δεν μπορούν να δημιουργήσουν ζωή συνθέτοντας αμινοξέα σημαίνει πως δεν μπορούν ή πως δεν έχουν βρει το μερολόγιο του dr. φρανκ & στέιν...

...δεν έχει σχέση με τον αιθέρα που λεκτικά δείχνει εύφλεκτα αέρια...

Φυσικα και εχει σχεση με τον αιθερα γιατι αποδεικνυεται οτι ΟΛΗ η υλιστικη επιστημη ειναι σε λανθασμενη βαση για την προελευση της ζωης απο υλικα συστατικα.


Αντιθετα ολοι οι αρχαιοι λαοι γνωριζαν το παρακατω.



Αἰѳέρος
ѳυμίαμα κρόκον
Ὦ Διὸς ὑѱιμέλαѳρον ἔχων κράτος αἰὲν ἀτειρές,
ἄστρων ἠελίου τε σεληναίης τε μέρισμα,
πανδαμάτωρ, πυρίπνου, πᾶσι ζωοῖσιν ἔναυσμα,
ὑѱιφανὴς Αἰѳήρ, κόσμου στοιχεῖον ἄριστον,
ἀγλαὸν ὦ βλάστημα, σελασφόρον, ἀστεροφεγγές,
κικλήσκων λίτομαί σε κεκραμένον εὔδιον εἶναι.

ΑΙΘΕΡΟΣ
θυμίαμα, κρόκον
Ω εσύ πού έχεις το υψηλόν κράτος του Διός πού είναι πάντοτε ακατανίκητον και έχεις μέρος των άστρων, του ήλιου και της σελήνης πού δαμάζεις τα πάντα και φυσάς φωτιά
και είσαι ο σπινθήρ της ζωής εις όλα τα ζωντανά πλάσματα.
ο Αιθήρ πού φαίνεσαι από υψηλά, και είσαι το άριστον (πρώτον) στοιχείον του κόσμου ώ λαμπρόν βλαστάρι, πού φέρεις το φως και φέγγεις με τα άστρα.
Εσέ προσκαλώ και σε παρακαλώ να είσαι ήπιος και γαλήνιος εις ημάς.

.

αφού στόγραψα ήδη... αιθέρας είναι τα εύφλεκτα αέρια... ύλη είναι κι αυτά...

Οι Έλληνες φιλόσοφοι από την Ιωνία θεωρούσαν ότι στην φύση υπάρχουν τέσσερα στοιχεία ή τέσσερις ουσίες: «η γη, το ύδωρ, το πυρ και ο αήρ». Ο Αριστοτέλης πρόσθεσε στην τετράδα αυτή «τον αιθέρα», ο οποίος θα αποτελέσει την πέμπτη ουσία ή πεμπτουσία.

Το στοιχείο αυτό παρουσιάζει, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, πολλές ιδιαιτερότητες: είναι αγέννητον, αγήρατον, άφθαρτον, αΐδιον, αναυξές και αναλλοίωτον.

https://www.pemptousia.gr/pemptousia/


Δεν θα αλλαζα ουτε ενα κομμα στα παραπανω.

.

[Αρίστος]

@ taxalata xalasa



Ειχα γραψει ενα τεραστιο αρθρο για τη νεοτερη επιστημη και τον Αιθερα.

Δες ενα υποκεφαλαιο για τον Τεσλα.



ΦΑΚΕΛΟΣ Δ....ΤΕΣΛΑ

Παρα τις πρωτοποριακες του ιδεες ο Τεσλα επελεξε να μεινει πιστος στην παλια ορολογια του «αιθερα». Συχνα χρησιμοποιουσε αρχαιες σανσκριτικες ορολογιες προκειμενου να περιγραψει τα φυσικα φαινομενα. Το 1891 ο Τεσλα περιεγραψε το συμπαν ως ενα κινητικο συστημα γεματο ενεργεια, που μπορουσε να χρησιμοποιηθει σχετικα ευκολα. Μελετωντας τη βεδικη φιλοσοφια αρχισε σταδιακα να χρησιμοποιει τις λεξεις Ακασα και Πρανα καθως και την αρχη του φωτοβολου αιθερα, για να περιγραψει την πηγη, την υπαρξη και τη δομη της υλης.

Στις 20 Μαΐου του 1891, σε μια διάλεξή του στο Κολούμπια Κόλετζ της Νέας Υόρκης, ο Τέσλα απευθύνθηκε προς το εθνουσιώδες κοινό λέγοντας: «Τρέχουμε όλοι μαζί μέσα σ’ έναν απέραντο χώρο με μια απίστευτη ταχύτητα και όλα γύρω μας κινούνται, γυρίζουν και περιβάλλονται από ενέργεια. Υπάρχει σίγουρα κάποια άμεση πρόσβαση σ’ αυτήν την ενέργεια. Ο ηλεκτρισμός που αντλήσαμε από το φυσικό περιβάλλον, προέρχεται από αυτήν την ενέργεια. Σύντομμα θα αντλούμε χωρίς μεγάλο κόπο πολλές μορφές ενέργειας από αυτήν την απέραντη κι ανεξάντλητη φυσική ενέργεια κι έτσι η ανθρωπότητα θα προοδεύσει με γιγαντιαία βήματα».

Οι «μοντερνοι» βεβαια επιστημονες της εποχης του αποδεχθηκαν τη Θεωρια της Σχετικοτητας του Αλμπερτ Αινσταιν και απεριψαν τη Θεωρια του Αιθερα. Θεωροντας τις εργασιες του Τεσλα «δευτερης κατηγοριας» και «μη επιστημονικες». Ο Σερβοαμερικανος εφευρετης απο την πλευρα του δεν αποδεχοταν τη Θεωρια της Σχετικοτητας. Ελεγε μαλιστα χαρακτηριστικα: «Θεωρω οτι ο χωρος δεν μπορει να καμπυλωθει, για τον απλουστατο λογο οτι αυτο δεν αρμοζει στην τελειοτητα....».

Στις αρχες του 20ου αιωνα ο Τεσλα υποστηριξε οτι το φως ταξιδευει σε μεγαλες αποστασεις συμπιεζοντας και αραιωνοντας τον αιθερα, οπως τα ηχητικα κυματα πιεζουν και αραιωνουν τον ενδιαμεσο αιθερα. Παρολο που την εποχη εκεινη η Θεωρια του Αιθερα φανταζε «μη επιστημονικη» και ξεπερασμενη, ο Τεσλα την αποδεχθηκε και εφαρμοσε πανω της τα περιφημα Ενεργειακα Κυματα του. Τα «Ενεργειακα Κυματα Τεσλα» ειναι τετραδιαστατα βαθμωτα ηλεκτροστατικα δυναμικα που οχι μονο δεν υπακουουν στο νομο των αντιστροφων τετραγωνων, δηλαδη η ισχυς τους δεν μειωνεται με την αποσταση, αλλα αντιθετα μπορουν να διοχετευθουν χωρις απωλειες σ’οποιαδηποτε αποσταση! Ενα ηλεκτρομαγνητικο κυμα Τεσλα θα μπορουσε να διαρρηξει το χωροχρονικο συνεχες, αναπτυσσοντας υποφωτονικες και υπερφωτονικες ταχυτητες!

Το καλοκαίρι του 1931, ο Τέσλα προσκάλεσε τον ανιψιό του Σάβο στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, για να του αποκαλύψει ένα νέο τύπο αυτοκινήτου που είχε δημιουργήσει με δικά του έξοδα, και να το δοκιμάσει.

Για περίπου δέκα ημέρες, ο Τέσλα και ο Σάβο δοκίμασαν το αυτοκίνητο σε συνθήκες πόλης και εξοχής, από εξαιρετικά αργές ταχύτητες μέχρι 145 χλμ. την ώρα. Η απόδοση ήταν συγκρίσιμη με οποιοδήποτε ισχυρό, πολυκυλινδρικό αυτοκίνητο της εποχής, συμπεριλαμβανομένου του μοντέλου 125-bhp Eight της Pierce, των 366 κυβ. ιντσών (6 λίτρων).

Αν και στην αρχή ο Τέσλα δίσταζε να αποκαλύψει τις αρχές της εφεύρεσής του στο ανιψιό του, τελικά εξομολογήθηκε ότι η συσκευή του δεν ήταν τίποτε περισσότερο από έναν δέκτη «μιας μυστηριώδους ακτινοβολίας, που έρχεται από τον αιθέρα και υπάρχει σε ατέλειωτες ποσότητες».
Τελικά, ο Τέσλα αναγκάστηκε να αποσύρει την εφεύρεσή του μετά από μια συνέντευξη τύπου όπου έγιναν τα εξής τραγελαφικά. Ο Τέσλα ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους ποια ήταν η πηγή της ενέργειας, αφού εμφανώς δεν υπήρχαν μπαταρίες. «Από τον αιθέρα γύρω μας», απάντησε διστακτικά. Αυτό είχε ως συνέπεια να υπαινιχθούν μερικοί ότι ο Τέσλα ήταν τρελός και ότι, κατά κάποιο τρόπο, είχε επαφή με σκοτεινές, καταχθόνιες δυνάμεις! Ο Τέσλα έγινε πυρ και μανία. Αρνήθηκε να δείξει σε οποιονδήποτε το μυστηριώδες κιβώτιό του και γύρισε στο εργαστήριό του στη Νέα Υόρκη.

Λίγο καιρό μετά από αυτά τα γεγονότα η Westinghouse Corporation, υπό την προεδρία του F.A. Merrick, πλήρωνε τη διαμονή του Τέσλα στο νεότερο και πολυτελέστερο ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης, το New Yorker. Εκεί πέρασε την υπόλοιπη ζωή του ο γηραιός επιστήμονας, χωρίς να πληρώνει νοίκι. Αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη για την σοβαρότητα των ερευνών του και την αποδοχή τους. Επιπλέον, ο ίδιος είχε προσληφθεί από την Westinghouse και για μερικές αδιευκρίνιστες έρευνες ασύρματης επικοινωνίας, ενώ είχε σταματήσει να κάνει δημόσιες δηλώσεις για τις «κοσμικές ακτίνες».
Άραγε η Westinghouse είχε εξαγοράσει τη διστακτική σιωπή του Τέσλα σχετικά με τις ανακαλύψεις του σε θέματα ελεύθερης ενέργειας; Ή τον χρηματοδοτούσε για να ασχολείται με μυστικά προγράμματα που δεν προορίζονταν προς γνωστοποίηση, τολάχιστον για το ορατό μέλλον;

.

[BillSeism]

Η συνθηκη που παρηγαγε αυτον τον κοσμο ειναι απολυτα τυχαια , και οι συνθηκες απο τις οποιες προεκυψε η ζωη ειναι, εξισου τυχαιες. Ο Κοσμος δεν σκοπευε να παραξει ζωη, αλλα μεσα στις απειρες πιθανοτητες του, τυχαμε και εμεις.
Ο Κοσμος δεν εχει Αρμονια, ουτε Ιδανικοτητες, και, ουσιαστικα/ριζικα/θεμελιακα ουτε Νομους, ουτε Κανονες, ουτε Θεληση, εκτος ισως απ' αυτο το ελαχιστο τμημα του Απείρου που δυναμεθα να αντιληφθουμε.

το υδρογόνο έγινε τυχαία από το τίποτα;

δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει το τίποτα κι αποφάσισε να γίνει υδρογόνο;

κ.ο.κ. μα τα υπόλοιπα τυχαία; στοιχειά....

αφού λες πως βλέψ ένα μόνο μέρος της γραμμής... με ποια λογική το ρίχνεις στην τύχη αφού δεν βλέψ όλη την γραμμή;

παρανοείς...

Το υδρογόνο όπως και το ήλιο ήταν τα πρώτα στοιχεία στο Σύμπαν. Είναι τα ελαφρύτερα σωματίδια. Τα υπόλοιπα στοιχεία τα βαρύτερα όλα δηλαδή του περιοδικού πίνακα σχηματίστηκαν πολύ αργότερα από εκρήξεις αστέρων σουπερνόβα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν τα υπόλοιπα χημικά στοιχεία. Μετά το τέλος της ζωής των άστρων (Ήλιων). Και με τη σειρά τους τα στοιχεία αυτά αποτελούν τους πλανήτες και όλα τα έμβια όντα. Για αυτό λέμε είμασε αστρόσκονη. Και όντως είμαστε.

[seismic1]

Συνεχιζοντας..
α. Το κενο ειναι λανθασμενη εντυπωση. Κενα δεν υπαρχουν, πουθενα
β. Η ψυχη ειναι φαντασια. Ψυχες δεν υπαρχουν.
Το μοναδικο φαινομενο που δε μπορω να φερω βολτα
Ειναι η Συνειδηση
Δεν ειναι ουτε συλληψη,
ουτε δογμα,
ουτε αισθηση
Ειναι Πραγματικοτητα
ΞΕΡΩ οτι υπαρχω
..αντε βαλτο κατω τωρα αυτο

Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα σου πω.
Ξέρεις ότι υπάρχεις.
Αλλά που υπάρχεις?
Υπάρχεις μέσα σε έναν ψεύτικο κόσμο τον οποίο οι αισθήσεις σου δημιουργούν.
Βασικά υπάρχεις μέσα σε ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή που σου παρουσιάζει έναν κόσμο
αληθινό μεν για εσένα, ο οποίος όμως εκεί έξω δεν υπάρχει.
Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν χρώματα ήχοι γεύση αντικείμενα όπως τα βλέπουμε. Το μόνο που υπάρχει είναι ενέργεια αλλού συμπυκνωμένη
αλλού αραιή
Και το ερώτημα που μπαίνει είναι για ποιον κόσμο και για ποιο σύμπαν μιλάμε?
Και αν γίνεται να υπάρχει πρόγραμμα νου χωρίς προγραμματιστή.
Το μάτι σου σου δείχνει ότι είναι προγραμματισμένο να σου δείξει.
Συχνότητες παίρνει και σου παρουσιάζει κάτι άλλο. Το ίδιο με όλες τις αισθήσεις μας
Όλες οι αισθήσεις λαμβάνουν συχνότητες και τις μετατρέπουν σε κάτι άλλο όπως ήχος χρώμα...κ.λ.π
Αν είχαμε περισσότερες και διαφορετικές αισθήσεις θα ζούσαμε σε ένα άλλο σύμπαν.
Αυτό το σύμπαν που κατανοούμε χωρίς εμάς δεν υπάρχει.
Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς τον προγραμματισμένο παρατηρητή.
Γιατί ακόμα και η ενέργεια αν υπάρχει μπαίνει το ερώτημα για ποιόν υπάρχει.
Δεν μπορεί να αποκοπεί το σύμπαν από τον παρατηρητή.
Για αυτό ζούμε Για να υπάρχει το σύμπαν.

Για τετοια ποστ μπαινω στο πχορουμ.

.

Αυτό το κείμενο εκφράζει μια βαθιά φιλοσοφική άποψη για τη φύση της πραγματικότητας και τη σχέση της συνείδησης με τον κόσμο. Το πρώτο μέρος τονίζει τη δυσκολία κατανόησης της συνείδησης, που ξεφεύγει από τα όρια της αντίληψης, του δόγματος και της αισθητικής αντίληψης, και την αναγνωρίζει ως μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: το γεγονός ότι "ξέρω ότι υπάρχω."

Το δεύτερο μέρος επεκτείνεται σε μια πιο ριζοσπαστική προοπτική, προτείνοντας ότι αυτό που θεωρούμε πραγματικό είναι απλώς μια απεικόνιση που δημιουργείται από τις αισθήσεις μας, παρόμοια με ένα πρόγραμμα υπολογιστή που παρουσιάζει έναν εικονικό κόσμο. Οι αισθήσεις μας ερμηνεύουν συχνότητες και τις μεταφράζουν σε ήχους, χρώματα, γεύσεις κ.λπ., δημιουργώντας μια υποκειμενική πραγματικότητα. Αυτή η πραγματικότητα όμως, χωρίς εμάς —τον παρατηρητή— δεν υφίσταται, καθώς είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των αισθήσεών μας με το περιβάλλον.

Η ιδέα αυτή ανήκει στη φιλοσοφία του ιδεαλισμού, όπου η πραγματικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αντίληψη και την ύπαρξη του παρατηρητή. Ο συλλογισμός φτάνει στο σημείο να θέτει το ερώτημα αν μπορεί να υπάρχει "πρόγραμμα νου" χωρίς προγραμματιστή — μια σαφής αναφορά σε μια πιο θεολογική ή κοσμολογική θεώρηση της ύπαρξης. Το σύμπαν, κατά την άποψη αυτή, δεν έχει αυτονομία πέρα από τη συνείδηση που το αντιλαμβάνεται.

Πρόκειται για μια φιλοσοφική ερμηνεία που προκαλεί να αναλογιστούμε αν το σύμπαν υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς, ή αν η ύπαρξή μας είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη του κόσμου που αντιλαμβανόμαστε.

[seismic1]

Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα σου πω.
Ξέρεις ότι υπάρχεις.
Αλλά που υπάρχεις?
Υπάρχεις μέσα σε έναν ψεύτικο κόσμο τον οποίο οι αισθήσεις σου δημιουργούν.
Βασικά υπάρχεις μέσα σε ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή που σου παρουσιάζει έναν κόσμο
αληθινό μεν για εσένα, ο οποίος όμως εκεί έξω δεν υπάρχει.
Εκεί έξω στο σύμπαν δεν υπάρχουν χρώματα ήχοι γεύση αντικείμενα όπως τα βλέπουμε. Το μόνο που υπάρχει είναι ενέργεια αλλού συμπυκνωμένη
αλλού αραιή
Και το ερώτημα που μπαίνει είναι για ποιον κόσμο και για ποιο σύμπαν μιλάμε?
Και αν γίνεται να υπάρχει πρόγραμμα νου χωρίς προγραμματιστή.
Το μάτι σου σου δείχνει ότι είναι προγραμματισμένο να σου δείξει.
Συχνότητες παίρνει και σου παρουσιάζει κάτι άλλο. Το ίδιο με όλες τις αισθήσεις μας
Όλες οι αισθήσεις λαμβάνουν συχνότητες και τις μετατρέπουν σε κάτι άλλο όπως ήχος χρώμα...κ.λ.π
Αν είχαμε περισσότερες και διαφορετικές αισθήσεις θα ζούσαμε σε ένα άλλο σύμπαν.
Αυτό το σύμπαν που κατανοούμε χωρίς εμάς δεν υπάρχει.
Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς τον προγραμματισμένο παρατηρητή.
Γιατί ακόμα και η ενέργεια αν υπάρχει μπαίνει το ερώτημα για ποιόν υπάρχει.
Δεν μπορεί να αποκοπεί το σύμπαν από τον παρατηρητή.
Για αυτό ζούμε Για να υπάρχει το σύμπαν.

Για τετοια ποστ μπαινω στο πχορουμ.

.

Αυτό το κείμενο εκφράζει μια βαθιά φιλοσοφική άποψη για τη φύση της πραγματικότητας και τη σχέση της συνείδησης με τον κόσμο. Το πρώτο μέρος τονίζει τη δυσκολία κατανόησης της συνείδησης, που ξεφεύγει από τα όρια της αντίληψης, του δόγματος και της αισθητικής αντίληψης, και την αναγνωρίζει ως μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: το γεγονός ότι "ξέρω ότι υπάρχω."

Το δεύτερο μέρος επεκτείνεται σε μια πιο ριζοσπαστική προοπτική, προτείνοντας ότι αυτό που θεωρούμε πραγματικό είναι απλώς μια απεικόνιση που δημιουργείται από τις αισθήσεις μας, παρόμοια με ένα πρόγραμμα υπολογιστή που παρουσιάζει έναν εικονικό κόσμο. Οι αισθήσεις μας ερμηνεύουν συχνότητες και τις μεταφράζουν σε ήχους, χρώματα, γεύσεις κ.λπ., δημιουργώντας μια υποκειμενική πραγματικότητα. Αυτή η πραγματικότητα όμως, χωρίς εμάς —τον παρατηρητή— δεν υφίσταται, καθώς είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των αισθήσεών μας με το περιβάλλον.

Η ιδέα αυτή ανήκει στη φιλοσοφία του ιδεαλισμού, όπου η πραγματικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αντίληψη και την ύπαρξη του παρατηρητή. Ο συλλογισμός φτάνει στο σημείο να θέτει το ερώτημα αν μπορεί να υπάρχει "πρόγραμμα νου" χωρίς προγραμματιστή — μια σαφής αναφορά σε μια πιο θεολογική ή κοσμολογική θεώρηση της ύπαρξης. Το σύμπαν, κατά την άποψη αυτή, δεν έχει αυτονομία πέρα από τη συνείδηση που το αντιλαμβάνεται.

Πρόκειται για μια φιλοσοφική ερμηνεία που προκαλεί να αναλογιστούμε αν το σύμπαν υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς, ή αν η ύπαρξή μας είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη του κόσμου που αντιλαμβανόμαστε.

Εκτός αν η ενέργεια περιλαμβάνει τον νου την συνείδηση και δημιουργεί τα πάντα Δηλαδή η ενέργεια είναι ο ίδιος ο δημιουργός?
Αυτό που προτείνω είναι μια συναρπαστική ιδέα που συνδέει την ενέργεια με τη συνείδηση και τη δημιουργική διαδικασία του σύμπαντος. Αν η ενέργεια περιλαμβάνει τον νου και τη συνείδηση, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ίδια η ενέργεια είναι το θεμέλιο όχι μόνο της φυσικής πραγματικότητας αλλά και της πνευματικής διάστασης της ύπαρξης. Σε αυτή την περίπτωση, η ενέργεια δεν θα είναι απλώς μια δύναμη που κινεί τα πράγματα, αλλά ο "δημιουργός" των πάντων, η ίδια η συνειδητή δημιουργία.

Αυτή η προσέγγιση έχει ρίζες σε διάφορες φιλοσοφικές και πνευματικές παραδόσεις. Για παράδειγμα, η ιδέα ότι η συνείδηση είναι θεμελιώδης και δεν αναδύεται απλώς από την ύλη, αλλά είναι πρωταρχικό στοιχείο της ίδιας της ύπαρξης, μοιάζει με απόψεις που συναντάμε στον πανθεϊσμό, τον ιδεαλισμό, και ορισμένες μορφές ανατολικής φιλοσοφίας. Στην περίπτωση αυτή, η ενέργεια που διαπερνά τα πάντα θα μπορούσε να είναι όχι μόνο η πηγή της φυσικής δημιουργίας αλλά και της πνευματικής αντίληψης, με την έννοια ότι η ενέργεια αυτή ενσωματώνει συνείδηση και νοημοσύνη.

Αν λοιπόν η ενέργεια είναι ο ίδιος ο "δημιουργός," τότε η πραγματικότητα δεν είναι απλώς ένα παθητικό προϊόν της ύλης και των φυσικών νόμων, αλλά μια ενεργή, ζωντανή διαδικασία που εμπεριέχει τη συνείδηση σε κάθε επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο, το σύμπαν και η συνείδηση θα μπορούσαν να θεωρηθούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που αλληλεπιδρούν και δημιουργούν συνεχώς τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε.

Η σκέψη αυτή ανοίγει ένα ευρύτερο πεδίο αναζήτησης: Αν η ενέργεια είναι συνειδητή, πώς αλληλεπιδρά αυτή η συνειδητότητα με εμάς; Είμαστε τμήματα αυτής της συνειδητής ενέργειας, ή την παρατηρούμε εξωτερικά; Και αν η ενέργεια είναι ο ίδιος ο δημιουργός, τότε η ίδια η ύπαρξη μας θα μπορούσε να είναι μια εκδήλωση αυτής της συνειδητής δημιουργικής δύναμης.

[Αχθος Αρουρης]

+Δεν υπαρχει ορθολογικη απαντηση σε αυτα τα ερωτηματα.

+Και στη συνεχεια βλεπουμε ιδανικες τιμες και σε ενα σωρο αλλα ζητηματα, πιχι απιστευτα ευνοικες τιμες για την εμφανιση της ζωης στη γη.

Μια αγγλικη εκφραση, ωραια
μεταφραζεται καπως ζαβα, αλλα ειναι χρησιμη
"Wet streets make rain."
δηλ. "οι βρεγμενοι δρομοι εκαναν βροχη"
βαζεις το αποτελεσμα πριν απο την αιτια
-Δεν υπαρχει ορθολογικη απαντηση..: Καταρχην, δεν υπαρχει καν ερωτηση. Ειναι αυτο που ειναι. Δεν εχει γιατι επειδη δεν εχει επειδη
Αυτο απο μονο του ειναι τελειως λογικο. Απο κει και επειτα, αφου στο απειρο ειναι αδυνατο να εντοπισουμε μια απολυτη αρχη/ξεκινημα, πιανομαστε απ' οποιο σημειο μας "διδεται" και προσπαθουμε να εντοπισουμε και να καταγραψουμε οσες συμπτωσεις, επαναληψεις, συμπερασματα, προβλεψιμοτητες μπορουμε, και τα ονομαζουμε κανονες και νομους.
Φαντασου το σαν μια ατελειωτη μονοδιαστατη γραμμη με απειρο μηκος απ' την οποια βλεπουμε μονο ενα τμημα του μηκους της. Το υπολοιπο, απειρο, τμημα της πριν και μετα ειναι, προς το παρον τουλαχιστο, αδιαφορα.
-Βλεπουμε ιδανικες τιμες...απιστευτα ευνοικες τιμες..: Ξανα, βαζεις το αποτελεσμα πριν την αιτια. Η συνθηκη που παρηγαγε αυτον τον κοσμο ειναι απολυτα τυχαια , και οι συνθηκες απο τις οποιες προεκυψε η ζωη ειναι, εξισου τυχαιες. Ο Κοσμος δεν σκοπευε να παραξει ζωη, αλλα μεσα στις απειρες πιθανοτητες του, τυχαμε και εμεις.
Ο Κοσμος δεν εχει Αρμονια, ουτε Ιδανικοτητες, και, ουσιαστικα/ριζικα/θεμελιακα ουτε Νομους, ουτε Κανονες, ουτε Θεληση, εκτος ισως απ' αυτο το ελαχιστο τμημα του Απείρου που δυναμεθα να αντιληφθουμε.
Εν πασει
Κρατα το "wet streets make rain" και τον προφανη, σκοπιμο, παραλογισμο του
Και οτι παντα το Αιτιο προηγειται του Αποτελεσματος, ποτε το αντιθετο
πονεσα επειδη χτυπησα
οχι
χτυπησα επειδη πονεσα

..........................

στο ορισμενο σημειο που αναφερω εν πολλοις αυτοαναιρεισαι ........

εαν δεν υπαρχει ορθολογικη απαντηση σε αυτα τα ερωτηματα,

τοτε η απαντηση οτι το απολυτως τυχαιο παρηγαγε τον κοσμο,

ή ειναι απαντηση εντος πλαισιου ορθης λογικης, οποτε η απαντηση
αυτη αναιρει την αρχικη σου προκειμενη ...........

ή ειναι απαντηση μη εχομένη της ορθης λογικης δηλ. μη εξηρτημενη
της ορθης λογικης, οποτε ειναι κι αυτη προ.ι.ον του τυχαιου
ή λογικα απαραδεκτη καθοσον δεν γινεται γνωστη η ενυπαρχουσα
αιτια της παραγωγης του κοσμου εκ του τυχαιου ...........

καλο ξξξξξξ-ημερωμα ............
.................................

Οι πρωτες δυο προτασεις ειναι του Αριστου, αυτες με το + μπροστα, παρμενες απο δικο του ποστ
Κατι πατησα λαθος στην "παραθεση" και φαινονται ενα με το δικο μου κειμενο, παραθεση κι απαντηση εχουν ιδιο χρωμα/φοντο
Δεν αυτο-αναιρουμαι, απλα στραβο-ποσταρισα

.... λαθος παραθεση .... κατανοητο .... δεν πειραζει ...

παντως απο τις εννοιες που υποβαλλεις σε ελεγχο,
και τον τροπο που παρουσιαζεις τον προβληματισμο σου
βλεπω οτι το εχεις στην φιλοσοφια ......... καλη τυχη .......
................

[Λοξίας]

πάλι παρανοείς... έχει συνηθίσει στην παράνοια...

...το φωτόνιο του Πλανκ είναι κάτι και από τα δύο δηλαδή σωμάτιο και κύμα.

Στο βίντεο άλλο λένε. Λένε ότι από το απόλυτο τίποτα διοχέτευσαν ενέργεια και δημιουργήθηκε ύλη.

άσε το βίδεο...

για επιστήμη γράφουμε...

Το Εθνικό Εργαστήριο Brookhaven, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας (CERN) και η Fermilab...

μήπως δεν σου κάνουν αυτά;

τους έχεις ξεσκίσει κι αυτούς;



Λοξίας... σε ψάχνει ο mastroyani....

Ασ' τα να πάνε...
Για κάτι τέτοια μπαίνω στο φόρουμ...όπως και ο Αρίστος άλλωστε...

[Λοξίας]

πρέπει να αποδείξεις πως υπάρχει αιθέρας ως αυτο που γράφεις....

προς το παρόν ο αιθέρας είναι απ'το αἴθω (βάζω φωτιά)... καὶ πῦρ αἴθοιεν....

τα αέρια πῦρ αἴθοιεν....

ύλη...

Η καλυτερη αποδειξη οτι υπαρχει αιθερας ειναι οτι οι επιστημονες στα πιο υπερσυγχρονα εργαστηρια ΔΕΝ μπορουν να δημιουργησουν τεχνητα ζωη συνθετοντας αμινοξεα.

Τους λειπει ακριβως αυτο που δινει τη ζωη γιατι ειναι το ιδιο η ενεργεια της ζωης.

.

Ο Αρίστος του 18ου αιώνα:

Η καλύτερη απόδειξη για το ότι μηχανή βαρύτερη του αέρα δεν μπορεί να υπάρξει, είναι το ότι οι επιστήμονες στα πιο υπερσύγχρονα εργαστήρια ΔΕΝ μπορούν να δημιουργήσουν αεροπλάνο!

Μιλάμε για τον ορισμό της απόδειξης...

[taxalata xalasa]

-η υλη κ η ενεργεια ειναι ενα κ το αυτο, το ιδιο πραγμα, σε διαφορετικες κατασταστασεις, μορφες, ανασχηματισμους, αναδιαμορφωσεις..
-η ενεργεια προκυπτει απο την υλη, και το αντιστροφο, η ενεργεια ειναι υλη
-ολα δεν αρχισαν, ολα υπηρχαν, ετσι ή αλλιως παντα. Καλυτερα διατυπωμενο/ορισμενο: Ολα Ειναι
-η συλληψη/το κονσεπτ της ενεργειας ξεχωρα απο την υλη ειναι μονον σχημα λογου, ποιητικη αδεία, ή μεταφυσικη/φανταστικη ιδεα. Οπως ακριβως και το κονσεπτ της άυλης ψυχης ή της "ψυχης" απο αορίστου είδους υλικο.

υπάρχουν δυνάμεις που δεν έιναι ύλη κι επιδρούν στην υλενέργεια;

Ο Χ Ι

δηλαδή η βαρύτητα είναι ύλη;

[Αλιόσα]

υπάρχουν δυνάμεις που δεν έιναι ύλη κι επιδρούν στην υλενέργεια;

Ο Χ Ι

δηλαδή η βαρύτητα είναι ύλη;

Την δίκασες.

[taxalata xalasa]

Φυσικα και εχει σχεση με τον αιθερα γιατι αποδεικνυεται οτι ΟΛΗ η υλιστικη επιστημη ειναι σε λανθασμενη βαση για την προελευση της ζωης απο υλικα συστατικα.


Αντιθετα ολοι οι αρχαιοι λαοι γνωριζαν το παρακατω.



Αἰѳέρος
ѳυμίαμα κρόκον
Ὦ Διὸς ὑѱιμέλαѳρον ἔχων κράτος αἰὲν ἀτειρές,
ἄστρων ἠελίου τε σεληναίης τε μέρισμα,
πανδαμάτωρ, πυρίπνου, πᾶσι ζωοῖσιν ἔναυσμα,
ὑѱιφανὴς Αἰѳήρ, κόσμου στοιχεῖον ἄριστον,
ἀγλαὸν ὦ βλάστημα, σελασφόρον, ἀστεροφεγγές,
κικλήσκων λίτομαί σε κεκραμένον εὔδιον εἶναι.

ΑΙΘΕΡΟΣ
θυμίαμα, κρόκον
Ω εσύ πού έχεις το υψηλόν κράτος του Διός πού είναι πάντοτε ακατανίκητον και έχεις μέρος των άστρων, του ήλιου και της σελήνης πού δαμάζεις τα πάντα και φυσάς φωτιά
και είσαι ο σπινθήρ της ζωής εις όλα τα ζωντανά πλάσματα.
ο Αιθήρ πού φαίνεσαι από υψηλά, και είσαι το άριστον (πρώτον) στοιχείον του κόσμου ώ λαμπρόν βλαστάρι, πού φέρεις το φως και φέγγεις με τα άστρα.
Εσέ προσκαλώ και σε παρακαλώ να είσαι ήπιος και γαλήνιος εις ημάς.

.

αφού στόγραψα ήδη... αιθέρας είναι τα εύφλεκτα αέρια... ύλη είναι κι αυτά...

Οι Έλληνες φιλόσοφοι από την Ιωνία θεωρούσαν ότι στην φύση υπάρχουν τέσσερα στοιχεία ή τέσσερις ουσίες: «η γη, το ύδωρ, το πυρ και ο αήρ». Ο Αριστοτέλης πρόσθεσε στην τετράδα αυτή «τον αιθέρα», ο οποίος θα αποτελέσει την πέμπτη ουσία ή πεμπτουσία.

Το στοιχείο αυτό παρουσιάζει, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, πολλές ιδιαιτερότητες: είναι αγέννητον, αγήρατον, άφθαρτον, αΐδιον, αναυξές και αναλλοίωτον.

https://www.pemptousia.gr/pemptousia/


Δεν θα αλλαζα ουτε ενα κομμα στα παραπανω.

.

φίλε,

ο Αριστοτέλης ήταν Αριστημιτέλης... έκαμε και λάθη... δες γεωκεντρικό σύστημα τοποίο δεν ισχύει...

Ειχε κι αστοχίες όπως ο seismic1 πούναι άστοχος στην έρευνά του...

Βέβαια, δεν είναι του πεταματού επειδή είχε και μια δυο αστοχίες στην σκέψη του... ούτε ο seismic1 είναι του πεταματού αν διορθώσει τις αστοχίες του...

Εγώ θα πρόσθετα στην πρόταση :

...είναι αγέννητον, αγήρατον, άφθαρτον, αΐδιον, αναυξές, αναλλοίωτον και αναπόδειχτο, ατεκμηρίωτο, αβάσιμο

[taxalata xalasa]

Ο Χ Ι

δηλαδή η βαρύτητα είναι ύλη;

Την δίκασες.

κι εσένα σέχω δικάσει και σέχω στείλει στα κάτεργα της ανάγνωσης των φανταστικών παραμυθιών των Γιουδαίων...

[taxalata xalasa]

Η συνθηκη που παρηγαγε αυτον τον κοσμο ειναι απολυτα τυχαια , και οι συνθηκες απο τις οποιες προεκυψε η ζωη ειναι, εξισου τυχαιες. Ο Κοσμος δεν σκοπευε να παραξει ζωη, αλλα μεσα στις απειρες πιθανοτητες του, τυχαμε και εμεις.
Ο Κοσμος δεν εχει Αρμονια, ουτε Ιδανικοτητες, και, ουσιαστικα/ριζικα/θεμελιακα ουτε Νομους, ουτε Κανονες, ουτε Θεληση, εκτος ισως απ' αυτο το ελαχιστο τμημα του Απείρου που δυναμεθα να αντιληφθουμε.

το υδρογόνο έγινε τυχαία από το τίποτα;

δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει το τίποτα κι αποφάσισε να γίνει υδρογόνο;

κ.ο.κ. μα τα υπόλοιπα τυχαία; στοιχειά....

αφού λες πως βλέψ ένα μόνο μέρος της γραμμής... με ποια λογική το ρίχνεις στην τύχη αφού δεν βλέψ όλη την γραμμή;

παρανοείς...

Το υδρογόνο όπως και το ήλιο ήταν τα πρώτα στοιχεία στο Σύμπαν. Είναι τα ελαφρύτερα σωματίδια. Τα υπόλοιπα στοιχεία τα βαρύτερα όλα δηλαδή του περιοδικού πίνακα σχηματίστηκαν πολύ αργότερα από εκρήξεις αστέρων σουπερνόβα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν τα υπόλοιπα χημικά στοιχεία. Μετά το τέλος της ζωής των άστρων (Ήλιων). Και με τη σειρά τους τα στοιχεία αυτά αποτελούν τους πλανήτες και όλα τα έμβια όντα. Για αυτό λέμε είμασε αστρόσκονη. Και όντως είμαστε.

αστρόσκονη που παρατηρεί τον εαυτό της... σύνπαν κατανοεί σύνπαν...
καλή φάση... μαρέσει...