Παναγιωτης Κονδυλης

[Dr Socrates]

Παναγιωτης Κονδυλης
Εκπομπη Aνιχνευσεις Παντελης Σαββιδης
https://www.youtube.com/watch?v=-T9Fu08LfFg


Εννοιολογική σύγχυση και πολιτική εκμετάλλευση
Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων
του Π.Κονδυλη

αποσπασματα

Η συνταγή της Δύσης για το «κράτος δικαίου»

Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» ασκούνται πάντοτε υπό την επιφύλαξη των (εθνικών, «ευρωπαϊκών» κτλ.) κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το κάθε κυρίαρχο κράτος ή η κάθε κυρίαρχη εξουσία έχει το δικαίωμα να συλλαμβάνει ανθρώπους από άλλες χώρες μόνο και μόνο επειδή αυτοί εισέρχονται ή παρεπιδημούν, δίχως άδεια, στην επικράτειά της, όμως δεν έχει, π.χ., το δικαίωμα να τους ξυλοκοπήσει, γιατί η ίδια διακηρύσσει το ανθρώπινο δικαίωμα της σωματικής ακεραιότητας λες και η σύλληψη καθ\’ εαυτήν δεν αποτελεί eo ipso άρση του δικαιώματος του ατόμου να διαθέτει το σώμα του όπως θέλει! Με αυτή τη συνταγή η Δύση νομίζει ότι «δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν», όμως το κάνει με αντίτιμο τη λαθραία εισαγωγή των αρχών και της πρακτικής του «κράτους δικαίου» μέσα στον χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι παράνομοι μετανάστες, οι οποίοι απελαύνονται, υφίστανται βέβαια τη μοίρα τους σύμφωνα με τις (μεταβλητές) διατάξεις του «κράτους δικαίου», όμως δεν την υφίστανται επειδή δεν είναι άνθρωποι, παρά επειδή δεν είναι Γάλλοι, Ελληνες, Γερμανοί κτλ. Στην κρίσιμη αυτή περίπτωση αποφασιστικό αποδεικνύεται το κριτήριο της εθνικότητας, όσα και αν ισχυρίζεται η ρητορική της Δύσης περί «αξιοπρέπειας του ανθρώπου» κ.τ.τ. Το «κράτος δικαίου» εμφανίζεται εδώ καταχρηστικά ως φύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συμπεριφέρεται εξίσου ανακόλουθα όσο και ένας οπαδός του ηθικού οικουμενισμού, ο οποίος, όταν βρίσκεται σε μια ξένη χώρα και αντιμετωπίζει δυσκολίες, προκειμένου να διευκολυνθεί δεν τηλεφωνεί στην… ανθρωπότητα, αλλά στην πρεσβεία της χώρας εκείνης που έχει εκδώσει το διαβατήριό του...




Ψευδαισθήσεις «αριστερών»

Διάφοροι «αριστεροί», και μάλιστα πρώην κομμουνιστές ή φιλοκομμουνιστές, επιστρατεύουν σήμερα ποικίλες εκλογικευτικές ακροβασίες προκειμένου να προσαρμόσουν την «προοδευτική» τους συνείδηση στην πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την αμερικανική νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο. Η παθιασμένη ομολογία πίστεως στα «ανθρώπινα δικαιώματα» τους προσφέρει τη δυνατότητα να στήσουν γέφυρες συμβιβασμού ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν χωρίς να εξευτελισθούν φανερά, γιατί αυτήν την ομολογία πίστεως στην ιδεολογία του πρώην εχθρού την καλύπτουν πίσω από την δήθεν εμμονή στο αρχικό «ανθρωπιστικό ιδεώδες» της «δυτικής Αριστεράς». Ετσι, η ίδια εκείνη «Αριστερά», η οποία χθες ακόμη έπαιζε τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» (Λένιν) στις διάφορες εκστρατείες ειρήνης του Κρεμλίνου και δεν υπέφερε την έκφραση «ανθρώπινα δικαιώματα», όταν αυτή έβγαινε από τα χείλη του Ρίγκαν και της Θάτσερ η ίδια εκείνη «Αριστερά» αποτελεί σήμερα τον «χρήσιμο ηλίθιο» των πολυεθνικών εταιρειών και του οικουμενιστικού αμερικανισμού. Κίνητρά της είναι η πολιτική αφέλεια και τα χειροπιαστά κοινωνικά οφέλη, αν και σε πολύ διαφορετικές δόσεις και μείξεις εκάστοτε.

Βέβαια, πολλοί «αριστεροί» τρέφουν ακόμη την ψευδαίσθηση ότι εκπροσωπούν την αντίθεση προς το «σύστημα», μόνο και μόνο επειδή ενίοτε επικαλούνται την ιδεολογία του συστήματος ενάντια στην πραγματικότητά του. Ετσι πορίζονται τον άσπιλο μανδύα, τον οποίο κατόπιν φορούν επιδεικτικά. Η ιδεολογία όμως του συστήματος, δηλαδή η συνείδησή του, αποτελεί εξίσου μέρος του όσο αποτελεί και η πρακτική του, δηλαδή η κοιλιά του. Και υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι εδώ η κοιλιά κοιμάται λιγότερο από τη συνείδηση και την κατευθύνει.

Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» είναι πολιτικό εργαλείο μέσα σε μια πλανητική κατάσταση, η πυκνότητα της οποίας καθιστά βέβαια απαραίτητη τη χρήση οικουμενιστικών ιδεολογημάτων, μέσα στην οποία όμως η δεσμευτική ερμηνεία των ιδεολογημάτων αυτών συνεχίζει να εναπόκειται στις διαθέσεις και στα συμφέροντα των ισχυρότερων εθνών.

Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» υπόκεινται στην επαμφοτερίζουσα λογική αυτής της κατάστασης και αντικατοπτρίζουν τις αντιφάσεις και τις εντάσεις που σημαδεύουν κατά τρόπο δραματικό την παγκόσμια κοινωνία. Γι\’ αυτό ο αγώνας για την ερμηνεία τους αναγκαστικά θα μετατραπεί σ\’ έναν αγώνα μεταξύ ανθρώπων γύρω από ό,τι θεωρεί εκάστοτε ο καθένας τους δικό του αναφαίρετο δικαίωμα. Αυτός ο αγώνας περί ερμηνείας έχει αρχίσει από καιρό ανάμεσα σε «Βορρά» και «Νότο» ή «Δύση» και «Ανατολή» και οξύνεται στον βαθμό όπου τα δισεκατομμύρια του «Νότου» ή της «Ανατολής» ερμηνεύουν όχι τυπικά, παρά υλικά τα «ανθρώπινα δικαιώματα», απαιτώντας μια ουσιαστική ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου χωρίς να τους ενδιαφέρει η ηθική των χορτασμένων. Οπως η εσωτερική λογική του «ελεύθερου εμπορίου», έτσι και η εσωτερική λογική των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» θα στραφεί σύντομα εναντίον της Δύσης, και τότε αυτή θα εγκαταλείψει τις σημερινές ιδεολογικές της θέσεις. Είναι βέβαια πολύ αμφίβολο αν κι έτσι ακόμη θα μπορέσει να κερδίσει τους τρομακτικούς αγώνες κατανομής, οι οποίοι θα συγκλονίσουν τον 21ο αιώνα.

Πηγη https://antifono.gr/%cf%80%ce%b5%cf%81% ... %bf%ce%bb/



και μια συνέντευξη του Παναγιώτη Κονδύλη στον Σπύρο Τσακνιά με τίτλο «Εκπλήσσομαι αν κάποιος συμφωνεί μαζί μου· δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «ΔΙΑΒΑΖΩ», τ.384, Απρίλιος 1998.
«Είστε αριστερός ή δεξιός;»
Όταν ανατέμνω τις ιδεολογικές ψευδαισθήσεις των «δεξιών», πλείστοι όσοι με θεωρούν «αριστερό»· όταν υποβάλλω σε βάσανο τις αντίστοιχες αυταπάτες των «αριστερών», πλείστοι όσοι με χαρακτηρίζουν «δεξιό». Η δική μου τοποθέτηση παραμένει, βέβαια, αμετάβλητη και στις δύο περιπτώσεις...
https://eranistis.net/wordpress/2019/10 ... %8c%cf%82/

[AlienWay]

Ετσι, η ίδια εκείνη «Αριστερά», η οποία χθες ακόμη έπαιζε τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» (Λένιν) στις διάφορες εκστρατείες ειρήνης του Κρεμλίνου και δεν υπέφερε την έκφραση «ανθρώπινα δικαιώματα», όταν αυτή έβγαινε από τα χείλη του Ρίγκαν και της Θάτσερ η ίδια εκείνη «Αριστερά» αποτελεί σήμερα τον «χρήσιμο ηλίθιο» των πολυεθνικών εταιρειών και του οικουμενιστικού αμερικανισμού. Κίνητρά της είναι η πολιτική αφέλεια και τα χειροπιαστά κοινωνικά οφέλη, αν και σε πολύ διαφορετικές δόσεις και μείξεις εκάστοτε.

Τα είπε όλα.

[Εμπεδοκλής]

Έχω διαβάσει Θάνο Κονδύλη. Καλούτσικος στο ιστορικό μυθιστόρημα.

[neon imposter]

Από τις μεγαλύτερες πνευματικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα

Φυσικά, η ντόπια πανεπιστημιακή κοινότητα δεν φαίνεται να τον εκτιμά ιδιαίτερα

Τουλάχιστον η σειρά βιβλίων που βγήκε στις Εκδόσεις Γνώση υπό την επιμέλειά του θα έπρεπε να είναι εκ των ων ουκ άνευ για τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες κλπ

[neon imposter]

Και οι μεταφράσεις του σημαντικές, τις συναντά κανείς στις Εκδόσεις Κάλβος νομίζω

[Dr Socrates]

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


Η πρόσφατη διεθνής συζήτηση για το "μοντέρνο" και το "μεταμοντέρνο" έγινε σε βάση αισθητική ή φιλοσοφική χωρίς να εξιχνιασθούν οι κοινωνικές προϋποθέσεις και αντιστοιχίες των όρων αυτών. Τούτο το βιβλίο ερευνά την εξέλιξη των δυτικών κοινωνιών στα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια και δείχνει πώς η κατάρρευση του αστικού τρόπου σκέψης και ζωής συμπορεύθηκε με τη διαμόρφωση των "μεταμοντέρνων" ιδεολογημάτων και στάσεων.

https://www.politeianet.gr/books/978960 ... mou-204417

[έργο_μακέτο]

Θέλω να διαβάσω Κονδύλη κάποια στιγμή.

Από τους τελευταίους έλληνες διαννοούμενους υψηλής κλάσης, μαζί με τον Καστοριάδη.

[neon imposter]

Η σκέψη του Κονδύλη είναι τόσο μεθοδική που αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν πρόκειται για AI

Δεν με νοιάζει αν θα κάνω διαφήμιση, αλλά στον Ναυτίλο μαζεύονται (μαζεύονταν) πολλοί fans του και συζητούσαν

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Και οι μεταφράσεις του σημαντικές, τις συναντά κανείς στις Εκδόσεις Κάλβος νομίζω

Τι Κάλβος ωρε. Είναι ολόκληρη σειρά από τις εκδόσεις γνώση. Είναι στο ίδιο στυλ, και σε κάνει να τα πάρεις όλα, αν και τα περισσότερα δεν θα τα διαβάσεις ποτέ, γιατί παραείναι ζόρικα, όπως εγώ.
Ο Κονδύλης επίσης στα θεωρητικά φιλοσοφικά του είναι πολύ δύσκολος, δεν τον αντέχω. Στις πιο πολιτικές του αναλύσεις, είναι ανεκτός, και έχει μια ιδιαίτερα βαθιά ριζοσπαστική σκέψη, που είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς, σε κάνει να αντιπαρατεθεις με την σκέψη του. Το πρόβλημα είναι πως πέθανε νωρίς, και είχε λίγα χρόνια που έφυγε από τη φιλοσοφία και μπήκε στην σύγχρονη κριτική της επικαιρότητα της εποχής του , με αποτέλεσμα να κάνει κάπως σχημστικες αναλύσεις, γιατί και από οικονομικά ήταν σκράπας. Σίγουρα τεράστια απώλεια, γιατί είχε πολλά να δώσει ακόμα, σε αυτό το πεδίο.

[neon imposter]

Και οι μεταφράσεις του σημαντικές, τις συναντά κανείς στις Εκδόσεις Κάλβος νομίζω

Τι Κάλβος ωρε. Είναι ολόκληρη σειρά από τις εκδόσεις γνώση. Είναι στο ίδιο στυλ, και σε κάνει να τα πάρεις όλα, αν και τα περισσότερα δεν θα τα διαβάσεις ποτέ, γιατί παραείναι ζόρικα, όπως εγώ.
Ο Κονδύλης επίσης στα θεωρητικά φιλοσοφικά του είναι πολύ δύσκολος, δεν τον αντέχω. Στις πιο πολιτικές του αναλύσεις, είναι ανεκτός, και έχει μια ιδιαίτερα βαθιά ριζοσπαστική σκέψη, που είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς, σε κάνει να αντιπαρατεθεις με την σκέψη του. Το πρόβλημα είναι πως πέθανε νωρίς, και είχε λίγα χρόνια που έφυγε από τη φιλοσοφία και μπήκε στην σύγχρονη κριτική της επικαιρότητα της εποχής του , με αποτέλεσμα να κάνει κάπως σχημστικες αναλύσεις, γιατί και από οικονομικά ήταν σκράπας. Σίγουρα τεράστια απώλεια, γιατί είχε πολλά να δώσει ακόμα, σε αυτό το πεδίο.

http://www.orizontesbooks.gr/catalog/pr ... s_id=34243

Στη Γνώση είχε την επιμέλεια - δεν θυμάμαι αν μτφρ κιόλας, δεν έχω πρόχειρο κάποιο.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Θέλω να διαβάσω Κονδύλη κάποια στιγμή.

Από τους τελευταίους έλληνες διαννοούμενους υψηλής κλάσης, μαζί με τον Καστοριάδη.

Ο Κονδύλης είναι πολύ πιο επίκαιρος, ως πιο κυνικός αναλυτής, με γεωπολιτικες προεκτάσεις. Ο Καστοριάδης ήταν γέννημα μιας άλλης εποχής, έχει μια σκέψη πολύ ιδεαλιστικη, υπερπολιτικη, πατάει μόνο στις θεωρίες του. Στα πλαίσια του ελευθεριακου, υπάρχουν άλλοι διανοητές στο εξωτερικό, που προσφέρουν πολύ πιο ρεαλιστικές αναλύσεις κρατώντας παράλληλα μια ανάλογη ριζοσπαστική διέξοδο.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Και οι μεταφράσεις του σημαντικές, τις συναντά κανείς στις Εκδόσεις Κάλβος νομίζω

Τι Κάλβος ωρε. Είναι ολόκληρη σειρά από τις εκδόσεις γνώση. Είναι στο ίδιο στυλ, και σε κάνει να τα πάρεις όλα, αν και τα περισσότερα δεν θα τα διαβάσεις ποτέ, γιατί παραείναι ζόρικα, όπως εγώ.
Ο Κονδύλης επίσης στα θεωρητικά φιλοσοφικά του είναι πολύ δύσκολος, δεν τον αντέχω. Στις πιο πολιτικές του αναλύσεις, είναι ανεκτός, και έχει μια ιδιαίτερα βαθιά ριζοσπαστική σκέψη, που είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς, σε κάνει να αντιπαρατεθεις με την σκέψη του. Το πρόβλημα είναι πως πέθανε νωρίς, και είχε λίγα χρόνια που έφυγε από τη φιλοσοφία και μπήκε στην σύγχρονη κριτική της επικαιρότητα της εποχής του , με αποτέλεσμα να κάνει κάπως σχημστικες αναλύσεις, γιατί και από οικονομικά ήταν σκράπας. Σίγουρα τεράστια απώλεια, γιατί είχε πολλά να δώσει ακόμα, σε αυτό το πεδίο.

http://www.orizontesbooks.gr/catalog/pr ... s_id=34243

Στη Γνώση είχε την επιμέλεια - δεν θυμάμαι αν μτφρ κιόλας, δεν έχω πρόχειρο κάποιο.

Έχει και μεταφράσεις. Και οι εκδόσεις στιγμή έχει, αλλά είναι νομίζω κάτι σαν αποφθέγματα. Στις εκδόσεις Κάλβος έκανε, είναι από τις πρώτες του. Είναι και άσχημες αυτές οι εκδόσεις, ποτέ δεν μου άρεσαν. Η σειρά που έχει στις εκδόσεις γνώση είναι εξαιρετική, όπου τα βρίσκεις τα τσιμπάς, για να την ολοκληρώσεις. Σε παζάρια βέβαια, μην πας να δώσεις τώρα φράγκα στους απατεώνες παλαιόβιβλιοπωλες. Χτυπάς κάθε Κυριακή παζάρι ελαιωνα.

[neon imposter]

Αισθητικά δεν λέει τπτ ο Κάλβος, το θέμα είναι να είναι καλή η μτφρ - που λογικά είναι

Να ανοιχτεί ένα τόπικ για μτφρ λάθη που ανακαλύπτουμε κατά την ανάγνωση - θα ήταν πολύ διασκεδαστικό

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Αισθητικά δεν λέει τπτ ο Κάλβος, το θέμα είναι να είναι καλή η μτφρ - που λογικά είναι

Να ανοιχτεί ένα τόπικ για μτφρ λάθη που ανακαλύπτουμε κατά την ανάγνωση - θα ήταν πολύ διασκεδαστικό

Για τους αρχαίους ελληνικούς συγγραφείς έχω ακούσει τα χειρότερα. Ωστόσο ο κονδύλης φαντάζομαι όσο νέος κι αν ήταν, θα έκανε Καλές μεταφράσεις, όπως και θα είναι καλές όλες όσες είχε την ευθύνη. Βέβαια οκ, αν τα βρίσκεις ένα και δύο ευρώ στα παζάρια τα τσιμπάς. Το θέμα είναι αν τα θες τόσο που να τα σκάσεις σε κάνα παλαιοβιβλιοπωλη.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

στον Ναυτίλο μαζεύονται (μαζεύονταν) πολλοί fans του και συζητούσαν

E...αφού εκεί υπήρχε ο Δ.Π. που είχε προσωπική σχέση μαζί του