Με το οραμα της Πολωνικης κυβερνησης ή με το οραμα των γραφειοκρατων της ΕΕ;

[southern]

Το (σχεδόν ανύπαρκτο) όραμα της Πολωνίας για την Ευρώπη
Της Monika Sus

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 επέφερε μια μετατόπιση δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), μεταφέροντας αναμφισβήτητα το κέντρο βάρους προς την Κεντρική Ευρώπη και τη Βαλτική. Πριν από τον πόλεμο, η Πολωνία, μαζί με άλλες χώρες της περιοχής, προειδοποιούσε διαρκώς για τη ρωσική απειλή. Αυτές οι προειδοποιήσεις έπεσαν στο κενό όσο αφορά τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Από τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, η Πολωνία έχει ανοίξει τις πόρτες της σε εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες και μετανάστες που φεύγουν από τον πόλεμο. Είναι επίσης στην πρώτη γραμμή των χωρών που στέλνουν στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία. Στην Πολωνία "δόθηκε η ευκαιρία να έχει σημασία ως προς την Ευρώπη" και αποτελεί βασικό στοιχείο αυτής της αλλαγής εξουσίας.

Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι. Ωστόσο, η ΕΕ έχει δημιουργήσει προβλήματα από τότε που η συντηρητική - εθνικιστική κυβέρνηση με επικεφαλής το Κόμμα Νόμος και τη Δικαιοσύνη (PiS) νίκησε τους φιλελεύθερους υπό την ηγεσία της Πλατφόρμας Πολιτών (PO) το 2015.

Το κυβερνών κόμμα υπονομεύει επίμονα το κράτος δικαίου και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ωστόσο, η Πολωνία θεωρεί τον εαυτό της περιφερειακό ηγέτη και, όπως τόνισε πρόσφατα ο Πολωνός πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέτσκι στην ομιλία του στη Χαϊδελβέργη, θέλει να ακούγεται όταν πρόκειται για το μέλλον της Ευρώπης.

Ο Μοραβιέτσκι ξεκίνησε την ομιλία του ανακοινώνοντας ότι θα παρουσιάσει το όραμά του για την Ευρώπη, το οποίο αξίζει να ξετυλιχτεί.

Ο πρωθυπουργός έθεσε τρία βασικά σημεία.

Πρώτον, τόνισε ότι οι χώρες - κράτη είναι το μέλλον της Ευρώπης. Όλα τα άλλα είναι "παραπλανητικά ή ουτοπικά" και στερούνται δημοκρατικής εντολής. Η ΕΕ, υποστήριξε, έχει φτάσει στα όρια της υπερεθνικής διακυβέρνησης. Αντίθετα, μια Ευρώπη ισχυρών εθνικών κρατών είναι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός.

Ως παράδειγμα, ανέφερε την πανδημία COVID-19. Σύμφωνα με τον ίδιο, κατέδειξε ότι οι αποτελεσματικές χώρες - κράτη είναι οι πιο ικανοί παράγοντες να προστατεύσουν τους πολίτες τους - αν και η ίδια η Πολωνία αποτελεί υπόδειγμα στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

Δεύτερον, συζήτησε σχετικά με τη μελλοντική διεύρυνση της ΕΕ. Η Πολωνία υποστηρίζει τη διεύρυνση, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, της Γεωργίας, της Μολδαβίας και των Δυτικών Βαλκανίων. Αλλά δεν πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει πρώτα να μεταρρυθμιστεί. Για τον Μοραβιέτσκι, αυτό θα ισοδυναμούσε με μια καμουφλαρισμένη πρόταση μετατροπής σε ομοσπονδία. Για αυτόν, κάτω από τη σημαία της "ομοσπονδίας" βρίσκεται μια "επιβληθείσα από πάνω προς τα κάτω συγκέντρωση της λήψης αποφάσεων". Εάν οι ελίτ της ΕΕ επιμείνουν στο όραμά τους για ένα συγκεντρωτικό υπερκράτος, θα έρθουν αντιμέτωπες με εξέγερση από περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες: "Όσο περισσότερο επιμένουν, τόσο πιο σκληρή θα είναι αυτή η εξέγερση. Δεν θέλω πόλωση, διχασμό, εσωτερικές διαμάχες και χάος. Θέλω μια ισχυρή και ανταγωνιστική Ευρώπη", είπε ο Μοραβιέτσκι.

Τρίτον, ο Πολωνός πρωθυπουργός ζήτησε από την ΕΕ να μειώσει εν μέρει τις αρμοδιότητές της για να καταστήσει αποτελεσματική μια διευρυμένη ένωση. Ο Μοραβιέτσκι υποστήριξε ότι η ΕΕ πρέπει να επικεντρωθεί σε τομείς στους οποίους η Συνθήκη της Ρώμης της έχει δώσει αρμοδιότητες και διαφορετικά να ακολουθεί την αρχή της επικουρικότητας. Προειδοποίησε για "μια πανευρωπαϊκή κοσμοπολίτικη ελίτ με τεράστια δύναμη, αλλά χωρίς εκλογική εντολή" που θέλει να δημιουργήσει ένα "υπερκράτος" και να το κυβερνήσει.

Όσον αφορά το Κράτος Δικαίου, ο Μοραβιέτσκι χαρακτήρισε τη σύγκρουση μεταξύ Βρυξελλών και Βαρσοβίας ως "διάκριση (…) λόγω της παντελούς έλλειψης κατανόησης των μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να κάνει μια χώρα που αναδύθηκε από τον μετακομμουνισμό". Αυτά περιλαμβάνουν την καταπολέμηση της ολιγαρχίας, την κυριαρχία των κλειστών επαγγελματικών εταιρειών, τη φτώχεια και τη διαφθορά. Σύμφωνα με τα λόγια του, η διαμάχη για το κράτος δικαίου είναι μια διαμάχη μεταξύ της "κυριαρχίας των κρατών και της κυριαρχίας των θεσμών. [Είναι] μεταξύ της δημοκρατικής εξουσίας σε επίπεδο βάσης και της επιβολής της εξουσίας από πάνω προς τα κάτω από μια στενή ελίτ".

Παρά αυτές τις επικρίσεις προς την ΕΕ, ο Μοραβιέτσκι δεν προσέφερε ένα όραμα που θα συνέβαλε σε μια συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης. Το να προτείνουμε ότι η επαναφορά του στόχου της ολοκλήρωσης στην ΕΕ είναι η λύση στις τρέχουσες γεωπολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις είναι αφελές, ιδίως χωρίς να προσδιορίζονται οι τομείς στους οποίους θα πρέπει να ανατραπεί η ολοκλήρωση της ΕΕ και πώς.

Αυτό που μάθαμε από την ομιλία του Μοραβιέτσκι είναι, ουσιαστικά, ότι η πολωνική κυβέρνηση αντιτίθεται στην εμβάθυνση της ολοκλήρωσης. Αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τα οράματα που παρουσιάζονται από τους δυτικούς ομολόγους του που πιστεύουν ότι μόνο η ισχυρότερη ολοκλήρωση και η αποτελεσματικότερη λήψη αποφάσεων είναι ο δρόμος προς τα εμπρός.

Την ίδια στιγμή, η Πολωνία και η άποψή της για την ΕΕ δεν μπορούν να αγνοηθούν από τις ευρωπαϊκές ελίτ. Η ιδέα του Μοραβιέτσκι για την Ευρώπη των ισχυρών εθνικών κρατών χωρίς την "τεχνοκρατική ουτοπία" της υπερεθνικής διακυβέρνησης είναι αρκετά αντιπροσωπευτική για πολλά άλλα συντηρητικά, δεξιά κόμματα σε όλη την Ευρώπη.

Η Πολωνία βρίσκεται επίσης σε πορεία να καταστεί ευρωπαϊκή στρατιωτική υπερδύναμη. Η αυξανόμενη δυναμική της ως βασικός πάροχος ασφάλειας και ο πιο σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη έχει επιπτώσεις. Η οικοδόμηση μιας ισχυρής άμυνας της ΕΕ χωρίς την Πολωνία ή η προώθηση της ιδέας του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τη Βαρσοβία.

Αυτός είναι ο λόγος που η προστασία της Βαρσοβίας είναι αδιέξοδο. Ο καλύτερος τρόπος για να γεφυρωθούν οι αντικρουόμενες προοπτικές του μέλλοντος της Ευρώπης φαίνεται να είναι η συμμετοχή σε διάλογο με τις πολωνικές ελίτ και την κοινωνία σε κάθε δυνατό επίπεδο.

Οι ευρωπαϊκές ελίτ θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να συμμετάσχουν στη μάχη για το κράτος δικαίου - όπου μια ισχυρή στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι απολύτως απαραίτητη - ενώ εξακολουθεί να ακούει τους φοβους της Πολωνίας - και άλλων συντηρητικών, δεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων - σχετικά με φεντεραλιστικές ιδέες. Εξάλλου, η Ευρώπη βασιζόταν πάντα στην έννοια του συμβιβασμού.
https://www.capital.gr/carnegieeurope-e ... in-europi/
πραγματικος ηγετης !!

[southern]

το οραμα των Βρυξελλων

η ενισχυση των καθαρα δεξιων σχηματων ειναι μονοδρομος.
η καθε ακροαριστερη Υλβα θα επιβαλλει την μεταναστευτικη πολιτικη των εθνικων κρατων

[southern]

Meet Europe’s coming military superpower: Poland
Warsaw is turning to major arms deals with South Korea to establish supremacy in Continental Europe.

Silver Arrow military exercise
Warsaw has said it will raise its target defense spending from 2.4 percent of GDP to 5 percent, much higher than most EU countries | Valda

When a stray missile landed in a Polish border town last week killing two people, some European leaders worried as much about how Poland’s right-wing government would react as they did about the possibility that Russia had ordered the strike.

Poland’s longstanding distrust of all things Russian and the current government’s deep antipathy toward Moscow triggered concern from Brussels to Berlin that Warsaw might do something rash.

Instead of losing its nerve, however, Warsaw was stoical, placing its armed forces on alert, while also keeping its powder dry until there was clarity about what happened. (The conclusion is that it was an air defense missile fired by Ukraine to protect itself from a Russian attack that went astray.)

That calm was born of a simple reality that has for years passed most of Europe by: Poland has what is arguably Europe’s best army. And it’s only going to get stronger.


Poland’s paranoia about Russia prompted it to eschew the prevailing Zeitgeist across much of Europe that conventional warfare was a thing of the past. Instead, it is building what are now on track to become the EU’s heftiest land forces.

“The Polish army must be so powerful that it does not have to fight due to its strength alone,” Prime Minister Mateusz Morawiecki said on the eve of Poland’s independence day.

It’s a shift that has resonated with Poland’s indispensable ally.

“Poland has become our most important partner in continental Europe,” a senior U.S. Army official in Europe said, citing the crucial role Poland has played in supporting Ukraine and in shoring up NATO defenses in the Baltics.

While Germany, traditionally America’s key ally in the region, remains a linchpin as a logistical hub, Berlin’s endless debates over how to resurrect its military and lack of a strategic culture have hampered its effectiveness as a partner, the official said.

As Germany continues to debate the details of what it calls the “Zeitenwende,” or strategic turning point triggered by Russia’s invasion of Ukraine, Poland is already making substantial investments.

Warsaw has said it will raise its target defense spending from 2.4 percent of gross domestic product to 5 percent. Meanwhile, Germany, which spent about 1.5 percent of GDP on defense last year, is debating whether it can maintain NATO’s 2 percent goal after it exhausts a €100 billion defense investment fund it approved earlier this year.

Mazovian muscle
Polish Defense Minister Mariusz Błaszczak pledged in July that his country would have “the most powerful land forces in Europe.” It’s well on its way.

Poland already has more tanks and howitzers than Germany and is on course to have a much larger army, with a target of 300,000 troops by 2035, compared with Germany’s current 170,000.

Today, Poland’s military is about 150,000 strong, with 30,000 belonging to a new territorial defense force set up in 2017. These are weekend soldiers who undergo 16 days of training followed up by refresher courses. They were initially seen as a bit of a joke, but Ukraine’s success in using mobile militia equipped with anti-tank and anti-aircraft missiles now makes the idea seem much more sensible.

“Today, those doubts have disappeared,” Błaszczak said during a recent swearing-in ceremony for new territorial troops.

Unlike Germany, which struggles to attract new troops, Poland’s recruiting drive is gaining attention.

“The Poles have a much more positive attitude towards their military than Germany because they had to fight for their freedom,” said Gustav Gressel, a former Austrian military officer and security scholar now with the European Council on Foreign Relations. “In military circles no one questions the quality of the Polish army.”

Whether Poland’s military might will translate into political influence in Europe is another matter, however.

Troops from the Polish 18th Mechanised Division and the 82nd Airborne Division (U.S.) take part in tactical and fire training on April 8, 2022 in Nowa Deba, Poland | Jeff J Mitchell/Getty Images
So far that hasn’t happened, in large part because the centrist forces that dominate the EU distrust Poland’s government, which is controlled by the nationalist Law and Justice Party (PiS).

The ongoing tug-of-war between Warsaw and Brussels over what the EU sees as the government’s disregard for democratic norms and the rule of law has damaged the country’s reputation across the bloc.

“Poland boxes under it weight politically because of its internal conflicts,” Gressel said, highlighting the infighting that exists even within PiS over the country’s direction and how far to go in compromising with Europe.

The one thing Poland’s fractious political parties can agree on, however, is the necessity of strengthening the military.

While concerns about Russia spurred that push, Warsaw is also worried about the reliability of Washington. Unlike most of the rest of the EU, however, their concern isn’t that Donald Trump will return as president, but that he won’t. Despite the deepening cooperation between the American and Polish militaries in helping Ukraine, Poland’s current leadership remains distrustful of President Joe Biden, who as a candidate referred to the country’s government as “totalitarian.”

Made in Korea
Even as Washington has welcomed Poland’s defense spending pledges, there are also questions about whether Warsaw will really follow through, as well as frustration that the country is turning to South Korea for some of its biggest purchases.

Poland signed a 23 billion złoty (€4.9 billion) deal for 250 Abrams tanks from the U.S. this spring — a quick replacement for the 240 Soviet-era tanks sent to Ukraine. Its air force is equipped with U.S. F-16s and in 2020 Warsaw signed a $4.6 billion deal for 32 F-35 fighters. But the focus of its recent military spend has been Korea, where it has signed a flurry of deals to buy tanks, aircraft and other arms.

So far, Poland has ordered between $10 billion-$12 billion worth of weaponry from Korea, said Mariusz Cielma, editor and analyst at Nowa Technika Wojskowa, a military technology news and analysis website.

The deals include 180 K2 Black Panther tanks, 200 K9 Thunder howitzers, 48 FA-50 light attack aircraft, and 218 K239 Chunmoo rocket launchers.

That’s only the used gear.

Poland’s appetite for new arms is even bigger.

Complementing the immediate supplies, the Koreans are expected to supply a total of 1,000 K2 tanks and 600 K9 Howitzers by the mid- to late 2020s.

“No Western country wants to scale up its military so much and so fast. Whoever will get Poland’s arms deals, they’re in for decades of benefits because you have to maintain and repair the equipment,” Cielma said.

The attraction of Korea is that their military equipment is generally cheaper than American and European alternatives and they can produce it on a tight timetable. The purchases are, of course, a poke in the eye to French President Emmanuel Macron’s dreams of “strategic autonomy” in which he imagines a Europe that is able to defend itself with homegrown (most likely, French) weapons.

But Polish leaders have made no secret that Europe’s pressure on Poland over its controversial judiciary reforms and other issues has also played a role in the decisions to going shopping in Seoul.


“We are ready to buy arms in other EU countries but they need to stop their war against Poland,” PiS chairman Jarosław Kaczyński said earlier this month. “We are ready to hand out deals and money, but not when we’re being told that there’s no rule of law in Poland.”

Warsaw has ordered Italian Leonardo helicopters for 8 billion złoty, but the agreement stipulated that the choppers be made in Poland.

While no one questions the ambition of Poland’s spending spree, some do wonder about its feasibility and the political motives driving the push. By 2035, the country aims to spend 524 billion złoty on the military.

“Okay, we need tanks and howitzers but do we need so many from the strategic and operational standpoint? There is no clarity as to why the ministry suddenly announced all those deals,” said retired army general Stanisław Koziej, former chief of Poland’s National Security Bureau, a presidential office.

Given the importance of security to Poland’s electorate, many suspect PiS is making the military investments with an eye toward next year’s national election, as the party is losing traction in opinion polls.

If there is a change of government, the new cabinet will have to ask some tough questions on Poland’s ability to finance such an enormous military expansion, Koziej said. While Poland’s economy has been robust in recent years, the level of planned military spending is unprecedented and is bound to strain the country’s budget.


“There has to be a balance between military spending and the overall economic development of the country,” Koziej said. “Whatever the plans are, they had better go through an analysis of what the strategic conditions of Poland’s security will be after the war in Ukraine.”

Germany, meanwhile, appears to welcome Poland’s military buildup despite the difficult bilateral relationship between the two countries and the troubled history between the two. Berlin regards Poland as a buffer separating it from Russia’s sphere of influence. The more tanks and troops Poland has, the safer Germany will be.

“I get the impression that the Germans see the next hammock,” Gressel said, referring to Berlin’s reputation for sitting back and relaxing while allies, in particular the U.S., do the heavy lifting on defense.

[Kolovrat]

Γιατί δεν πάνε οι Ελ ακροδεξιοί να πουν του Πολωνού πως ο Πούτιν είναι ο πολέμαρχος του Θεού και πως πολεμάει την εβραιοχαζαρική μαφία; Θα ψηνόταν άγρια για κοινό πανευρωπαϊκό συνασπισμό πιστεύω.

[southern]

Γιατί δεν πάνε οι Ελ ακροδεξιοί να πουν του Πολωνού πως ο Πούτιν είναι ο πολέμαρχος του Θεού και πως πολεμάει την εβραιοχαζαρική μαφία; Θα ψηνόταν άγρια για κοινό πανευρωπαϊκό συνασπισμό πιστεύω.

εγώ δεν είμαι ακροδεξιός. Η ουσία είναι πως η ακροαριστερη Υλβα θα κάνει ότι θέλει.
Ο μοραβιετσκι δεν προσκύνα την ατζέντα των λοατκι και δεν τιμά τους αγώνες της αριστεράς. που στη Πολωνία το δίδυμο των κομμάτων εξουσίας είναι ο εθνικοσυντηρητισμος εναντίον του νεοφιλελευθερισμου.
Ο Μητσοτάκης δεν είναι καν νεοφιλελευθερος, σοσιαλδημοκρατης είναι.

[Kolovrat]

Εν τω μεταξύ στο άλλο νήμα λύσσαξες πως η άποψη κάποιου για το Ουκρανικό δεν είναι σοβαρό πολιτικό κριτήριο αλλά κατά τ' άλλα θεωρείς τα τραβέλια ως το μέγα πολιτικοφιλοσοφικό ζήτημα του αιώνα μας.

[southern]

Εν τω μεταξύ στο άλλο νήμα λύσσαξες πως η άποψη κάποιου για το Ουκρανικό δεν είναι σοβαρό πολιτικό κριτήριο αλλά κατά τ' άλλα θεωρείς τα τραβέλια ως το μέγα πολιτικοφιλοσοφικό ζήτημα του αιώνα μας.

πιστεύεις πως ένας γεννημένος άντρας μπορεί να χαρακτηριστεί γυναίκα;; Ή στην ύπαρξη των 52 φύλων;

[southern]

για το πως πρέπει να εξελιχθεί η ΕΕ και για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού , δεν λες κουβέντα.
αναμενόμενο

[Kolovrat]

Εν τω μεταξύ στο άλλο νήμα λύσσαξες πως η άποψη κάποιου για το Ουκρανικό δεν είναι σοβαρό πολιτικό κριτήριο αλλά κατά τ' άλλα θεωρείς τα τραβέλια ως το μέγα πολιτικοφιλοσοφικό ζήτημα του αιώνα μας.

πιστεύεις πως ένας γεννημένος άντρας μπορεί να χαρακτηριστεί γυναίκα;; Ή στην ύπαρξη των 52 φύλων;

Ούτε στα ζώδια πιστεύω αλλά δεν το θεωρώ και τόσο σημαντικό

[southern]

Εν τω μεταξύ στο άλλο νήμα λύσσαξες πως η άποψη κάποιου για το Ουκρανικό δεν είναι σοβαρό πολιτικό κριτήριο αλλά κατά τ' άλλα θεωρείς τα τραβέλια ως το μέγα πολιτικοφιλοσοφικό ζήτημα του αιώνα μας.

πιστεύεις πως ένας γεννημένος άντρας μπορεί να χαρακτηριστεί γυναίκα;; Ή στην ύπαρξη των 52 φύλων;

Ούτε στα ζώδια πιστεύω αλλά δεν το θεωρώ και τόσο σημαντικό

άλλοι το θεωρουν. βασικά είναι μια ακόμα υποχώρηση στις ιδεες της αριστεράς.

[Kolovrat]

για το πως πρέπει να εξελιχθεί η ΕΕ και για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού , δεν λες κουβέντα.
αναμενόμενο

Δεν έχω ισχυρή γνώμη για το πως να εξελιχθεί η ΕΕ γενικά όμως πιστεύω πως οι ιδεοληψίες Γερμανίας και Γαλλίας έκαναν μεγάλη ζημιά στην εμπιστοσύνη των Ευρωπαϊκών λαών προς αυτήν. Μια Αμερικανοκρατούμενη ΕΕ πιστεύω πως είναι για την ώρα η πιο ασφαλής λύση.

Για το μεταναστευτικό, το Ελληνικό μοντέλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αντέγραψαν και οι Πολωνοί, βλέπω πως λειτουργεί μια χαρά ως τώρα.

[southern]

για το πως πρέπει να εξελιχθεί η ΕΕ και για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού , δεν λες κουβέντα.
αναμενόμενο

Δεν έχω ισχυρή γνώμη για το πως να εξελιχθεί η ΕΕ γενικά όμως πιστεύω πως οι ιδεοληψίες Γερμανίας και Γαλλίας έκαναν μεγάλη ζημιά στην εμπιστοσύνη των Ευρωπαϊκών λαών προς αυτήν. Μια Αμερικανοκρατούμενη ΕΕ πιστεύω πως είναι για την ώρα η πιο ασφαλής λύση.

Για το μεταναστευτικό, το Ελληνικό μοντέλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αντέγραψαν και οι Πολωνοί, βλέπω πως λειτουργεί μια χαρά ως τώρα.

οι πολωνοι δεν αντέγραψαν το μεταναστευτικο μοντέλο του βλακα. έχει δήλωσει περήφανος για την μετατροπή της χώρας σε πολυπολιτισμική. μοιράζει άσυλο περίπου στους μισούς που το αιτούνται

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

το οραμα των Βρυξελλων

η ενισχυση των καθαρα δεξιων σχηματων ειναι μονοδρομος.
η καθε ακροαριστερη Υλβα θα επιβαλλει την μεταναστευτικη πολιτικη των εθνικων κρατων

Αυτό δεν είναι υπέρ μας ως χώρα εισόδου; Δηλαδή θα εγκλωνιζονται όλοι σε Ελλάδα Ιταλία αντί να μοιραστούν ισότιμα στα μέλη, με το κάθε μέλος να παίρνει τα βάρη που του αναλογούν; αν δεν γουστάρεις, απλά διαλύεις την ένωση, και κάνει ο καθείς ότι του καβλωσει.

[southern]

το οραμα των Βρυξελλων

η ενισχυση των καθαρα δεξιων σχηματων ειναι μονοδρομος.
η καθε ακροαριστερη Υλβα θα επιβαλλει την μεταναστευτικη πολιτικη των εθνικων κρατων

Αυτό δεν είναι υπέρ μας ως χώρα εισόδου; Δηλαδή θα εγκλωνιζονται όλοι σε Ελλάδα Ιταλία αντί να μοιραστούν ισότιμα στα μέλη, με το κάθε μέλος να παίρνει τα βάρη που του αναλογούν; αν δεν γουστάρεις, απλά διαλύεις την ένωση, και κάνει ο καθείς ότι του καβλωσει.

γυρνάμε την ένωση στην εποχή της ΕΟΚ.
δεν μπορεί το κάθε ακροαριστερο ψώνιο να ορίζει τη μεταναστευτικη πολιτική όλης της Ευρώπης

[foscilis]

Με το οραμα των γραφειοκρατων της ΕΕ.