Γκρίνια των γυναικών

[Γραφικός]

Ναι αλλά θα γλυτώσεις την γκρίνια στην προκειμένη περίπτωση που περιγράφεις. Πιες ένα ποτό λιγότερο εκείνο το βράδυ.

Δεν είναι τόσο συγκεκριμένο όσο στο παράδειγμα, αν είσαι συνέχεια υπό κάποια πίεση μετά γίνεται στοιχείο του χαρακτήρα σου. Αλλά και στο συγκεκριμένο παράδειγμα, εσύ πώς θα ένιωθες αν αναγκαζόταν κάποιος να σε χαρτζιλικώνει γιατί δεν μπορείς να κάνεις βασικά πράγματα σαν να είσαι ανάπηρος; Αν αυτό γινόταν επαναλαμβανόμενα δεν θα σου έδινε στα νεύρα;

[Athina__P]

Η φάση ότι η γυναίκα έχει περισσότερους λόγους να την τσιτώνουν, που είναι και το νόημα του αρχικού ποστ.... Δεν είμαι σίγουρη. Πλέον έχουμε βγει στην αγορά εργασίας και έχουμε πάνω κάτω τους ίδιους λόγους όλοι. Η γυναίκα έχει ακόμα περισσότερες υποχρεώσεις γύρω από το σπίτι και εκεί να δεις. Πιστεύω πολλά μα πολλά πράγματα είναι στην πραγματικότητα έξω από τη φύση αντρών και γυναικών και δεν ξέρουμε τι μας φταίει. Δεν είναι στη φύση μας να σηκωνόμαστε το πρωί με το ξυπνητήρι και να μπαίνουμε στη μπανιέρα, γιατί δεν λέει να πάμε στο γραφείο με λιγδωμένο μαλλί. Το ντους το πρωί δεν προβλέπεται ως καλός οιωνός ξεκινήματος μιας μέρας και όταν μαζευτούν χιλιάδες τέτοιες μέρες δεν ξέρεις τι σου φταίει αλλά δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς!

Απάντηση συζυγου. Βλέπεις στο γραφείο και κόσμο που δεν τον πειράζει να κυκλοφορεί με λιγδωμένο μαλλί, είναι και αυτό μια άποψη!

Αυτό ήταν ένα απλό παράδειγμα από τα πόσα πρέπει έχουμε βάλει στη ζωή μας που μας την τρώνε.

[Γραφικός]

Αλλά... όταν έχεις να κάνεις με δύο νορμάλ ανθρώπους του σήμερα, που ... ούτε μεθάει...

Η ευαίσθητη ψυχή μου πληγώθηκε.

[Athina__P]

Ωχ μωρέ... Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Ένα στερεότυπο ήταν, τρόπος του λέγειν για κάτι που στην κοινή αντίληψη είναι από τα πιο σοβαρά ατοπήματα που μπορεί κάποιος να έχει ώστε να δικαιολογεί μια γυναίκα να μην μείνει. Μη μασάς, οι γυναίκες θα φαγώνονται να φύγουν έτσι και αλλιώς, οι φίλες μου αφήσαν μια χαρά παιδιά και άριστους μπαμπάδες... : (

[Γραφικός]

Αστειεύτηκα, δεν το θεώρησα προσωπική επίθεση.

SpoilerShow

κι έχεις και δίκιο

[Πάνας]

Ναι αλλά θα γλυτώσεις την γκρίνια στην προκειμένη περίπτωση που περιγράφεις. Πιες ένα ποτό λιγότερο εκείνο το βράδυ.

Δεν είναι τόσο συγκεκριμένο όσο στο παράδειγμα, αν είσαι συνέχεια υπό κάποια πίεση μετά γίνεται στοιχείο του χαρακτήρα σου. Αλλά και στο συγκεκριμένο παράδειγμα, εσύ πώς θα ένιωθες αν αναγκαζόταν κάποιος να σε χαρτζιλικώνει γιατί δεν μπορείς να κάνεις βασικά πράγματα σαν να είσαι ανάπηρος; Αν αυτό γινόταν επαναλαμβανόμενα δεν θα σου έδινε στα νεύρα;

Τώρα ποιος γκρινιάζει;

Σίγουρα πολλά προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν έτσι απλά. Στο κείμενο που έγραψες υπάρχουν πάρα πολλά για συζήτηση όπως η αστυνόμευση ο καπιταλισμός η παιδεία.. πράγματα άλυτα.
Το να προσπαθήσω να καλύψω την ανασφάλεια της κοπέλας μου και επειδή και εγώ θα ήθελα να είναι ασφαλής ποτέ δεν θα το προωθούσα ως χαρτζιλίκωμα, θα το είχα επεξεργαστεί από την αρχή στην σχέση μας. Τι άλλο να κάνουμε εφόσον είναι έτσι η κατάσταση;

[Γραφικός]

Να έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν είναι τόσο αδικαιολόγητη όσο φαίνεται.
Δεν είχα τάσεις γκρίνιας πάντως τώρα, απλά γενικοποίησα το παράδειγμα.

[Πάνας]

Μα φυσικά τις περισσότερες φορές δεν είναι αδικαιολόγητη. Αδικαιολόγητη την χαρακτηρίζουν όσοι δεν μπορούν να καταλάβουν.

[ΟΥΤΙΣ]

Μετά το διαζύγιο έχω μηδενική ανοχή στην γκρίνια. Παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα έβλεπα μια κοπέλα, της λέω το Σάββατο θα βρεθώ με έναν φίλο, αν θες βρισκόμαστε Παρασκευή ή Κυριακή. Την παίρνω τηλέφωνο Παρασκευή, μου λέει έχω πρωινό ξύπνημα το Σάββατο. Εντάξει, της λέω, θα τα πούμε Κυριακή. Της τηλεφωνώ το Σάββατο, δεν απαντά και γενικά είναι εξαφανισμένη. Οκ, λεώ, θα έχει πάει κάποια βόλτα. Κυριακή περιμένω μέχρι το μεσημέρι, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Τηλεφωνώ, Θα βρεθούμε απόψε; Όχι, μου λέει με ύφος. Γιατί, καλή μου; Κάτι έχω κανονίσει μου ξαναπαντάει με ύφος. Αυτό ήταν! Δεν της ξανατηλεφώνησα. Προχθές(δέκα μέρες μετά) μου έστειλε μήνυμα με κάτι κλαψουρίσματα. Της λέω, έχουμε διαφορετική φιλοσοφία. Δεν μπορώ τα μουτράκια και τα σχετικά. Φιλάκια!

[Αγις]

Ωχ μωρέ... Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Ένα στερεότυπο ήταν, τρόπος του λέγειν για κάτι που στην κοινή αντίληψη είναι από τα πιο σοβαρά ατοπήματα που μπορεί κάποιος να έχει ώστε να δικαιολογεί μια γυναίκα να μην μείνει. Μη μασάς, οι γυναίκες θα φαγώνονται να φύγουν έτσι και αλλιώς, οι φίλες μου αφήσαν μια χαρά παιδιά και άριστους μπαμπάδες... : (

[Athina__P]

Μετά το διαζύγιο έχω μηδενική ανοχή στην γκρίνια. Παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα έβλεπα μια κοπέλα, της λέω το Σάββατο θα βρεθώ με έναν φίλο, αν θες βρισκόμαστε Παρασκευή ή Κυριακή. Την παίρνω τηλέφωνο Παρασκευή, μου λέει έχω πρωινό ξύπνημα το Σάββατο. Εντάξει, της λέω, θα τα πούμε Κυριακή. Της τηλεφωνώ το Σάββατο, δεν απαντά και γενικά είναι εξαφανισμένη. Οκ, λεώ, θα έχει πάει κάποια βόλτα. Κυριακή περιμένω μέχρι το μεσημέρι, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Τηλεφωνώ, Θα βρεθούμε απόψε; Όχι, μου λέει με ύφος. Γιατί, καλή μου; Κάτι έχω κανονίσει μου ξαναπαντάει με ύφος. Αυτό ήταν! Δεν της ξανατηλεφώνησα. Προχθές(δέκα μέρες μετά) μου έστειλε μήνυμα με κάτι κλαψουρίσματα. Της λέω, έχουμε διαφορετική φιλοσοφία. Δεν μπορώ τα μουτράκια και τα σχετικά. Φιλάκια!

Τα διάφορα apps στην εποχή μας έδωσαν νέα εργαλεία στις γυναίκες για να τους φουσκώσουν τα μυαλά! Εκεί μέσα αισθάνονται πιο περιζήτητες και πολύτιμες από ό,τι ήταν στο παρελθόν που και πάλι είχαν το πάνω χέρι κατά κάποιον τρόπο στο παιχνίδι του φλερτ. Φαντάζομαι να υπάρχουν ακόμα γυναίκες που είναι αληθινές ως προς τον εαυτό τους πρώτα απόλα, να είναι πραγματικά με κάποιον και να του το δείχνουν, αλλά τώρα τελευταία και στις πιο μεγάλες ηλικίες που με αφορουν βλέπω ακόμα μεγαλύτερη τάση για παιχνίδια και χειρισμούς. Δεν ξέρω πού πήγαν οι αληθινοί άνθρωποι πια! Τι να πω, τουλάχιστον και το ψάξιμο έχει τη γλύκα και τη γοητεία του και αυτό.

[Πάνας]

Μετά το διαζύγιο έχω μηδενική ανοχή στην γκρίνια. Παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα έβλεπα μια κοπέλα, της λέω το Σάββατο θα βρεθώ με έναν φίλο, αν θες βρισκόμαστε Παρασκευή ή Κυριακή. Την παίρνω τηλέφωνο Παρασκευή, μου λέει έχω πρωινό ξύπνημα το Σάββατο. Εντάξει, της λέω, θα τα πούμε Κυριακή. Της τηλεφωνώ το Σάββατο, δεν απαντά και γενικά είναι εξαφανισμένη. Οκ, λεώ, θα έχει πάει κάποια βόλτα. Κυριακή περιμένω μέχρι το μεσημέρι, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Τηλεφωνώ, Θα βρεθούμε απόψε; Όχι, μου λέει με ύφος. Γιατί, καλή μου; Κάτι έχω κανονίσει μου ξαναπαντάει με ύφος. Αυτό ήταν! Δεν της ξανατηλεφώνησα. Προχθές(δέκα μέρες μετά) μου έστειλε μήνυμα με κάτι κλαψουρίσματα. Της λέω, έχουμε διαφορετική φιλοσοφία. Δεν μπορώ τα μουτράκια και τα σχετικά. Φιλάκια!

Αυτό δεν μπορώ να το ονομάσω γκρίνια αλλά παιχνίδι εξουσίας. Δεν της έκατσε και θέλησε να συνεχίσει για να δέσει πιο πολύ την κατάσταση.

[lolek1]

οι γυναικες ειναι γκρινιαρες γιατι εξαρτουνται ολοκληρωτικα απο τον αντρα οχι μονο οι ιδιες αλλα και τα παιδια του.
ετσι ειναι καταγεγραμμενο στο ντι εν ει τους να μυξιαζουν και να κλαψουριζουν συνεχεια ουσιαστικα παντα ζητωντας παροχες απο τον αντρα τους.

Με σκοπό τι; Να του τα σπάσουν μέχρι να τις παρατήσει για μια νεότερη και λιγότερο γκρινίαρα;

ξερω γω;; εσεις γκρινιαζετε οχι εμεις

[ΟΥΤΙΣ]

Μετά το διαζύγιο έχω μηδενική ανοχή στην γκρίνια. Παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα έβλεπα μια κοπέλα, της λέω το Σάββατο θα βρεθώ με έναν φίλο, αν θες βρισκόμαστε Παρασκευή ή Κυριακή. Την παίρνω τηλέφωνο Παρασκευή, μου λέει έχω πρωινό ξύπνημα το Σάββατο. Εντάξει, της λέω, θα τα πούμε Κυριακή. Της τηλεφωνώ το Σάββατο, δεν απαντά και γενικά είναι εξαφανισμένη. Οκ, λεώ, θα έχει πάει κάποια βόλτα. Κυριακή περιμένω μέχρι το μεσημέρι, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Τηλεφωνώ, Θα βρεθούμε απόψε; Όχι, μου λέει με ύφος. Γιατί, καλή μου; Κάτι έχω κανονίσει μου ξαναπαντάει με ύφος. Αυτό ήταν! Δεν της ξανατηλεφώνησα. Προχθές(δέκα μέρες μετά) μου έστειλε μήνυμα με κάτι κλαψουρίσματα. Της λέω, έχουμε διαφορετική φιλοσοφία. Δεν μπορώ τα μουτράκια και τα σχετικά. Φιλάκια!

Τα διάφορα apps στην εποχή μας έδωσαν νέα εργαλεία στις γυναίκες για να τους φουσκώσουν τα μυαλά! Εκεί μέσα αισθάνονται πιο περιζήτητες και πολύτιμες από ό,τι ήταν στο παρελθόν που και πάλι είχαν το πάνω χέρι κατά κάποιον τρόπο στο παιχνίδι του φλερτ. Φαντάζομαι να υπάρχουν ακόμα γυναίκες που είναι αληθινές ως προς τον εαυτό τους πρώτα απόλα, να είναι πραγματικά με κάποιον και να του το δείχνουν, αλλά τώρα τελευταία και στις πιο μεγάλες ηλικίες που με αφορουν βλέπω ακόμα μεγαλύτερη τάση για παιχνίδια και χειρισμούς. Δεν ξέρω πού πήγαν οι αληθινοί άνθρωποι πια! Τι να πω, τουλάχιστον και το ψάξιμο έχει τη γλύκα και τη γοητεία του και αυτό.

Στα πλαίσια του γάμου είχα επιτρέψει να χειραγωγούμαι, να άγομαι και να φέρομαι. Πλέον δεν το ανέχομαι. Έχασα τεράστιες ψυχικές δυνάμεις εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Κάτι πήγε να μου πει περί ενδιαφέροντος, ότι ξέρεις δεν ενδιαφέρεσαι για μένα και γι' αυτό εξαφανίστηκες μετά την Κυριακή εκείνη, αλλά της το έκοψα. Ενδιαφέρομαι τόσο όσο να μην καταστρέφω τον εαυτό μου. Αν είναι να παίζω κάθε φορά με κάθε μια το παιχνιδάκι αυτό, τότε θα καταλήξω στον νευρολόγο! Αν εσύ ενδιαφέρεσαι, δεν θέλω μούτρα, νευράκια, υπονοούμενα και τα παρόμοια.

[Αγις]

Μετά το διαζύγιο έχω μηδενική ανοχή στην γκρίνια. Παράδειγμα, το τελευταίο διάστημα έβλεπα μια κοπέλα, της λέω το Σάββατο θα βρεθώ με έναν φίλο, αν θες βρισκόμαστε Παρασκευή ή Κυριακή. Την παίρνω τηλέφωνο Παρασκευή, μου λέει έχω πρωινό ξύπνημα το Σάββατο. Εντάξει, της λέω, θα τα πούμε Κυριακή. Της τηλεφωνώ το Σάββατο, δεν απαντά και γενικά είναι εξαφανισμένη. Οκ, λεώ, θα έχει πάει κάποια βόλτα. Κυριακή περιμένω μέχρι το μεσημέρι, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Τηλεφωνώ, Θα βρεθούμε απόψε; Όχι, μου λέει με ύφος. Γιατί, καλή μου; Κάτι έχω κανονίσει μου ξαναπαντάει με ύφος. Αυτό ήταν! Δεν της ξανατηλεφώνησα. Προχθές(δέκα μέρες μετά) μου έστειλε μήνυμα με κάτι κλαψουρίσματα. Της λέω, έχουμε διαφορετική φιλοσοφία. Δεν μπορώ τα μουτράκια και τα σχετικά. Φιλάκια!

Αυτό δεν μπορώ να το ονομάσω γκρίνια αλλά παιχνίδι εξουσίας. Δεν της έκατσε και θέλησε να συνεχίσει για να δέσει πιο πολύ την κατάσταση.

Oτι χειρότερο μπορείς να τους κάνεις - απο πιτσιρίκες το αγχος τους είναι αν θα τις προτιμάς να βγαίνεις μαζι τους τις καθιερωμένες ημερες εξόδου.