Γραφικότητες

[Βλήμα]

καραντίνα ημέρα 1η
καραντίνα ημέρα 2η
καραντίνα ημέρα 3η
καραντίνα μέρες σκατά.

Σκέφτηκα την Σούλα
έρωτα απ' το δημοτικό.
Πώς χαθήκαμε έτσι;
Έκλαψα και πλάνταξα, στο τέλος δεν κοιμήθηκα.

Μπήκα μέσα στο πατάρι,
ντύθηκα Ζορό,
έβαλα να παίζει λάτιν
κι άρχισα τον χορό.

Τι κάνετε κύριε τραπέζι;
Πολύ σας λεπταίνει το τραπεζομάντηλό σας.
Σας κομψεύει το ριγέ.
Μα θα σας ματιάξω!

Εγώ όπως τα ξέρετε:
ναυαγός στο σπίτι,
Ροβινσώνας του άστεως.
Άπραγος άλλη μια μέρα
ωστόσο γηραιότερος.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Στηρίζω!

[Βλήμα]

Στηρίζω!

Ευχαριστώ

[νύχτα]

μου αρέσει πολύ που πάντα βάζεις και κάτι λυπητερό

[Βλήμα]

μου αρέσει πολύ που πάντα βάζεις και κάτι λυπητερό

Όλο σαν λυπητερό το έγραψα
Ευχαριστώ πάντως.

[νύχτα]

μου αρέσει πολύ που πάντα βάζεις και κάτι λυπητερό

Όλο σαν λυπητερό το έγραψα
Ευχαριστώ πάντως.

μα δεν αναφέρθηκα μόνο στο τελευταίο


αλλά ναι, έχεις γενικά κάτι λυπητερό, είναι αναγνωρίσιμο

[Βλήμα]

Βρεθήκαμε πάλι

Βρεθήκαμε πάλι η παλιά παρέα
καθότανε μόνη χωρίς τον Ανδρέα
ξεχώριζε, κόκκινη απ' όλο το πλήθος
κοιτούσε μ' αγάπη και λίγο μίσος.
Χρόνια περάσανε, τι να της πω;
Να αναφέρω το εντός μου κενό;
Πως ήτανε κρίμα; Πως έκανα λάθος;
Να της θυμίσω το μέγα το πάθος;
Ν' αρχίσω να λέω τα τυπικά;
"Τι κάνει ο σύζυγος; Όλα καλά;"
Δίπλα της κάθισα, έψαχνα ακόμη
το μόνο που βγήκε ήταν "συγνώμη".
Τότε ξεκλείδωσε τ' άβολο βλέμμα
και το χαμόγελο, που ήταν ψέμα.
Δάκρυα ετών τον ώμο μουλιάζαν
και λίγες μύξες, μα δε με νοιάζαν.
Σαν από δάκρυα δεν έμειναν ίχνη
δεξί κροσέ στο στήθος μου ρίχνει.
Όλους τους γράψαμε και μακρυά
φεύγοντας γίναμε μια αγκαλιά.

Ξεχώριζε κόκκινη απ' όλο το πλήθος
κοιτούσε μ' αγάπη και λίγο μίσος.
Μου' κανε νεύμα, σα να' παιζε ρόλο
το ξύδι μου ύψωσα κι αυτό ήταν όλο.

[Γενιά της Αμαρτίας]

[νύχτα]

κι εγώ συγκινήθηκα πολύ με τα δύο τελευταία

μπράβο ρε συ Βλήμαμας

[Βλήμα]

Μαμά δεν ξέρω αν θα τελειώσω το βιβλίο που περιμένεις
Πρέπει να το προσθέσεις
στη λίστα των μεγάλων απογοητεύσεων
που άκοπα κι ανιδιοτελώς
σου έχω προσφέρει

Τι κι αν γράψω το βιβλίο
δεν θα έχω πάρει το πτυχίο
δεν θα έχω βρει δουλειά
ένας μέθυσος θα μείνω
χωρίς γυναίκα και παιδιά.
Μαμά ίσως το ζήτημα χρειαστεί να το ξεπεράσεις

Μαμά δεν ξέρω αν θα τελειώσω το βιβλίο που περιμένεις
μα με το να μ’ ενθαρρύνεις δεν βοηθάς

Κι αν απ’ την εφηβεία μου οι σχέσεις μας
έχουν -κάπως- αποκατασταθεί, ας μην ξεχνάμε
πως ο λόγος που ξεκίνησα να γράφω εξαρχής
ήταν προσπάθεια να σου πω να πας να γαμηθείς

[Βλήμα]

Κοινοτυπίες, με ύψιλον που μπορώ να υπερασπισθώ (κι όλο αυτό είναι τίτλος, ακόμα και το περιεχόμενο της παρούσας παρένθεσης)


Σκέφτηκα παραμύθι
με δράκους και σπαθιά
μα το' φαγε η λήθη
και ρεύτηκε ηχηρά.

Ιδέες χαμένες, σωστό ή λάθος;
Αποδέκτη θα βρίσκαν; θα ξυπνούσανε πάθος;
Σκυλιά παρατημένα που πεθαίνουν απ' την πείνα.
Πιάσε στυλό, να τις σώζεις αρχίνα.

Κι αν κανείς δεν βρεθεί να πει πως αξίζουν
Αν στην τελική από παλμό δεν σφύζουν
Δεν χρειάζεται όλα να έχουν σκοπό
Ειν' μαλακίες, μα τις αγαπώ.

[Βλήμα]

Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν μια φορά κι ένας καιρός
και βρήκανε μια άλλη φορά κι έναν άλλο καιρό

Και βγήκανε έξω οι φορές κι οι καιροί
και βρήκανε όλες τις φορές κι όλους του καιρούς
και τους μαζέψανε σπίτι τους
και κάνανε ένα ωραίο πάρτι,