ΗΠΑ:το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο αποφασίζει για την τύχη των εκτρώσεων

[Animal]

Σε μία απόφαση που θα μείνε στην ιστορία των ΗΠΑ(και πιθανόν και του κόσμου όλου) το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ εξετάζει αυτή την περίοδο τον νόμο της πολιτείας του Μισισιπη που θεσπίστηκε πέρυσι για τις εκτρώσεις.Το Δικαστήριο έχει τρεις επιλογές: είτε να ανατρέψει πλήρως την προηγούμενη απόφαση του Roe v. που το 1973 νομιμοποίησε τις εκτρώσεις (κόντεψε να την ανατρέψει το 1992), είτε να αναπροσαρμόσει την προηγούμενη απόφαση του χωρίς να την καταργήσει(και να δεχτεί έτσι και τον νόμο του Μισσιπη με κάποιες τροποποιήσεις χωρίς να ανατρέψει προηγούμενη απόφαση του για το θέμα) είτε να απορρίψει πλήρως τον νόμο του Μισσιπη και να διατηρήσει έτσι ακέραιο τον Roe.Το όλο ζήτημα έχει δημιουργήσει κλίμα πρωτοφανούς πόλωσης στη πολιτική των ΗΠΑ.Το δικαστήριο άκουσε τα επιχειρήματα των δύο πλευρών και θα εκδώσει την απόφαση του τον Ιούνιο του 2022 δηλαδή 5 μήνες πριν τις εκλογές για το Κογκρέσο τον Νοέμβριο του 2022 (μένει να δούμε κατά πόσον θα επηρεάσει την έκβαση των εκλογών η απόφαση του Δικαστηρίου και τι αντίκτυπο θα έχει στην προεκλογική περίοδο): https://gr.euronews.com/2021/12/02/hpa- ... -amvloseis .

[Dwarven Blacksmith]

κλίμα πρωτοφανούς πόλωσης στη πολιτική των ΗΠΑ

*poker face*

[Mitharadir]

Πέρα από την ιδεολογική διάσταση του θέματος είμαι φανατικά εναντίον του να έχουν τα δικαστήρια πολιτική εξουσία και να μπορούν να νομοθετούν (όπως κάνουν στις ΗΠΑ).Στις ΗΠΑ πολλές φορές τα δικαστήρια έχουν παρέμβει και έχουν πάρει αντιδημοφιλεις και λαομισητες αποφάσεις, ενώ έχουν ακυρώσει ακόμα και δημοψηφίσματα του λαού (π.χ όταν ήταν σε εξέλιξη ο μεγάλος πολιτιστικός πόλεμος για τους γάμους ομοφυλοφίλων την περίοδο 2004-2015 σε πολλές πολιτείες που γινόταν δημοψηφίσματα και επικρατούσε ως αποτέλεσμα η συνταγματική απαγόρευση γάμων ομοφυλοφιλων στα συντάγματα των Πολιτειών αρκετές φορές ακτιβιστές δικαστές παρενέβαιναν και ανέτρεπαν αυτές τις αποφάσεις του κόσμου του ίδιου).


Οι δικαστές με πολιτική εξουσία δεν διαφέρουν από τις χώρες στις οποίες ο στρατός διαθέτει πολιτική επιρροή (σήμερα αυτο συμβαίνει κυρίως σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες που ο στρατός είναι και πολιτικός παράγοντας που κάνει και πραξικοπήματα ή ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική σκηνή με άλλους τρόπους).Και τα δύο αυτά συστήματα (πολιτικοποιημένοι δικαστές και στρατιωτικοί) είναι αντιδημοκρατικά.Ο λόγος είναι ότι ούτε οι στρατιωτικοί ούτε οι δικαστές εκλέγονται ή λογοδοτούν στους πολίτες άρα δεν έχουν να φοβούνται ούτε καν το πολιτικό κόστος όπως οι πολιτικοί.Μονο οι εκλεγμένοι πολιτικοι πρέπει να είναι σε θέση να περνούν πολιτικές αποφάσεις ώστε να είναι σίγουρο ότι διασφαλίζεται ο σεβασμός στην βούληση της πλειοψηφίας.Αλλιως μιλάμε για νοθεία της δημοκρατίας.Θα πρέπει επίσης να σημειώσω την απύθμενη υποκρισία αμφότερων των δύο πλευρών δηλαδή των social conservatives (που για δεκαετίες κατηγορούν την υπερβολικη πολιτική εξουσία των δικαστηρίων επειδή συνήθως βγάζουν αποφάσεις που τους βλάπτουν ιδεολογικα αποκαλώντας απαξιωτικά τους λιμπεραλ δικαστές ως "δικαστικούς ακτιβιστές" ενώ τώρα που οι πιθανότητες για ευνοϊκή για αυτούς απόφαση είναι με το μέρος τους μιλάνε ξαφνικά για τα καλά της δικαστικής εξουσίας) και επίσης την υποκρισία ΚΑΙ των λιμπεραλς που τόσες δεκαετίες δεν αμφισβητούσαν την μεγάλη εξουσία των δικαστών στις ΗΠΑ επειδή έβγαζαν κυρίως αποφάσεις που τους βόλευαν ιδεολογικά ενώ ξαφνικά τώρα που απειλείται η ιδεολογία τους από την δικαστική εξουσία θυμήθηκαν πόσο ισχυρα και αντιδημοκρατικα είναι τα δικαστήρια στις ΗΠΑ σε σημείο να βομβαρδίζουν τα αμερικανικά σάιτ εφημερίδων,ΜΜΕ και ιστοτόπων/βίντεο/διαλέξεις του διαδικτύου/πανεπιστημίων και λεσχεων με αναλύσεις πόσο αντιδημοκρατικο είναι το δικαστικοκρατουμενο σύστημα των ΗΠΑ.

[AlienWay]

Πέρα από την ιδεολογική διάσταση του θέματος είμαι φανατικά εναντίον του να έχουν τα δικαστήρια πολιτική εξουσία και να μπορούν να νομοθετούν (όπως κάνουν στις ΗΠΑ).Στις ΗΠΑ πολλές φορές τα δικαστήρια έχουν παρέμβει και έχουν πάρει αντιδημοφιλεις και λαομισητες αποφάσεις, ενώ έχουν ακυρώσει ακόμα και δημοψηφίσματα του λαού (π.χ όταν ήταν σε εξέλιξη ο μεγάλος πολιτιστικός πόλεμος για τους γάμους ομοφυλοφίλων την περίοδο 2004-2015 σε πολλές πολιτείες που γινόταν δημοψηφίσματα και επικρατούσε ως αποτέλεσμα η συνταγματική απαγόρευση γάμων ομοφυλοφιλων στα συντάγματα των Πολιτειών αρκετές φορές ακτιβιστές δικαστές παρενέβαιναν και ανέτρεπαν αυτές τις αποφάσεις του κόσμου του ίδιου).


Οι δικαστές με πολιτική εξουσία δεν διαφέρουν από τις χώρες στις οποίες ο στρατός διαθέτει πολιτική επιρροή (σήμερα αυτο συμβαίνει κυρίως σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες που ο στρατός είναι και πολιτικός παράγοντας που κάνει και πραξικοπήματα ή ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική σκηνή με άλλους τρόπους).Και τα δύο αυτά συστήματα (πολιτικοποιημένοι δικαστές και στρατιωτικοί) είναι αντιδημοκρατικά.Ο λόγος είναι ότι ούτε οι στρατιωτικοί ούτε οι δικαστές εκλέγονται ή λογοδοτούν στους πολίτες άρα δεν έχουν να φοβούνται ούτε καν το πολιτικό κόστος όπως οι πολιτικοί.Μονο οι εκλεγμένοι πολιτικοι πρέπει να είναι σε θέση να περνούν πολιτικές αποφάσεις ώστε να είναι σίγουρο ότι διασφαλίζεται ο σεβασμός στην βούληση της πλειοψηφίας.Αλλιως μιλάμε για νοθεία της δημοκρατίας.Θα πρέπει επίσης να σημειώσω την απύθμενη υποκρισία αμφότερων των δύο πλευρών δηλαδή των social conservatives (που για δεκαετίες κατηγορούν την υπερβολικη πολιτική εξουσία των δικαστηρίων επειδή συνήθως βγάζουν αποφάσεις που τους βλάπτουν ιδεολογικα αποκαλώντας απαξιωτικά τους λιμπεραλ δικαστές ως "δικαστικούς ακτιβιστές" ενώ τώρα που οι πιθανότητες για ευνοϊκή για αυτούς απόφαση είναι με το μέρος τους μιλάνε ξαφνικά για τα καλά της δικαστικής εξουσίας) και επίσης την υποκρισία ΚΑΙ των λιμπεραλς που τόσες δεκαετίες δεν αμφισβητούσαν την μεγάλη εξουσία των δικαστών στις ΗΠΑ επειδή έβγαζαν κυρίως αποφάσεις που τους βόλευαν ιδεολογικά ενώ ξαφνικά τώρα που απειλείται η ιδεολογία τους από την δικαστική εξουσία θυμήθηκαν πόσο ισχυρα και αντιδημοκρατικα είναι τα δικαστήρια στις ΗΠΑ σε σημείο να βομβαρδίζουν τα αμερικανικά σάιτ εφημερίδων,ΜΜΕ και ιστοτόπων/βίντεο/διαλέξεις του διαδικτύου/πανεπιστημίων και λεσχεων με αναλύσεις πόσο αντιδημοκρατικο είναι το δικαστικοκρατουμενο σύστημα των ΗΠΑ.

Συμφωνώ απόλυτα. Ο λαός πρέπει να εκλέγει αυτούς που νομοθετούν και επιπλέον υπάρχουν και τα προεκλογικά προγράμματα, επομένως μπορεί να επιλέξει το κόμμα που θέλει να κάνει κάποια αλλαγή (ή όχι).

[Mitharadir]

Πέρα από την ιδεολογική διάσταση του θέματος είμαι φανατικά εναντίον του να έχουν τα δικαστήρια πολιτική εξουσία και να μπορούν να νομοθετούν (όπως κάνουν στις ΗΠΑ).Στις ΗΠΑ πολλές φορές τα δικαστήρια έχουν παρέμβει και έχουν πάρει αντιδημοφιλεις και λαομισητες αποφάσεις, ενώ έχουν ακυρώσει ακόμα και δημοψηφίσματα του λαού (π.χ όταν ήταν σε εξέλιξη ο μεγάλος πολιτιστικός πόλεμος για τους γάμους ομοφυλοφίλων την περίοδο 2004-2015 σε πολλές πολιτείες που γινόταν δημοψηφίσματα και επικρατούσε ως αποτέλεσμα η συνταγματική απαγόρευση γάμων ομοφυλοφιλων στα συντάγματα των Πολιτειών αρκετές φορές ακτιβιστές δικαστές παρενέβαιναν και ανέτρεπαν αυτές τις αποφάσεις του κόσμου του ίδιου).


Οι δικαστές με πολιτική εξουσία δεν διαφέρουν από τις χώρες στις οποίες ο στρατός διαθέτει πολιτική επιρροή (σήμερα αυτο συμβαίνει κυρίως σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες που ο στρατός είναι και πολιτικός παράγοντας που κάνει και πραξικοπήματα ή ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική σκηνή με άλλους τρόπους).Και τα δύο αυτά συστήματα (πολιτικοποιημένοι δικαστές και στρατιωτικοί) είναι αντιδημοκρατικά.Ο λόγος είναι ότι ούτε οι στρατιωτικοί ούτε οι δικαστές εκλέγονται ή λογοδοτούν στους πολίτες άρα δεν έχουν να φοβούνται ούτε καν το πολιτικό κόστος όπως οι πολιτικοί.Μονο οι εκλεγμένοι πολιτικοι πρέπει να είναι σε θέση να περνούν πολιτικές αποφάσεις ώστε να είναι σίγουρο ότι διασφαλίζεται ο σεβασμός στην βούληση της πλειοψηφίας.Αλλιως μιλάμε για νοθεία της δημοκρατίας.Θα πρέπει επίσης να σημειώσω την απύθμενη υποκρισία αμφότερων των δύο πλευρών δηλαδή των social conservatives (που για δεκαετίες κατηγορούν την υπερβολικη πολιτική εξουσία των δικαστηρίων επειδή συνήθως βγάζουν αποφάσεις που τους βλάπτουν ιδεολογικα αποκαλώντας απαξιωτικά τους λιμπεραλ δικαστές ως "δικαστικούς ακτιβιστές" ενώ τώρα που οι πιθανότητες για ευνοϊκή για αυτούς απόφαση είναι με το μέρος τους μιλάνε ξαφνικά για τα καλά της δικαστικής εξουσίας) και επίσης την υποκρισία ΚΑΙ των λιμπεραλς που τόσες δεκαετίες δεν αμφισβητούσαν την μεγάλη εξουσία των δικαστών στις ΗΠΑ επειδή έβγαζαν κυρίως αποφάσεις που τους βόλευαν ιδεολογικά ενώ ξαφνικά τώρα που απειλείται η ιδεολογία τους από την δικαστική εξουσία θυμήθηκαν πόσο ισχυρα και αντιδημοκρατικα είναι τα δικαστήρια στις ΗΠΑ σε σημείο να βομβαρδίζουν τα αμερικανικά σάιτ εφημερίδων,ΜΜΕ και ιστοτόπων/βίντεο/διαλέξεις του διαδικτύου/πανεπιστημίων και λεσχεων με αναλύσεις πόσο αντιδημοκρατικο είναι το δικαστικοκρατουμενο σύστημα των ΗΠΑ.

Συμφωνώ απόλυτα. Ο λαός πρέπει να εκλέγει αυτούς που νομοθετούν και επιπλέον υπάρχουν και τα προεκλογικά προγράμματα, επομένως μπορεί να επιλέξει το κόμμα που θέλει να κάνει κάποια αλλαγή (ή όχι).

Να προσθέσω και κάτι ακόμα:στις ΗΠΑ η θητεία των δικαστών είναι ισόβια και είναι σχεδόν αδύνατον να παυθουν από τα καθήκοντά τους.Για να αντικατασταθούν πρέπει ή να πεθάνουν ή να παραιτηθούν με δική τους απόφαση (μερικοί το κάνουν βγαίνοντας σε σύνταξη όταν νιώθουν ότι κουράστηκαν ενώ υπάρχουν και άλλοι που δεν βγαίνουν στην σύνταξη ποτέ).Άρα έχουμε όχι μόνο μη αιρετούς αλλά και ισόβιους δικαστές (δηλαδή άτομα που ούτε εκλέγονται ούτε ανανεώνουν την θητεία τους ποτέ άπαξ και πάρουν το αξίωμα του δικαστή) οι οποίοι στην πράξη διαθέτουν μεγαλύτερη νομοθετική εξουσία από τον πρόεδρο,το ομοσπονδιακό Κογκρέσο,τους κυβερνήτες και τα Πολιτειακά Κογκρέσα των Πολυτειων.Και όχι μόνο αυτό αλλά μπορούν να αλλάζουν όποτε θέλουν ερμηνείες και να ανατρέπουν προηγούμενες αποφάσεις δικαστηρίων (π.χ το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο στην υπόθεση Lawrence v.Texas το 2003 που κατήργησε τους νόμους σοδομιας στις Πολιτείες του Νότου αποφασίζοντας πως είναι αντισυνταγματικές ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση του προ 15 ετών, το 1988 όταν είχε αποφασίσει τότε με διαφορετικής σύνθεση ότι οι νόμοι αυτοί ήταν συνταγματικοί, λέγοντας μάλιστα ότι το 1988 το Ανώτατο Δικαστήριο είχε ερμηνεύσει λάθος το Σύνταγμα (!!!!) ή όταν το 1992 όταν παραλίγο να ανατρέψει τον νόμο Roe για τις εκτρώσεις αλλά δεν το έκανε τελικά επειδή δύο δικαστές που είχαν αρχικά γνωμοδοτήσει ότι η απόφαση του 73 με τον Roe ήταν αντισυνταγματική τελικά.... είπαν ότι ξαναδιάβασαν το Σύνταγμα και άλλαξαν γνώμη θεωρώντας ότι ο Roe τελικά ήταν συνταγματικός (!!!!)).

Με λίγα λόγια γίνεται φανερό ότι ούτε οι δικαστές είναι πολιτικά ουδέτεροι και αντικειμενικοι, ούτε έχουν να φοβούνται το πολιτικό κόστος και την κοινή γνώμη και έτσι αποφασίζουν χωρίς κανέναν έλεγχο.Το αστείο είναι ότι πλέον έχουν αντιστραφεί πλήρως οι θέσεις που είχαν κοινωνικά συντηρητικοί και κοινωνικά λιμπεραλς για την δικαστική εξουσία επειδή σε αυτή την περίπτωση άλλαξαν οι συσχετισμοί(π.χ το άρθρο αυτό το γράφει κάποιος που ήταν μεγάλος υπέρμαχος της πολιτικής εξουσίας των δικαστών παλιότερα με το επιχείρημα ότι έτσι προστατεύονται οι μειοψηφίες της κοινής γνώμης ενώ τώρα που δεν τον συμφέρει η σύνθεση του δικαστηρίου λέει τα ακριβώς αντίθετα: https://theconversation.com/the-supreme ... acy-168600 ).

Δεδομένου ότι στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να βρει άρθρα και γνώμες γραμμένες από πολύ παλιές δεκαετίες που πλέον έχουν ψηφιοποιηθεί και βρίσκονται στο ίντερνετ (έχω ψάξει και βρει άρθρα και αποτελέσματα ακόμα και από την δεκαετία του 60 ή του 50) μπορεί κανείς να διαβάσει τι έλεγαν τότε στις μεγάλες αποφάσεις των δικαστηρίων οι διαφορές πλευρές και τι λένε τώρα.

[AlienWay]

Πέρα από την ιδεολογική διάσταση του θέματος είμαι φανατικά εναντίον του να έχουν τα δικαστήρια πολιτική εξουσία και να μπορούν να νομοθετούν (όπως κάνουν στις ΗΠΑ).Στις ΗΠΑ πολλές φορές τα δικαστήρια έχουν παρέμβει και έχουν πάρει αντιδημοφιλεις και λαομισητες αποφάσεις, ενώ έχουν ακυρώσει ακόμα και δημοψηφίσματα του λαού (π.χ όταν ήταν σε εξέλιξη ο μεγάλος πολιτιστικός πόλεμος για τους γάμους ομοφυλοφίλων την περίοδο 2004-2015 σε πολλές πολιτείες που γινόταν δημοψηφίσματα και επικρατούσε ως αποτέλεσμα η συνταγματική απαγόρευση γάμων ομοφυλοφιλων στα συντάγματα των Πολιτειών αρκετές φορές ακτιβιστές δικαστές παρενέβαιναν και ανέτρεπαν αυτές τις αποφάσεις του κόσμου του ίδιου).


Οι δικαστές με πολιτική εξουσία δεν διαφέρουν από τις χώρες στις οποίες ο στρατός διαθέτει πολιτική επιρροή (σήμερα αυτο συμβαίνει κυρίως σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες που ο στρατός είναι και πολιτικός παράγοντας που κάνει και πραξικοπήματα ή ασκεί σημαντική επιρροή στην πολιτική σκηνή με άλλους τρόπους).Και τα δύο αυτά συστήματα (πολιτικοποιημένοι δικαστές και στρατιωτικοί) είναι αντιδημοκρατικά.Ο λόγος είναι ότι ούτε οι στρατιωτικοί ούτε οι δικαστές εκλέγονται ή λογοδοτούν στους πολίτες άρα δεν έχουν να φοβούνται ούτε καν το πολιτικό κόστος όπως οι πολιτικοί.Μονο οι εκλεγμένοι πολιτικοι πρέπει να είναι σε θέση να περνούν πολιτικές αποφάσεις ώστε να είναι σίγουρο ότι διασφαλίζεται ο σεβασμός στην βούληση της πλειοψηφίας.Αλλιως μιλάμε για νοθεία της δημοκρατίας.Θα πρέπει επίσης να σημειώσω την απύθμενη υποκρισία αμφότερων των δύο πλευρών δηλαδή των social conservatives (που για δεκαετίες κατηγορούν την υπερβολικη πολιτική εξουσία των δικαστηρίων επειδή συνήθως βγάζουν αποφάσεις που τους βλάπτουν ιδεολογικα αποκαλώντας απαξιωτικά τους λιμπεραλ δικαστές ως "δικαστικούς ακτιβιστές" ενώ τώρα που οι πιθανότητες για ευνοϊκή για αυτούς απόφαση είναι με το μέρος τους μιλάνε ξαφνικά για τα καλά της δικαστικής εξουσίας) και επίσης την υποκρισία ΚΑΙ των λιμπεραλς που τόσες δεκαετίες δεν αμφισβητούσαν την μεγάλη εξουσία των δικαστών στις ΗΠΑ επειδή έβγαζαν κυρίως αποφάσεις που τους βόλευαν ιδεολογικά ενώ ξαφνικά τώρα που απειλείται η ιδεολογία τους από την δικαστική εξουσία θυμήθηκαν πόσο ισχυρα και αντιδημοκρατικα είναι τα δικαστήρια στις ΗΠΑ σε σημείο να βομβαρδίζουν τα αμερικανικά σάιτ εφημερίδων,ΜΜΕ και ιστοτόπων/βίντεο/διαλέξεις του διαδικτύου/πανεπιστημίων και λεσχεων με αναλύσεις πόσο αντιδημοκρατικο είναι το δικαστικοκρατουμενο σύστημα των ΗΠΑ.

Συμφωνώ απόλυτα. Ο λαός πρέπει να εκλέγει αυτούς που νομοθετούν και επιπλέον υπάρχουν και τα προεκλογικά προγράμματα, επομένως μπορεί να επιλέξει το κόμμα που θέλει να κάνει κάποια αλλαγή (ή όχι).

Να προσθέσω και κάτι ακόμα:στις ΗΠΑ η θητεία των δικαστών είναι ισόβια και είναι σχεδόν αδύνατον να παυθουν από τα καθήκοντά τους.Για να αντικατασταθούν πρέπει ή να πεθάνουν ή να παραιτηθούν με δική τους απόφαση (μερικοί το κάνουν βγαίνοντας σε σύνταξη όταν νιώθουν ότι κουράστηκαν ενώ υπάρχουν και άλλοι που δεν βγαίνουν στην σύνταξη ποτέ).Άρα έχουμε όχι μόνο μη αιρετούς αλλά και ισόβιους δικαστές (δηλαδή άτομα που ούτε εκλέγονται ούτε ανανεώνουν την θητεία τους ποτέ άπαξ και πάρουν το αξίωμα του δικαστή) οι οποίοι στην πράξη διαθέτουν μεγαλύτερη νομοθετική εξουσία από τον πρόεδρο,το ομοσπονδιακό Κογκρέσο,τους κυβερνήτες και τα Πολιτειακά Κογκρέσα των Πολυτειων.Και όχι μόνο αυτό αλλά μπορούν να αλλάζουν όποτε θέλουν ερμηνείες και να ανατρέπουν προηγούμενες αποφάσεις δικαστηρίων (π.χ το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο στην υπόθεση Lawrence v.Texas το 2003 που κατήργησε τους νόμους σοδομιας στις Πολιτείες του Νότου αποφασίζοντας πως είναι αντισυνταγματικές ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση του προ 15 ετών, το 1988 όταν είχε αποφασίσει τότε με διαφορετικής σύνθεση ότι οι νόμοι αυτοί ήταν συνταγματικοί, λέγοντας μάλιστα ότι το 1988 το Ανώτατο Δικαστήριο είχε ερμηνεύσει λάθος το Σύνταγμα (!!!!) ή όταν το 1992 όταν παραλίγο να ανατρέψει τον νόμο Roe για τις εκτρώσεις αλλά δεν το έκανε τελικά επειδή δύο δικαστές που είχαν αρχικά γνωμοδοτήσει ότι η απόφαση του 73 με τον Roe ήταν αντισυνταγματική τελικά.... είπαν ότι ξαναδιάβασαν το Σύνταγμα και άλλαξαν γνώμη θεωρώντας ότι ο Roe τελικά ήταν συνταγματικός (!!!!)).

Με λίγα λόγια γίνεται φανερό ότι ούτε οι δικαστές είναι πολιτικά ουδέτεροι και αντικειμενικοι, ούτε έχουν να φοβούνται το πολιτικό κόστος και την κοινή γνώμη και έτσι αποφασίζουν χωρίς κανέναν έλεγχο.Το αστείο είναι ότι πλέον έχουν αντιστραφεί πλήρως οι θέσεις που είχαν κοινωνικά συντηρητικοί και κοινωνικά λιμπεραλς για την δικαστική εξουσία επειδή σε αυτή την περίπτωση άλλαξαν οι συσχετισμοί(π.χ το άρθρο αυτό το γράφει κάποιος που ήταν μεγάλος υπέρμαχος της πολιτικής εξουσίας των δικαστών παλιότερα με το επιχείρημα ότι έτσι προστατεύονται οι μειοψηφίες της κοινής γνώμης ενώ τώρα που δεν τον συμφέρει η σύνθεση του δικαστηρίου λέει τα ακριβώς αντίθετα: https://theconversation.com/the-supreme ... acy-168600 ).

Δεδομένου ότι στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να βρει άρθρα και γνώμες γραμμένες από πολύ παλιές δεκαετίες που πλέον έχουν ψηφιοποιηθεί και βρίσκονται στο ίντερνετ (έχω ψάξει και βρει άρθρα και αποτελέσματα ακόμα και από την δεκαετία του 60 ή του 50) μπορεί κανείς να διαβάσει τι έλεγαν τότε στις μεγάλες αποφάσεις των δικαστηρίων οι διαφορές πλευρές και τι λένε τώρα.

Επομένως το δικαστικό σώμα, αποτελεί την... πίσω πόρτα, ώστε να επιβάλλονται νόμοι, που μπορεί να μη βρίσκουν σύμφωνη την κοινωνία.