Γιατί τον εγκατέλειψε ο θεός;

[anax81]

Και κάτι άλλο πολύ βασικό
Όταν μελετούμε την αρχαία ελληνική θρησκεία ας μην την μπερδεύουμε με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία η τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό
Είναι διαφορετικά πράγματα
Σαν να συγχέει κάποιος την χριστιανική θρησκεία με την ευρωπαϊκή φιλοσοφία και τον δυτικό πολιτισμό

Θρησκεία και φιλοσοφία έγιναν αμάλγαμα ήδη απο τον 6ο αι. Ο Όμηρος διδάσκονταν στα σχολικά εγχειρίδια. ο πρώτος σχολιαστής του Ομήρου για τον οποίο ξέρουμε κάτι είναι ο Θεαγένης ο Ριγινος. Λέγεται ότι εξηγούσε τον πόλεμο ανάμεσα στους θεούς στη ραψωδία Χ της ιλιάδας σαν μια πάλη ανάμεσα στα στοιχεία, το υγρό και το ξερό, το ζεστό και το κρύο, το ελαφρύ και το βαρύ. Ο Απόλλωνας, ο Ήφαιστος, ο Ήλιος αντιπροσώπευαν τη φωτιά, ο Ποσειδώνας, ο Σκάμανδρος το νερό, η Άρτεμη το φεγγάρι, η Ήρα τον αέρα, η Αθηνά τη λογική, η Αφροδίτη τη λαγνεία, ο Ερμής την εχεμύθεια.
Έτσι ο θεαγένης έδινε αλληγορικές εξηγήσεις σχετικές με την εμφάνιση των θεών στη μάχη. Οι Έλληνες του 5 ου αι. είχαν τέτοιο σεβασμό στον Όμηρο που έψαχναν να βρούν ένα βαθύτερο νόημα και μια κρυμμένη σοφία στους φαινομενικά παράλογους και άσεμνους μύθους των επών.

Αυτές οι ...αλληγορικό συμβολικό εσωτερικές ερμηνείες είναι σοφιστικέ ερμηνείες των θεολόγων κάθε θρησκείας προκειμένου να δικαιολογήσουν τα παράλογα σημεία της θρησκείας τους
Ο κάθε πραγματικός πιστός μιας θρησκείας βλέπει την θρησκεία του κυριολεκτικά και πιστεύει στους θεούς του σαν πραγματικά κυριολεκτικά όντα που υπάρχουν και μπορούν να τον βοηθήσουν η τιμωρήσουν
Όταν οι κάτοικοι μιας αρχαίας ελληνικής πόλης έκαναν θυσίες στους θεούς τους πίστευαν κυριολεκτικά στην ύπαρξη τους και στην ικανότητα τους να τους βοηθήσουν εάν ευχαριστηθουν από τις θυσίες που τους προσφέρονται και από τους ύμνους που γίνονται σε αυτούς

Έχω παραγγείλει το βιβλίο Ελληνική λαική θρησκεία και ακόμα περιμένω την κουριερ. ο συγγραφέας συμφωνεί μαζί σου ότι τη θρησκεία την ορίζουν οι πλατιές μάζες των απλών ανθρώπων. Θα έχει ενδιαφέρον οπότε θα επανέλθω

[Σενέκας]

Όταν μελετούμε την αρχαία ελληνική θρησκεία ας μην την μπερδεύουμε με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία η τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό
Είναι διαφορετικά πράγματα
Σαν να συγχέει κάποιος την χριστιανική θρησκεία με την ευρωπαϊκή φιλοσοφία και τον δυτικό πολιτισμό

Μην πιεις άλλο τσίπουρο

Δε φταίει το τσίπουρο. Το στίπουρο καλό του κάνει. Φταίει που ο συμπαθής ΑΙΝΕΙΑΝ είναι μαρξιστής. Θα μου πεις πως δε σπάει το κεφάλι του απο το cognitive dissonance όντας παράλληλα μαρξιστής και ηδονιστής, αλλά οκ

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Όταν μελετούμε την αρχαία ελληνική θρησκεία ας μην την μπερδεύουμε με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία η τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό
Είναι διαφορετικά πράγματα
Σαν να συγχέει κάποιος την χριστιανική θρησκεία με την ευρωπαϊκή φιλοσοφία και τον δυτικό πολιτισμό

Μην πιεις άλλο τσίπουρο

Δε φταίει το τσίπουρο. Το στίπουρο καλό του κάνει. Φταίει που ο συμπαθής ΑΙΝΕΙΑΝ είναι μαρξιστής. Θα μου πεις πως δε σπάει το κεφάλι του απο το cognitive dissonance όντας παράλληλα μαρξιστής και ηδονιστής, αλλά οκ

Όντως βλέπω τα πράματα από υλιστική μαρξιστική σκοπιά

[Σενέκας]

Μην πιεις άλλο τσίπουρο

Δε φταίει το τσίπουρο. Το στίπουρο καλό του κάνει. Φταίει που ο συμπαθής ΑΙΝΕΙΑΝ είναι μαρξιστής. Θα μου πεις πως δε σπάει το κεφάλι του απο το cognitive dissonance όντας παράλληλα μαρξιστής και ηδονιστής, αλλά οκ

Όντως βλέπω τα πράματα από υλιστική μαρξιστική σκοπιά

τουλάχιστον βρε άνθρωπε επικαιροποίησε λίγο τον μαρξισμό σου, δεν μπορείς να κολλάς ακόμα στον Κορδάτο. Είναι παρωχημένος, πως το λένε

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Δε φταίει το τσίπουρο. Το στίπουρο καλό του κάνει. Φταίει που ο συμπαθής ΑΙΝΕΙΑΝ είναι μαρξιστής. Θα μου πεις πως δε σπάει το κεφάλι του απο το cognitive dissonance όντας παράλληλα μαρξιστής και ηδονιστής, αλλά οκ

Όντως βλέπω τα πράματα από υλιστική μαρξιστική σκοπιά

τουλάχιστον βρε άνθρωπε επικαιροποίησε λίγο τον μαρξισμό σου, δεν μπορείς να κολλάς ακόμα στον Κορδάτο. Είναι παρωχημένος, πως το λένε

Όταν μιλάμε για αρχαία Ελλάδα πρέπει να συγχέουμε τον Όμηρο και τον Ησίοδο με τους προσωκρατικουε φιλοσόφους ; Η τον Πλάτωνα με τις θρησκευτικές αντιλήψεις που είχαν οι αγράμματοι κάτοικοι μιας αρχαίας ελληνικής πόλης κράτους στην Ήπειρο η στην Κρήτη ;

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Επίσης δεν γνωρίζουμε εάν τα ομηρικά έπη και το έργο του Ησίοδου ήταν γνωστά σε όλη την αρχαία Ελλάδα και εάν όλοι οι κάτοικοι της αρχαίας Ελλάδας είχαν την ίδια θεολογική αντίληψη για τους θεούς του Ολύμπου που έχουν τα έργα αυτά
Όσο για τις θεωρίες των φιλοσοφικών ρευμάτων και σχολών στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστές μόνο σε κύκλους λίγων μαθητών και όχι στο μεγάλο μέρος της κοινωνίας των αρχαίων ελληνικών πόλεων

[anax81]

Όσο για τις θεωρίες των φιλοσοφικών ρευμάτων και σχολών στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστές μόνο σε κύκλους λίγων μαθητών και όχι στο μεγάλο μέρος της κοινωνίας των αρχαίων ελληνικών πόλεων

Σε αυτό διαφωνώ, φιλόσοφοι όπως οι κυνικοί περιφέρονταν παντού και επικοινωνούσαν τις σκέψεις τους

Στις αγορές σε κάθε πόλη, στις στοές, φιλόσοφοι δίδασκαν χωρίς αμοιβή. ήταν τα λεγόμενα αρχαία καφενεία, ο οποιοσδήποτε μπορούσε να έχει πρόσβαση στη πληροφόρηση.

[TheoPhrm]

Αν το καβαφικό ποίημα ήταν το έναυσμα για το νήμα, ας θυμηθούμε και μια άλλη θεϊκή εγκατάλειψη που βρήκε ο Καβάφης στον αγαπημένο του Πλούταρχο.
Το ποίημα έχει τίτλο: Απιστία
Η Θέτις, η μάνα του Αχιλλέα, τα ψέλνει – και με το δίκιο της – στο θεό Απόλλωνα που ενώ καλεσμένος στο γάμο της είχε προφητεύσει μακροζωία και απόλυτη ευτυχία για το γιο της, ο ίδιος κατέβηκε στη μάχη και τον σκότωσε.

Ευτυχώς οι αρχαίοι δεν θεολογούσαν και δεν μας άφησαν θεολογικά κείμενα.
Την κριτική για τις θεϊκές πράξεις είχαν αναλάβει οι φιλόσοφοι.
Μπορούσαν οι άνθρωποι να ασκούν κριτική στους θεού, αλλά και οι θεοί στους ανθρώπους όταν το παράκαναν.

Θεούς βροτοί αιτιιώνται, παρ΄όλο που από τις δικές τους μαλακίες, υπέρ μόρον άλγεα έχουσιν.
Αγανακτεί ο Δίας
.
Δεν αποκλείεται να είχαν τους λόγους τους όταν απέλειπαν κάποιον, αλλά δεν φρόντισαν οι συγγραφείς να τους εκθέσουν. Οπότε τζάμπα αναρωτιόμαστε.
Είναι σαν να ρωτάμε γιατί ο Φούντας μαχαίρωσε τη Στέλα χωρίς να έχουμε δει την ταινία.

…κἀγὼ τὸ Φοίβου θεῖον ἀψευδὲς στόμα
ἤλπιζον εἶναι, μαντικῇ βρύον τέχνῃ·
ὁ δ᾽, αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών,
αὐτὸς τάδ᾽ εἰπών, αὐτός ἐστιν ὁ κτανὼν
τὸν παῖδα τὸν ἐμόν…

Απιστία
…αλλά μια μέρα ήλθαν γέροι με ειδήσεις,
κι είπαν τον σκοτωμό του Αχιλλέως στην Τροία.
Κι η Θέτις ξέσχιζε τα πορφυρά της ρούχα,
κι έβγαζεν από πάνω της και ξεπετούσε
στο χώμα τα βραχιόλια και τα δαχτυλίδια.
Και μες στον οδυρμό της τα παλιά θυμήθη·
και ρώτησε τί έκαμνε ο σοφός Απόλλων,
πού γύριζεν ο ποιητής που στα τραπέζια
έξοχα ομιλεί, πού γύριζε ο προφήτης
όταν τον υιό της σκότωναν στα πρώτα νιάτα.
Κι οι γέροι την απήντησαν πως ο Απόλλων
αυτός ο ίδιος εκατέβηκε στην Τροία,
και με τους Τρώας σκότωσε τον Αχιλλέα.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Όσο για τις θεωρίες των φιλοσοφικών ρευμάτων και σχολών στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστές μόνο σε κύκλους λίγων μαθητών και όχι στο μεγάλο μέρος της κοινωνίας των αρχαίων ελληνικών πόλεων

Σε αυτό διαφωνώ, φιλόσοφοι όπως οι κυνικοί περιφέρονταν παντού και επικοινωνούσαν τις σκέψεις τους

Στις αγορές σε κάθε πόλη, στις στοές, φιλόσοφοι δίδασκαν χωρίς αμοιβή. ήταν τα λεγόμενα αρχαία καφενεία, ο οποιοσδήποτε μπορούσε να έχει πρόσβαση στη πληροφόρηση.

Οι κάτοικοι στην ορεινή Αιτωλοακαρνανία στην Αρχαία Ελλάδα μπορεί να μην ήξεραν το τι λέγανε οι φιλόσοφοι , μπορεί καν να μην ήξεραν τα έπη του Ομήρου η του Ησίοδου
Και οι περίοικοι η οι δούλοι στα βουνά της Αττικής οι οποίοι έβοσκαν πρόβατα η καλιεργουσαν χρήματα μπορεί να μην είχαν ακούσει τις ιδέες των

Επαναλαμβάνω το ποιόν η την ταυτότητα μιας θρησκείας δεν την κάνουν οι μορφωμένοι θεωρητικοί αυτής της θρησκείας αλλά οι θρησκευτικές δοξασίες και οι συμπεριφορές που έχουν οι πλατιές λαϊκές μάζες
Και η αρχαία Ελλάδα εκτός από φιλοσόφους η αργοσχολους ελεύθερους πολίτες οι οποίοι είχαν σκλάβους στα χωράφια τους και οι ίδιοι σύχναζαν στην αγορά (έτσι όπως εμείς σήμερα πάμε στα καφενεία έχοντας τους αλλοδαπούς εργάτες στα κτήματα μας ) υπήρχαν και άλλος πληθυσμός που δεν είχε σχέση με αυτά
Ούτε όλες οι αρχαίες ελληνικές πόλεις κράτη ήταν σαν την Αθήνα η την Κόρινθο υπήρχαν περιοχές στην Ελλάδα που μπορεί να μην είχαν ακούσει την λέξη Όμηρος η Πλάτωνας