Κρύβετε πράγματα σε μία σχέση;

[Cecily Anne]

Αν εννοείς αν υπάρχει κάποιος που δεν έχει κερατώσει ποτέ στη ζωή του, κομάτι δύσκολο να βρεις. Με εξαίρεση εκείνους/ες που διανύουν το πρώτο χρονικό διάστημα της πρώτης ερωτικής σχέσης τους, που δεν έχουν προλάβει δηλαδή (ζήτημα χρόνου και σ'αυτούς).
Οι υπόλοιποι έχουμε κερατώσει (και κερατωθεί επίσης, εν γνώσει ή εν αγνοία μας).

Δεν εχω κερατώσει. Εχω θελήσει ομως κ γι’ αυτο χωρισα! Οχι οτι έγινε κατι με τον αλλο, αλλα αφου ειχα αυτόν στο μυαλο μου, ο νυν ηταν ληγμένη υπόθεση. Δεν το μετάνιωσα!

Αν εχω φαει, δεν ξερω, πολυ πιθανό, αλλά δεν ειναι κατι που πλέον με προβληματίζει. Αν μάθω κατι, τελος και παω στον επόμενο. Εφόσον δεν υπάρχουν παιδια, ολα ειναι εύκολα. Αν ειχα παιδια, δε θα ειχα το μυαλο στο να αντικαταστήσω τον αντρα, προφανώς σε προτεραιότητα θα ηταν τα παιδια κ πως θα διαχειριστούν τη διάλυση της οικογένειας.

[Chainis]

Και απαντιέται αυτομάτως και το ερώτημα του τίτλου.

Όχι απαραίτητα. Το κρύβω πράγματα από μια σχέση, δεν σημαίνει απαραίτητα οτι κάνω "κουτσουκέλες".

Σίγουρα,

Αυτό όμως ερμηνεύεται ανάποδα.
Αφού το 90% κάνει την στραβή και προφανώς την κρύβει, σχεδόν όλοι κάτι κρύβουν (έστω αυτό μόνο αλλά πιθανόν και άλλα) στις σχέσεις τους.

Μπορεί να κρύβω άλλου είδους πράγματα που αφορούν το παρόν μου ή και το παρελθόν μου. Το δεύτερο αφορά κυρίως παλιές "αταξίες".
Γενικά πιστεύω οτι το να φανερώνεις μυστικά από το παρελθόν στο σύντροφό σου που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη σχέση, παρά μόνο να πληγώσουν ή να προϊδεάσουν και να δημιουργήσουν προκαταλήψεις, είναι τουλάχιστον άσκοπο. Για να μη πω εγωιστικό, αφού ο "εξομολογούμενος" το κάνει προκειμένου να απαλλαγεί από ένα βάρος που κουβαλάει.
Για να μη παρεξηγηθώ, δεν εννοώ πράγματα πολύ σοβαρά που επηρεάζουν τη ζωή του άλλου που έχουμε δίπλα μας. Αυτά πρέπει να λέγονται για να καθορίζει ο καθένας την πορεία του και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Εγώ πιστεύω ότι το να λες ειδικά για το παρελθόν πράγματα που δεν είναι απαραίτητο να ειπωθούν μόνο προβλήματα μπορεί να φέρει, για τους λόγους που λες κι άλλους τόσους.

Επίσης σε πολλές περιπτώσεις το να κρύβω πράγματα ήταν και θέμα προστασίας της ηρεμίας του σπιτιού, πχ αν δεν πήγαινε κάτι καλά με την δουλειά, επομένως πάντα είχα από νεαρός "άγνωστα κομμάτια" για το ταίρι που είχα.

[Αγις]

Γνωρίζεις κάποια που σου αρέσει εμφανισιακά και σαν παρέα - βγαίνεις -διασκεδάζεις - επιστρεφεις σπίτι σου και στη ζωή σου. Το ιδιο και απο την πλευρά της αντίστοιχα .
Το είδος '' σχεσης'' αλλά Ελληνικά που είναι αυστηρά προκαθορισμένο με απαιτούμενα περαν συζήτησης - είναι φυλάκιση με καταναγκαστικά εργα που το αντέχουν μονο τελειωμένοι μαζόχες.

[aLiCat]

Αν εννοείς αν υπάρχει κάποιος που δεν έχει κερατώσει ποτέ στη ζωή του, κομάτι δύσκολο να βρεις. Με εξαίρεση εκείνους/ες που διανύουν το πρώτο χρονικό διάστημα της πρώτης ερωτικής σχέσης τους, που δεν έχουν προλάβει δηλαδή (ζήτημα χρόνου και σ'αυτούς).
Οι υπόλοιποι έχουμε κερατώσει (και κερατωθεί επίσης, εν γνώσει ή εν αγνοία μας).

Δεν εχω κερατώσει. Εχω θελήσει ομως κ γι’ αυτο χωρισα! Οχι οτι έγινε κατι με τον αλλο, αλλα αφου ειχα αυτόν στο μυαλο μου, ο νυν ηταν ληγμένη υπόθεση. Δεν το μετάνιωσα!

Αν εχω φαει, δεν ξερω, πολυ πιθανό, αλλά δεν ειναι κατι που πλέον με προβληματίζει. Αν μάθω κατι, τελος και παω στον επόμενο. Εφόσον δεν υπάρχουν παιδια, ολα ειναι εύκολα. Αν ειχα παιδια, δε θα ειχα το μυαλο στο να αντικαταστήσω τον αντρα, προφανώς σε προτεραιότητα θα ηταν τα παιδια κ πως θα διαχειριστούν τη διάλυση της οικογένειας.

Και πολύ καλά έκανες που χώρισες πριν γίνει. Είναι το πιο τίμιο.
Όσο για τη διαχείριση του θέματος όταν υπάρχουν παιδιά, ασφαλώς και η προτεραιότητα είναι τα παιδιά. Από κει κι έπειτα, το αν θα μείνεις σε μια "πεθαμένη" σχέση ή γάμο με παιδιά, εξαρτάται από το τι περιθώρια αναζωογόνησης της σχέσης υπάρχουν. Οπότε ή μένεις με τη σχέση σε εντελώς νέες βάσεις ή αποχωρείς. Πιστεύω είναι πιο καλό και για τα παιδιά, που η ευτυχία των γονιών τους (μαζί ή όχι) αντανακλάται και σ'εκείνα.
Εννοείται οτι το ιδανικό για ένα ζευγάρι είναι να βρίσκονται μαζί κι αγαπημένοι all the way, χωρίς τέτοιου είδους διλήμματα.
Όμως η ζωή κάποιες φορές, αλλιώς τα φέρνει...

[perseus]

[aLiCat]

Και απαντιέται αυτομάτως και το ερώτημα του τίτλου.

Όχι απαραίτητα. Το κρύβω πράγματα από μια σχέση, δεν σημαίνει απαραίτητα οτι κάνω "κουτσουκέλες".

Σίγουρα,

Αυτό όμως ερμηνεύεται ανάποδα.
Αφού το 90% κάνει την στραβή και προφανώς την κρύβει, σχεδόν όλοι κάτι κρύβουν (έστω αυτό μόνο αλλά πιθανόν και άλλα) στις σχέσεις τους.

Μπορεί να κρύβω άλλου είδους πράγματα που αφορούν το παρόν μου ή και το παρελθόν μου. Το δεύτερο αφορά κυρίως παλιές "αταξίες".
Γενικά πιστεύω οτι το να φανερώνεις μυστικά από το παρελθόν στο σύντροφό σου που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη σχέση, παρά μόνο να πληγώσουν ή να προϊδεάσουν και να δημιουργήσουν προκαταλήψεις, είναι τουλάχιστον άσκοπο. Για να μη πω εγωιστικό, αφού ο "εξομολογούμενος" το κάνει προκειμένου να απαλλαγεί από ένα βάρος που κουβαλάει.
Για να μη παρεξηγηθώ, δεν εννοώ πράγματα πολύ σοβαρά που επηρεάζουν τη ζωή του άλλου που έχουμε δίπλα μας. Αυτά πρέπει να λέγονται για να καθορίζει ο καθένας την πορεία του και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Εγώ πιστεύω ότι το να λες ειδικά για το παρελθόν πράγματα που δεν είναι απαραίτητο να ειπωθούν μόνο προβλήματα μπορεί να φέρει, για τους λόγους που λες κι άλλους τόσους.

Επίσης σε πολλές περιπτώσεις το να κρύβω πράγματα ήταν και θέμα προστασίας της ηρεμίας του σπιτιού, πχ αν δεν πήγαινε κάτι καλά με την δουλειά, επομένως πάντα είχα από νεαρός "άγνωστα κομμάτια" για το ταίρι που είχα.

Αυτό όμως ερμηνεύεται ανάποδα.
Αφού το 90% κάνει την στραβή και προφανώς την κρύβει, σχεδόν όλοι κάτι κρύβουν (έστω αυτό μόνο αλλά πιθανόν και άλλα) στις σχέσεις τους.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, μίλησα για παρελθόν, τουτέστιν ΠΡΙΝ την παρούσα σχέση. Δεν θεωρώ τίμιο το να (εξ)απατάει κάποιος τον νυν συντροφό του και να διατηρεί αυτή την κατάσταση για μακρύ χρονικό διάστημα, κρατώντας το κρυφό. Το γεγονός οτι κάποτε η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων έχει απατήσει και απατηθεί, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Μιλάω για αυτό καθαυτό το γεγονός. Το αν το κρύψαμε ή το φανερώσαμε σ'εκείνον ή εκείνη που τον/ην αφορούσε, άλλο θέμα.
Κι εδώ τίθεται το ζήτημα αν είναι καλό η κακό να διατηρούμε τέτοιου είδους μυστικά. Πάλι εξαρτάται. Αν π.χ.ο απατών είναι άντρας κι έκανε απλώς μια "ξεπέτα" ενώ αγαπάει τη μόνιμη σύντροφό του καλό είναι να το κρύψει. Δυστυχώς εμείς οι γυναίκες δεν συγχωρούμε τέτοια "στιγμιαία" λάθη (για να θυμηθούμε και τη ρήση του Πασχάλη Αρβανιτίδη). Διότι μπορεί για τον αρσενικό ένα πήδημα να είναι συνήθως το ίδιο εύκολο όπως(φερ ειπείν) μια χειραψία, για τη γυναίκα όμως που δένεται συναισθημάτικά διαφέρει (εξ ου και η άποψη οτι ο άνδρας ερωτεύεται πρώτα με το κορμί και μετά με το μυαλό, ενώ στη γυναίκα ισχύει το αντίστροφο). Όταν ο άντρας απατήσει, θα επιστρέψει σπίτι του χωρίς ..παρενέργειες. Όταν όμως το κάνει μια γυναίκα η σχέση και κατά προέκταση η οικογένεια, διαλύεται.
Όπως και να'ναι, τέτοια πράγματα πρέπει να λέγονται. Γενικά θεωρώ μεγάλη ατιμία να διατηρεί κάποιος παράλληλη σχέση. Δεν είναι μόνο οτι "προδίδει" το σύντροφό του παίζοντας διπλό ρόλο. Είναι κι οτι με την πρόφαση να μη τον/ην πληγώσει, εξακολουθεί να βολεύεται (στη διατήρηση του excitement του νέου, χωρίς το ρίσκο να χάσει και την ασφάλεια του ήδη υπάρχοντος) υποθηκεύει το μέλλον του κερατωμένου/ης κλέβοντάς του χρόνο, αφαιρώντας του στην ουσία την επιλογή να δοκιμάσει και το έτερον ήμισυ να βρει τη χαρά σε με μια νέα σχέση.

Επίσης σε πολλές περιπτώσεις το να κρύβω πράγματα ήταν και θέμα προστασίας της ηρεμίας του σπιτιού, πχ αν δεν πήγαινε κάτι καλά με την δουλειά

Κι αυτό, επίσης, εξαρτάται. Αν υπάρχει ένας σύντροφος με κατανόηση, δύναμη και ψυχραιμία να σε στηρίξει (όχι απαραίτητα να σου δώσει λύσεις, απλώς να σε ακούσει, χωρίς θρήνους και γκρίνια), είναι καλό να μοιράζεστε τέτοιου είδους προβλήματα.
Διότι στις μακροχρόνιες σχέσεις, όταν ο έρωτας εξατμιστεί και μείνει η αγάπη, η εκτίμηση κι ο αλληλοσεβασμός, λογίζεστε ως "συνέταιροι"
στο δρόμο της ζωής ο οποίος σπάνια είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

[perseus]

Ποτε δεν εκρυψα και ποτε δεν κρυβω

[aLiCat]

Ποτε δεν εκρυψα και ποτε δεν κρυβω

Και μπράβο σου.

[Gherschaagk]

Εννοείται οτι καμία δεν το έχει κάνει .

Δεν φταίω γω αν κάποιοι άλλοι τρώνε κέρατο.

[Naida]

Συζητάμε αν θα του κρύβαμε ότι τον έχουμε κερατώσει ή αν θα του λέγαμε ότι κερατώσαμε κάποιον πρώην;

[LongTom]

Υπάρχει εδώ γύρω κανένας/καμία που ενώ είχε σχέση δεν πήγε και με άλλη/άλλον ποτέ;

Αν εννοείς αν υπάρχει κάποιος που δεν έχει κερατώσει ποτέ στη ζωή του, κομάτι δύσκολο να βρεις. Με εξαίρεση εκείνους/ες που διανύουν το πρώτο χρονικό διάστημα της πρώτης ερωτικής σχέσης τους, που δεν έχουν προλάβει δηλαδή (ζήτημα χρόνου και σ'αυτούς).
Οι υπόλοιποι έχουμε κερατώσει (και κερατωθεί επίσης, εν γνώσει ή εν αγνοία μας).

Τι κοινωνικό περίγυρο έχετε ρε παιδιά που πέφτει τόσο κέρατο;

Εγώ πρέπει να είμαι στα κλάμπς των πολύ "ξενέρωτων", διότι το κέρατο είναι αρκετά έως πολύ σπάνιο.
Όσοι βαριούνται απλά χωρίζουν - η συντριπτική πλειοψηφία - ή "ανοίγουν" τις σχέσεις (πολύ σπάνιο, αλλά το έχω δει).

Βέβαια από την άλλην, στην ΕΛ επαρχία που μεγάλωσα, πριν κάποιες δεκαετίες το κέρατο ήταν πολύ περισσότερο "αποδεκτό" - εάν ήταν μυστικό ή κοινό μυστικό - από τον χωρισμό. Ίσως ισχύει ακόμη αυτή η νοοτροπία...

[aLiCat]

Υπάρχει εδώ γύρω κανένας/καμία που ενώ είχε σχέση δεν πήγε και με άλλη/άλλον ποτέ;

Αν εννοείς αν υπάρχει κάποιος που δεν έχει κερατώσει ποτέ στη ζωή του, κομάτι δύσκολο να βρεις. Με εξαίρεση εκείνους/ες που διανύουν το πρώτο χρονικό διάστημα της πρώτης ερωτικής σχέσης τους, που δεν έχουν προλάβει δηλαδή (ζήτημα χρόνου και σ'αυτούς).
Οι υπόλοιποι έχουμε κερατώσει (και κερατωθεί επίσης, εν γνώσει ή εν αγνοία μας).

Τι κοινωνικό περίγυρο έχετε ρε παιδιά που πέφτει τόσο κέρατο;

Εγώ πρέπει να είμαι στα κλάμπς των πολύ "ξενέρωτων", διότι το κέρατο είναι αρκετά έως πολύ σπάνιο.
Όσοι βαριούνται απλά χωρίζουν - η συντριπτική πλειοψηφία - ή "ανοίγουν" τις σχέσεις (πολύ σπάνιο, αλλά το έχω δει).

Βέβαια από την άλλην, στην ΕΛ επαρχία που μεγάλωσα, πριν κάποιες δεκαετίες το κέρατο ήταν πολύ περισσότερο "αποδεκτό" - εάν ήταν μυστικό ή κοινό μυστικό - από τον χωρισμό. Ίσως ισχύει ακόμη αυτή η νοοτροπία...

Το ίδιο ακριβώς ερώτημα σου επιστρέφω.
Η απάντηση είναι οτι ζω στον κοινωνικό περίγυρο της πραγματικότητας κι όχι εκείνης που θα ήθελα να ισχύει.
Άλλωστε έχω διαπιστώσει οτι συνήθως χωρίζουν αφού ένας από τους δυο έχει ήδη πριν εξασφαλίσει το διάδοχο ταίρι.
Το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ βαρεμάρας και χωρισμού, είναι εκείνο που ανοίγει μια πόρτα προς το τρίτο πρόσωπο (τότε είναι που η μόνιμη σχέση "φεύγει" απ' το παράθυρο),.

[LongTom]

Το ίδιο ακριβώς ερώτημα σου επιστρέφω.
Η απάντηση είναι οτι ζω στον κοινωνικό περίγυρο της πραγματικότητας κι όχι εκείνης που θα ήθελα να ισχύει.
Άλλωστε έχω διαπιστώσει οτι συνήθως χωρίζουν αφού ένας από τους δυο έχει ήδη πριν εξασφαλίσει το διάδοχο ταίρι.
Το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ βαρεμάρας και χωρισμού, είναι εκείνο που ανοίγει μια πόρτα προς το τρίτο πρόσωπο (τότε είναι που η μόνιμη σχέση "φεύγει" απ' το παράθυρο),.

Η τοποθέτηση μου ήταν στην σιγουριά του ποστ ότι το κέρατο είναι η de facto κατάσταση, κάτι που δεν ισχύει σε ότι έχω δει.
Βέβαια ήταν λάθος μου να μην ξεκαθαρίσω ότι δεν ζω Ελλάδα από το ~2009/2010 και έχω μόνον ελάχιστες επαφές με την Ελλάδα από τότε και αυτές με άτομα κάποιας ηλικίας στην επαρχία. Έτσι δεν είμαι up-to-date με τις λεπτομέρειες της σύγχρονης ΕΛ κοινωνίας.
Ίσως η Ελληνική κοινωνία πραγματικά να είναι έτσι που γράφεις, αλλά σίγουρα δεν είναι οι εμπειρίες όλων μας σαν και αυτές που αναφέρεις.

[Northern Spirit]

εννοειται οτι δεν κρυβω τιποτε.....και θελω επισης πληρες βιογραφικο..

[LongTom]

εννοειται οτι δεν κρυβω τιποτε.....και θελω επισης πληρες βιογραφικο..

Δεν ξέρω πως θα πιστοποιήσεις το εν λόγω "βιογραφικό", ιδίως σε περιπτώσεις που δεν ζεις σε χωριό που όλοι ξέρουν τα πάντα και τους πάντες.
Θα πάρεις τηλέφωνο τα contacts;