Chainis έγραψε: ↑03 Ιούλ 2018, 23:02
@Γαλή
Ρε συ αν πραγματεύεται κάτι το έργο πέρα από την τόλμη και την δειλία είναι ο αναχρονισμός της τυραννίας και το πόσο άδικη μπορεί να γίνει.
Και αυτό γίνεται στην δημοκρατική Αθήνα, σε μια πόλη με ολοκληρωτικό καθεστώς ή στην Αθήνα των τριάκοντα τυράννων δεν θα παιζόταν ποτέ κάτι τέτοιο.
Το καθεστώς που καταδίκασε τον Σωκράτη πως θα το χαρακτήριζες; Δημοκρατικό, ολιγαρχικό ή αριστοκρατικό;
Επ' ευκαιρία, υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που ενώνει την τραγωδία με την ιστορική πραγματικότητα.
Γιατί τόσο η Αντιγόνη (που πάει κόντρα στο νόμο) όσο και ο Σωκράτης (που σέβεται απολύτως τον νόμο) επιλέγουν/αποδέχονται την ποινή του θανάτου, ενώ έχουν τη δυνατότητα να την αποφύγουν. Είναι μια άτυπη
αυτοκτονία και στις δύο περιπτώσεις... ή κάνω λάθος;
Και η απολογία του Σωκράτη, τελειώνει έτσι:
Αλλά τώρα πια είναι ώρα να φύγουμε, εγώ για να πεθάνω, κι εσείς για να ζήσετε. Ποιο από τα
δύο είναι το καλύτερο, είναι άγνωστο σε μας. Μόνον ο Θεός το γνωρίζει.
Aλήθεια, σας φαίνεται ιδιαίτερα
απολογητική η συγκεκριμένη φράση;
