Γιατί ο μεταμοντερνισμός (postmodernism) οδήγησε σε αδιέξοδο;

[πατησιωτης]

Ποιά ανθρωπότητα;οι χώρες του Ειρηνικού με την Ιαπωνία αρχικά και μετά την Κορέα και την Σιγκαπούρη και εν τέλει και την Κίνα δεν ασχολήθηκαν με παρόμοιες μαλακίες και προοδεύουν σταθερά.Το ότι πηγαίνουν καλύτερα από την Ευρώπη και την Αμερική είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού ακόμη και στα θύματα του κορωνοιού.
Ούτε ο υπόλοιπος κόσμος ασχολείται με αυτά.Εάν είναι ακόμη πιο πίσω από τη Δύση οφείλεται σε άλλα δικά του προβλήματα που όταν και εάν τα ξεπεράσει,θα απογειωθεί και αυτός.
Τα αδιέξοδα όλων αυτών των ανοησιών που ξεκίνησαν τότε και συνεχίζονται σήμερα είναι αποκλειστικά αμερικανοευρωπαικά.

[έργο_μακέτο]

Όταν κάθε υπαρκτή η πιθανή αξία αποδομείται το μόνο που μένει όρθιο είναι το άμεσο υλικό συμφέρον του καθενός.

Και αυτοί που έχουν την υλική ισχύ δεν έχουν ιδεολογικούς εχθρούς, μόνο ανταγωνιστές.

Αυτοί που λένε ότι η εποχή των ιδεολογιών έχει περάσει είναι στην πραγματικότητα βαθιά ιδεολόγοι. Απλά δεν έχουν συνείδηση της ιδεολογίας τους.

Όπως δεν είχαν και αυτοί που ζούσαν στον 1ο μ.Χ στη Ρωμαική αυτοκρατορία και έλεγαν ότι η αυτοκρατορία και η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων είναι μια φυσική εξέλιξη και πρέπει να την αποδεχτούμε σαν κάτι το αναπόφευκτο.

[AlienWay]

Ποιά ανθρωπότητα;οι χώρες του Ειρηνικού με την Ιαπωνία αρχικά και μετά την Κορέα και την Σιγκαπούρη και εν τέλει και την Κίνα δεν ασχολήθηκαν με παρόμοιες μαλακίες και προοδεύουν σταθερά.

Μπορείς να πεις ότι αυτές οι χώρες δεν πέρασαν από τη φάση του μεταμοντερνισμού, αν και ούτε αυτό το θεωρώ φυσιολογικό. Η αμφισβήτηση του συστήματος και η κριτική προς αυτό, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας του δυτικού ανθρώπου.

[έργο_μακέτο]

Ποιά ανθρωπότητα;οι χώρες του Ειρηνικού με την Ιαπωνία αρχικά και μετά την Κορέα και την Σιγκαπούρη και εν τέλει και την Κίνα δεν ασχολήθηκαν με παρόμοιες μαλακίες και προοδεύουν σταθερά.

Μπορείς να πεις ότι αυτές οι χώρες δεν πέρασαν από τη φάση του μεταμοντερνισμού, αν και ούτε αυτό το θεωρώ φυσιολογικό. Η αμφισβήτηση του συστήματος και η κριτική προς αυτό, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας του δυτικού ανθρώπου.

Σε μια μεταμοντέρνα κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει αμφισβήτιση του συστήματος. Διότι η αμφισβήτιση γίνεται βάσει κάποιων αρχών, συνεπώς είναι μια πράξη θετική. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται κι από αντιπρόταση. Ο μεταμοντερνισμός δεν τα πάει καλά με οτιδήποτε έχει να θέσει κάτι στο τραπέζι.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Από που προκύπτει ότι η ανθρωπότητα οδηγήθηκε στον κάδο? Και από που προκύπτει επίσης ότι την οδήγησε ο "μεταμοντερνισμός"
εκεί πέρα?

[Philip Mortimer]

Ποιες είναι οι αιτίες κατά τη γνώμη σας, που το πλαίσιο αξιών των 60s και των 70s, έστειλαν την ανθρωπότητα στον κάδο;

postmodernism, also spelled post-modernism, in Western philosophy, a late 20th-century movement characterized by broad
skepticism, subjectivism, or relativism; a general suspicion of reason; and an acute sensitivity to the role of ideology in asserting and maintaining political and economic power. Postmodernism was characterised by deconstruction, irony, pastiche, relativism, nihilism, and the rejection of grand narratives.

Πηγή: Google.

Η ανθρωπότητα μόνο στον κάδο δεν είναι, βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της μέχρι τώρα ιστοριας της

[AlienWay]

Ποιά ανθρωπότητα;οι χώρες του Ειρηνικού με την Ιαπωνία αρχικά και μετά την Κορέα και την Σιγκαπούρη και εν τέλει και την Κίνα δεν ασχολήθηκαν με παρόμοιες μαλακίες και προοδεύουν σταθερά.

Μπορείς να πεις ότι αυτές οι χώρες δεν πέρασαν από τη φάση του μεταμοντερνισμού, αν και ούτε αυτό το θεωρώ φυσιολογικό. Η αμφισβήτηση του συστήματος και η κριτική προς αυτό, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας του δυτικού ανθρώπου.

Σε μια μεταμοντέρνα κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει αμφισβήτιση του συστήματος. Διότι η αμφισβήτιση γίνεται βάσει κάποιων αρχών, συνεπώς είναι μια πράξη θετική. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται κι από αντιπρόταση. Ο μεταμοντερνισμός δεν τα πάει καλά με οτιδήποτε έχει να θέσει κάτι στο τραπέζι.

Γι' αυτό και δεν ήταν συνήθως οι ίδιοι οι μεταμοντερνιστές που ρίχνανε τις αντιπροτάσεις αλλά αφού πρώτα αυτοί απαξίωσαν, εξευτέλισαν ή έστω κριτίκαραν μέχρι αηδίας τις αξίες του μοντερνισμου, ήρθαν άλλοι να ρίξουν την αντιπρόταση (συνήθως άτομα που είχαν οικονομικό ή άλλο όφελος από την αντιπρόταση). Οι αγνοί μεταμοντερνιστές θα χλεύαζαν ακόμη και την αντιπρόταση, ωστόσο τελικά αποτέλεσαν τους χρήσιμους ηλίθιους προκειμένου να επιβληθούν ατζέντες που δεν βασίζονται σε facts.

[AlienWay]

Στο μέλλον θα γράψω κάποια φιλοσοφικά νήματα όπου θα εξετάσω τις αντιρρήσεις που έχω για τον μεταμοντερνισμό, χρησιμοποιώντας χειροπιαστά παραδείγματα.

[paul25]

Ποιες είναι οι αιτίες κατά τη γνώμη σας, που το πλαίσιο αξιών των 60s και των 70s, έστειλαν την ανθρωπότητα στον κάδο;

postmodernism, also spelled post-modernism, in Western philosophy, a late 20th-century movement characterized by broad
skepticism, subjectivism, or relativism; a general suspicion of reason; and an acute sensitivity to the role of ideology in asserting and maintaining political and economic power. Postmodernism was characterised by deconstruction, irony, pastiche, relativism, nihilism, and the rejection of grand narratives.

Πηγή: Google.

Το "προβλημα" που εγκαινιαζει αυτη την εποχη ονομαζεται καταναλωτισμος. Τα οποια κακα του μεταμοντερνισμου, ειναι τα κακα μιας ζωης με ευμαρεια που παραγει αγαθα. Τα κινηματα του Μαη του 68 στην ουσια τους ειναι το ξεσπασμα της νεολαιας για δικαιωμα στον καταναλωτισμο και την συμμετοχη στο πλεονασμα της εποχης. Δεν μπορουμε να κατηγορουμε την μαζα γι'αυτην την εκπτωση της, αλλωστε ποτε δεν ηταν φορεας ιδεαλισμου, αυτο ηταν προνομια της αρχουσας ταξης.

[AlienWay]

Ποιες είναι οι αιτίες κατά τη γνώμη σας, που το πλαίσιο αξιών των 60s και των 70s, έστειλαν την ανθρωπότητα στον κάδο;

postmodernism, also spelled post-modernism, in Western philosophy, a late 20th-century movement characterized by broad
skepticism, subjectivism, or relativism; a general suspicion of reason; and an acute sensitivity to the role of ideology in asserting and maintaining political and economic power. Postmodernism was characterised by deconstruction, irony, pastiche, relativism, nihilism, and the rejection of grand narratives.

Πηγή: Google.

Το "προβλημα" που εγκαινιαζει αυτη την εποχη ονομαζεται καταναλωτισμος. Τα οποια κακα του μεταμοντερνισμου, ειναι τα κακα μιας ζωης με ευμαρεια που παραγει αγαθα. Τα κινηματα του Μαη του 68 στην ουσια τους ειναι το ξεσπασμα της νεολαιας για δικαιωμα στον καταναλωτισμο και την συμμετοχη στο πλεονασμα της εποχης. Δεν μπορουμε να κατηγορουμε την μαζα γι'αυτην την εκπτωση της, αλλωστε ποτε δεν ηταν φορεας ιδεαλισμου, αυτο ηταν προνομια της αρχουσας ταξης.

Το δίκιο τους το κέρδισαν, τη στιγμή που οι άλλοι τους λέγανε "επαναστάτες χωρίς αιτία", ενώ σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι αιτίες υπήρχαν. Ο μοντερνισμός δεν κατάφερε να νικήσει τις κοινωνικές ανισότητες, την αστυφιλία, τη μοναξιά του σύγχρονου κόσμου, τις κοινωνικές συμβάσεις που είναι ανόητες κλπ. Άρα αιτίες υπήρχαν.

Από την άλλη όμως, όταν κάποιος μεταμοντερνιστής βρίσκεται σε θέση ισχύος, οφείλει να προτείνει λύσεις. Είναι δηλαδή επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον. Και εκεί είναι που οι μεταμοντερνιστές, έπαψαν πλέον να είναι μεταμοντερνιστές και μεταλλάχτηκαν (συνήθως σε κατώτερα όντα, άτιμα).

[paul25]

Ποιες είναι οι αιτίες κατά τη γνώμη σας, που το πλαίσιο αξιών των 60s και των 70s, έστειλαν την ανθρωπότητα στον κάδο;

postmodernism, also spelled post-modernism, in Western philosophy, a late 20th-century movement characterized by broad
skepticism, subjectivism, or relativism; a general suspicion of reason; and an acute sensitivity to the role of ideology in asserting and maintaining political and economic power. Postmodernism was characterised by deconstruction, irony, pastiche, relativism, nihilism, and the rejection of grand narratives.

Πηγή: Google.

Το "προβλημα" που εγκαινιαζει αυτη την εποχη ονομαζεται καταναλωτισμος. Τα οποια κακα του μεταμοντερνισμου, ειναι τα κακα μιας ζωης με ευμαρεια που παραγει αγαθα. Τα κινηματα του Μαη του 68 στην ουσια τους ειναι το ξεσπασμα της νεολαιας για δικαιωμα στον καταναλωτισμο και την συμμετοχη στο πλεονασμα της εποχης. Δεν μπορουμε να κατηγορουμε την μαζα γι'αυτην την εκπτωση της, αλλωστε ποτε δεν ηταν φορεας ιδεαλισμου, αυτο ηταν προνομια της αρχουσας ταξης.

Το δίκιο τους το κέρδισαν, τη στιγμή που οι άλλοι τους λέγανε "επαναστάτες χωρίς αιτία", ενώ σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι αιτίες υπήρχαν. Ο μοντερνισμός δεν κατάφερε να νικήσει τις κοινωνικές ανισότητες, την αστυφιλία, τη μοναξιά του σύγχρονου κόσμου, τις κοινωνικές συμβάσεις που είναι ανόητες κλπ. Άρα αιτίες υπήρχαν.

Από την άλλη όμως, όταν κάποιος μεταμοντερνιστής βρίσκεται σε θέση ισχύος, οφείλει να προτείνει λύσεις. Είναι δηλαδή επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον. Και εκεί είναι που οι μεταμοντερνιστές, έπαψαν πλέον να είναι μεταμοντερνιστές και μεταλλάχτηκαν (συνήθως σε κατώτερα όντα, άτιμα).

Αναφερεις το μεταμοντερνιστες σαν να ειναι πχ σοσιαλιστες. Κανεις δεν ειναι μεταμοντερνιστης με συνειδηση, τα χαρακτηριστικα αυτης της εποχης αναδυονται απο τον τροπο ζωης που επιλεγεται/ συμβαινει. Αντιθετα ο καταναλωτισμος ειναι απτος τροπος ζωης που συμβαινει, ποτε αλλοτε στην ιστορια ο απλος ανθρωπος δεν ενοιωθε την αναγκη υπερκαταναλωσης, του αρκουσε να επαρκουν τα βασικα αγαθα για επιβιωση και αυτο που τον απασχολουσε ηταν η καλη σχεση του με τον Θεο. Μιλαμε για απιστευτα αντιδιαμετρικους τροπους ζωης.

[AlienWay]

Το "προβλημα" που εγκαινιαζει αυτη την εποχη ονομαζεται καταναλωτισμος. Τα οποια κακα του μεταμοντερνισμου, ειναι τα κακα μιας ζωης με ευμαρεια που παραγει αγαθα. Τα κινηματα του Μαη του 68 στην ουσια τους ειναι το ξεσπασμα της νεολαιας για δικαιωμα στον καταναλωτισμο και την συμμετοχη στο πλεονασμα της εποχης. Δεν μπορουμε να κατηγορουμε την μαζα γι'αυτην την εκπτωση της, αλλωστε ποτε δεν ηταν φορεας ιδεαλισμου, αυτο ηταν προνομια της αρχουσας ταξης.

Το δίκιο τους το κέρδισαν, τη στιγμή που οι άλλοι τους λέγανε "επαναστάτες χωρίς αιτία", ενώ σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι αιτίες υπήρχαν. Ο μοντερνισμός δεν κατάφερε να νικήσει τις κοινωνικές ανισότητες, την αστυφιλία, τη μοναξιά του σύγχρονου κόσμου, τις κοινωνικές συμβάσεις που είναι ανόητες κλπ. Άρα αιτίες υπήρχαν.

Από την άλλη όμως, όταν κάποιος μεταμοντερνιστής βρίσκεται σε θέση ισχύος, οφείλει να προτείνει λύσεις. Είναι δηλαδή επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον. Και εκεί είναι που οι μεταμοντερνιστές, έπαψαν πλέον να είναι μεταμοντερνιστές και μεταλλάχτηκαν (συνήθως σε κατώτερα όντα, άτιμα).

Αναφερεις το μεταμοντερνιστες σαν να ειναι πχ σοσιαλιστες. Κανεις δεν ειναι μεταμοντερνιστης με συνειδηση, τα χαρακτηριστικα αυτης της εποχης αναδυονται απο τον τροπο ζωης που επιλεγεται/ συμβαινει. Αντιθετα ο καταναλωτισμος ειναι απτος τροπος ζωης που συμβαινει, ποτε αλλοτε στην ιστορια ο απλος ανθρωπος δεν ενοιωθε την αναγκη υπερκαταναλωσης, του αρκουσε να επαρκουν τα βασικα αγαθα για επιβιωση και αυτο που τον απασχολουσε ηταν η καλη σχεση του με τον Θεο. Μιλαμε για απιστευτα αντιδιαμετρικους τροπους ζωης.

Οταν αναφερόμαστε σε ένα πλαίσιο αξιών, καλό είναι να εξετάζουμε και την πρακτική εφαρμογή του. Ή αντίστοιχα, να διαπιστώνουμε φαινόμενα που καταφανώς έχουν επηρεαστεί από τη φιλοσοφική θεωρία.

Η γνήσιοι μεταμοντερνιστές, είναι αυτοί που δεν ανήκαν σε καμία πολιτική ιδεολογία. Και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί (π.χ. καλλιτέχνες). Ωστόσο οι πολιτικοί, θα κοιτάξουν να επωφεληθούν από τα συγκεκριμένα πλαίσια αξιών. Δηλαδή να τα εντάξουν στην ιδεολογία τους.

Είναι λάθος όμως να τα εξετάζουμε σε αποκλειστικά θεωρητική βάση. Γιατί αν έμεναν μόνο στη θεωρία, τζάμπα διατυπώθηκαν εξαρχής.

[Δημοκράτης]

Ποιες είναι οι αιτίες κατά τη γνώμη σας, που το πλαίσιο αξιών των 60s και των 70s, έστειλαν την ανθρωπότητα στον κάδο;

postmodernism, also spelled post-modernism, in Western philosophy, a late 20th-century movement characterized by broad
skepticism, subjectivism, or relativism; a general suspicion of reason; and an acute sensitivity to the role of ideology in asserting and maintaining political and economic power. Postmodernism was characterised by deconstruction, irony, pastiche, relativism, nihilism, and the rejection of grand narratives.

Πηγή: Google.

γιατί αυτές οι θεωρίες εμγανίζονται σε κάθε εποχή παρακμής. Δεν έφεραν την παρακμή, την εξέφρασαμ. υνήθως εμφανίζονται σε καλοζοησμένες κοινωνίες που τα μέλη της δεν χρειάζεται να κοπιάσουν για τίποτα. Ε όταν είσαι ένας άχρητος τεμπέλης φτιάχνεις την αντίστοιχη θεωρία που να σε βολεύει. Πχ δεν χρειάζεται πλέον να πολεμήσεις άρα είτε είσαι 150 κιλά, είτε φιτ δεν έχει να λέει, αν το κράτος σε κάει επιδόματα για να την βγάλεις δεν χρειάζεται να είσαι εργατικός οπότε τι παραπάνω έχει ο εργατικός από εμένα που την τελευταία φορά που ξύπνηα πριν τις 11 ήταν ε ένα όνειρο που έβλεπα μετά τις 11. Μετά όσο προχωράει η προωπική και κοινωνική παρακμή και έχεις σαπίσει και προσωπικά και ως σύνολο θέλει όλο και περισσοτερο κόπο για να συνέλθεις και την θέληση για αυτόν τον κόπο την έχουν όλο και λιγότεροι άνθρωποι. Και η σκατίλα συνεχίζεται μέχρι να γίνει μια μεγάλη καταστροφή που μετά αναγκάζεται να κουνηθεί ο άλλος. Αν δεις στην Ελλάδα της κρίσης άρχισαν πάλι οι ΕΛ να πηγαίνουν ναυτικοί, να πηγαίνουν να πάρουν κτήματα (αυτά που έδινε με πολύ μικρό νοίκι το κράτος), να ψάχνουν δουλειές και έξω και γενικώς πλέον έφυγε η λογική να πάρω ένα χαρτί να μπω κάπου στο δημόσιο. Αλλά αν ξαναείδες το μέγεθος της μάκας ήταν τόσο που όταν ο Τσίπρας έδωσε υπόσχεση για κάτι χιλιάδες προλήψεις δασκάλων πήγε πάλι η βάση του παιδαγωγικού στο 18
Γενικώς πάντως ο άνθρωπος σε κάθε εποχή φτιάχνει και μια φιλοσοφία που να ταιριάζει στις ανάγκες του. Αν έχεις τον τούρκο να σε πατάει στο κεφάλι λες γίνε δυνατός, πάρε τα τουφέκια κτλ όταν δεν τον έχεις βγάζεις τον Κολοκοτρώνη Κατσαπλιά και λες ότι ο Τούρκος είναι φίλος σου και εγώ χριστό εσύ αλάχ δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε γιατί δεν σε αρέσει και πολύ το να πρέπει να πάρεις και εσύ το τουφέκι

[paul25]

Το δίκιο τους το κέρδισαν, τη στιγμή που οι άλλοι τους λέγανε "επαναστάτες χωρίς αιτία", ενώ σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι αιτίες υπήρχαν. Ο μοντερνισμός δεν κατάφερε να νικήσει τις κοινωνικές ανισότητες, την αστυφιλία, τη μοναξιά του σύγχρονου κόσμου, τις κοινωνικές συμβάσεις που είναι ανόητες κλπ. Άρα αιτίες υπήρχαν.

Από την άλλη όμως, όταν κάποιος μεταμοντερνιστής βρίσκεται σε θέση ισχύος, οφείλει να προτείνει λύσεις. Είναι δηλαδή επιφορτισμένος με αυτό το καθήκον. Και εκεί είναι που οι μεταμοντερνιστές, έπαψαν πλέον να είναι μεταμοντερνιστές και μεταλλάχτηκαν (συνήθως σε κατώτερα όντα, άτιμα).

Αναφερεις το μεταμοντερνιστες σαν να ειναι πχ σοσιαλιστες. Κανεις δεν ειναι μεταμοντερνιστης με συνειδηση, τα χαρακτηριστικα αυτης της εποχης αναδυονται απο τον τροπο ζωης που επιλεγεται/ συμβαινει. Αντιθετα ο καταναλωτισμος ειναι απτος τροπος ζωης που συμβαινει, ποτε αλλοτε στην ιστορια ο απλος ανθρωπος δεν ενοιωθε την αναγκη υπερκαταναλωσης, του αρκουσε να επαρκουν τα βασικα αγαθα για επιβιωση και αυτο που τον απασχολουσε ηταν η καλη σχεση του με τον Θεο. Μιλαμε για απιστευτα αντιδιαμετρικους τροπους ζωης.

Οταν αναφερόμαστε σε ένα πλαίσιο αξιών, καλό είναι να εξετάζουμε και την πρακτική εφαρμογή του. Ή αντίστοιχα, να διαπιστώνουμε φαινόμενα που καταφανώς έχουν επηρεαστεί από τη φιλοσοφική θεωρία.

Η γνήσιοι μεταμοντερνιστές, είναι αυτοί που δεν ανήκαν σε καμία πολιτική ιδεολογία. Και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί (π.χ. καλλιτέχνες). Ωστόσο οι πολιτικοί, θα κοιτάξουν να επωφεληθούν από τα συγκεκριμένα πλαίσια αξιών. Δηλαδή να τα εντάξουν στην ιδεολογία τους.

Είναι λάθος όμως να τα εξετάζουμε σε αποκλειστικά θεωρητική βάση. Γιατί αν έμεναν μόνο στη θεωρία, τζάμπα διατυπώθηκαν εξαρχής.

Δεν καταλαβαινω τι θες να πεις, δεν σου αναπτυσσω θεωρια ισα-ισα που σου μιλω για την απτη πλευρα του θεματος.

[AlienWay]

Ποιες είναι οι αιτίες κατά τη γνώμη σας, που το πλαίσιο αξιών των 60s και των 70s, έστειλαν την ανθρωπότητα στον κάδο;

postmodernism, also spelled post-modernism, in Western philosophy, a late 20th-century movement characterized by broad
skepticism, subjectivism, or relativism; a general suspicion of reason; and an acute sensitivity to the role of ideology in asserting and maintaining political and economic power. Postmodernism was characterised by deconstruction, irony, pastiche, relativism, nihilism, and the rejection of grand narratives.

Πηγή: Google.

γιατί αυτές οι θεωρίες εμγανίζονται σε κάθε εποχή παρακμής. Δεν έφεραν την παρακμή, την εξέφρασαμ. υνήθως εμφανίζονται σε καλοζοησμένες κοινωνίες που τα μέλη της δεν χρειάζεται να κοπιάσουν για τίποτα. Ε όταν είσαι ένας άχρητος τεμπέλης φτιάχνεις την αντίστοιχη θεωρία που να σε βολεύει. Πχ δεν χρειάζεται πλέον να πολεμήσεις άρα είτε είσαι 150 κιλά, είτε φιτ δεν έχει να λέει, αν το κράτος σε κάει επιδόματα για να την βγάλεις δεν χρειάζεται να είσαι εργατικός οπότε τι παραπάνω έχει ο εργατικός από εμένα που την τελευταία φορά που ξύπνηα πριν τις 11 ήταν ε ένα όνειρο που έβλεπα μετά τις 11. Μετά όσο προχωράει η προωπική και κοινωνική παρακμή και έχεις σαπίσει και προσωπικά και ως σύνολο θέλει όλο και περισσοτερο κόπο για να συνέλθεις και την θέληση για αυτόν τον κόπο την έχουν όλο και λιγότεροι άνθρωποι. Και η σκατίλα συνεχίζεται μέχρι να γίνει μια μεγάλη καταστροφή που μετά αναγκάζεται να κουνηθεί ο άλλος. Αν δεις στην Ελλάδα της κρίσης άρχισαν πάλι οι ΕΛ να πηγαίνουν ναυτικοί, να πηγαίνουν να πάρουν κτήματα (αυτά που έδινε με πολύ μικρό νοίκι το κράτος), να ψάχνουν δουλειές και έξω και γενικώς πλέον έφυγε η λογική να πάρω ένα χαρτί να μπω κάπου στο δημόσιο. Αλλά αν ξαναείδες το μέγεθος της μάκας ήταν τόσο που όταν ο Τσίπρας έδωσε υπόσχεση για κάτι χιλιάδες προλήψεις δασκάλων πήγε πάλι η βάση του παιδαγωγικού στο 18
Γενικώς πάντως ο άνθρωπος σε κάθε εποχή φτιάχνει και μια φιλοσοφία που να ταιριάζει στις ανάγκες του. Αν έχεις τον τούρκο να σε πατάει στο κεφάλι λες γίνε δυνατός, πάρε τα τουφέκια κτλ όταν δεν τον έχεις βγάζεις τον Κολοκοτρώνη Κατσαπλιά και λες ότι ο Τούρκος είναι φίλος σου και εγώ χριστό εσύ αλάχ δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε γιατί δεν σε αρέσει και πολύ το να πρέπει να πάρεις και εσύ το τουφέκι

Νομίζω ότι στην προκειμένη περίπτωση το θέμα ήταν να μην υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, αλλά ούτε και να προτείνεται κάποια αλήθεια ως αντικειμενική, επομένως μοιραία δεν άντεξε πολύ όλο αυτό. Ήδη από τα τέλη των 80s μιλούσανε για το τέλος του μεταμοντερνισμού.