Γέροντες της εποχής μας - Ιερομόναχος Παΐσιος

[bluerose]

Βίος

SpoilerShow

Το πνευματικοπαίδι του Αγίου Παϊσίου, ο ιερομόναχος Παΐσιος

Στους πρόποδες του βουνού Βόρρα και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το χωριό Πρόμαχοι Αριδαίας βρίσκεται μία ιστορική, αν και όχι ιδιαίτερα γνωστή Μονή της Επαρχίας Αλμωπίας, η Ιερά Μονή Οσίου Ιλαρίωνος, επισκόπου Μογλενών.

Η μονή αυτή έχει ως κτήτορα και ιδρυτή της τον ίδιο τον Άγιο Ιλαρίων, ο οποίος υπήρξε ένας μεγάλος Ιεράρχης της Εκκλησίας μας του 12ου αιώνα, που έζησε και έδρασε στην περιοχή της σημερινής Αλμωπίας.

Πνευματικός της Ιεράς Μονής είναι ο Γέροντας μοναχός Παΐσιος ο μαθηματικός.

https://www.google.com/amp/s/www.vimaor ... %2589/amp/

Θαύματα

SpoilerShow

Έχω Γέροντα αλλά με πήγε μια φίλη εκεί μια φορά. Ο γέροντας είναι χαμογελαστός κι ευχάριστος. Ίσα που πήρα ευχή,δε ψελισσα καν τίποτα.Αυτη έκανε μια ώρα μέσα

Θαύματα εκεί που περιμένουν λεει ο κοσμος

Διδαχές

Έχει γράψει πολλά βιβλία
Με τις εμπειρίες του και με τις ίδιες απόψεις με τον Άγιο Παΐσιο
Κυκλοφορούν στο διαδυκτιο και στο youtube

[bluerose]

[relativer777]

Έχω διαβάσει μερικά βιβλία του Πάτερ Ραπτόπουλου
Είναι φανταστικός!!!
Του Παΐσιου δεν έχω διαβάσει ακόμη κανένα.

[bluerose]

[bluerose]

Ο Ιερομόναχος Παΐσιος έζησε κοντά στον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη 24 ολόκληρα χρόνια και ήταν ένας εκ των πλησιεστέρων ανθρώπων του Πατρός.

Μου έκανε πάρα πολύ εντύπωση το παρουσιαστικό του. Όπως είχα ακούσει φανταζόμουν ότι θα έβλεπα έναν σεβάσμιο γέροντα με μακριά γενειάδα ηλικιωμένο, αυστηρό, ασκητή. Και είδα έναν άνθρωπο του Θεού πραγματικά χαριτωμένο. Μου φαινόταν σαν μικρό παιδάκι.

Και τον ρώτησα τότε «εσείς είστε ο πατήρ Παΐσιος;» και μου λέει «κάθισε παιδάκι μου».
Το πρώτο που θυμάμαι είναι που μου έκανε πολύ εντύπωση ότι έβλεπα έναν άνθρωπο σαν μικρό παιδάκι. Όπως λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο άμα δεν γίνετε σαν τα μικρά παιδάκια δεν θα μπείτε στην βασιλεία του Θεού, ενώ είχε την σοφία και την Χάρη του Θεού σε μεγάλο βαθμό εντούτοις φαινόταν και σαν μικρό παιδάκι.

Ήταν μικρό παιδάκι. Αθώος, χαριτωμένος και απαθείς…»