Μόνο οι ηλίθιοι θέλουν συντηρητική γυναικούλα όσο όμορφη κι αν είναι. Μόνο οι πουτάνες και τα πορνίδια αξίζουν άμα θες να περάσεις ζωή φίνα.
Ο καθένας, όπως τη βρίσκει. Ας μη κρίνουμε.
Μπορεί η άλλη να είναι συντηρητική, αλλά να κάνεις μαζί της και γ@μώ τις συζητήσεις.
Προσωπικά θεωρώ ότι τα ζητήματα αυτά θα λυθούν με μια πιο λιμπερταριανιστική προσέγγιση σε επίπεδο πολιτιστικό. Ο συντηρητισμός δεν αποτελεί τη λύση με την καλύτερη δυνατή αισθητική.
Εχει διαχωριστεί στη συνείδηση των Αμερικανών, ο φεμινισμός, από την ανάγκη για οικογένεια (κατ' εμέ δεν είναι θεσμός). Επειδή πρόκειται για λαό που λαμβάνει όλα τα φιλοσοφικά κείμενα υπόψιν και δεν απορρίπτει τα ακραία στοιχεία που μπορεί να περιέχουν, δίνουν έμφαση στο δίλημμα "καριέρα εναντίον οικογένειας".
Εδώ στη ψωροκώσταινα, τα έχουμε λύσει αυτά, γιατί έχουμε πάει στο άλλο άκρο. Μπορεί μια γυναίκα να επιλέξει να είναι νοικοκυρά, να έχει και τρία κουτσούβελα, να μαγειρεύει για τον σύζυγο που είναι ο κουβαλητής του σπιτιού και ωστόσο να δηλώνει φεμινίστρια (!!;;).
Αν αυτό γουστάρει πραγματικά και όχι "γιατί έτσι πρέπει"... γιατί να μην το κάνει;
Και τα οικιακά, δουλειά που κάνεις καλά ή κακά είναι.
Κατά τα άλλα, γιατί πρεπει να δηλώσει κάτι;
Το ζητούμενο είναι το τί ακριβώς κουβαλάει ο κάθε ...πατριάρχης στο σπίτι.
Γι' αυτό σου λέω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα εμείς το έχουμε κάπως πιο λυμένο.
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι ζήτημα επιλογής και ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι επιλέξει στη ζωή του.
Στις ΗΠΑ, έτσι όπως αντιλαμβάνονται τα ζητήματα κουλτούρας, κάτι τέτοιο μοιάζει με διγλωσσία. Σου λέει "φεμινίστρια νοικοκυρά, με παιδιά, δε γίνεται". Βέβαια δεν το λένε όλες, αλλά αυτές που κάνουν θόρυβο, αυτό λένε.
Οι Αμερικανοί είναι κυνηγοί και θηράματα της "ιδανικής" εικόνας.
Σαφώς και τα θηράματα ανήκουν στη συντριπτική πλειοψηφία, δημιουργώντας παγκόσμιες τάσεις.
Και ακριβώς γι ´αυτό η Αμερική ήταν και συνεχίζει να είναι πρωτοπόρα στη διαφήμιση και τις εφαρμογές της.
Στην "εικόνα" συμπεριλαμβάνονται τα πάντα. Κινηματογράφος, σειρές τηλεόρασης κλπ
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος ΓΑΛΗ την 09 Μάιος 2025, 13:37, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Να το δούμε λίγο διαφορετικά: Αν ξαφνικά και απότομα μεταμορφωθούν όλες (ΟΛΕΣ όμως) σε "κορίτσια για σπίτι", θα είμαστε ευχαριστημένοι εμείς οι άντριδοι;
Να το δούμε λίγο διαφορετικά: Αν ξαφνικά και απότομα μεταμορφωθούν όλες (ΟΛΕΣ όμως) σε "κορίτσια για σπίτι", θα είμαστε ευχαριστημένοι εμείς οι άντριδοι;
Αν αυτό γουστάρει πραγματικά και όχι "γιατί έτσι πρέπει"... γιατί να μην το κάνει;
Και τα οικιακά, δουλειά που κάνεις καλά ή κακά είναι.
Κατά τα άλλα, γιατί πρεπει να δηλώσει κάτι;
Το ζητούμενο είναι το τί ακριβώς κουβαλάει ο κάθε ...πατριάρχης στο σπίτι.
Γι' αυτό σου λέω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα εμείς το έχουμε κάπως πιο λυμένο.
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι ζήτημα επιλογής και ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι επιλέξει στη ζωή του.
Στις ΗΠΑ, έτσι όπως αντιλαμβάνονται τα ζητήματα κουλτούρας, κάτι τέτοιο μοιάζει με διγλωσσία. Σου λέει "φεμινίστρια νοικοκυρά, με παιδιά, δε γίνεται". Βέβαια δεν το λένε όλες, αλλά αυτές που κάνουν θόρυβο, αυτό λένε.
Οι Αμερικανοί είναι κυνηγοί και θηράματα της "ιδανικής" εικόνας.
Σαφώς και τα θηράματα ανήκουν στη συντριπτική πλειοψηφία, δημιουργώντας παγκόσμιες τάσεις.
Και ακριβώς γι ´αυτό η Αμερική ήταν και συνεχίζει να είναι πρωτοπόρα στη διαφήμιση και τις εφαρμογές της.
Στην "εικόνα" συμπεριλαμβάνονται τα πάντα. Κινηματογράφος, σειρές τηλεόρασης κλπ
Γιατί τα πολιτιστικά τους προιόντα, είναι τα εμπορικά. Ταυτίζονται. Μικρή η ιστορία τους, ανύπαρκτη η μυθολογία τους.
Επομένως σου λέει το ίνσταγκραμ είναι πολιτιστικό αγαθό και η Μάρβελ είναι η μυθολογία που ποτέ δεν είχανε.
Οπως εδώ η "Επίδαυρός" θεωρείται κάτι σαν εθνικό καθήκον του θεατή, όπως οι Οπερες στην Ιταλία είναι το καθήκον του Ιταλού ακροατή, έτσι και τα σέλφι είναι το πολιτιστικό καθήκον στη χώρα που επινόησε το Ινσταγκραμ.
Γι' αυτό σου λέω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα εμείς το έχουμε κάπως πιο λυμένο.
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι ζήτημα επιλογής και ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι επιλέξει στη ζωή του.
Στις ΗΠΑ, έτσι όπως αντιλαμβάνονται τα ζητήματα κουλτούρας, κάτι τέτοιο μοιάζει με διγλωσσία. Σου λέει "φεμινίστρια νοικοκυρά, με παιδιά, δε γίνεται". Βέβαια δεν το λένε όλες, αλλά αυτές που κάνουν θόρυβο, αυτό λένε.
Οι Αμερικανοί είναι κυνηγοί και θηράματα της "ιδανικής" εικόνας.
Σαφώς και τα θηράματα ανήκουν στη συντριπτική πλειοψηφία, δημιουργώντας παγκόσμιες τάσεις.
Και ακριβώς γι ´αυτό η Αμερική ήταν και συνεχίζει να είναι πρωτοπόρα στη διαφήμιση και τις εφαρμογές της.
Στην "εικόνα" συμπεριλαμβάνονται τα πάντα. Κινηματογράφος, σειρές τηλεόρασης κλπ
Γιατί τα πολιτιστικά τους προιόντα, είναι τα εμπορικά. Ταυτίζονται. Μικρή η ιστορία τους, ανύπαρκτη η μυθολογία τους.
Επομένως σου λέει το ίνσταγκραμ είναι πολιτιστικό αγαθό και η Μάρβελ είναι η μυθολογία που ποτέ δεν είχανε.
Οπως εδώ η "Επίδαυρός" θεωρείται κάτι σαν εθνικό καθήκον του θεατή, όπως οι Οπερες στην Ιταλία είναι το καθήκον του Ιταλού ακροατή, έτσι και τα σέλφι είναι το πολιτιστικό καθήκον στη χώρα που επινόησε το Ινσταγκραμ.
Μα ακριβώς επειδή δεν βολεύτηκαν στην προϊστορία τους (που όντως δεν είχαν) δημιούργησαν τον δικό τους ζωντανό και όντως επιδραστικό πολιτισμό. Με τα όποια θετικά ή αρνητικά του. Όλως τυχαίως είναι οι μόνοι δυτικοί, που μπορούν να εκφέρουν χωρίς τα ηλίθια ευρωπαϊκά συμπλέγματα τον όρο "Αμερικάνικο έθνος".
Οι Αμερικανοί είναι κυνηγοί και θηράματα της "ιδανικής" εικόνας.
Σαφώς και τα θηράματα ανήκουν στη συντριπτική πλειοψηφία, δημιουργώντας παγκόσμιες τάσεις.
Και ακριβώς γι ´αυτό η Αμερική ήταν και συνεχίζει να είναι πρωτοπόρα στη διαφήμιση και τις εφαρμογές της.
Στην "εικόνα" συμπεριλαμβάνονται τα πάντα. Κινηματογράφος, σειρές τηλεόρασης κλπ
Γιατί τα πολιτιστικά τους προιόντα, είναι τα εμπορικά. Ταυτίζονται. Μικρή η ιστορία τους, ανύπαρκτη η μυθολογία τους.
Επομένως σου λέει το ίνσταγκραμ είναι πολιτιστικό αγαθό και η Μάρβελ είναι η μυθολογία που ποτέ δεν είχανε.
Οπως εδώ η "Επίδαυρός" θεωρείται κάτι σαν εθνικό καθήκον του θεατή, όπως οι Οπερες στην Ιταλία είναι το καθήκον του Ιταλού ακροατή, έτσι και τα σέλφι είναι το πολιτιστικό καθήκον στη χώρα που επινόησε το Ινσταγκραμ.
Μα ακριβώς επειδή δεν βολεύτηκαν στην προϊστορία τους (που όντως δεν είχαν) δημιούργησαν τον δικό τους ζωντανό και όντως επιδραστικό πολιτισμό. Με τα όποια θετικά ή αρνητικά του. Όλως τυχαίως είναι οι μόνοι δυτικοί, που μπορούν να εκφέρουν χωρίς τα ηλίθια ευρωπαϊκά συμπλέγματα τον όρο "Αμερικάνικο έθνος".
Εγώ πάντως νοσταλγώ τις εποχές του Ψυχρού Πολέμου, που για παράδειγμα έγραφε κάποιος συγγραφέας για την τηλεπάθεια και οι μυστικές υπηρεσίες έλεγαν "ας το ερευνήσουμε".
Γιατί τα πολιτιστικά τους προιόντα, είναι τα εμπορικά. Ταυτίζονται. Μικρή η ιστορία τους, ανύπαρκτη η μυθολογία τους.
Επομένως σου λέει το ίνσταγκραμ είναι πολιτιστικό αγαθό και η Μάρβελ είναι η μυθολογία που ποτέ δεν είχανε.
Οπως εδώ η "Επίδαυρός" θεωρείται κάτι σαν εθνικό καθήκον του θεατή, όπως οι Οπερες στην Ιταλία είναι το καθήκον του Ιταλού ακροατή, έτσι και τα σέλφι είναι το πολιτιστικό καθήκον στη χώρα που επινόησε το Ινσταγκραμ.
Μα ακριβώς επειδή δεν βολεύτηκαν στην προϊστορία τους (που όντως δεν είχαν) δημιούργησαν τον δικό τους ζωντανό και όντως επιδραστικό πολιτισμό. Με τα όποια θετικά ή αρνητικά του. Όλως τυχαίως είναι οι μόνοι δυτικοί, που μπορούν να εκφέρουν χωρίς τα ηλίθια ευρωπαϊκά συμπλέγματα τον όρο "Αμερικάνικο έθνος".
Εγώ πάντως νοσταλγώ τις εποχές του Ψυχρού Πολέμου, που για παράδειγμα έγραφε κάποιος συγγραφέας για την τηλεπάθεια και οι μυστικές υπηρεσίες έλεγαν "ας το ερευνήσουμε".
Μα ακριβώς επειδή δεν βολεύτηκαν στην προϊστορία τους (που όντως δεν είχαν) δημιούργησαν τον δικό τους ζωντανό και όντως επιδραστικό πολιτισμό. Με τα όποια θετικά ή αρνητικά του. Όλως τυχαίως είναι οι μόνοι δυτικοί, που μπορούν να εκφέρουν χωρίς τα ηλίθια ευρωπαϊκά συμπλέγματα τον όρο "Αμερικάνικο έθνος".
Εγώ πάντως νοσταλγώ τις εποχές του Ψυχρού Πολέμου, που για παράδειγμα έγραφε κάποιος συγγραφέας για την τηλεπάθεια και οι μυστικές υπηρεσίες έλεγαν "ας το ερευνήσουμε".
Και χρηματοδοτούνταν τέτοιες έρευνες.
ΑΥΤΟ θεωρώ ότι ήταν μια πολύ καλή αισθητική.
Κι αυτό τι σχέση με τη γυναικίλα;
Ε, ότι τώρα έχουν βγει μόδες κατώτερες αισθητικά. Αντρόσφαιρα, γυναικόσφαιρα, κλπ.
Εγώ πάντως νοσταλγώ τις εποχές του Ψυχρού Πολέμου, που για παράδειγμα έγραφε κάποιος συγγραφέας για την τηλεπάθεια και οι μυστικές υπηρεσίες έλεγαν "ας το ερευνήσουμε".
Και χρηματοδοτούνταν τέτοιες έρευνες.
ΑΥΤΟ θεωρώ ότι ήταν μια πολύ καλή αισθητική.
Κι αυτό τι σχέση με τη γυναικίλα;
Ε, ότι τώρα έχουν βγει μόδες κατώτερες αισθητικά. Αντρόσφαιρα, γυναικόσφαιρα, κλπ.
Ε, εδώ που τα λέμε και η ροδοκοπανατζίδικη αισθητική και τα μεταπολιτευτικά πολιτισμικα ήθη και έθη, δεν ήταν και τόσο καλύτερα. Πολύ καλύτερες ήταν οι ηθογραφικές ασπρόμαυρες ταινίες των φίφτυς από τις επικές παραγωγές του κέντρου ελληνικού κινηματογράφου.
Εδώ ακόμη και ο Λάνθιμος μεγάλωσε και εξελίχθηκε αλλά εμείς εκεί, ακλόνητοι, αβάδιστοι κι αδιάβαστοι να επιμένουμε σε κυνόδοντες, σπιρτόκουτα και μικρά ψάρια μοιράζοντας αφειδώς πόνο, γέλιο και χασμουρητά στο στομάχι της συντήρησης.
Ε, ότι τώρα έχουν βγει μόδες κατώτερες αισθητικά. Αντρόσφαιρα, γυναικόσφαιρα, κλπ.
Ε, εδώ που τα λέμε και η ροδοκοπανατζίδικη αισθητική και τα μεταπολιτευτικά πολιτισμικα ήθη και έθη, δεν ήταν και τόσο καλύτερα. Πολύ καλύτερες ήταν οι ηθογραφικές ασπρόμαυρες ταινίες των φίφτυς από τις επικές παραγωγές του κέντρου ελληνικού κινηματογράφου.
Εδώ ακόμη και ο Λάνθιμος μεγάλωσε και εξελίχθηκε αλλά εμείς εκεί, ακλόνητοι, αβάδιστοι κι αδιάβαστοι να επιμένουμε σε κυνόδοντες, σπιρτόκουτα και μικρά ψάρια μοιράζοντας αφειδώς πόνο, γέλιο και χασμουρητά στο στομάχι της συντήρησης.
Ο Λάνθιμος απευθύνεται περισσότερο σε μπούμερς που νοσταλγούνε τη σεξουαλική επανάσταση. Ο Οικονομίδης απευθύνεται κυρίως σε μπούμερς με αυτογνωσία, ή σε νεαρούς που σπάνε πλάκα με τους μπούμερς.
Μόνο οι ηλίθιοι θέλουν συντηρητική γυναικούλα όσο όμορφη κι αν είναι. Μόνο οι πουτάνες και τα πορνίδια αξίζουν άμα θες να περάσεις ζωή φίνα.
Το υποστηρίζεις και αντιστρόφως;
Το αντίστροφο ισχύει έτσι κι αλλιώς. Σπάνια οι γυναίκες επιλέγουν σεμνό, οικονόμο και ταπεινόφρονα σύντροφο και όταν τους επιλέγουν το κάνουν για αγοραίους όχι ερωτικούς λόγους. Όλες θέλουν τις ζόρικες θορυβώδεις εξατμίσεις και λογικό είναι. Η ερωτική έξαψη απαιτεί από τον σύντροφο να ξέρει να μαρσάρει δηλαδή να είναι ζωηρός και προκλητικός κατά κάποιον τρόπο, όχι λαπάς.
Οι μικρές πιτσιρίκες συνήθως πιστεύουν στην ρομαντική παραμύθα αλλά από μια ηλικία και έπειτα συνειδητοποιούν ότι οι άντρες μόνο σε ένα πράγμα χρησιμεύουν.
Το κακό με τους άντρες είναι ότι δεν ξεπερνάνε ποτέ τον νεανικό ιδεαλισμό τους. Πιστεύουν μια ζωή στον διαχωρισμό καλής γυναίκας και κακής γυναίκας που τους περνάει η πατριαρχική ιδεολογία. Όταν η 'καλή γυναίκα' που έχουν στο μυαλό τους μπουχτίζει και τους παρατάει τότε σαλτάρουνε και τις αρχίζουν στο ξύλο και τους σκοτωμούς.
Μόνο οι ηλίθιοι θέλουν συντηρητική γυναικούλα όσο όμορφη κι αν είναι. Μόνο οι πουτάνες και τα πορνίδια αξίζουν άμα θες να περάσεις ζωή φίνα.
Ο καθένας, όπως τη βρίσκει. Ας μη κρίνουμε.
Μπορεί η άλλη να είναι συντηρητική, αλλά να κάνεις μαζί της και γ@μώ τις συζητήσεις.
Προσωπικά θεωρώ ότι τα ζητήματα αυτά θα λυθούν με μια πιο λιμπερταριανιστική προσέγγιση σε επίπεδο πολιτιστικό. Ο συντηρητισμός δεν αποτελεί τη λύση με την καλύτερη δυνατή αισθητική.
Τι συζητήσεις και παπαριές μωρέ; Για να τις πηδάμε τις θέλουμε τις γυναίκες. Όχι για κάτι άλλο.
Άμα θες και γαμώ τις συζητήσεις τράβα στο συμπόσιο του Πλάτωνα. Εμείς θέλουμε απλά το γαμώ χωρίς τις συζητήσεις.
Μόνο οι ηλίθιοι θέλουν συντηρητική γυναικούλα όσο όμορφη κι αν είναι. Μόνο οι πουτάνες και τα πορνίδια αξίζουν άμα θες να περάσεις ζωή φίνα.
Ο καθένας, όπως τη βρίσκει. Ας μη κρίνουμε.
Μπορεί η άλλη να είναι συντηρητική, αλλά να κάνεις μαζί της και γ@μώ τις συζητήσεις.
Προσωπικά θεωρώ ότι τα ζητήματα αυτά θα λυθούν με μια πιο λιμπερταριανιστική προσέγγιση σε επίπεδο πολιτιστικό. Ο συντηρητισμός δεν αποτελεί τη λύση με την καλύτερη δυνατή αισθητική.
Τι συζητήσεις και παπαριές μωρέ; Για να τις πηδάμε τις θέλουμε τις γυναίκες. Όχι για κάτι άλλο.
Άμα θες και γαμώ τις συζητήσεις τράβα στο συμπόσιο του Πλάτωνα. Εμείς θέλουμε απλά το γαμώ χωρίς τις συζητήσεις.
Ευτυχώς.
Γιατί αν γαμάτε όπως συζητάτε... καλύτερα να κόψετε το άθλημα.
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.