"νο1 αποσπασμα της βυζαντινης περιοδου"Αρίστος έγραψε: ↑07 Απρ 2021, 05:30Αυτο εδω και καποιους μηνες το αξιολογω σαν το νο1 αποσπασμα της βυζαντινης περιοδου. Γιατι πριν ερθει ο Πρωτος Βυζαντινος Ουμανισμος του 9ου αιωνα που καποιοι λογιοι αρχισαν να αποκαλουνται Ελληνες μας δειχνει η προσευχη του κουρεα οτι η ονομασια Ελληνες ηταν κατοχυρωμενη στα μεγαλα λαϊκα στρωματα.

Αφού το Έλληνες α) ήταν "κατοχυρωμένη ονομασία" για τα λαϊκά στρώματα (το... "αποκαλύπτει" και κοτζάμ Κομνηνή!) και β) άρχισε να κατακτά την ελίτ από τον 12ο αιώνα, τότε γιατί κατέληξε να κυριαρχεί, σχεδόν ολοκληρωτικά, το εθνωνύμιο Ρωμαίοι (για το γένος και τη λαϊκή γλώσσα) στις δημώδεις πηγές του ύστερου Βυζαντίου; Πάντα όταν κάνω αυτή την ερώτηση στο πχόρουμ τα στόματα μένουν ερμητικά κλειστά.
Ο εκλιπών Πάρις Γουναρίδης στο άρθρο του "Η εξέλιξη της ταυτότητας των Ελλήνων στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία" (1999) γράφει:Γνωριζεις αν εχουν σχολιασει τη σημασια του καποιοι Ελληνες ιστορικοι;
«Όποιο και αν είναι το περιεχόμενο μιας επίκλησης που κάποιος χριστιανός χαράζει σε ένα τοίχο στην Κόρινθο, δείχνει ότι οι Έλληνες, σαν μια κοινότητα, είναι πάντα παρόντες ανάμεσα στους κατοίκους της αυτοκρατορίας»
Βέβαια ο Γουναρίδης έβλεπε τη ρωμαϊκότητα, όχι μόνο σαν αποκλειστικά πολιτειακή και πολυεθνική (όπως εσύ), αλλά και σαν ιδεολογία που καταπίεζε την ελληνική εθνότητα και τον ελληνικό πολιτισμό (δες εδώ ένα σύντομο σχολιασμό του άρθρου).
Για έναν αδιευκρίνιστο λόγο, στο τελευταίο του άρθρο (Η "ακατάλυτη συνέχεια του Ελληνισμού" με τη ματιά ενός Βυζαντινού, του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ευσταθίου (ή/και ενός βυζαντινολόγου), στον τόμο "Έλλην-Ρωμηός-Γραικός. Συλλογικοί Προσδιορισμοί και Ταυτότητες), ο Γουναρίδης έδωσε εντελώς διαφορετική ερμηνεία παραλείποντας τις λέξεις "τα 'σχρά" και "π[]ρου ποτε".
«Ακόμη και οι απλοί άνθρωποι έχουν ταυτίσει τον ειδωλολάτρη με τον Έλληνα. Ένας χριστιανός στην Κόρινθο χαράζει σε έναν τοίχο την επίκληση: ο Θεός της δίκης δικαζούσης ορθώς, φλαγέλωσον [...] τους Έλληνας [...] και απώλεσον τους εχθρούς»