ΟΤΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

[Άθεος]

Όπως βλέπετε στην εικόνα, το Ακκαδικό έπος του Ατραχάσις (17ος αιώνας π.χ.ε.) αρχίζει με τον στίχο «Όταν οι θεοί ήταν άνθρωποι».
Η ιστορία που διηγείται το έπος αναφέρεται στην εποχή που οι θεοί ήταν άνθρωποι (μετά κάποιος είπε ότι μερικοί ανέβηκαν στους ουρανούς με σκάλες και έτσι δημιουργήθηκαν οι θεοί). Οι ανώτερης τάξης θεοί Ανουννάκι υποχρέωσαν τους κατώτερης τάξης θεούς Ιγκίγκι να σκάβουν αρδευτικά κανάλια (για να έχουν οι Ανουννάκι να τρώνε). Οι Ιγκίγκι όμως επαναστάτησαν και σταμάτησαν να σκάβουν κανάλια.
Συνέχεια στο σχόλιο, για να παρατεθεί πάλι μέρος του κειμένου.

[Άθεος]

Τότε οι Ανουννάκι κάλεσαν την μαία των θεών (η οποία αποκαλείται Mami !!) και αυτή γέννησε τους ανθρώπους οι οποίοι ανέλαβαν το σκάψιμο των καναλιών.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στις παραδόσεις των Βορειοευρωπαίων υπάρχουν δυο είδη θεών, οι ανώτεροι Αίσιρ και οι κατώτεροι Βάνιρ, όπως και στις ελληνικές παραδόσεις υπάρχουν οι Ολύμπιοι και οι Τιτάνες. Οι πρόγονοι των Βορεοιοευρωπαίων μετανάστεψαν από την Εγγύς Ανατολή στην Ευρώπη πριν από 40,000 χρόνια, και οι πρόγονοι των Ελλήνων λίγο αργότερα.
Στην ιστορία που διηγείται το έπος υπάρχουν τέσσερεις ομάδες ανθρώπων: Οι Ανουννάκι, οι Ιγκίγκοι, οι γυναίκες που γέννησαν τους ανθρώπους (οι οποίες δεν ανήκουν σε καμία από τις ομάδες των θεών) και οι άνθρωποι.
Στην ανθρώπινη ιστορία υπάρχουν μόνο τρεις ομάδες: οι καθαρόαιμοι λευκοί που μετανάστεψαν από την Νότιο ‘Αφρική και έφτασαν την Εγγύς Ανατολή πριν από περίπου 55.000 χρόνια, οι γυναίκες Νεάντερταλ που γέννησαν τους ‘μοντέρνους’ ανθρώπους, οι οποίοι είναι μιγάδες, καθαρόαιμοι λευκοί – Νεάντερταλ, και οι μοντέρνοι άνθρωποι. Λείπουν οι κατώτεροι θεοί Ιγκίγκι.
Στην Αρχαία Εγγύς Ανατολή, ωστόσο, υπήρχαν εκτός από τους Νεάντερταλ και οι Πρώιμοι Μοντέρνοι, γνωστοί από τις θέσεις Skhul_and_Qafzeh οι οποίοι όμως θεωρούνται ότι εξαφανίστηκαν πριν από 80.000 χρόνια
Εάν δεν εξαφανίστηκαν τότε και ήταν ακόμα εν ζωή όταν οι λευκοί έφτασαν στην Εγγύς Ανατολή, τότε αυτοί είναι οι Ιγκίγκι. Δεν υπήρχε τρόπος να ‘εξημερωθούν’ οι Νεάντερταλ, και έτσι είναι πολύ πιθανόν οι πρόγονοί μας να δοκίμασαν πρώτα με τους Πρώιμους Μοντέρνους.
Οι πραγματικοί μοντέρνοι άνθρωποι, έχοντας υποστεί πλύση εγκεφάλου από θεολόγους και σοφούς ακαδημαϊκούς, δεν γνωρίζουν ότι… Inuma ilu awilum, ΟΙ ΘΕΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

[GoBzi]

Φάκτς.

tanipteros ποιά η γνώμη σου για τα παραπάνω;

[tanipteros]

Φάκτς.

tanipteros ποιά η γνώμη σου για τα παραπάνω;

Εγώ θα παραθέσω λίγη ιστορία από τον Φοίνικα ιστορικό Ερέννιο Βύβλιο... από τα αποσπάσματα που διασώθηκαν από το έργο Φοινικική Ιστορία

πρῶτός ἐστι Τάαυτος,
ὁ τῶν γραμμάτων τὴν εὕρεσιν ἐπινοήσας, καὶ τῆς
τῶν ὑπομνημάτων γραφῆς κατάρξας, καὶ ἀπὸ τοῦδε
ὥσπερ κρηπῖδα βαλόμενος τοῦ λόγου, ὃν Αἰγύπτιοι
μὲν ἐκάλεσαν Θωύθ, Ἀλεξανδρεῖς δὲ Θώθ, Ἑρμῆν δὲ
Ἕλληνες μετέφρασαν.

Ταῦτα εἰπὼν ἐπιμέμφεται τοῖς νεωτέροις τοῖς μετὰ
ταῦτα, ὡς ἂν βεβιασμένως καὶ οὐκ ἀληθῶς τοὺς περὶ
θεῶν μύθους ἐπ' ἀλληγορίας καὶ φυσικὰς διηγήσεις τε
καὶ θεωρίας ἀνάγουσι. Λέγει δ' οὖν προϊών·
Ἀλλ' οἱ μὲν νεώτατοι τῶν ἱερολόγων τὰ μὲν
γεγονότα πράγματα ἐξ ἀρχῆς ἀπεπέμψαντο, ἀλληγο-
ρίας δὲ καὶ μύθους ἐπινοήσαντες, καὶ τοῖς κοσμικοῖς
παθήμασι συγγένειαν πλασάμενοι, μυστήρια κατέστη-
σαν·

καὶ πολὺν αὐτοῖς ἐπῆγον τῦφον, ὡς μὴ ῥᾳδίως
τινὰ συνορᾶν τὰ κατ' ἀλήθειαν γενόμενα· ὁ δὲ συμβα-
λὼν τοῖς ἀπὸ τῶν ἀδύτων εὑρεθεῖσιν ἀποκρύφοις Ἀμμου-
νέων γράμμασι συγκειμένοις, ἃ δὴ οὐκ ἦν πᾶσι γνώ-
ριμα, τὴν μάθησιν ἁπάντων αὐτὸς ἤσκησε· καὶ τέλος
ἐπιθεὶς τῇ πραγματείᾳ, τὸν κατ' ἀρχὰς μῦθον καὶ τὰς
ἀλληγορίας ἐκποδὼν ποιησάμενος, ἐξηνύσατο τὴν πρό-
θεσιν· ἕως πάλιν οἱ ἐπιγενόμενοι ἱερεῖς χρόνοις ὕστερον
ἠθέλησαν αὐτὴν ἀποκρύψαι, καὶ εἰς τὸ μυθῶδες ἀπο-
καταστῆσαι· ἐξ οὗ τὸ μυστικὸν ἀνέκυπτεν οὐδέπω φθά-
σαν εἰς Ἕλληνας.

... ὅτι οἱ παλαίτατοι τῶν
βαρβάρων, ἐξαιρέτως δὲ Φοίνικες καὶ Αἰγύπτιοι, παρ'
ὧν καὶ οἱ λοιποὶ παρέλαβον ἄνθρωποι, θεοὺς ἐνόμιζον
μεγίστους τοὺς τὰ πρὸς τὴν βιωτικὴν χρείαν εὑρόντας,
ἢ καὶ κατά τι εὐποιήσαντας τὰ ἔθνη· εὐεργέτας τε
τούτους, καὶ πολλῶν αἰτίους ἀγαθῶν ἡγούμενοι ὡς θεοὺς
προσεκύνουν, καὶ εἰς τὸ χρεὼν μεταστάντας ναοὺς κα-
τασκευασάμενοι στήλας τε καὶ ῥάβδους ἀφιέρουν ἐξ
ὀνόματος αὐτῶν, καὶ ταῦτα μεγάλως σεβόμενοι, καὶ
ἑορτὰς ἔνεμον αὐτοῖς τὰς μεγίστας Φοίνικες. #`8$ Ἐξαι-
ρέτως δὲ καὶ ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κο-
σμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς
ὀνομασίας ἐπέθεσαν· φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ σελή-
νην καὶ τοὺς λοιποὺς πλανήτας ἀστέρας καὶ τὰ στοι-
χεῖα καὶ τὰ τούτοις συναφῆ θεοὺς μόνους ἐγίνωσκον,
ὥστ' αὐτοῖς τοὺς μὲν θνητοὺς, τοὺς δὲ ἀθανάτους θεοὺς
εἶναι.

Από τα παραπάνω φαίνεται πως οι άνθρωποι - ευεργέτες - βασιλιάδες θεοποιούνταν και λατρεύονταν ως Θεοί γιατί αυτοί θέσαν τον πολιτισμό και ευεργεσίες στους ανθρώπους...
οι ιερείς και ο λαός τιμούσε αρχικά το όνομα τους στην κάθοδο των χρόνων για να μείνει στην αιωνιότητα.

Αυτά λέει η ιστορία...

Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι μέσω της τιμής των ονομάτων ενδυναμώνεται ενεργειακά η ψυχή αυτών των παλαιών ανθρώπων και στο αστρικό ή βασιλεία των ουρανών θεολογικά έχουν την μορφή λαμπερού άστρου ή ήλιου... τώρα τι άλλο μεταφυσικό κάνουν δεν γνωρίζω...

πάντως οι άνθρωποι - θνητοί τους έχουν για ευεργέτες και μετά θάνατον και προστάτες αυτών...

[tanipteros]

το πεπρωμένο της ψυχής είναι να γίνει είτε θεός είτε αντίθεος είτε ξανά θνητός μέσω της μετενσάρκωσης...

[GoBzi]

Από τα παραπάνω φαίνεται πως οι άνθρωποι - ευεργέτες - βασιλιάδες θεοποιούνταν και λατρεύονταν ως Θεοί γιατί αυτοί θέσαν τον πολιτισμό και ευεργεσίες στους ανθρώπους...
οι ιερείς και ο λαός τιμούσε αρχικά το όνομα τους στην κάθοδο των χρόνων για να μείνει στην αιωνιότητα.

Αυτά λέει η ιστορία...

Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι μέσω της τιμής των ονομάτων ενδυναμώνεται ενεργειακά η ψυχή αυτών των παλαιών ανθρώπων και στο αστρικό ή βασιλεία των ουρανών θεολογικά έχουν την μορφή λαμπερού άστρου ή ήλιου... τώρα τι άλλο μεταφυσικό κάνουν δεν γνωρίζω...

πάντως οι άνθρωποι - θνητοί τους έχουν για ευεργέτες και μετά θάνατον και προστάτες αυτών...

Ναι αυτό λέει η ιστορία, δεν ξέρω κατά πόσο ίσχυε παντού αυτό όμως και σε τι βαθμό. Πχ Αίγυπτο και Αμερική υπήρχε η λατρεία βασιλιάδων, αλλά κάπου δεν υπήρχε ένα όριο; Σε φάση την ώρα που ο βασιλιάς/Θεός μου κατουρούσε του σκάει στην μάπα ένας κεραυνός. Ποιος τον σκότωσε; Ένας "πραγματικός" Θεός ή ο γείτονας βασιλιάς/Θεός;

[tanipteros]

η αρχική αρχαία θεολογία ήθελε να υπάρχει στην φύση το κενό-χάος η ύλη και η ερωτική δύναμη πόθος ή έλξη... η έλξη αναμειγνύει την ύλη μέσα στο κενό και δημιουργεί τα όντα.

κατά την αρχαία αυτή θεολογία δεν υπάρχει ένα ον ως δημιουργός θεός

[tanipteros]

Από τα παραπάνω φαίνεται πως οι άνθρωποι - ευεργέτες - βασιλιάδες θεοποιούνταν και λατρεύονταν ως Θεοί γιατί αυτοί θέσαν τον πολιτισμό και ευεργεσίες στους ανθρώπους...
οι ιερείς και ο λαός τιμούσε αρχικά το όνομα τους στην κάθοδο των χρόνων για να μείνει στην αιωνιότητα.

Αυτά λέει η ιστορία...

Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι μέσω της τιμής των ονομάτων ενδυναμώνεται ενεργειακά η ψυχή αυτών των παλαιών ανθρώπων και στο αστρικό ή βασιλεία των ουρανών θεολογικά έχουν την μορφή λαμπερού άστρου ή ήλιου... τώρα τι άλλο μεταφυσικό κάνουν δεν γνωρίζω...

πάντως οι άνθρωποι - θνητοί τους έχουν για ευεργέτες και μετά θάνατον και προστάτες αυτών...

Ναι αυτό λέει η ιστορία, δεν ξέρω κατά πόσο ίσχυε παντού αυτό όμως και σε τι βαθμό. Πχ Αίγυπτο και Αμερική υπήρχε η λατρεία βασιλιάδων, αλλά κάπου δεν υπήρχε ένα όριο; Σε φάση την ώρα που ο βασιλιάς/Θεός μου κατουρούσε του σκάει στην μάπα ένας κεραυνός. Ποιος τον σκότωσε; Ένας "πραγματικός" Θεός ή ο γείτονας βασιλιάς/Θεός;

οι ενσαρκωμένοι θεοί-βασιλιάδες δεν είχαν τόση μεγάλη μεταφυσική δύναμη... μετά θάνατον αποκτούν μεταφυσική δύναμη για θέματα ζωής - θανάτου με μεταφυσικό τρόπο από την λατρεία των υπολοίπων θνητών

[tanipteros]

Ναι αυτό λέει η ιστορία, δεν ξέρω κατά πόσο ίσχυε παντού αυτό όμως και σε τι βαθμό.

οι αρχαίοι Έλληνες της εποχής του Ταύρου υποθέτω ότι γνωρίζαν τους θνητούς βασιλιάδες που αργότερα έγιναν πνεύματα... με άλλα λόγια την εποχή του Ταύρου οι Μινωίτες υποθέτω ότι γνώρισαν ποιος βασιλιάς ήταν ο μυθολογικός Δίας...

στην εποχή του Κριού βλέπουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμούν ονόματα των Ολυμπίων αλλά βασίζονται στην μυθολογία και έχουν χάσει την ιστορική συνέχεια να θεωρούν ότι οι Ολύμπιοι ήταν κάποτε θνητοί... για αυτό ανθίζει ο ιδεαλισμός του Πλάτωνα... και όχι η οντολογία ή η ψυχολατρεία

[ksk]

το πεπρωμένο της ψυχής είναι να γίνει είτε θεός είτε αντίθεος είτε ξανά θνητός μέσω της μετενσάρκωσης...

Η επιθυμια και υποχρέωση της Ψυχής είναι να επιστρέψει εκεί που ανήκει.
Μέχρι τότε και μέχρι να φύγει και το τελευταίο "χνούδι" ακολουθεί υποχρεωτικά τους κύκλους ζωής.

[ksk]

Ναι αυτό λέει η ιστορία, δεν ξέρω κατά πόσο ίσχυε παντού αυτό όμως και σε τι βαθμό.

οι αρχαίοι Έλληνες της εποχής του Ταύρου υποθέτω ότι γνωρίζαν τους θνητούς βασιλιάδες που αργότερα έγιναν πνεύματα... με άλλα λόγια την εποχή του Ταύρου οι Μινωίτες υποθέτω ότι γνώρισαν ποιος βασιλιάς ήταν ο μυθολογικός Δίας...

στην εποχή του Κριού βλέπουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμούν ονόματα των Ολυμπίων αλλά βασίζονται στην μυθολογία και έχουν χάσει την ιστορική συνέχεια να θεωρούν ότι οι Ολύμπιοι ήταν κάποτε θνητοί... για αυτό ανθίζει ο ιδεαλισμός του Πλάτωνα... και όχι η οντολογία ή η ψυχολατρεία

Μέχρι τον Πλατωνα πήγαιναν πέρα δώθε μεταξύ Παρμενίδη και Ηρακλείτου.
Ο Πλατωνας σαν καλος συνθέτης βρήκε την μέση ...μην μπερδευτούμε με την μεσοτητα του Αριστοτελη.
Εποχή του Ταύρου...ανέλυσε λοιπόν τι γινόταν την εποχή του Ταύρου.
Υ.Γ Η λατρεια των Ψυχών ήδη είχε ατονήσει επι Ομήρου όπου βλεπουμε ψήγματα.

[ksk]

Από τα παραπάνω φαίνεται πως οι άνθρωποι - ευεργέτες - βασιλιάδες θεοποιούνταν και λατρεύονταν ως Θεοί γιατί αυτοί θέσαν τον πολιτισμό και ευεργεσίες στους ανθρώπους...
οι ιερείς και ο λαός τιμούσε αρχικά το όνομα τους στην κάθοδο των χρόνων για να μείνει στην αιωνιότητα.

Αυτά λέει η ιστορία...

Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι μέσω της τιμής των ονομάτων ενδυναμώνεται ενεργειακά η ψυχή αυτών των παλαιών ανθρώπων και στο αστρικό ή βασιλεία των ουρανών θεολογικά έχουν την μορφή λαμπερού άστρου ή ήλιου... τώρα τι άλλο μεταφυσικό κάνουν δεν γνωρίζω...

πάντως οι άνθρωποι - θνητοί τους έχουν για ευεργέτες και μετά θάνατον και προστάτες αυτών...

Ναι αυτό λέει η ιστορία, δεν ξέρω κατά πόσο ίσχυε παντού αυτό όμως και σε τι βαθμό. Πχ Αίγυπτο και Αμερική υπήρχε η λατρεία βασιλιάδων, αλλά κάπου δεν υπήρχε ένα όριο; Σε φάση την ώρα που ο βασιλιάς/Θεός μου κατουρούσε του σκάει στην μάπα ένας κεραυνός. Ποιος τον σκότωσε; Ένας "πραγματικός" Θεός ή ο γείτονας βασιλιάς/Θεός;

Κάποτε ο θάνατος από κεραυνό ήταν δώρο θεων

[Antares]

Τότε οι Ανουννάκι κάλεσαν την μαία των θεών (η οποία αποκαλείται Mami !!

Μου θύμισε αυτό το ινδικό ντοκιμαντέρ https://www.netflix.com/gr/title/81095095 όπου ο ένοχος ονομαζόταν Λαλίτ (στα σανσκριτικά) και είχε χάσει την φωνή του ενώ κάποτε ήταν λαλίστατος.
Ή το μανάω στα βιετναμέζικα που σημαίνει μαθαίνω (μανθάνω) και που το είχα ακούσει από βιετναμέζο σε μάθημα γερμανικής γλώσσας.

[tanipteros]

Εποχή του Ταύρου...ανέλυσε λοιπόν τι γινόταν την εποχή του Ταύρου.
Υ.Γ Η λατρεια των Ψυχών ήδη είχε ατονήσει επι Ομήρου όπου βλεπουμε ψήγματα.

Η εποχή του Ταύρου είναι από το 4320πΧ έως 2160πΧ έχουμε την άνθιση του Μινωικού πολιτισμού...
θεολογικά δεν ξέρω πολλά απλά υπέθεσα ότι η εποχή αυτή είναι που αρχίζει να τιμαται ο Δίας άρα οι θνητοί θα γνώρισαν ποιος θνητός βασιλιάς ήταν...

Δεν πιστεύω ότι ο Δίας ήταν ο Φοίνικας Βεελσάμης που έκανε την Τιτανομαχία απλά οι μυθολόγοι κάθε καινούριο βασιλιά θεωρούσαν ότι εμψυχώνεται από το πνεύμα του Δία ... έτσι και ο Βεελσάμης ήταν ένας από τους Δίες.

[Άθεος]

πρῶτός ἐστι Τάαυτος,
ὁ τῶν γραμμάτων τὴν εὕρεσιν ἐπινοήσας, καὶ τῆς
τῶν ὑπομνημάτων γραφῆς κατάρξας, καὶ ἀπὸ τοῦδε
ὥσπερ κρηπῖδα βαλόμενος τοῦ λόγου, ὃν Αἰγύπτιοι
μὲν ἐκάλεσαν Θωύθ, Ἀλεξανδρεῖς δὲ Θώθ, Ἑρμῆν δὲ
Ἕλληνες μετέφρασαν.

Ο θεός Θωθ ήταν ο γραφέας μέσα στην Αίθουσα της Κρίσης, ο οποίος κατέγραφε την ετυμηγορία του θεού κριτή Άνουβη. Για τον λόγο αυτό ειπώθηκε αργότερα ότι ανακάλυψε την γραφή και τα υπόλοιπα ευτράπελα.
Θέλεις όμως να μάθεις τι πίστευαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γι’ αυτόν;
Λοιπόν, ο φαραώ Πέπι ο Πρώτος έβαλε να γράψουν στην πυραμίδα του ένα αποτρεπτικό κείμενο για την ασφάλεια της πυραμίδας εναντίον οποιουδήποτε κακού θα μπορούσε κάποιος άνθρωπος ή θεός να της προκαλέσει. Κάθε φορά, λοιπόν, που υποθετικά ένας θεός πλησίαζε την πυραμίδα, το κείμενο τον αναγνώριζε του έλεγε ποια ήταν η ταυτότητα του, και στην συνέχεια τον έστελνε να πάει κάπου αλλού.
Ο Θωθ θεωρείτο ένας βιαστής σαν όλους τους άλλους θεούς (Ο Δίας ήταν ένας περιβόητος βιαστής απλών γυναικών) και έτσι του πρότειναν να βρει την δύναμη να αντισταθεί στην σεξουαλική ορμή του και να ξεκουμπιστεί να πάει στην πόλη του.
Πρόσεξε ότι η λέξη «όρχεις» έχει σαν προσδιοριστικό σύμβολο δυο κατάλληλου σχήματος μπαλάκια.
Τα περί ευεργετών αρχόντων τα δίδαξαν οι θεολόγοι, αρχαίοι και σύγχρονοι. Για τον λαό οι θεοί ήταν καθάρματα και βιαστές (‘Ταύροι’). Ο Δίας ως Ταύρος βίασε την Ευρώπη και οι αρχαίοι Ισραηλίτες αποκαλούσαν Ταύρους όλους τους θεούς τους, συμπεριλαμβανομένου του Γιαχβέ.
Προσοχή, κ. Τανύπτερε, οι άθεοι, (όσοι υπάρχουν) ψαλιδίζουν φιλοσοφικές φτερούγες.