https://ampa.lifo.gr/koinotita/me-ton-s ... echo-allo/
Αγαπητη α,μπα, μεχρι να απαντησεις και αν, εγω παιζει ναχω χωρισει, αλλα σου στελνω το προβλημα μου ωστε να τα βγαλω απο μεσα μου! Ελπιζω να μην ειναι αργα!
Μην με κρινετε σας παρακαλω, γιατι οι φιλες μου δικαιολογουν τον επι 5 χρονια συντροφο μου. Δεν κανουμε πια σεξ.

Και για να εξηγηθω, το σεξ πλεον ειναι μια φορα την εβδομαδα, ισως και στις 10 μερες. Και οι φιλες μου τον δικαιολογουν γιατι πριν απο ενα χρονο, οταν δηλ εμφανιστηκε το προβλημα, ο φιλος μου εμαθε πως η μαμα του εχει καρκινο επιθετικης μορφης και δεν εχει πολλα χρονια ζωης. Και θα μου πειτε, ο κοσμος
του καιγεται, κι εσυ χτενιζεσαι! Αλλα βρε α,μπα μου, δεν αντεχω αλλο! Και νιωθω ασχημα

:smt047:smt047:smt047που σκεφτομαι το σεξ ενω εκεινος χανει τη μανα του. Τον αγαπαω, θελω να κανουμε σεξ, θελω να τον νιωθω, δεν αντεχω αλλο απλα να κοιμαμαι λες και κοιμαμαι με το αδερφακι μου! Και δεν σηκωνει κουβεντα, πολλες φορες ξεκιναει για σεξ αλλα στην πορεια σταματαει και μενουμε απλα σε λιγα χαδια μεχρι να κοιμηθει.
Μου προτεινει και κατι πρωινα πριν τη δουλεια η το μεσημερι αμεσως μετα, αλλα τοτε πιεζομαι και δεν μπορω. Ηθελα με την ησυχια μας, οχι ναχω το νου μου μην αργησω στο γραφειο!
I! Δεν ξερω τι να κανω! Οσες φορες το συζητησα, αρχικα με κατηγορησε πως φταιω εγω γιατι με ξεπερασε η γιατι βαρεθηκε (αυτο εγινε περυσι που πρωτοεμαθε για τη μαμα του, υποθετω ηταν φαση αρνησης πως αυτος εχει τα ψυχολογικα του), μετα ζητησε συγγνωμη, ειπε ομως πως τον πιεζω και δεν εχει διακοπτες και δεν λειτουργει με πιεση πως πρεπει να κανουμε σεξ. Και συμπληρωνει καθε φορα πως αφου γκρινιαζω, ειμαι ελευθερη αν θελω να βρω εραστη, αν δεν μπορω να αντεξω. Μα δεν θελω εραστη, εκεινον θελω, δεν μου λειπει το σεξ, μου λειψει το σεξ με τον συντροφο μου! Πλεον εχω αγχος καθε φορα που με αγγιζει αν πρεπει να ανταποκριθω η αν πρεπει να περιμενω να προχωρησει εκεινος και καθε βραδυ εχω αγωνια αν θα ανταποκριθω, εχω ξεχασει πως γινεται, πως ειναι να αφεθω σε κεινον. Εχω απομακρυνθει λογω αγχους, δεν θα θυμαμαι καν πως γινεται. Πειτε μου τι να κανω, αρχιζω να πιστευω πως πρεπει να αγορασω δονητη. Και αν αυτο κρατησει χρονια η αν χειροτερευσει, οταν επελθει το μοιραιο? Ειμαστε στα 32 και πριν γινει αυτο, λεγαμε να προσπαθησουμε για παιδι. Με ταμα με βλεπω να το πιανω! Ξερετε σε ποιον αγιο?!