Αν ενδιαφερόταν τότε σίγουρα θα συνέβαιναν κάποιες αλλαγές, αλλά αυτό είναι το θέμα, πως ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται. Από τα 7 δισ του πλανήτη, πόσοι νομίζεις είναι αυτοί που ψάχνουνται με θεολογικά θέματα; Ή με άλλα; Για τους περισσότερους, δεν υπάρχει αυτή η έννοια του "να κάτσουμε να διαβάσουμε και να μάθουμε για το Χ", δεν υφίσταται ούτε σαν επιλογή, δεν περνά καν από το μυαλό τους, σε αντίθεση με άλλους που το αναβάλλουν ή δεν ξέρουν πώς. Αλλά είναι του "ό,τι μάθαμε μάθαμε", στο σχολείο, ή το πανεπιστήμιο στην καλύτερη, κι έτσι λοιπόν ιδιωτεύουν, που λένε. Μα εκεί ποντάρουν και όλοι αυτοί οι οργανισμοί και οργανώσεις, πολιτικές, θρησκευτικές κ.α., πως ο άλλος δεν πρόκειται ποτέ να το ψάξει μόνος του, γι' αυτό άλλωστε ήρθε να τους βρει, γιατί θα του δώσουν έτοιμες απαντήσεις και μασημένη τροφή. Αν δεν τα πάρει αυτά, τότε θα φύγει.nik_killthemall έγραψε: ↑04 Ιούλ 2018, 13:43Ναι, αλλά μιλώντας για τα ελληνικά δεδομένα, υποννόησα πως αυτή η απόσταση του θεού του κοσμάκη, τόσο από τον θεό των φιλοσόφων (που κατέδειξες πιο πάνω) όσο όμως και από τον θεό των ιερών γραφών, είναι επιδιωκώμενη και βολική για το ιερατείο γιατί δημιουργεί συνθήκες μέγιστης σταθερότητας και διαιώνισης αυτής !
Άραγε θα παρέμενε και θα διαιωνιζόταν αναλλοίωτη η κατάσταση αν ο κοσμάκης ενδιαφερόταν απότομα να μάθει και να μελετήσει και να ερευνήσει περισσότερα και για τον θεό των φιλοσόφων αλλά και για τον θεό των ιερών γραφών ή μήπως θα συνέβαιναν κάποιες αλλαγές ?
Η κατάσταση δεν είναι όπως την περιέγραψε ο Όργουελ στο 1984, όπου η καθεστηκυία τάξη απέκρυπτε την αλήθεια από έναν διψασμένο για γνώση και καταπιεσμένο λαό, με την απαγόρευση ή καταστροφή συγκεκριμένων βιβλίων που θα υπονόμευαν την εξουσία. Αλλά θυμίζει περισσότερο το "Brawe New World" του Χάξλεϊ, όπου όλη η συσσωρευμένη γνώση της ανθρωπότητας είναι άμεσα διαθέσιμη και προσβάσιμη στον οποιονδήποτε, χε με το πάτημα ενός κουμπιού πλέον, μα ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται, οι περισσότεροι είναι σταρχίδια τους, που λέει κι ο σκεπτικός.
Δεδομένου λοιπόν των συνθηκών, και για να σου απαντήσω, δεν το βρίσκω ούτε παράξενο ούτε περίεργο το ότι μπορεί και διαιωνίζεται το ιερατείο ή άλλοι παρόμοιοι οργανισμοί. Βολικό για αυτούς; ναι. επιδιωκώμενο; δε νομίζω, δε χρειάζεται να προσπαθήσουν και πολύ για να πάρουν νέα μέλη, τελευταία μόνο υπάρχει αυξημένος ανταγωνισμός.
Καθολικά σεβαστό τίποτε δεν είναι, γιατί, μήπως είναι ο χριστιανισμός καθολικά σεβαστός; Αλλά όπως ένας χριστιανός πιστεύει στην ιερότητα αυθεντίας του χριστιανισμού, έτσι κι ένας κομμουνιστής πιστεύει στην ιερότητα αυθεντίας του κομμουνισμού. Οπότε δεν υπάρχει ακατάπαυστη και ελεύθερη κατάκριση και αξιολόγηση "όλων από όλους". Είναι σαν να μου λες πως ο Κουτσούμπας περνά κάποιες ώρες του με το να αμφισβητεί τα κομμουνιστικά ... δόγματα. Ή οι άλλοι οι παγκοσμιοποιητές να αμφιβάλλουν για τα αντίστοιχα παγκοσμιοποιητικά. Μόνο που δεν τα λένε δόγματα, γιατί αυτό παραπέμπει στο μεταφυσικό, κάτι το απαγορευμένο δηλαδή, οπότε χρησιμοποιούν τη λέξη "αρχές". Έστω! Και οι αρχές αυτές, οι τόσο διαφορετικές, μεταξύ του κομμουνισμού, καπιταλισμού, φιλελευθερισμού κλπ, πώς βγήκαν; Όλες διατείνονται πως παρήχθησαν ορθολογικά. Γίνεται όμως να είναι όλες σωστές και ορθολογικές παράλληλα; Μάλλον όχι, εφόσον ταυτίζουμε το ορθολογικό με το ορθό.nik_killthemall έγραψε: ↑04 Ιούλ 2018, 13:43Η αρνητική χροιά που δόθηκε στο δόγμα, με τα ανωθεν χαρακτηριστικά που συμφωνήσαμε, κατά τον διαφωτισμό, αφορούσε το αιώνιο αποτέλεσμα του δόγματος, και όχι απαραίτητα την ταυτοτική έννοια αυτού, και το σε αιώνια κλίμακα αποτέλεσμα του συγκεκριμένου δόγματος ήταν η αυθεντία η οποία τίθεται σε θέση ιερή και απυρόβλητη και απαγορεύεται να την κρίνουμε ορθολογικά και να την αμφισβητούμε ορθολογικά, όπως θα κάναμε σε κάθε άλλη περίπτωση ισχυρισμού.
Αυτού του είδους η ιερή αυθεντία και σήμερα όπου την συναντάμε (εκτός δηλ. θρησκείας) όντως έχει αρνητική και κατακριτέα χροιά !
Γίνεται καθολικά σεβαστή σήμερα κάποια ιερότητα αυθεντίας του κουμουνισμού ή του φασισμού ή του κεφαλαίου ή του φιλελευθερισμού ή του σοσιαλισμού ? ή μήπως υπάρχει ακατάπαυστη και ελεύθερη κατάκρισή τους, αξιολόγησής τους, αποτίμησή τους, καταδίκης τους κλπ ? όλων από όλους ?
Αν συμβαίνει το τελευταίο τότε σημαίνει πως δικαίως η ιερή αυθεντία του ιερού δόγματος απέκτησε αρνητική χροιά κατά τον διαφωτισμό !
Μια αρχή κάποιων συστημάτων, των περισσότερων, όχι όλων, είναι το "όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι". Αλλά γιατί και πώς ισχύει αυτή η πρόταση; Πώς αποδεικνύεται καταρχάς; Εφόσον είμεθα ορθολογιστές, δεν μπορούμε να πιστέψουμε κάτι χωρίς απόδειξη, οπότε για να μη μας κατηγορήσουν ως δογματικούς, οφείλουμε να προσκομίσουμε τις απαραίτητες ορθολογικές μας αποδείξεις. Ή για την άλλη ηθική αρχή, τον λεγόμενο χρυσό κανόνα, πώς πάει αυτή η μπούρδα
, "μην κάνεις στον άλλον αυτό που δε θα ήθελες να σου κάνουν" ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων, το ίδιο κι εκεί, πώς αποδεικνύεται;Γίνεται να αποδειχθούν τέτοιες, και άλλες παρόμοιες, αρχές; Αν όχι, τότε ποια η διαφορά τους από τα θεολογικά δόγματα, και γιατί οι πρώτες να είναι καλές ενώ τα δεύτερα κακά;
