Πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους;

[gmoutzour]

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους ακόμα και όταν διαφωνούμε με αυτούς υπό την προϋπόθεση ότι οι νόμοι είναι μέσα σε ένα καλό πλαίσιο. Ένα καλό γενικό πλαίσιο είναι κατά τη γνώμη μου το ακόλουθο: σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων άλλων πλασμάτων, δημοκρατία ή αριστοκρατία, κράτος πρόνοιας, κράτος δικαίου, κοσμικισμός, κοσμικό κράτος, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, συλλογικές συμβάσεις, βιώσιμη ανάπτυξη.

[Γιαννης- μελβουρνη]

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους ακόμα και όταν διαφωνούμε με αυτούς υπό την προϋπόθεση ότι οι νόμοι είναι μέσα σε ένα καλό πλαίσιο. Ένα καλό γενικό πλαίσιο είναι κατά τη γνώμη μου το ακόλουθο: σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων άλλων πλασμάτων, δημοκρατία ή αριστοκρατία, κράτος πρόνοιας, κράτος δικαίου, κοσμικισμός, κοσμικό κράτος, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, συλλογικές συμβάσεις, βιώσιμη ανάπτυξη.

Συμφωνώ απόλυτα με την άποψή σου. Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι πώς ορίζουμε αυτές τις έννοιες που αναφέρεις. Είναι κάτι που το αντιλαμβάνεται ο καθένας με τον δικό του τρόπο ή κάτι που πρέπει να εμπιστευόμαστε στους θεσμούς που έχουν δημιουργηθεί για να τις διαχειρίζονται;

Για παράδειγμα, η δικαιοσύνη μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Για κάποιον μπορεί να σημαίνει ίση μεταχείριση, ενώ για άλλον μπορεί να σημαίνει την αποκατάσταση των αδικιών με βάση τις συνθήκες του κάθε ατόμου. Το κράτος δικαίου είναι ένας θεσμός που εγγυάται την ισότητα των πολιτών απέναντι στον νόμο, αλλά ποιος ορίζει αν ένας νόμος είναι πραγματικά δίκαιος;

Εδώ έρχεται η σύγκρουση ανάμεσα στη θεσμική εμπιστοσύνη και την ατομική κρίση. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Σωκράτης. Η ατομική του κρίση τού έδειχνε ότι δεν είχε κάνει τίποτα λάθος – ούτε διαφθείρει τους νέους, ούτε ασεβούσε στους θεούς, όπως κατηγορήθηκε. Παρόλα αυτά, όταν καταδικάστηκε, επέλεξε να υπακούσει στη θεσμική απόφαση και να πεθάνει, αντί να δραπετεύσει.

Αυτό γεννά ένα βαθύτερο ερώτημα: η υπακοή στους νόμους είναι καθήκον, ακόμα και όταν ξέρουμε ότι είναι άδικοι; Ή μήπως η προσωπική ηθική έχει προτεραιότητα έναντι της θεσμικής εξουσίας;

Επομένως, η ερώτηση που προκύπτει είναι: πρέπει να εμπιστευόμαστε τις έννοιες όπως τις ορίζουν οι θεσμοί ή να τις κρίνουμε οι ίδιοι με βάση τη δική μας λογική και ηθική; Και αν διαφωνούμε, ποιο είναι το σωστό: να υπακούμε ή να αντιστεκόμαστε;

[Chilloutbuddy]

Είμαστε στη Δύση, στη Δύση υπάρχει Σύνταγμα και στις περισσότερες χώρες Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων / Bill of Rights.
Αυτά τα δύο είναι υπεράνων όλων, τα σέβεσαι πάντα, όποιος δεν τα σέβεται είναι για μπουντρούμι / απέλαση σε Ισλάμ-Βόρεια Κορέα.

Από εκεί και πέρα πρέπει να σέβεσαι μόνο ένα πράγμα: την πλειοψηφία. Ούτε θεσμούς ούτε νόμους ούτε ορισμούς ούτε φιλοσοφίες, την πλειοψηφία.

Μια χώρα ανήκει στους πολίτες της. Αν οι περισσότεροι θέλουν κάτι, σωστό ή λάθος δεν έχει σημασία, πρέπει να το σεβαστείς και να το φας στη μάπα, τελεία. Μπορείς να πεις ελεύθερα τη γνώμη σου, να προσηλυτίσεις, να διαμαρτυρηθείς, να διαδηλώσεις, όλα αυτά είναι δικαιώματά σου, αλλά σε κάποια φάση πρέπει να το βουλώσεις και να το φας στη μάπα γιατί η χώρα ανήκει στους πολίτες της και έχουν δικαίωμα να ζουν όπως γουστάρουν. Αν μετά από όλα αυτά συνεχίζεις να ζορίζεσαι, διαβατήριο έχεις, στο καλό. Αν προτιμάς να παραμείνεις και να γίνεις κατ'επάγγελμα διαδηλωτής τότε εξαρτάται. Αν το κάνεις ειρηνικά κανένα πρόβλημα, είσαι απλά γραφικός, αν το κάνεις βίαια τότε μπουντρούμι / απέλαση σε Ισλάμ-Βόρεια Κορέα.

Είναι τέλειο το σύστημα; Όχι.
Κάνουνε οι θεσμοί πουστιές που είναι ενάντια στη θέληση των κατοίκων της; Ναι.
Κάνουνε οι κυβερνήσεις πράγματα που είναι αντίθετα απ'τις προεκλογικές τους υποσχέσεις; Ναι.
Άρα πώς ξέρεις ότι αυτό που γίνεται το θέλει η πλειοψηφία; Το ξέρεις γιατί αν πραγματικά δεν το ήθελε θα ήταν εκατομμύρια στο δρόμο, όχι μόνο οι Κνίτες, και το ξέρεις γιατί σε 42304028 εκλογές ο κόαμος ψηφίζει ελεύθερα τα ίδια και τα ίδια. Εξακολουθείς να έχεις αμφιβολίες; περίμενε μέχρι τις εκλογές και τότε θα σου φύγουνε όλες.

Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε και να σεβαστούμε ότι:
Ο κόσμος είναι τεμπέλης, έχει άλλα προβλήματα και ενδιαφέροντα και βαριέται να ασχολείται με την πολιτική, και τον βολεύει να έχει αντιπροσώπους να ασχολούνται αντί γι'αυτόν, ας είναι και πούστηδες, και μετά να γκρινιάζει απ'τον καναπέ του, γιατί έτσι γουστάρει.

Αν το καταλάβεις, το αποδεχτείς και το σεβαστείς αυτό, θα ζήσεις τη ζωή σου με ειρήνη χωρίς να τρώγεσαι μια ζωή ότι πρέπει να ξεκινήσεις κάποιου είδους επανάσταση.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Υποστηρίζουμε την εφαρμογή των νόμων ΜΌΝΟ εκεί που μας συμφέρει εμάς προσωπικά, ενώ εκεί που δεν μας συμφέρουν οι νόμοι είναι για να τους παραβαίνουμε ( εφόσον αυτό μπορούμε να το κάνουμε ατιμώρητα)
Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες

[taxalata xalasa]

Υποστηρίζουμε την εφαρμογή των νόμων ΜΌΝΟ εκεί που μας συμφέρει εμάς προσωπικά, ενώ εκεί που δεν μας συμφέρουν οι νόμοι είναι για να τους παραβαίνουμε ( εφόσον αυτό μπορούμε να το κάνουμε ατιμώρητα)
Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες

αν ο νόμος είν' άνομος

[Green Dragon]

Είμαστε στη Δύση, στη Δύση υπάρχει Σύνταγμα και στις περισσότερες χώρες Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων / Bill of Rights.
Αυτά τα δύο είναι υπεράνων όλων, τα σέβεσαι πάντα, όποιος δεν τα σέβεται είναι για μπουντρούμι / απέλαση σε Ισλάμ-Βόρεια Κορέα.

Από εκεί και πέρα πρέπει να σέβεσαι μόνο ένα πράγμα: την πλειοψηφία. Ούτε θεσμούς ούτε νόμους ούτε ορισμούς ούτε φιλοσοφίες, την πλειοψηφία.

Μια χώρα ανήκει στους πολίτες της. Αν οι περισσότεροι θέλουν κάτι, σωστό ή λάθος δεν έχει σημασία, πρέπει να το σεβαστείς και να το φας στη μάπα, τελεία. Μπορείς να πεις ελεύθερα τη γνώμη σου, να προσηλυτίσεις, να διαμαρτυρηθείς, να διαδηλώσεις, όλα αυτά είναι δικαιώματά σου, αλλά σε κάποια φάση πρέπει να το βουλώσεις και να το φας στη μάπα γιατί η χώρα ανήκει στους πολίτες της και έχουν δικαίωμα να ζουν όπως γουστάρουν. Αν μετά από όλα αυτά συνεχίζεις να ζορίζεσαι, διαβατήριο έχεις, στο καλό. Αν προτιμάς να παραμείνεις και να γίνεις κατ'επάγγελμα διαδηλωτής τότε εξαρτάται. Αν το κάνεις ειρηνικά κανένα πρόβλημα, είσαι απλά γραφικός, αν το κάνεις βίαια τότε μπουντρούμι / απέλαση σε Ισλάμ-Βόρεια Κορέα.

Είναι τέλειο το σύστημα; Όχι.
Κάνουνε οι θεσμοί πουστιές που είναι ενάντια στη θέληση των κατοίκων της; Ναι.
Κάνουνε οι κυβερνήσεις πράγματα που είναι αντίθετα απ'τις προεκλογικές τους υποσχέσεις; Ναι.
Άρα πώς ξέρεις ότι αυτό που γίνεται το θέλει η πλειοψηφία; Το ξέρεις γιατί αν πραγματικά δεν το ήθελε θα ήταν εκατομμύρια στο δρόμο, όχι μόνο οι Κνίτες, και το ξέρεις γιατί σε 42304028 εκλογές ο κόαμος ψηφίζει ελεύθερα τα ίδια και τα ίδια. Εξακολουθείς να έχεις αμφιβολίες; περίμενε μέχρι τις εκλογές και τότε θα σου φύγουνε όλες.

Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε και να σεβαστούμε ότι:
Ο κόσμος είναι τεμπέλης, έχει άλλα προβλήματα και ενδιαφέροντα και βαριέται να ασχολείται με την πολιτική, και τον βολεύει να έχει αντιπροσώπους να ασχολούνται αντί γι'αυτόν, ας είναι και πούστηδες, και μετά να γκρινιάζει απ'τον καναπέ του, γιατί έτσι γουστάρει.

Αν το καταλάβεις, το αποδεχτείς και το σεβαστείς αυτό, θα ζήσεις τη ζωή σου με ειρήνη χωρίς να τρώγεσαι μια ζωή ότι πρέπει να ξεκινήσεις κάποιου είδους επανάσταση.

Άψογο!

[micmic]

Νομίζω το καίριο ερώτημα δεν είναι αν πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους, σ'αυτό οι περισσότεροι συμφωνούν. Το ερώτημα είναι τί γίνεται όταν βλέπεις ότι η συνεχής και διαρκώς επιδεινούμενη περιφρόνηση στους νόμους παραμένει ατιμώρητη. Για να μην πω ότι πολλές φορές επιβραβεύεται κιόλας.

[gmoutzour]

Είμαστε στη Δύση, στη Δύση υπάρχει Σύνταγμα και στις περισσότερες χώρες Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων / Bill of Rights.
Αυτά τα δύο είναι υπεράνων όλων, τα σέβεσαι πάντα, όποιος δεν τα σέβεται είναι για μπουντρούμι / απέλαση σε Ισλάμ-Βόρεια Κορέα.

Από εκεί και πέρα πρέπει να σέβεσαι μόνο ένα πράγμα: την πλειοψηφία. Ούτε θεσμούς ούτε νόμους ούτε ορισμούς ούτε φιλοσοφίες, την πλειοψηφία.

Μια χώρα ανήκει στους πολίτες της. Αν οι περισσότεροι θέλουν κάτι, σωστό ή λάθος δεν έχει σημασία, πρέπει να το σεβαστείς και να το φας στη μάπα, τελεία. Μπορείς να πεις ελεύθερα τη γνώμη σου, να προσηλυτίσεις, να διαμαρτυρηθείς, να διαδηλώσεις, όλα αυτά είναι δικαιώματά σου, αλλά σε κάποια φάση πρέπει να το βουλώσεις και να το φας στη μάπα γιατί η χώρα ανήκει στους πολίτες της και έχουν δικαίωμα να ζουν όπως γουστάρουν. Αν μετά από όλα αυτά συνεχίζεις να ζορίζεσαι, διαβατήριο έχεις, στο καλό. Αν προτιμάς να παραμείνεις και να γίνεις κατ'επάγγελμα διαδηλωτής τότε εξαρτάται. Αν το κάνεις ειρηνικά κανένα πρόβλημα, είσαι απλά γραφικός, αν το κάνεις βίαια τότε μπουντρούμι / απέλαση σε Ισλάμ-Βόρεια Κορέα.

Είναι τέλειο το σύστημα; Όχι.
Κάνουνε οι θεσμοί πουστιές που είναι ενάντια στη θέληση των κατοίκων της; Ναι.
Κάνουνε οι κυβερνήσεις πράγματα που είναι αντίθετα απ'τις προεκλογικές τους υποσχέσεις; Ναι.
Άρα πώς ξέρεις ότι αυτό που γίνεται το θέλει η πλειοψηφία; Το ξέρεις γιατί αν πραγματικά δεν το ήθελε θα ήταν εκατομμύρια στο δρόμο, όχι μόνο οι Κνίτες, και το ξέρεις γιατί σε 42304028 εκλογές ο κόαμος ψηφίζει ελεύθερα τα ίδια και τα ίδια. Εξακολουθείς να έχεις αμφιβολίες; περίμενε μέχρι τις εκλογές και τότε θα σου φύγουνε όλες.

Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε και να αποδεχτούμε και να σεβαστούμε ότι:
Ο κόσμος είναι τεμπέλης, έχει άλλα προβλήματα και ενδιαφέροντα και βαριέται να ασχολείται με την πολιτική, και τον βολεύει να έχει αντιπροσώπους να ασχολούνται αντί γι'αυτόν, ας είναι και πούστηδες, και μετά να γκρινιάζει απ'τον καναπέ του, γιατί έτσι γουστάρει.

Αν το καταλάβεις, το αποδεχτείς και το σεβαστείς αυτό, θα ζήσεις τη ζωή σου με ειρήνη χωρίς να τρώγεσαι μια ζωή ότι πρέπει να ξεκινήσεις κάποιου είδους επανάσταση.

Αναφέρεις ότι το πλαίσιο πρέπει να είναι το Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για τα ανθρώπινα δικαιώματα συμφωνώ βέβαια, το Σύνταγμα όμως πρέπει να το εξετάσουμε. Από ανθρώπους έχει γραφτεί, μπορεί κάποια πράγματα να πρέπει να αλλάξουν. Για παράδειγμα, εξαιτίας του Συντάγματος στην Ελλάδα δεν έχουμε κοσμικό σχολείο.

[Ανίκητος]

Υποστηρίζουμε την εφαρμογή των νόμων ΜΌΝΟ εκεί που μας συμφέρει εμάς προσωπικά, ενώ εκεί που δεν μας συμφέρουν οι νόμοι είναι για να τους παραβαίνουμε ( εφόσον αυτό μπορούμε να το κάνουμε ατιμώρητα)
Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες

Σὲ συμφέρει προσωπικὰ ἢ ὄχι νὰ παραβιάζεις τὸν ἐρυθρὸ σηματοδότη;

[ΓΑΛΗ]

Για παράδειγμα, εξαιτίας του Συντάγματος στην Ελλάδα δεν έχουμε κοσμικό σχολείο.

Και τί ακριβώς σημαίνει "κοσμικό" σχολείο;

Ένα σχολείο που σαφέστατα δίνει το δικαίωμα αποχής από τα θρησκευτικά, σαφώς και είναι κοσμικό.

[gmoutzour]

Κοσμικό είναι όταν υπάρχει ουδέτερη στάση απέναντι στις θρησκείες. Όπως είναι γραμμένα τα βιβλία των Θρησκευτικών δεν έχουν ουδέτερη στάση. Μπορείς να πεις βέβαια ότι σέβονται τους μη ορθόδοξους από τη στιγμή που μπορείς να πάρεις απαλλαγή από το μάθημα, αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι αρκετό για να πούμε ότι έχουμε κοσμικό σχολείο.

[ksk]

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους ακόμα και όταν διαφωνούμε με αυτούς υπό την προϋπόθεση ότι οι νόμοι είναι μέσα σε ένα καλό πλαίσιο. Ένα καλό γενικό πλαίσιο είναι κατά τη γνώμη μου το ακόλουθο: σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων άλλων πλασμάτων, δημοκρατία ή αριστοκρατία, κράτος πρόνοιας, κράτος δικαίου, κοσμικισμός, κοσμικό κράτος, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, συλλογικές συμβάσεις, βιώσιμη ανάπτυξη.

Θα τρελαθώ εδώ μέσα τρόπος του λέγειν δλδ ...ξαναπάω σε ορισμούς για να στανιαρω...
Τι θα πει πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους;
Οι νομοι απαιτούν υπακοή και μόνο υπακοή,
Τι σεβασμός;;;;