Blackdog έγραψε: ↑24 Οκτ 2023, 15:53
Οκ ομως δεν μπορω να παραβλεψω οτι απ ολα τα ειδη που γεννησε το αρχαιο δραμα εσυ διαλεξες την σαπουνοπερα. Θα μπορουσες να πεις εστω τις πολεμικες ταινιες και να μην ηταν τοσο ακυρωτικο βρε αδερφε.
Δεν το έκανα για "ακυρωτικούς" σκοπούς, απενατίας.
Η σαπουνόπερα (ιδίως της τελευταίας 20ετίας) είναι μακράν η πιο αντιπροσωπευτική σύγχρονη μορφή του αρχαίου θεάτρου, όχι μόνο στους μηχανισμούς και τα θεατρικά τεχνάσματα, αλλά και στο περιεχόμενο, στην θεματολογία.
Η ηθική οικογενιακών σχέσεων και η αντιμετώπισή της απο την κοινωνία, συχνά εν μέσω ακραίων καταστάσεων αποτελεί πια το 90% του περιεχομένου. Σε ελάχιστα διαφέρει πια απο, πχ, μιαν Ορεστεια.
===
Εννοείται, φυσικα, οτι συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτησή σου οτι δεν μπορούμε να κρίνουμε μια αρχαία κοινωνία με βάση τα σημερινά αποδεκτά δεδομένα.
Παρ' όλα αυτά, ίσως υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές αξίες που είναι αρκετά διαχρονικές για να χρησιμεύσουν σαν μέτρα, σαν γνώμονες. Με βάση κάτι τέτοιο προσπαθώ πάντα να εξετάσω ό,τι βρίσκεται σε μεγάλη χρονική απόσταση. Ήταν οι άνθρωποί
χαρούμενοι στην καθημερινότητά τους; Υπήρχε άμεση επαφή με την έννοια
ελπίδα; Δομούσαν κάτι παραπάνω απο αυτό που ήδη υπήρχε; Στις εμπόλεμες καταστάσεις κατά πόσο εμφανίζετο σαδισμός και κατά πόσο μεγαλοψυχία; Υπήρχε, και πώς εμφανιζόταν η μισαλλοδοξία;
Τέτοια πράγματα, που νομίζω οτι (modulo συγκεκριμένων συνθηκών) ισχύουν εξ ίσου σήμερα όσο και τότε.
Δυστυχώς δεν μου περισεύει χρόνος για να γράψω σχετικά με Κλασσική Ελλάδα, αλλα κάποια σημεία αφετηρίας μπορεί να ήταν η λόξ́α των Αθηναίων να τραβιούνται στα δικαστήρια, ή απ τους Σπαρτιάτες η περίφημη Κρυπτεία, ή η εξωφρενική προληπτικότητά τους.
Μακάρι κάποια στιγμή να "συνέλθουμε" και με αυτα!
Ποτέ μην εμπιστεύεσαι επιστήμονα που φοβάται να πετάξει με αεροπλάνο.