Γέροντες της εποχής μας - Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

[bluerose]

Ο Άγιος του ακτίστου φωτός. Ο Θεός τον προικισε με αυτό
Εχω διαβάσει το βίο του και τις σημειώσεις που είναι μέσα στο βίο του, ο Άγιος αυτός της εποχης μας που έβλεπε φώτα κι ιστορίες ως βουδιστής κτλ
Πήρε μια στροφή κι εγινε ορθόδοξος κι είδε και το ακτιστο φως. Ουδεμία σχέση γράφει
Κι εγινε και μοναχός
Ενδιαφέρον για όσους έχουν μπερδέψει τα πραγματα να ψάξουν να μάθουν για τον Άγιο Σωφρονιο του Έσσεξ

SpoilerShow

Ο Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος (Σαχάρωφ) γεννήθηκε το 1896 στη Μόσχα. Ήταν το δεύτερο παιδί μιας οικογένειας με άλλα εννέα αδέλφια. Σπούδασε στην Κρατική Σχολή Καλών Τε­χνών της γενέτειρας του. Το 1925 αναχώρησε για το Άγιο Όρος και εγκαταβίωσε στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος. Έπειτα από το έτος 1959 ο Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος αναχώρησε και εγκαταβίωσε στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας, της οποίας υπήρξε ιδρυτής, κτίτορας και πνευ­ματικός πατέρας. Κοιμήθηκε εν Κυρίω στις 11 Ιουλίου 1993. Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2019 μ.Χ., υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο

Οι έντονες μεταφυσικές αναζητήσεις του τον οδήγησαν στην οδυνηρή συναίσθηση του τραγικού χαρακτήρα του ανθρώπινου είναι. Στη συνείδηση του υποτίμησε την ιδέα ότι το Απόλυτο μπορεί να περικλυσθεί στον ψυχισμό της ευαγγελικής εντολής της αγάπης και απομακρύνθηκε από τη χριστιανική οδό. Ή θεωρία των ανατολικών θρησκειών, ως λογική λύση στο θλιβερό θέαμα των παθημάτων και του πόνου, είλκυσε τον Γέροντα, και για οκτώ περίπου χρόνια ασκήθηκε στον υπερβατικό διαλογισμό της φιλοσοφικής αυτής πλάνης του υπερπροσωπικού Απολύτου. Την επιστροφή του στην Εκκλησία προκάλεσε το βιβλικό κείμενο της Σιναϊτικής αποκαλύψεως«Εγώ ειμί ο “Ων». Βοηθούμενος από τη χάρη του Θεού κατενόησε ότι το Απόλυτο και “Άναρχο Είναι δεν είναι άλλο από τον προσωπικό Θεό, πού αποκαλύφθηκε πρώτα στον Μωυσή και «έπ’ εσχάτων των ημερών τούτων ελάλησεν… εν (τω Μονογενή) υιώ» του Θεού, δια Ιησού Χρίστου. Από τη στιγμή εκείνη της προσωπικής συναντήσεως του με τον όντως “Όντα, δεν έπαυσε με άκρα έφεση να μυείται στο μυστήριο του άποκαλυφθέντος Θεού και να εμβαθύνει στις άπειρες διαστάσεις της Υποστάσεως του Χρίστου, κατ’ εικόνα του Όποιου κτίσθηκε ό άνθρωπος.

[Juno]

Όπως περνούσα γρήγορα τους τίτλους, διάβασα Σωφρόνιος του σεξ.

[bluerose]

Ένα ανήσυχο πνεύμα, το οποίο περιπλανήθηκε μέχρι και στους χώρους των ανατολικών θρησκειών, μέχρις ότου επιστρέψει με έντονη μετάνοια, ως ο άσωτος, στις Πατρικές αγκάλες, δηλαδή στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στην πίστη των προγόνων του, την οποία τίμησε με το παραπάνω και έφτασε πολύ ψηλά, μέχρι την αγιότητα.


Τα αθλήματα της μετάνοιας και της προσευχής τον οδήγησαν σε ύψη θείας θεωρίας. Άνετα ο γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ο νεότερος θεολόγος του ακτίστου Φωτός. Οι αυτοβιογραφικές περιγραφές των θεοπτικών εμπειριών του είναι βαθύτατες και συναρπαστικές. Είναι λίαν σημαντικό να υπογραμμίσουμε την αξία της μαρτυρίας του, καθόσον ο αγιορείτης πατέρας βίωσε και αντίστοιχες δαιμονικές «θεωρίες» στον χώρο του ανατολικού μυστικισμού.

Ένα ακόμη ιδιάζον χαρακτηριστικό της θεολογίας του είναι η περί υποστατικής αρχής διδασκαλία του, μια πρωτότυπη ανάπτυξη της προσωποκεντρικής ορθόδοξης θεολογίας, μακριά από φιλοσοφικές υπαρξιστικές επιδράσεις και αλλοιώσεις. Ο πολυγραφότατος πατήρ κατέλιπε πληθώρα θεολογικών συγγραμμάτων, ανάμεσα στα οποία κορυφαία θέση κατέχουν «ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης» και το «Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί» (εκδ. Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ Αγγλίας).

Ο μαθητής του αγίου Σιλουανού γέροντας Σωφρόνιος ακολούθησε τα βήματα του πνευματικού πατέρα του και, στα νάματα της αθωνικής παράδοσης γαλουχηθείς, έγινε ο πνευματικός οδηγός εκατοντάδων μοναχών και λαϊκών, καθώς και Κτήτωρ της Μονής Τιμίου Προδρόμου στην Αγγλία

Εν ζωή συνδεόταν πνευματικά και με τον όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη -τον οποίο και θαύμαζε- μια σχέση για την οποία παρατίθενται θαυμαστά περιστατικά υπερφυών συναντήσεών τους πέρα από τις δεσμεύσεις του τόπου και του χρόνου

Είναι προφανές ότι ο όσιος γέροντας δεν έχει ανάγκη τη δική μας πενιχρή υπεράσπιση. Ωστόσο, δραττόμαστε της ευκαιρίας να ωφεληθούμε από το παράδειγμα και τη διδαχή εκείνου. Το πιο ιδανικό, επομένως, κλείσιμο του παρόντος θα ήταν η παράθεση ελάχιστων λόγων από τα πολυάριθμα γραπτά του νέου αυτού πατρός της Εκκλησίας: «η οδός προς τη Βασιλεία δεν είναι καθόλου ομαλή. Όταν η αγάπη του Χριστού αγγίξει την καρδιά του ανθρώπου, τότε το πνεύμα μας αρπάζεται από τη δύναμη της αγάπης Του. Ναι, με τη δύναμη της αγάπης που αγκαλιάζει όλη την κτίση, και ταυτόχρονα με την ιλαρότητά της. Όταν ο νους μας περάσει από τη ζωντανή εμπειρία της γνώσεως του Χριστού, που εμφανίζεται ως Φως όχι ‘εκ του κόσμου τούτου’, τότε όλες οι αντιδράσεις του ανθρώπου αλλάζουν σε κάθε εκδήλωση της ζωής του. Ο αναγεννημένος από το πνεύμα του Χριστού γίνεται μέχρι τέλους ευαίσθητος σε όλα τα καλά και τα κακά.


https://www.pemptousia.gr/2020/07/113326/