Νήμα Εξυμνησης του Ηδονισμου

[μίστερ μαξ]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

[sys3x]

Τι σας έλεγα;

[nik_killthemall]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

Εμείς σου παραθέτουμε ΤΙ ΕΙΠΕ (sic) γιατί είσαι αγράμματο γίδι το οποίο βλέπουμε με οίκτο επειδή αντιστέκεσαι σθεναρά στο να ανοίξεις και να μελετήσεις ένα γαμημένο βιβλίο για μερικές ώρες.
ΕΣΥ αντίστροφα είσαι αυτός που παρουσιάζει τον χ φιλόσοφο όπως θέλεις, με κύρια πηγή την ιδεοληψία σου, μερικά μεμε, ψεκασμένα σαητ και λοιπές καθυστεριές.

Δυστηχώς, πλιν της ημιμάθειας, τίποτα δεν κατακτιέται σκρολάροντας λεζαντες ταδε εφη στο φουμπου, την ώρα που τρως τυρόπιτα.

[sys3x]

Το ζα ως πρώτο συνθετικό προσθέτει την υπέρμετρα μεγάλη ποσότητα στο β συνθετικό, πχ ζά-πλουτος, κοκ.
Προφανώς προέρχεται από τον υπεραρχιδαρά θεό Δία ή Ζεύ>Ζα=του Δία (τα πλούτη πχ) δλδ =γάμησε τα πολύ.

[μίστερ μαξ]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

Εμείς σου παραθέτουμε ΤΙ ΕΙΠΕ (sic) γιατί είσαι αγράμματο γίδι το οποίο βλέπουμε με οίκτο επειδή αντιστέκεσαι σθεναρά στο να ανοίξεις και να μελετήσεις ένα γαμημένο βιβλίο για μερικές ώρες.
ΕΣΥ αντίστροφα είσαι αυτός που παρουσιάζει τον χ φιλόσοφο όπως θέλεις, με κύρια πηγή την ιδεοληψία σου, μερικά μεμε, ψεκασμένα σαητ και λοιπές καθυστεριές.

Δυστηχώς, πλιν της ημιμάθειας, τίποτα δεν κατακτιέται σκρολάροντας λεζαντες ταδε εφη στο φουμπου, την ώρα που τρως τυρόπιτα.

Εισαι απλα ενας ακροδεξιος στοκος. Απαντας σε αλλο πράγμα απο οτι εγω είπα. Εισαι πιο βλάκας και απο τα βλήτα φιλε.

[μίστερ μαξ]

Το ζα ως πρώτο συνθετικό προσθέτει την υπέρμετρα μεγάλη ποσότητα στο β συνθετικό, πχ ζά-πλουτος, κοκ.
Προφανώς προέρχεται από τον υπεραρχιδαρά θεό Δία ή Ζεύ>Ζα=του Δία (τα πλούτη πχ) δλδ =γάμησε τα πολύ.

Αρα εισαι ζαστοκος!

[nik_killthemall]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

Εμείς σου παραθέτουμε ΤΙ ΕΙΠΕ (sic) γιατί είσαι αγράμματο γίδι το οποίο βλέπουμε με οίκτο επειδή αντιστέκεσαι σθεναρά στο να ανοίξεις και να μελετήσεις ένα γαμημένο βιβλίο για μερικές ώρες.
ΕΣΥ αντίστροφα είσαι αυτός που παρουσιάζει τον χ φιλόσοφο όπως θέλεις, με κύρια πηγή την ιδεοληψία σου, μερικά μεμε, ψεκασμένα σαητ και λοιπές καθυστεριές.

Δυστηχώς, πλιν της ημιμάθειας, τίποτα δεν κατακτιέται σκρολάροντας λεζαντες ταδε εφη στο φουμπου, την ώρα που τρως τυρόπιτα.

Εισαι απλα ενας ακροδεξιος στοκος. Απαντας σε αλλο πράγμα απο οτι εγω είπα. Εισαι πιο βλάκας και απο τα βλήτα φιλε.

κι εσύ είσαι παιδεραστής και απαντω ραητ του δε ποιντ, απόδειξη πως δεν έχεις ίχνος αντιλόγου

(αλλού οι συκοφαντίες πιτσιρικο, γιατί μπορώ να γίνω πιο συκοφάντης απο σένα σε κάθε περίπτωση)

[μίστερ μαξ]

Εμείς σου παραθέτουμε ΤΙ ΕΙΠΕ (sic) γιατί είσαι αγράμματο γίδι το οποίο βλέπουμε με οίκτο επειδή αντιστέκεσαι σθεναρά στο να ανοίξεις και να μελετήσεις ένα γαμημένο βιβλίο για μερικές ώρες.
ΕΣΥ αντίστροφα είσαι αυτός που παρουσιάζει τον χ φιλόσοφο όπως θέλεις, με κύρια πηγή την ιδεοληψία σου, μερικά μεμε, ψεκασμένα σαητ και λοιπές καθυστεριές.

Δυστηχώς, πλιν της ημιμάθειας, τίποτα δεν κατακτιέται σκρολάροντας λεζαντες ταδε εφη στο φουμπου, την ώρα που τρως τυρόπιτα.

Εισαι απλα ενας ακροδεξιος στοκος. Απαντας σε αλλο πράγμα απο οτι εγω είπα. Εισαι πιο βλάκας και απο τα βλήτα φιλε.

κι εσύ είσαι παιδεραστής και απαντω ραητ του δε ποιντ, απόδειξη πως δεν έχεις ίχνος αντιλόγου

(αλλού οι συκοφαντίες πιτσιρικο, γιατί μπορώ να γίνω πιο συκοφάντης απο σένα σε κάθε περίπτωση)

Ποια συκοφαντια ρε βουρλο; αφου σου λεω οτι ο Επικουρος ηταν αυτος που εθεσε την Ηδονή ως αξία. Εσυ πας να πεις για το πως εβλεπε την ηδονη ο επικουρος. οκ, για αλλα θεματα μιλάμε και δεν το εχεις καταλάβει. Το οτι εισαι ακροδεξιος, τζημεροτετοιος ή περιξ, ειναι φανερο απο αλλα λημματα τα οποια εχεις συμμετάσχει

[enaon]

απογειώθηκε το νήμα, όποιος πει τον άλλο πρώτο αδελφή/πούστη κλπ, όχι σεξουαλικώς, κερδίζει και το κλειδώνουμε.

[Πάρταλος]

[enaon]

και παιδιά, η έννοια συκοφάντης δεν μπορεί να είναι αρνητική σε νήμα φιλοσοφίας.

[stavmanr]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

Κάνεις λάθος Μαξ.
Καταρχήν, ο Επίκουρος ήταν σαν ...αγιορείτης στη ζωή του.
Επιπρόσθετα, κάνεις ένα τραγικό σφάλμα που κάνουν πολλοί όταν διαβάζουν φιλοσόφους: νομίζουν ότι οι θεμελιώδεις έννοιες κάθε φιλοσοφικού ρεύματος έχουν μία χρήση και συγκεκριμένα αυτή που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους.

Η ηδονή, για την επικούρεια φιλοσοφία, έχει καταστάσεις και κλιμακώσεις που σχετίζονται με το βαθμό της πραότητας και αγαλλίασης που προκαλούν στο άτομο.
Όπως έγραψα και παλαιότερα, ο Επίκουρος χώριζε τις ηδονές σε κινήσει και καταστάσει ηδονές. Οι κινήσει ηδονές είναι ηδονές του σώματος κι αφορούν κατά βάση δραστηριότητες από τις οποίες αντλούμε ευχαρίστηση κάθε είδους. Οι καταστάσει ηδονές, όπως λέει και η λέξη, είναι ηδονές κατάστασης, όχι δραστηριότητας. Είναι κάτι που πετυχαίνεις με έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, δηλαδή πνευματικές.
Μεταξύ των δύο, θεωρούσε τις κινήσει ως ημιτελείς, προβληματικές, πρόσκαιρες και πηγές πάθους (το οποίο δεν είναι καλός οιωνός) και τις καταστάσει ως τις πραγματικές ηδονές που επιτυγχάνονται από το αίσθημα της πραότητας, της ηρεμίας, της ευτυχίας.

Για να καταλάβεις πόσο παρεξηγημένος είναι ο Επίκουρος, διάβασε μέρος από την επιστολή του προς Μενοικέα, σε μετάφραση:
"Όταν λοιπόν λέμε ότι η ηδονή είναι ο τελικός σκοπός της ζωής, δεν εννοούμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές που συνίστανται στην αισθησιακή απόλαυση, όπως νομίζουν μερικοί από άγνοια και επειδή διαφωνούν με εμάς ή είναι κακώς πληροφορημένοι, αλλά εννοούμε να μην πονά το σώμα και να μην ταράσσεται η ψυχή. Γιατί την ευχάριστη ζωή, δεν την γεννούν τα ποτά και οι συνεχείς διασκεδάσεις, ούτε οι απολαύσεις αγοριών και γυναικών, ούτε ψαριών και των άλλων εδεσμάτων που προσφέρουν τα πολυτελή τραπέζια, αλλά ο νηφάλιος λογισμός, που ερευνά τις αιτίες για κάθε προτίμηση ή αποφυγή και διώχνει τις δοξασίες από τις οποίες προέρχεται η μεγαλύτερη ταραχή που καταλαμβάνει τις ψυχές μας"

[μίστερ μαξ]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

Κάνεις λάθος Μαξ.
Καταρχήν, ο Επίκουρος ήταν σαν ...αγιορείτης στη ζωή του.
Επιπρόσθετα, κάνεις ένα τραγικό σφάλμα που κάνουν πολλοί όταν διαβάζουν φιλοσόφους: νομίζουν ότι οι θεμελιώδεις έννοιες κάθε φιλοσοφικού ρεύματος έχουν μία χρήση και συγκεκριμένα αυτή που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους.

Η ηδονή, για την επικούρεια φιλοσοφία, έχει καταστάσεις και κλιμακώσεις που σχετίζονται με το βαθμό της πραότητας και αγαλλίασης που προκαλούν στο άτομο.
Όπως έγραψα και παλαιότερα, ο Επίκουρος χώριζε τις ηδονές σε κινήσει και καταστάσει ηδονές. Οι κινήσει ηδονές είναι ηδονές του σώματος κι αφορούν κατά βάση δραστηριότητες από τις οποίες αντλούμε ευχαρίστηση κάθε είδους. Οι καταστάσει ηδονές, όπως λέει και η λέξη, είναι ηδονές κατάστασης, όχι δραστηριότητας. Είναι κάτι που πετυχαίνεις με έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, δηλαδή πνευματικές.
Μεταξύ των δύο, θεωρούσε τις κινήσει ως ημιτελείς, προβληματικές, πρόσκαιρες και πηγές πάθους (το οποίο δεν είναι καλός οιωνός) και τις καταστάσει ως τις πραγματικές ηδονές που επιτυγχάνονται από το αίσθημα της πραότητας, της ηρεμίας, της ευτυχίας.

Για να καταλάβεις πόσο παρεξηγημένος είναι ο Επίκουρος, διάβασε μέρος από την επιστολή του προς Μενοικέα, σε μετάφραση:
"Όταν λοιπόν λέμε ότι η ηδονή είναι ο τελικός σκοπός της ζωής, δεν εννοούμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές που συνίστανται στην αισθησιακή απόλαυση, όπως νομίζουν μερικοί από άγνοια και επειδή διαφωνούν με εμάς ή είναι κακώς πληροφορημένοι, αλλά εννοούμε να μην πονά το σώμα και να μην ταράσσεται η ψυχή. Γιατί την ευχάριστη ζωή, δεν την γεννούν τα ποτά και οι συνεχείς διασκεδάσεις, ούτε οι απολαύσεις αγοριών και γυναικών, ούτε ψαριών και των άλλων εδεσμάτων που προσφέρουν τα πολυτελή τραπέζια, αλλά ο νηφάλιος λογισμός, που ερευνά τις αιτίες για κάθε προτίμηση ή αποφυγή και διώχνει τις δοξασίες από τις οποίες προέρχεται η μεγαλύτερη ταραχή που καταλαμβάνει τις ψυχές μας"

Οπως ειπα και πιο πανω, το πως εννοει την Ηδονη ο Επικουρος, ειναι δευτερεύον. Το ζητουμενο είναι οτι εθεσε την ηδονη ως κεντρική αξια, μια σκέψη που αργοτερα θα οδηγησει στον ανθρωπισμο: ο ανθρωπος δημιουργει τις αξιες της ζωης. Με βαση αυτη την σκέψη, οδηγουμαστε στον ανθρωπισμο του διαφωτισμου και του συγχρονου κοσμου.

[stavmanr]

Αγαπητοι μπετόστουρνοι, σε λιγο θα παρουσιασετε τον Επικουρο ως μοναχό του αγίου ορους που τρωει λίγο τυρακι φανερα. Το ζήτημα ειναι οτι έθεσε την απόλαυση ως κεντρική ηθική αξία. Αυτό ειναι το μεγαλο βήμα του του Επίκουρου. Δεν μας ειπε τι ειναι απολαυστικο και τι οχι. Αξίες λοιπον οπως πατρις-θρησκεια-οικογένεια, που ολη η συντηριτική μακα του πχορουμ εχει ως προμετωπίδα, πάνε στον καλαθο των αχρήστων.

Κάνεις λάθος Μαξ.
Καταρχήν, ο Επίκουρος ήταν σαν ...αγιορείτης στη ζωή του.
Επιπρόσθετα, κάνεις ένα τραγικό σφάλμα που κάνουν πολλοί όταν διαβάζουν φιλοσόφους: νομίζουν ότι οι θεμελιώδεις έννοιες κάθε φιλοσοφικού ρεύματος έχουν μία χρήση και συγκεκριμένα αυτή που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους.

Η ηδονή, για την επικούρεια φιλοσοφία, έχει καταστάσεις και κλιμακώσεις που σχετίζονται με το βαθμό της πραότητας και αγαλλίασης που προκαλούν στο άτομο.
Όπως έγραψα και παλαιότερα, ο Επίκουρος χώριζε τις ηδονές σε κινήσει και καταστάσει ηδονές. Οι κινήσει ηδονές είναι ηδονές του σώματος κι αφορούν κατά βάση δραστηριότητες από τις οποίες αντλούμε ευχαρίστηση κάθε είδους. Οι καταστάσει ηδονές, όπως λέει και η λέξη, είναι ηδονές κατάστασης, όχι δραστηριότητας. Είναι κάτι που πετυχαίνεις με έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, δηλαδή πνευματικές.
Μεταξύ των δύο, θεωρούσε τις κινήσει ως ημιτελείς, προβληματικές, πρόσκαιρες και πηγές πάθους (το οποίο δεν είναι καλός οιωνός) και τις καταστάσει ως τις πραγματικές ηδονές που επιτυγχάνονται από το αίσθημα της πραότητας, της ηρεμίας, της ευτυχίας.

Για να καταλάβεις πόσο παρεξηγημένος είναι ο Επίκουρος, διάβασε μέρος από την επιστολή του προς Μενοικέα, σε μετάφραση:
"Όταν λοιπόν λέμε ότι η ηδονή είναι ο τελικός σκοπός της ζωής, δεν εννοούμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές που συνίστανται στην αισθησιακή απόλαυση, όπως νομίζουν μερικοί από άγνοια και επειδή διαφωνούν με εμάς ή είναι κακώς πληροφορημένοι, αλλά εννοούμε να μην πονά το σώμα και να μην ταράσσεται η ψυχή. Γιατί την ευχάριστη ζωή, δεν την γεννούν τα ποτά και οι συνεχείς διασκεδάσεις, ούτε οι απολαύσεις αγοριών και γυναικών, ούτε ψαριών και των άλλων εδεσμάτων που προσφέρουν τα πολυτελή τραπέζια, αλλά ο νηφάλιος λογισμός, που ερευνά τις αιτίες για κάθε προτίμηση ή αποφυγή και διώχνει τις δοξασίες από τις οποίες προέρχεται η μεγαλύτερη ταραχή που καταλαμβάνει τις ψυχές μας"

Οπως ειπα και πιο πανω, το πως εννοει την Ηδονη ο Επικουρος, ειναι δευτερεύον. Το ζητουμενο είναι οτι εθεσε την ηδονη ως κεντρική αξια, μια σκέψη που αργοτερα θα οδηγησει στον ανθρωπισμο: ο ανθρωπος δημιουργει τις αξιες της ζωης. Με βαση αυτη την σκέψη, οδηγουμαστε στον ανθρωπισμο του διαφωτισμου και του συγχρονου κοσμου.

Το αντίθετο: το πώς νοείται η θεμελιώδης έννοια ενός φιλοσοφικού ρεύματος είναι το σύνολο της φιλοσοφικής σκέψης αυτού του ρεύματος.
Αν πχ. μιλάτε με κάποιον για όργανα κι ο ένας εννοεί τον αστυνόμο κι ο άλλος το μπουζούκι, είναι προφανές ότι δεν συμφωνείτε στο ελάχιστο παρότι μιλάτε για την ίδια λέξη.

[μίστερ μαξ]

Κάνεις λάθος Μαξ.
Καταρχήν, ο Επίκουρος ήταν σαν ...αγιορείτης στη ζωή του.
Επιπρόσθετα, κάνεις ένα τραγικό σφάλμα που κάνουν πολλοί όταν διαβάζουν φιλοσόφους: νομίζουν ότι οι θεμελιώδεις έννοιες κάθε φιλοσοφικού ρεύματος έχουν μία χρήση και συγκεκριμένα αυτή που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους.

Η ηδονή, για την επικούρεια φιλοσοφία, έχει καταστάσεις και κλιμακώσεις που σχετίζονται με το βαθμό της πραότητας και αγαλλίασης που προκαλούν στο άτομο.
Όπως έγραψα και παλαιότερα, ο Επίκουρος χώριζε τις ηδονές σε κινήσει και καταστάσει ηδονές. Οι κινήσει ηδονές είναι ηδονές του σώματος κι αφορούν κατά βάση δραστηριότητες από τις οποίες αντλούμε ευχαρίστηση κάθε είδους. Οι καταστάσει ηδονές, όπως λέει και η λέξη, είναι ηδονές κατάστασης, όχι δραστηριότητας. Είναι κάτι που πετυχαίνεις με έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, δηλαδή πνευματικές.
Μεταξύ των δύο, θεωρούσε τις κινήσει ως ημιτελείς, προβληματικές, πρόσκαιρες και πηγές πάθους (το οποίο δεν είναι καλός οιωνός) και τις καταστάσει ως τις πραγματικές ηδονές που επιτυγχάνονται από το αίσθημα της πραότητας, της ηρεμίας, της ευτυχίας.

Για να καταλάβεις πόσο παρεξηγημένος είναι ο Επίκουρος, διάβασε μέρος από την επιστολή του προς Μενοικέα, σε μετάφραση:
"Όταν λοιπόν λέμε ότι η ηδονή είναι ο τελικός σκοπός της ζωής, δεν εννοούμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές που συνίστανται στην αισθησιακή απόλαυση, όπως νομίζουν μερικοί από άγνοια και επειδή διαφωνούν με εμάς ή είναι κακώς πληροφορημένοι, αλλά εννοούμε να μην πονά το σώμα και να μην ταράσσεται η ψυχή. Γιατί την ευχάριστη ζωή, δεν την γεννούν τα ποτά και οι συνεχείς διασκεδάσεις, ούτε οι απολαύσεις αγοριών και γυναικών, ούτε ψαριών και των άλλων εδεσμάτων που προσφέρουν τα πολυτελή τραπέζια, αλλά ο νηφάλιος λογισμός, που ερευνά τις αιτίες για κάθε προτίμηση ή αποφυγή και διώχνει τις δοξασίες από τις οποίες προέρχεται η μεγαλύτερη ταραχή που καταλαμβάνει τις ψυχές μας"

Οπως ειπα και πιο πανω, το πως εννοει την Ηδονη ο Επικουρος, ειναι δευτερεύον. Το ζητουμενο είναι οτι εθεσε την ηδονη ως κεντρική αξια, μια σκέψη που αργοτερα θα οδηγησει στον ανθρωπισμο: ο ανθρωπος δημιουργει τις αξιες της ζωης. Με βαση αυτη την σκέψη, οδηγουμαστε στον ανθρωπισμο του διαφωτισμου και του συγχρονου κοσμου.

Το αντίθετο: το πώς νοείται η θεμελιώδης έννοια ενός φιλοσοφικού ρεύματος είναι το σύνολο της φιλοσοφικής σκέψης αυτού του ρεύματος.
Αν πχ. μιλάτε με κάποιον για όργανα κι ο ένας εννοεί τον αστυνόμο κι ο άλλος το μπουζούκι, είναι προφανές ότι δεν συμφωνείτε στο ελάχιστο παρότι μιλάτε για την ίδια λέξη.

Δεν σχολιάζω το συνολο του Επίκουρου, αλλά την συνεισφορα του στον Ανθρωπισμό ως φιλοσοφικό κινημα.