Γιατί το λέω αυτό και τι ανάγκη καλύπτω; Απλά μου αρέσει να φτάνουμε σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα ξεχειλώματα. Βρίσκω νόημα επειδή έχω αναγκαστεί να δεχτώ βιασμό λογικής και μεγάλη ανασφάλεια όταν έπρεπε να δω τον χώρο αντί για εποπτικό μέσο και με την πεποίθηση της σταθερότητας, εγκυρότητας, απολυτότητας, ιερά και όσια τέλος πάντων,
ότι είναι συστατικό με ιδιότητες και πάνω σε αυτό τώρα εγώ που νόμιζα ότι κινμούμαι και όπου θέλω πάω πάνω του, τελικά με πάει αυο και όχι μόνο. Εϊμαι ένα κουσούρι του. Μία καμπύλωση

Οπότε κρατάω πισινή. Και επειδή κι οι μαθητικοί μπορεί να στη πέσουν μια μέρα κι ούτε καν βάζει ο νους μου τι θα σκαρώσουν, αντί να λέω "Ναι υπάρχει", προτιμώ να λέω "Έχει μια τάση να υπάρχει". (Πούστικο λίγο αλλά να φυλάμε τον κώλο μας ρε

Δεν μου φαίνεται αστεία η συζήτησή μας που πιθανολόγησες. αλλά κι αν φαίνεται κι αν είναι στα παπάρια μας. Άμα σ' αρέσει συνεχίζεις. άμα όχι λέμε κάτι άλλο κάποια στιγμή.