Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Ζαποτέκος]

Εντάξει δεν το υποστηρίζεις εσύ αλλά πολλοί θεωρούν ότι οι Βυζαντινοί ήταν κατά βάση Ρωμαίοι, όχι με την έννοια της εθνολογικής συγγένειας με τους Αρχαίους Ρωμαίους αλλά ότι ήταν οι μοναδικοί πολιτιστικοί πολιτικοί κληρονόμοι της ρωμαικής αυτοκρατορίας,

Ακόμα και αυτοί (Καλδέλλης) δεν βασίζουν το επιχείρημα τους στην πολιτιστική, αλλά στην πολιτική κληρονομιά, και στο γεγονός ότι η εθνική ταυτότητα των αρχαίων Ρωμαίων θεμελιωνόταν στην Πολιτεία (όπως τα σύγχρονα civic έθνη, τύπου ΗΠΑ) και όχι στη γλώσσα. Αλλά βέβαια, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει ότι και σε αυτές τις περιπτώσεις ο πολιτισμικός παράγοντας συνδιαμορφώνει την ταυτότητα. Όπως και να το κάνουμε, αν μελλοντικά οι Αμερικάνοι μιλάνε μονο ισπανικά ή κινέζικα, θα είναι αρκετά διαφορετικοί από τους Αμερικάνους που ξέρουμε.

Ουσιοκρατία rules …

[Pertinax]

Ουσιοκρατία rules …

Ουσιοκρατία είναι όταν πιστεύεις στην συνέχεια των εθνοτήτων, παρόλες τις κομβικές (πολιτιστικές, πολιτικές ή συνειδησιακές) μεταβολές.

[Arisvilla]

Εγώ από τα λίγα που έχω διαβάσει από τον Καλδέλλη πιστεύω ότι δεν υποστηρίζει ότι οι Βυζαντινοί αυτοπροσδιορίζονταν ως Ρωμαίοι επειδή ήταν πολίτες της ανατολικής ρωμαικής αυτοκρατορίας. Γιατί κατά τη γνώμη του υπήρχαν και άλλες εθνότητες, κυρίαρχες στο Βυζάντιο πχ Αρμένιοι που δεν αυτοαποκαλούνταν Ρωμαίοι. Νομίζω ότι περισσότερο θεωρεί ότι οι Βυζαντινοί θεωρούσαν ότι είναι συνεχιστές της ρωμαικής παράδοσης. Εγώ νομίζω ότι η έννοια "Ρωμαίος" στο Βυζάντιο, όπως και "Ρωμιός" μεταγενέστερα είχε εντελώς διαφορετική σημασία με την έννοια του Ρωμαίου ακόμα και ως κληρονόμου της αρχαίας ρωμαικής αυτοκρατορίας. Στηριζόταν στην ορθόοδοξη χριστιανική πίστη και στην ελληνοφωνία κυρίως αλλά είχε βέβαια και κάποια σχέση με την ιδιότητα του πολίτη της ανατολικής ρωμαικής αυτοκρατορίας.

Ε, ναι, αφού Ρωμαίος πολίτης μπορούσε να γίνει ο οποιοσδήποτε.

Αυτό που λέει είναι πως το Βυζάντιο, κυρίως μεταξύ 7ου-10ου αιώνα, ήταν αρκετά συμπαγές εθνικό κράτος, με κάποιες μικρές μειονότητες (Αρμένιους, Σλάβους, Εβραίους). Αναλογικά, η σημερινή Τουρκία, η οποία θεωρείται δεδομένα σαν εθνικό κράτος, έχει μεγαλύτερο ποσοστό μειονοτήτων (π.χ. Κούρδοι 19%). Ένας Αρμένιος στη Ρωμανία μπορούσε να είναι Ρωμαίος πολίτης (όπως ο Κούρδος της Τουρκίας είναι Τούρκος πολίτης) χωρίς αυτό να αλλάζει τον εθνικό χαρακτήρα του κράτους και της πλειοψηφίας των κατοίκων (ελληνόφωνων Ρωμαίων).

Τώρα, με το "συνέχεια της ρωμαϊκής παράδοσης" δεν εννοεί φυσικά συνέχεια της λατινικής γλώσσας, αλλά συνέχεια των πολιτικών θεσμών, των νοοτροπιών και κάποια ταύτιση με την αρχαία ιστορία του κράτους (που βρίσκουμε π.χ. στην Ιστορία του Ατταλειάτη ή στη χρονογραφία του Ζωναρά).

Αλλά κι εγώ, όπως εσύ, πιστεύω ότι και τα υπόλοιπα στοιχεία της βυζαντινής παράδοσης (ελληνοφωνία, ορθοδοξία) έπαιξαν τον ρόλο τους στη διαμόρφωση της βυζαντινο-ρωμαϊκής ταυτότητας.

Σε αυτό που λεει ο Καλδέλλης για συμπαγές εθνικό κράτος νομίζω ότι έχει άδικο κυρίως για την περίοδο μέχρι τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με επιφανείς βυζαντινολόγους όπως ο Χαράνης και ο Jean Claude Cheynet το Βυζάντιο μέχρι τον 11ο αιώνα ήταν περισσότερο μια πολυεθνική αυτοκρατορία. Οι χρήστες της ελληνικής γλώσσας ήταν η πιο πολυάριθμη ομάδα αλλά η πλειονότητα του πληθυσμού μάλλον δεν ήταν κυρίως ελληνογλωσση (άποψη του Χαράνη). Επίσης στα έργα του Κωνσταντίνου του Ζ, ιδίως το Περί θεμάτων έχουν καταγραφεί περίπου διακόσιες επιμέρους ονομασίες πληθυσμιακών ομάδων που διέμεναν εντός της Αυτοκρατορίας. Από τον 11 αιώνα και μετά βέβαια αλλάζουν τα πράγματα και η αυτοκρατορία συρρικνώνεται σε εδάφη κατά βάση ελληνόφωνα.

[nyxtovios]

Να αναφέρω πως σε όλες τις βαλκανικές χώρες που έχω πάει Αλβανία Μαυροβούνιο β.μακεδονια Βουλγαρία (η δικιά μου από εκεί είναι έχω γυρίσει όλη τη χώρα) και Τουρκία, τα βυζαντινά μνημεία, εκκλησίες και παλιές πόλεις οι ντόπιοι τα αναφέρουν πάντα ως ελληνικά. Και δεν νομίζω πως ξεκινησαν να το κάνουν πρόσφατα. Η απόδειξη είναι αυτή.

[Ζαποτέκος]

Σε αυτό που λεει ο Καλδέλλης για συμπαγές εθνικό κράτος νομίζω ότι έχει άδικο κυρίως για την περίοδο μέχρι τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με επιφανείς βυζαντινολόγους όπως ο Χαράνης και ο Jean Claude Cheynet το Βυζάντιο μέχρι τον 11ο αιώνα ήταν περισσότερο μια πολυεθνική αυτοκρατορία. Οι χρήστες της ελληνικής γλώσσας ήταν η πιο πολυάριθμη ομάδα αλλά η πλειονότητα του πληθυσμού μάλλον δεν ήταν κυρίως ελληνογλωσση (άποψη του Χαράνη). Επίσης στα έργα του Κωνσταντίνου του Ζ, ιδίως το Περί θεμάτων έχουν καταγραφεί περίπου διακόσιες επιμέρους ονομασίες πληθυσμιακών ομάδων που διέμεναν εντός της Αυτοκρατορίας. Από τον 11 αιώνα και μετά βέβαια αλλάζουν τα πράγματα και η αυτοκρατορία συρρικνώνεται σε εδάφη κατά βάση ελληνόφωνα.

Όλοι μπορούσαν να είναι Ρωμαίοι, αλλά κάποιοι ήταν "πιο Ρωμαίοι" απ' τους άλλους. Στην αρχή οι περισσότερο Ρωμαίοι ήταν οι Λατίνοι. Κατά την Πρωτοβυζαντινή Περίοδο οι Λατίνοι και οι Έλληνες. Απ' την Μεσοβυζαντινή Περίοδο μόνο οι ελληνόφωνοι. Οι Ίσαυροι , οι Αρμένιοι κ.λπ. δεν ήταν τόσο Ρωμαίοι όσο οι ελληνόφωνοι. Όπως σήμερα στις ΗΠΑ. Πολλοί μπορεί να είναι ΗΠΑνοί , αλλά οι αγγλόφωνοι λευκοί προτεστάντες είναι πιο ΗΠΑνοί απ' τους υπολοίπους.

Οι λαοί του "Περί Θεμάτων" είναι αρχαϊσμοί. Δεν σημαίνει πως ζούσαν την εποχή του Πορφυ Φρύγες , Λυδοί , Ίωνες , Αιολείς κ.λπ.

[Ζαποτέκος]

Ουσιοκρατία rules …

Ουσιοκρατία είναι όταν πιστεύεις στην συνέχεια των εθνοτήτων, παρόλες τις κομβικές (πολιτιστικές, πολιτικές ή συνειδησιακές) μεταβολές.

Και πώς να μην πιστεύεις ; Τι ήταν αυτό που έκανε τους λογίους να το γυρίσουν στον "ελληνισμό" απ' τον 12ο αι. αν όχι η γλώσσα ; Γιατί δεν επέλεξαν κάτι άλλο ;

[Pertinax]

Σε αυτό που λεει ο Καλδέλλης για συμπαγές εθνικό κράτος νομίζω ότι έχει άδικο κυρίως για την περίοδο μέχρι τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με επιφανείς βυζαντινολόγους όπως ο Χαράνης και ο Jean Claude Cheynet το Βυζάντιο μέχρι τον 11ο αιώνα ήταν περισσότερο μια πολυεθνική αυτοκρατορία. Οι χρήστες της ελληνικής γλώσσας ήταν η πιο πολυάριθμη ομάδα αλλά η πλειονότητα του πληθυσμού μάλλον δεν ήταν κυρίως ελληνογλωσση (άποψη του Χαράνη). Επίσης στα έργα του Κωνσταντίνου του Ζ, ιδίως το Περί θεμάτων έχουν καταγραφεί περίπου διακόσιες επιμέρους ονομασίες πληθυσμιακών ομάδων που διέμεναν εντός της Αυτοκρατορίας. Από τον 11 αιώνα και μετά βέβαια αλλάζουν τα πράγματα και η αυτοκρατορία συρρικνώνεται σε εδάφη κατά βάση ελληνόφωνα.

Αυτά είναι κοτσάνες του Χαρανή. Όλοι οι αρχαίοι μικρασιατικοί λαοί είχαν χαθεί και εξελληνιστεί πλήρως γλωσσικά. Δεν υπάρχουν μαρτυρίες επιβίωσης των αρχαίων μικρασιατικών γλωσσών μετά τον 7ο αιώνα. Επίσης, τον άκρατο, έως γραφικό, αρχαϊσμό του Πορφυρογέννητου τον καταλαβαίνεις από τις αναφορές του σε Ίωνες, Δωριείς και Αιολείς που κατοικούν στα βυζαντινά θέματα

Γενικά η πεποίθηση δεκαετιών ότι το Βυζάντιο έγινε πιο συμπαγές και "ελληνικό" μετά το Ματζικέρτ και την απώλεια της κεντρικής Μικράς Ασίας, έχει συσκοτίσει τη συζήτηση για τη βυζαντινή ταυτότητα.

[Arisvilla]

Σε αυτό που λεει ο Καλδέλλης για συμπαγές εθνικό κράτος νομίζω ότι έχει άδικο κυρίως για την περίοδο μέχρι τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με επιφανείς βυζαντινολόγους όπως ο Χαράνης και ο Jean Claude Cheynet το Βυζάντιο μέχρι τον 11ο αιώνα ήταν περισσότερο μια πολυεθνική αυτοκρατορία. Οι χρήστες της ελληνικής γλώσσας ήταν η πιο πολυάριθμη ομάδα αλλά η πλειονότητα του πληθυσμού μάλλον δεν ήταν κυρίως ελληνογλωσση (άποψη του Χαράνη). Επίσης στα έργα του Κωνσταντίνου του Ζ, ιδίως το Περί θεμάτων έχουν καταγραφεί περίπου διακόσιες επιμέρους ονομασίες πληθυσμιακών ομάδων που διέμεναν εντός της Αυτοκρατορίας. Από τον 11 αιώνα και μετά βέβαια αλλάζουν τα πράγματα και η αυτοκρατορία συρρικνώνεται σε εδάφη κατά βάση ελληνόφωνα.

Όλοι μπορούσαν να είναι Ρωμαίοι, αλλά κάποιοι ήταν "πιο Ρωμαίοι" απ' τους άλλους. Στην αρχή οι περισσότερο Ρωμαίοι ήταν οι Λατίνοι. Κατά την Πρωτοβυζαντινή Περίοδο οι Λατίνοι και οι Έλληνες. Απ' την Μεσοβυζαντινή Περίοδο μόνο οι ελληνόφωνοι. Οι Ίσαυροι , οι Αρμένιοι κ.λπ. δεν ήταν τόσο Ρωμαίοι όσο οι ελληνόφωνοι. Όπως σήμερα στις ΗΠΑ. Πολλοί μπορεί να είναι ΗΠΑνοί , αλλά οι αγγλόφωνοι λευκοί προτεστάντες είναι πιο ΗΠΑνοί απ' τους υπολοίπους.

Οι λαοί του "Περί Θεμάτων" είναι αρχαϊσμοί. Δεν σημαίνει πως ζούσαν την εποχή του Πορφυ Φρύγες , Λυδοί , Ίωνες , Αιολείς κ.λπ.

Η σύγκριση με τις ΗΠΑ είναι πολύ επιτυχημένη. Η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν μέχρι τον 11ο αιώνα περισσότερο ένας κράτος πολυεθνικό σαν τις σημερινές ΗΠΑ. Και όπως οι WASPS είναι αυτοί που θεωρούνται "γνήσιοι" Αμερικάνοι (αν και οι Γερμανικής καταγωγής και Ιρλανδικής είναι μάλλον περισσότεροι) έτσι και οι Ελληνόφωνοι Ρωμαίοι στο Βυζάντιο θεωρούνταν οι γνήσιοι Ρωμαίοι (ενώ σε απόλυτους αριθμούς μπορεί να μην πλειοψηφούσαν μέχρι τον 10ο αιώνα). Οι λαοί του περί θεμάτων σίγουρα είναι και αρχαϊσμοί αλλά δείχνουν ότι η τότε Αυτοκρατορία ήταν πολυεθνική.

[Arisvilla]

Σε αυτό που λεει ο Καλδέλλης για συμπαγές εθνικό κράτος νομίζω ότι έχει άδικο κυρίως για την περίοδο μέχρι τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με επιφανείς βυζαντινολόγους όπως ο Χαράνης και ο Jean Claude Cheynet το Βυζάντιο μέχρι τον 11ο αιώνα ήταν περισσότερο μια πολυεθνική αυτοκρατορία. Οι χρήστες της ελληνικής γλώσσας ήταν η πιο πολυάριθμη ομάδα αλλά η πλειονότητα του πληθυσμού μάλλον δεν ήταν κυρίως ελληνογλωσση (άποψη του Χαράνη). Επίσης στα έργα του Κωνσταντίνου του Ζ, ιδίως το Περί θεμάτων έχουν καταγραφεί περίπου διακόσιες επιμέρους ονομασίες πληθυσμιακών ομάδων που διέμεναν εντός της Αυτοκρατορίας. Από τον 11 αιώνα και μετά βέβαια αλλάζουν τα πράγματα και η αυτοκρατορία συρρικνώνεται σε εδάφη κατά βάση ελληνόφωνα.

Αυτά είναι κοτσάνες του Χαρανή. Όλοι οι αρχαίοι μικρασιατικοί λαοί είχαν χαθεί και εξελληνιστεί πλήρως γλωσσικά. Δεν υπάρχουν μαρτυρίες επιβίωσης των αρχαίων μικρασιατικών γλωσσών μετά τον 7ο αιώνα. Επίσης, τον άκρατο, έως γραφικό, αρχαϊσμό του Πορφυρογέννητου τον καταλαβαίνεις από τις αναφορές του σε Ίωνες, Δωριείς και Αιολείς που κατοικούν στα βυζαντινά θέματα

Γενικά η πεποίθηση δεκαετιών ότι το Βυζάντιο έγινε πιο συμπαγές και "ελληνικό" μετά το Ματζικέρτ και την απώλεια της κεντρικής Μικράς Ασίας, έχει συσκοτίσει τη συζήτηση για τη βυζαντινή ταυτότητα.

Σύμφωνα με τον Χαρανη πάντως η φρυγική και άλλες γλώσσες ήταν σε χρήση στη Δυτικό τμήμα του Υψιπέδου της Ανατολίας μέχρι ίσως και τον ένατο αιώνα. Η Ισαυρική πάντως άντεξε μέχρι τον 6ο αιώνα. Μάλλον και η Καππαδοκική. Αλλά σίγουρα βρίσκω υπερβολική την άποψη του Χαρανη ότι άντεξαν μέχρι τον 9ο αιώνα οι αρχαίες μικρασιατικές γλώσσες. Από τον 7ο αιώνα και μετά δύο ήταν οι κύριες γλώσσες της Μικράς Ασίας: Η Ελληνική και η Αρμενική.

[Pertinax]

Ουσιοκρατία rules …

Ουσιοκρατία είναι όταν πιστεύεις στην συνέχεια των εθνοτήτων, παρόλες τις κομβικές (πολιτιστικές, πολιτικές ή συνειδησιακές) μεταβολές.

Και πώς να μην πιστεύεις ; Τι ήταν αυτό που έκανε τους λογίους να το γυρίσουν στον "ελληνισμό" απ' τον 12ο αι. αν όχι η γλώσσα ; Γιατί δεν επέλεξαν κάτι άλλο ;

Μα εσύ δεν περιγράφεις συνέχεια, αλλά αναβίωση ("το γύρισαν στον ελληνισμό"). Το κόνσεπτ της αναβίωσης/αφύπνισης ανήκει στα ρομαντικά εθνικά αφηγήματα. Από τη στιγμή που "το γύρισαν" στον Ελληνισμό (και η αιτία αυτού του γυρίσματος είναι βασικά η συνεχιζόμενη κόντρα με τους Λατίνους που τους έκανε να αρχαΐζουν όλο και περισσότερο, μέχρι τη στιγμή που είπαν "δεν πάει στο διάολο, είμαστε Έλληνες!"), δημιούργησαν από την αρχή μια Νέα ελληνική εθνότητα.

Άσε που, φυσικά, δεν "το γύρισαν" όλοι. Η πλειοψηφία των Βυζαντινών μέχρι και το 1453 εξακολουθούσαν να έχουν νεο-ρωμαϊκή ταυτότητα (ακόμα και λόγιοι, όπως ο Νικήτας Χωνιάτης, που χρησιμοποιούσαν καμιά φορά το Έλληνες ως αρχαϊσμό) και μετά το 1453 η πλειοψηφία του λαού.

[Ζαποτέκος]

Ουσιοκρατία είναι όταν πιστεύεις στην συνέχεια των εθνοτήτων, παρόλες τις κομβικές (πολιτιστικές, πολιτικές ή συνειδησιακές) μεταβολές.

Και πώς να μην πιστεύεις ; Τι ήταν αυτό που έκανε τους λογίους να το γυρίσουν στον "ελληνισμό" απ' τον 12ο αι. αν όχι η γλώσσα ; Γιατί δεν επέλεξαν κάτι άλλο ;

Μα εσύ δεν περιγράφεις συνέχεια, αλλά αναβίωση ("το γύρισαν στον ελληνισμό"). Το κόνσεπτ της αναβίωσης/αφύπνισης ανήκει στα ρομαντικά εθνικά αφηγήματα. Από τη στιγμή που "το γύρισαν" στον Ελληνισμό (και η αιτία αυτού του γυρίσματος είναι βασικά η συνεχιζόμενη κόντρα με τους Λατίνους που τους έκανε να αρχαΐζουν όλο και περισσότερο, μέχρι τη στιγμή που είπαν "δεν πάει στο διάολο, είμαστε Έλληνες!"), δημιούργησαν από την αρχή μια Νέα ελληνική εθνότητα.

Άσε που, φυσικά, δεν "το γύρισαν" όλοι. Η πλειοψηφία των Βυζαντινών μέχρι και το 1453 εξακολουθούσαν να έχουν νεο-ρωμαϊκή ταυτότητα (ακόμα και λόγιοι, όπως ο Νικήτας Χωνιάτης, που χρησιμοποιούσαν καμιά φορά το Έλληνες ως αρχαϊσμό) και μετά το 1453 η πλειοψηφία του λαού.

Εγώ δεν πιστεύω πως το "γύρισαν στον ελληνισμό". Και για πριν Έλληνες πιστεύω ότι ήταν. Αλλά είπα να ακολουθήσω το δικό σου σχήμα. Αν ήταν η κόντρα τους με τους Λατίνους θα έπρεπε να εναγκαλιστούν ακόμη περισσότερο τον ρωμαϊσμό. Αυτό που τους έκανε να το γυρίσουν στον ελληνισμό ήταν η γλώσσα τους.

Μα και οι περισσότεροι από αυτούς που το γύρισαν δεν εγκατέλειψαν το "Ρωμαίος". Βλ. Χωνιάτη που λες , τον αδελφό του τον Μιχαήλ , τους αυτοκράτορες της Νίκαιας , τον Γεννάδιο Σχολάριο κ.λπ. Έτσι μπαίνεις στην τουρκοκρατία με τους λογίους να χρησιμοποιούν και τα 3 εθνικά ονόματα.

Στον λαό έμεινε μόνο το όνομα "Ρωμαίοι" και η γλώσσα ( "ρωμαίικη" ) λόγω της προηγούμενης κρατικής οντότητας. Δεν μπορείς να ξέρεις τι πίστευε ο καθένας αφού δεν άφησαν γραπτά. Έχεις καμία λαϊκή πηγή που να αποκαλεί την λατινική "πάτριο γλώσσα" ;

[Pertinax]

Μα και οι περισσότεροι από αυτούς που το γύρισαν δεν εγκατέλειψαν το "Ρωμαίος". Βλ. Χωνιάτη που λες , τον αδελφό του τον Μιχαήλ , τους αυτοκράτορες της Νίκαιας , τον Γεννάδιο Σχολάριο κ.λπ. Έτσι μπαίνεις στην τουρκοκρατία με τους λογίους να χρησιμοποιούν και τα 3 εθνικά ονόματα.

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ' ένα έργο (όπως του Χωνιάτη) που κατακλύζεται από το όνομα Ρωμαίοι και ξαφνικά πετάγεται ένα "Γραικοί" ή "Έλληνες" και σ' ένα έργο (όπως του Θεόδωρου Β΄Λάσκαρη) που κατακλύζεται από το όνομα Έλληνες (ή Γραικοί) και ξαφνικά πετάγεται ένα "Ρωμαίοί". Πρόκειται για μετατόπιση ιδεολογίας-συνείδησης.

Έχεις καμία λαϊκή πηγή που να αποκαλεί την λατινική "πάτριο γλώσσα" ;

Άσχετη ερώτηση. Έχω πει πουθενά ότι η λαϊκή ρωμαϊκή συνείδηση είχε κάποια σχέση με αρχαίους Ρωμαίους;

[Ζαποτέκος]

Άσχετη ερώτηση. Έχω πει πουθενά ότι η λαϊκή ρωμαϊκή συνείδηση είχε κάποια σχέση με αρχαίους Ρωμαίους;

Για πες τότε . Ποιος ήταν ο εθνικός ιδρυτικός μύθος για έναν λαϊκό ; Μόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος και η ίδρυση της Πόλης ; Για πιο πριν δεν τον ενδιέφερε να μάθει ;

[Pertinax]

Άσχετη ερώτηση. Έχω πει πουθενά ότι η λαϊκή ρωμαϊκή συνείδηση είχε κάποια σχέση με αρχαίους Ρωμαίους;

Για πες τότε . Ποιος ήταν ο εθνικός ιδρυτικός μύθος για έναν λαϊκό ; Μόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος και η ίδρυση της Πόλης ; Για πιο πριν δεν τον ενδιέφερε να μάθει ;

Κι εσύ πισωγυρίζεις τη συζήτηση;

Pertinax @ Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

Φυσικά υπήρχαν και πιο χαρντκορ λαϊκές δηλώσεις απόστασης από τον καιρό των Ελλήνων.

[Ρουμ]

από τη στιγμή που την αντέγραψε και υιοθέτησε αυτούσια ένας λαός διαφορετικός από τους Ρωμιούς. Άσε τα εθνοκεντρικά γυαλιά και τις σημαιούλες και χρησιμοποίησε την λογική.

Σου γράφω οτι αυτά αποτελούν παραδόσεις σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή ,δηλ,ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΣΚΙΠΕΡΙΑΣ ,
και συ μου απαντάς οτι ''τα υοθετησε ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΣΙΑ'';;;;

Πλάκα μου κάνεις;;;